مدیریت ریسک پروژه(نگاهی بر 6 عنصر مطرح در مدیریت ریسک پروژه)

sszz23

عضو جدید
مدیریت ریسک پروژه در برگیرنده فرایندهای مرتیط با هدایت برنامه ریزی مدیریت ریسک-شناسایی-تحلیل-واکنش و نظارت و کنترل ریسک در یک پروژه است.اکثر این فرایندها در طول پروژه بهنگام میشوند.هدف از مدیریت ریسک پروژه،افزایش احتمال و اثر وقایع مثبت و همچنین کاهش احتمال و اثر وقایعی است که برای پروژه نامطلوب هستند.
این فرایندها(برنامه ریزی مدیریت ریسک-شناسایی ریسک-تحلیل کیفی ریسک-تحلیل کمی ریسک-برنامه ریزی واکنش ریسک-نظارت و کنترل ریسک) با یکدیگر و نیز با فرایندهای سایر حوزه های دانش مدیریت پروژه در تعاملند.هر فرایند بسته به نیاز پروژه میتواند یک یا چند نفر و یا گروههایی از افراد را درگیر کند.هر فرایند حداقل یکبار در طول پروژه و یا در طول یک یا چند فاز پروژه،در صورتیکه پروژه از چندین فاز تشکیل شده باشد،رخ میدهد.
ریسک پروژه شرایط یا اتفاقی است غیر قطعی که در صورت وقوع،اثر مثبت یا منفی بر روی حداقل یکی از اهداف پروژه یعنی زمان-هزینه-محدوده یا کیفیت خواهد داشت.یک ریسک ممکن است علل مختلفی داشته باشد و در صورت وقوع اثرات متعددی را ایجادکند.به عنوان مثال یک علت ممکن است نیاز به صدور مجوز محیطی برای انجام کار و یا محدود بودن پرسنل طراحی پروژه باشد.ریسک موجود این است که سازمانی که قرار است مجوز مربوطه را صادر کند،دیرتر از زمان برنامه ریزی شده مجوز را صادر کند یا اینکه پرسنل طراحی موجود که قرار است پروژه را طراحی کنند،برای انجام کار مناسب نباشند.در صورتیکه هر کدام از این مسائل اتفاق بیافتد،هزینه،زمانبندی و عملکرد پروژه تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.شرایط ریسک میتواند جنبه های درونی سازمان یا پروژه که در ریسک پروژه دخالت دارند را نیز در بر بگیرد.مانند شیوه ضعیف مدیریت پروژه،فقدان سیستم مدیریت یکپارچه،پروژه های چندگانه همزمان و یا وابستگی به شریک خارجی که قابل کنترل هم نیست.
ریسک پروژه ریشه در عدم قطعیتی دارد که در همه پروژه ها موجود است.ریسکهای شناخته شده آنهایی هستند که شناسایی و تحلیل شده اند و این امکان وجود دارد که برای این ریسکها با استفاده از فرایندهایی که تشریح خواهند شد،برنامه ریزی کرد.ریسکهای ناشناخته نمیتوانند پیشاپیش مدیریت شوند ولیکن ممکن است به منظور در نظر گرفتن یک حالت احتیاطی کلی در برابر چنین ریسکها و همچنین ریسکهای شناخته شده ای که تاثیری در هزینه ندارند یا امکان ایجاد واکنش پیشاپیش برایشان وجود ندارد،واکنشی محتاطانه توسط تیم پروژه به وجود آید.
سازمانها ریسک را همانگونه که به تهدیدی برای موفقیت پروژه یا فرصتی برای تقویت شانس موفقیت پروژه مرتبط میشوند،می نگرند.ریسکهایی که برای پروژه تهدید محسوب میشوند در صورتیکه با امتیاز حاصل از ریسک مذکور در تعادل باشند قابل پذیرش هستند.برای مثال پذیرش زمانبندی fast tracking که ممکن است دچار تاخیر هم شود نوعی ریسک است که برای نائل آمدن به تاریخ اتمام زودتر از موعد برای پروژه اعمال میشود.ریسکهایی که فرصت محسوب میشوند مانند تسریع در انجام کار با تخصیص نفرات اضافه ممکن است منفعتی را در اهداف پروژه دنبال کند.
اشخاص و به بیانی کلیتر،سازمانها،نگرشهایی در خصوص ریسک دارند که هم دقت درک و هم روش واکنش آنها را تحت تاثیر قرار میدهد.طرز نگرشها در مورد ریسک، باید در هر جا که ممکن است صریح و آشکار باشد.یک خط مشی ثابت نسبت به ریسک که نیازمندیهای سازمان را براورده میسازد باید برای هر پروژه ایجاد شده و ارتباطات پیرامون ریسک و نحوه مدیریت آن باید آشکار و شفاف باشد.واکنشهای ریسک،توازن قابل قبول سازمان،میان اعمال ریسک و اجتناب از ریسک را منعکس میکند.
برای دستیابی به موفقیت،سازمان باید متعهد شود که پیشاپیش و به طور پیوسته مدیریت ریسک را در طول پروژه مورد توجه قرار دهد.ادامه دارد...
 

