سیستم تعلیق

[iman_golpur1365]

​

سيستم های تعليق خودرو چگونه کار می کنند؟​

هنگامی که مردم در مورد کارایی اتومبيل فکر می کنند، معمولاً کلماتی نظير ​

: اسب

بخار، گشتاور و شتاب صفر تا صد به ذهن شان خطور می کند ​

. ولی اگر راننده نتواند

خودرو را کنترل کند، همه قدرتی که توسط موتور ایجاد می گردد، بدون استفاده است​

.

به همين دليل، مهندسين خودرو تقریباً از هنگامی که به فناوری موتورهای احتراق


داخلی چهار زمانه دست پيدا کردند، توجهشان به سيستم تعليق معطوف گردید​

.

کار تعليق خودرو، در به حداکثر رسانيدن اصطکاک بين لاستيک و سطح جاده، برای


فراهم آوردن هدایت پایدار، دست فرمان خوب و اطمينان از اینکه سرنشينان در راحتی


به سر می برند، خلاصه می شود ​

. در این مقاله ما به کاوش چگونگی کارکرد سيستم

تعليق می پردازیم، و اینک ه در طول سال ها چگونه متحول شده، و اینکه طراحی


سيستم های تعليق در آینده به کدام جهت سوق پيدا می کند​

.

اگر جاده ها کاملاً صاف بودند و بدون هيچ دست اندازی، ما نيازی به سيستم تعليق


نداشتيم​

. ولی جاده ها از صاف بودن فاصله زیادی دارند . حتی جاده هایی هم که به

تازگی آسفالت شده اند، دارای ناصافی هایی جزئی هستند که می توانند بر چرخ


های خودرو تاثير بگذارند ​

. این ناصافی ها بر چرخ ها نيرو وارد می کنند و طبق قوانين

حرکت نيوتن، همه نيروها جهت و اندازه دارند ​

. یک دست انداز باعث می شود تا چرخ

به صورت عمودی بر سطح جاده بالا و پایين برود ​

. البته نيرو به بزرگی و کوچکی دست

انداز بستگی دارد ​

. در عين حال، چرخ خودرو هنگامی که از نا هم سطحی عبور می

کند، یک شتاب عمودی را نيز به دست می آورد​

.

​

بدون یک نظام مداخله کننده، همه انرژی عمودی چرخ، به شاسی که در همان جهت


در حال حرکت است انتقال می یابد ​

. در چنين شرایطی، ممکن است که چرخ ها به

طور کامل ازجاده جدا شده و سپس، تحت نيروی جاذبه، مجدداً با سطح جاده برخورد


کنند​

. چيزی که شما نياز دارید، سيستمی ا ست که انرژی چرخ را (که دارای شتاب

عمودی است ​

) در حال عبور از دست انداز، جذب کرده و به شاسی و بدنه اجازه دهد

تا به راحتی حرکت کنند​

.

مطالعه نيروهای موجود در یک خودروی متحرک را دیناميک خودرو می نامند، و برای


درک بهتر ضرورت وجود یک سيستم تعليق، در وحله اول، ني از به دانستن بعضی


مفاهيم می باشد ​

. اکثر مهندسان اتومبيل، دیناميک خودروی متحرک را از دو دیدگاه

بررسی می کنند​

:

سواری ​

– توانایی خودرو برای به نرمی عبور کردن از یک جاده پر دست انداز. ●

دست فرمان ​

– امنيت خودرو در شتاب، ترمز و در پيچ ها و دورها. ●

این دو خصيصه را می توان به صورت عميق تری در سه بخش مهم توضيح داد ​

–

ایزولاسيون جاده، نگهدارندگی جاده و پيچ ​

. جدول زیر این اجزاء را توضيح داده و به این

می پردازد که مهندسان چگونه سعی بر حل این مشکلات، به صورت جداگانه و بسته


به نوع خودشان دارند​

:

بخش تعریف هدف راه حل


ایزولاسيون


جاده


توانایی خودرو برای


جذب یا جداسازی شوک


جاده از قسمت سرنشين​

.