sszz23

عضو جدید
برنامه ریزی مدیریت ریسک

برنامه ریزی مدیریت ریسک

برنامه ریزی مدیریت ریسک:
برنامه ریزی روشن و دقیق احتمال موفقیت 5 فرایند دیگر مدیریت ریسک را افزایش میدهد.برنامه ریزی مدیریت ریسک عبارت است از فرایند تصمیم گیری در مورد نحوه برخورد و هدایت فعالیتهای مدیریت ریسک برای یک پروژه.برنامه ریزی فرایندهای مدیریت ریسک به منظور تضمین این موضوع که سطح،نوع و دید مدیریت ریسک متناسب با ریسک و اهمیت پروژه برای سازمان است و همینطور فراهم کردن منابع و زمان کافی برای فعالیتهای مدیریت ریسک و ایجاد یک مبنای توافقی برای ارزیابی ریسکها حائز اهمیت خواهد بود.از آنجایی که فرایند برنامه ریزی مدیریت ریسک برای موفقیت عملکرد سایر فرایندها نقش اساسی دارد لذا باید هر چه سریعتر در طول برنامه ریزی پروژه تکمیل شود.
برنامه ریزی مدیریت ریسک:ورودیها
1-فاکتورهای محیطی سازمان
نگرشها و تلرانس های مورد نظر سازمان و افراد درگیر در پروژه در خصوص ریسک، برنامه مدیریت پروژه را تحت تاثیر قرار میدهد.نگرشها و تلرانس ها میتوانند در بیانیه های خط مشی،بیان شده یا در قالب اقدامات آشکار شوند.
2-دارایی های فرایندی سازمان
سازمانها میتوانند در برخورد با مدیریت ریسک،رویکردهای از پیش تعریف شده ای مانند دسته بندیهای ریسک،تعریف عام راهکارها و شرایط،الگوهای استاندارد،نقشها و مسئولیتها و نیز سطوح اختیارات برای تصمیم گیری،داشته باشند.
3-بیانیه محدوده پروژه
4-برنامه مدیریت پروژه

برنامه ریزی مدیریت ریسک:ابزارها و تکنیکها
1-تحلیلها و جلسات برنامه ریزی
تیم های پروژه،جهت تهیه برنامه مدیریت ریسک،جلسات مختلف برنامه ریزی برگزار میکنند.شرکت کنندگان در این جلسات میتوانند مدیر پروژه،برخی اعضای تیم پروژه، ذی نفعان و همینطور افرادی که در سازمان،مسئولیت مدیریت برنامه ریزی ریسک و اجرای فعالیتها را دارند و بر حسب نیاز،افراد دیگر باشند.برنامه های اصلی برای هدایت فعالیتهای مدیریت ریسک در این جلسات تعریف شده و عناصر هزینه ایی ریسک و فعالیتهای زمانبندی جهت گنجاندن در بودجه و زمانبندی پروژه،ایجاد میشوند.مسئولیتهای مربوط به ریسک،محول میشود.الگوهای سازمانی عام برای دسته بندی های ریسک و تعاریف شرایطی از قبیل سطوح ریسک،احتمال وقوع بر اساس نوع ریسک،نحوه تاثیر بر اساس نوع هدف و ماتریس احتمال و اثر،فراخور حال پروژه ی مورد نظر،مشخص میشوند.

برنامه ریزی مدیریت ریسک:خروجی ها
1-برنامه مدیریت ریسک
برنامه مدیریت ریسک،نحوه ی تشکیل ساختار و اعمال مدیریت ریسک بر روی پروژه را بیان میکند.این برنامه،یکی از زیر مجموعه های برنامه مدیریت پروژه خواهد بود.برنامه مدیریت ریسک شامل موارد زیر است:
متدولوژی.رویکردها،ابزار و منابع اطلاعاتی که ممکن است برای اعمال مدیریت ریسک در پروژه به کار گرفته شود را تعریف میکند.
وظایف و نقشها.اعضای تیم رهبری،پشتیبانی و مدیریت ریسک را برای هر فعالیت در برنامه مدیریت ریسک تعریف کرده،اشخاص لازم برای این نقشها را منصوب نموده و وظایف آنها را مشخص میکند.
تعیین بودجه.منابع را تخصیص داده و هزینه های مورد نیاز برای مدیریت ریسک را جهت گنجاندن در خط مبنای هزینه پروژه براورد میکند.
برنامه ریزی زمانی.مشخص میکند که چه هنگام و به چه منوال فرایند مدیریت ریسک در طول عمر پروژه اجرا شود.همچنین فعالیتهای مدیریت ریسک را برای گنجانده شدن در زمانبندی پروژه ایجاد میکند.
دسته بندی های ریسک.ساختاری ایجاد میکند که یک فرایند جامع شناسایی سیستماتیک ریسک را تا سطح ثابتی از جزئیات و تشریک مساعی در اثر بخشی و کیفیت شناسایی ریسک،تضمین میکند.هر سازمانی میتواند از دسته بندی هایی که از قبل تهیه شده،برای ریسکهای نوعی بهره گیرد.یک ساختار شکست ریسک(Risk Breakdown Structure) روشی برای تهیه چنین ساختاری است که میتواند با لیست کردن جوانب مختلف پروژه نیز حاصل آید.دسته بندی های ریسک ممکن است در طول فرایند شناسایی ریسک،مورد بازبینی قرار گیرند.بهتر آن است که دسته بندی های ریسک،قبل از اینکه در فرایند شناسایی ریسک استفاده شوند،در طول فرایند برنامه ریزی مدیریت ریسک مورد بازبینی قرار گیرند.دسته بندی های ریسکی که بر اساس پروژه های قبلی است،پیش از آنکه بتواند در پروژه جاری مورد استفاده قرار گیرد لازم است مورد بازبینی،تنظیم و در صورت نیاز اصلاح قرار گیرند.
تعریف احتمال وقوع و اثر ریسک.کیفیت و اعتبار فرایند تحلیل کیفی ریسک،مستلزم این است که سطوح متفاوتی از احتمال و اثر وقوع ریسک تعریف گردند.در خلال فرایند برنامه ریزی ریسک،برای تک تک پروژه ها تعاریف عمومی از سطوح احتمال وقوع و سطوح اثر،برای استفاده در فرایند تحلیل کیفی ریسک،تهیه میشوند.
مقیاسی نسبی که بیانگر مقادیر احتمالی از "غیر محتمل" تا "تقریبا قطعی" است، میتواند مورد استفاده قرار گیرد. و یا به عنوان یک روش جایگزین میتوان از احتمالات عددی تخصیص داده شده در یک مقیاس عمومی استفاده کرد.روش دیگر جهت درجه بندی احتمال وقوع عبارتست از تعریف وضعیت پروژه در ارتباط با ریسک مورد نظر.
مقیاس اثر،منعکس کننده اهمیت اثر،خواه اثر منفی مربوط به تهدیدها یا اثر مثبت مربوط به فرصتها بر هر یک از اهداف پروژه در صورت بروز ریسک است.مقیاسهای اثر برای اهدافی که به صورت بالقوه تحت تاثیر قرار گرفته اند،نوع و سایز پروژه، استراتژی های سازمان،وضعیت مالی و حساسیت سازمانها نسبت به اثرهای خاص،مشخص هستند.مقیاسهای نسبی برای اثر،توصیف کننده های رتبه بندی شده ای مثل "خیلی کم"، "کم" ، "متوسط" ، "زیاد" و "خیلی زیاد" هستند که بیانگر اثرات فزاینده ی تعریف شده توسط سازمان هستند.از طرفی دیگر مقیاسهای عددی میتوانند به این اثرها ارزش عددی بدهند.این ارزشها میتوانند خطی و یا غیر خطی باشند.مقیاسهای غیر خطی ممکن است بیانگر تمایل سازمان برای دوری از تهدیدهای با اثر بالا یا بهره بردن از فرصتهای با اثر بالا باشد،حتی زمانیکه آنها دارای احتمال نسبتا ضعیفی باشند.در استفاده از مقیاسهای غیر خطی،مهم فهم معنای اعداد و روابط آنها با یکدیگر،نحوه ی محاسبه و اثری که ممکن است بر اهداف مختلف پروژه داشته باشند،است.
ماتریس احتمال و اثر.ریسکها بر اساس مفهوم بالقوه ای که برای براورده کردن اهداف پروژه دارند اولویت بندی میشوند.رویکرد معمول،برای اولویت بندی ریسکها استفاده از یک جدول مراجعه ای (Look-up Table) یا یک ماتریس احتمال و اثر است.ترکیبات مشخص احتمال وقوع و اثر که به رده بندی ریسک از لحاظ اهمیت از "زیاد" ، "متوسط" و یا "کم" به همراه اهمیت متناظر برای واکنشهای برنامه ای ریسک منجر میشوند،معمولا توسط سازمان تنظیم میشود.این ترکیبات مورد بازنگری قرار گرفته و میتوانند در خلال فرایند برنامه ریزی مدیریت ریسک،متناسب با شرایط پروژه شوند.
تلرانس های تجدید نظر شده ی ذی نفعان.تلرانسهای ذی نفعان،هنگامی که در پروژه ای خاص اعمال میشوند ممکن است در فرایند برنامه ریزی مدیریت ریسک تجدید نظر شده باشند.
قالب گزارشات.محتوا و قالب فهرست ریسک و همچنین هر کدام از گزارشات ریسک مورد نیاز را توصیف میکند.علاوه بر این،نحوه ی مستند سازی،تحلیل و ارسال اطلاعات مربوط به خروجی های فرایند مدیریت ریسک را تعیین میکند.
پیگیری.نحوه ی ثبت تمام جنبه های فعالیتهای ریسک را در جهت منافع پروژه ی جاری،نیازهای آینده و همچنین آموخته ها،مستند میکند.علاوه بر این نحوه ی رسیدگی به فرایند مدیریت ریسک(در صورت لزوم) را مستند می سازد.
 