به بدنه خودرو این


اجازه را بدهد تا به


راحتی روی جاده های


خراب حرکت کند​

.

انرژی را از دست


اندازها گرفته و آن


را آزاد کند، بی آن


که بر خودرو تکان


اضافی وارد سازد​

.

نگهدارندگی


جاده


درجه ای که خودرو در آن


تماس خود با سطح جاده


را در طی تغييرات مختلف


جهت و آن هم در یک خط


مستقيم، تنظيم می


نماید​

. (مثال: هنگامی که

راننده ترمز می کند، وزن


خودرو از لاستيک های


عقب به لاستيک های جلو


منتقل می گردد ​

. به خاطر

نزدیک شدن نوک ماشين


به سطح جاد ه، این نوع از


حرکت را ​

"شيرجه " می

نامند​

. اثر مخالف –

نشست​

- در هنگام شتاب

گرفتن رخ می دهد، و وزن


خودرو از لاستيک های جلو


به عقب هدایت می شود​

.

نگهداشتن لاستيک


ها در تماس با زمين،


زیرا این اصطکاک بين


لاستيک ها و جاده


است که بر توانایی


خودرو برای فرمان


گرفتن، ترمز کردن و


شتاب گرفتن تاثير می


گذارد​

.

به حداقل رسانيدن


انتقال وزن خودرو


از طرفی به طرف


دیگر و از جلو به


عقب، که این


انتقال وزن، از


چسبندگی


لاستيک ها به


جاده می کاهد​

.

​

پيچ


توانایی یک خودرو برای


طی یک مسير پيچ دار​

.

به حداقل رساندن


چرخش خودرو، که بر


اثر وارد شدن نيروی


گریز از مرکز به مرکز


ثقل خودرو در حين دور


زدن، و سپس بلند


کردن یک طرف و پایين


آوردن طرف مقابل​

.

انتقال وزن خودرو


در هنگام دورزدن از


طرف بالای خودرو


به طرف پایين تر​

.

سيستم تعليق یک خودرو، با تمام قطعات مختلفش، زمينه تمامی این راه حل ها را


فراهم می آورد ​

. بگذارید به قسمت هایی از یک سيستم تعليق استاندارد نگاهی

بيندازیم​

. کار را از شاسی شروع کرده و به ترتيب پایين می رویم و به اجزای

مشخصی که سيستم تعليق را تشکيل می دهند، می پردازیم​

.

شاسی ​

:

سيستم تعليق یک خودرو در حقيقت بخشی از شاسی است که شامل تمام


سيستم های مهمی که در زیر بدنه قرار دارند، می شود​

.

این سيستم ها شامل بخش های زیر می شوند​

:

شاسی​

(فریم)- قطعه ساختاری و حامل بار که بدنه موتوردار خودرو را حمل می ●

کند، پس در نتيجه توسط سيستم تعليق پشتيبانی می شود​

.

سيستم تعليق ​

– تشکيلاتی که وزن را تحمل می کند، شوک و فشار را جذب کرده ●

و کاهش می دهد و تماس لاستيک را کنترل می کند​

.

سيستم هدایت ​

– مکانيزمی که راننده را قادر می سازد تا وسيله را هدایت کرده و ●

جهت بدهد​

.

​

چرخ ها و لاستيک ها ​

– اجزایی که حرکت خودرو را، با درگيری (اصطکاک) با سطح ●

جاده، ميسر می سازند​

.

پس تعليق، یکی از سيستم های اصلی در خودرو می باشد​

.

با مرور این شمای کلی در ذهن، نوبت پرداخت به سه قطعه بنيادین هر سيستم


تعليق می رسد​

: فنرها، کمک فنرها و ميل موج گير.

فنرها ​