sszz23

عضو جدید
شناسایی ریسک

شناسایی ریسک

شناسایی ریسک،علاوه بر تعیین این موضوع که کدام ریسک ممکن است پروژه را تحت تاثیر قرار بدهد،خصوصیات آنها را نیز مستند میسازد.شرکت کنندگان در فعالیتهای شناسایی ریسک بنا بر اقتضا میتوانند شامل مدیرپروژه-اعضای تیم پروژه-تیم مدیریت ریسک(در صورتیکه منصوب شده باشند)-کارشناسان موضوع مربوطه از خارج تیم پروژه-مشتریها-مصرف کنندگان نهایی بعلاوه ی مدیران-ذی نفعان و دیگر متخصصین مدیریت ریسک پروژه باشند.در حالیکه این پرسنل،به عنوان اعضای کلیدی برای شناسایی ریسک به حساب می آیند،تمام پرسنل پروژه باید برای شناسایی ریسکها درگیر شوند.
شناسایی ریسک یک فرایند تکراری است زیرا ممکن است در طول چرخه ی عمرپروژه ریسکهای جدیدی شناسایی شوند.تعدد تکرارها و اشخاصی که در هر دوره دخالت دارند از موضوعی به موضوع دیگر متفاوت است.برای اینکه تیم پروژه بتواند یک حس مالکیت و وظیفه شناسی در قبال ریسکها و فعالیتهای وابسته به واکنش ریسک را گسترش داده و حفظ کنند،باید درگیر این فرایند شوند.ذی نفعانی که خارج از تیم پروژه هستند میتوانند اطلاعات عملی بیشتری را فراهم آورند.فرایند شناسایی ریسک معمولا منجر به فرایند تحلیل کیفی ریسک میشود.همچنین در صورتیکه توسط یک مدیر ریسک با تجربه هدایت شود،میتواند مستقیما به فرایند تحلیل کمی ریسک منجر شود.در برخی مواقع شناسایی ریسک ممکن است،واکنش ریسک مربوطه را نیز پیشنهاد کند که این واکنشها باید برای تحلیلهای بیشتر و پیاده سازی در فرایند برنامه ریزی واکنش ریسک ثبت شوند.
ورودیها:1-فاکتورهای محیطی سازمان:اطلاعات منتشر شده،شامل بانکهای اطلاعاتی تجاری-مطالعات آکادمیک-الگوبرداری(Benchmarking) و دیگر مطالعات صنعتی میتواند در شناسایی ریسکها مفید واقع شود.
2-دارایی های فرایندی سازمان:
اطلاعات مربوط به پروژه های قبلی شامل اطلاعات واقعی و همچنین آموخته ها که ممکن است از طریق فایلهای آن پروژه ها قابل دسترس باشند.
3-بیانیه ی محدوده ی پروژه:
فرضیات پروژه در بیانیه ی محدوده ی پروژه یافت میشوند.عدم قطعیت فرضیات پروژه باید به عنوان علل بالقوه ی ریسک پروژه مورد ارزیابی قرار گیرند.
4-برنامه ی مدیریت ریسک:
ورودیهای کلیدی فرایند شناسایی ریسک از برنامه مدیریت ریسک عبارتنداز:تخصیص نقشها و مسئولیتها-پیشبینی فعالیتهای مدیریت ریسک در بودجه و زمانبندی و دسته بندیهای ریسک.این اطلاعات گاهی اوقات در ساختار شکست ریسک(RBS) نیز بیان میشوند.
5-برنامه مدیریت پروژه: فرایند شناسایی ریسک،همچنین نیازمند یک درک مناسب از زمانبندی-برنامه های مدیریت هزینه و مدیریت کیفیت موجود در برنامه مدیریت پروژه است.خروجی فرایندهای مربوط به سایر حوزه های دانش باید جهت شناسایی ریسکهای محتمل در طول پروژه بازبینی شوند.
ابزارها و تکنیکها:1-بازنگری مستندات:یک بازنگری ساخت یافته ممکن است از مستندات پروژه شامل برنامه ها-مفروضات-فایلهای پروژه های قبلی و برخی اطلاعات دیگر به عمل آید.کیفیت برنامه ها و همچنین پیوستگی میان آنها و نیازمندیها و مفروضات پروژه میتواند نشانگرهایی برای ریسک در پروژه ها باشند.
2-تکنیکهای جمع آوری اطلاعات:
مثالهایی برای تکنیکهای جمع آوری اطلاعات که در شناسایی ریسک به کار برده میشوند عبارتند از:
طوفان ذهنی(Brainstorming).هدف از انجام تکنیک طوفان ذهنی بدست آوردن لیست جامعی از ریسکهای پروژه است.تیم پروژه اغلب با حضور کارشناسان رشته های مختلفی که عضو تیم پروژه نیستند،اقدام به برگزاری طوفان ذهنی میکند.ایده های مختلفی در مورد ریسکهای پروژه،تحت رهبری شخصی به عنوان دبیر جلسه، ایجاد میشود.دسته بندیهای ریسک مانند ساختار شکست ریسک،میتوانند به عنوان یک چارچوب به کار برده شوند.در آن صورت ریسکها شناسایی شده،بر اساس نوعشان دستهبندی شده و تعاریف آنها نیز تصریح میشود.
تکنیک دلفی(Delphi).این تکنیک روشی است برای رسیدن به اجماع کارشناسان.در این روش،کارشناسان ریسک پروژه به صورت ناشناس شرکت میکنند.یک نفر به عنوان متولی،پرسشنامه ای را برای گردآوری نظرات شرکت کنندگان در مورد ریسکهای مهم پروژه،در بین آنها توزیع میکند.سپس پاسخها خلاصه شده و دوباره به کارشناسان جهت درج توضیحات بیشتر ارجاع میشوند.اتفاق نظر ممکن است در چندین دور از این فرایند حاصل شود.تکنیک دلفی به کاهش تعصب در داده ها کمک کرده و از تاثیر بی مورد اشخاص بر روی خروجیها جلوگیری میکند.
مصاحبه.گفتگو با عوامل با تجربه پروژه،ذی نفعان و کارشناسان موضوع مربوطه میتواند موجب شناسایی ریسک شود.مصاحبه ها یکی از منابع اصلی جمع آوری اطلاعات جهت شناسایی ریسک هستند.
شناسایی علل ریشه ای.این حالت جستجوی علل اصلی ریسکهای یک پروژه است. این کار،تعریف ریسک را روشنتر نموده و گروهبندی ریسکها بر اساس علل آنها را امکانپذیر میسازد.درصورتیکه علل ریشه ای ریسک مورد توجه قرار گیرد واکنشهای موثرتری برای ریسک میتوان فراهم نمود.
تحلیل نقاط قوت و ضعف،تهدیدها و فرصتها(SWOT).این تکنیک،امکان بررسی پروژه را از منظر هر یک از موارد SWOT جهت افزایش وسعت ریسکهای در نظر گرفته شده،فراهم میکند.
3-تحلیل چک لیستی:چک لیستهای شناسایی ریسک میتوانند بر اساس اطلاعات گذشته و دانشی که از پروژه های مشابه قبلی و منابع اطلاعاتی دیگر جمع آوری شده ایجاد شوند.پایین ترین سطح RBS حتی میتواند به عنوان چک لیستی برای ریسک،مورد استفاده قرار گیرد.همانطور که تهیه یک چک لیست میتواند ساده و سریع باشد،ایجاد یک چک لیست جامع تقریبا غیر ممکن است.چک لیست تهیه شده باید در خاتمه ی پروژه برای استفاده در پروژه های بعدی مورد بازبینی قرار گیرد.
4-تحلیل فرضیات:هر پروژه بر اساس مجموعه ای از تئوریها-سناریوها و یا فرضیات،ایجاد شده و شکل میگیرد.تحلیل فرضیات ابزاری است برای کنکاش در مورد صحت فرضیاتی که در پروژه ها اعمال میشوند.این موضوع،ریسکهای ناشی از نادرستی،ناپایداری و یا نقص فرضیات را شناسایی میکند.
5-تکنیکهای رسم نمودار:شامل:
نمودارهای علت و معلول.که به نمودارهای ایشی کاوا یا استخوان ماهی معروف هستند و برای شناسایی علل ریسک مورد استفاده قرار میگیرند.
نمودارهای جریان فرایند یا سیستم.نحوه ی وابستگی اعضای مختلف یک سیستم به یکدیگر و مکانیزم علت و معلول را نمایش میدهند.
نمودار اثر.نمایش گرافیکی وضعیتهایی است که نشاندهنده ی اثرات مبتنی بر علت، ترتیب زمانی وقایع و دیگر روابط میان متغیرها و خروجی هاست.
خروجی ها:1-فهرست ریسک:اطلاعات ورودی اولیه فهرست ریسک که یکی از مولفه های برنامه مدیریت پروژه است،خروجی های اولیه فرایند شناسایی ریسک هستند.فهرست ریسک،در نهایت خروجی های سایر فرایندهای مدیریت ریسک را به همان ترتیبی که هدایت شده اند،در برخواهد گرفت.تهیه فهرست ریسک مشتمل بر اطلاعات زیر،در فرایند شناسایی ریسک آغاز شده سپس در اختیار سایر فرایندهای مدیریت پروژه و فرایندهای مدیریت ریسک پروژه قرار میگیرد.
لیست ریسکهای شناسایی شده:در این لیست ریسکهای شناسایی شده،به همراه علل ریشه ای مربوطه و فرضیات نامشخص پروژه تشریح میشوند.ریسک تقریبا میتواند هر موضوعی باشد از جمله این موارد:چند آیتم بزرگ با مدت زمانهای طولانی بر روی مسیر بحرانی قرار داشته باشند.ریسک مربوط به ناهماهنگیهای تجهیزاتی در بندر که تاخر در فرایند تحویل و به تبع آن تاخیر در تکمیل فاز اجرا را به دنبال دارد.مثال دیگر برنامه مدیریت پروژه ایی است که تعداد نفرات را 10 نفر فرض کرده در حالیکه 6 نفر بیشتر در دسترس نیست،کمبود منابع میتواند زمان مورد نیاز برای تکمیل کار را تحت تاثیر قرار داده و فعالیتها را به تاخیر اندازد.
لیست واکنشهای بالقوه:واکنشهای بالقوه به یک ریسک ممکن است در طول فرایند شناسایی ریسک،مورد شناسایی قرار گیرند.این واکنشها در صورتیکه شناسایی شوند به عنوان ورودی فرایند برنامه ریزی واکنش ریسک به کار می آیند.
دلایل ریشه ای ریسک:شرایط یا وقایع بنیادی هستند که میتوانند موجب شدت ریسک شناسایی شده شوند.
دسته بندیهای بهنگام شده ی ریسک:فرایند شناسایی ریسک میتواند به دسته بندیهای جدیدی از ریسک منجر شود که به لیست دسته بندیهای ریسک اضافه میشوند.همچنین ممکن است لازم باشد تا RBS ایجاد شده در فرایند شناسایی ریسک بر اساس خروجی های فرایند برنامه ریزی مدیریت ریسک ارتقا یافته و یا اصلاح شود.
 

Similar threads

بالا