روند تحلیل زمین از طریق عکس های هوایی

sorood parnian

کاربر بیش فعال
تحلیل ساختگاه با عکس های هوایی باید به صورت نظام مند انجام گیرد، برای اینکه بی دقتی در این مرحله از تحقیق، بر دقت نتایج آتی تأثیرگذار خواهد بود. همیشه باید از عکس های با دید استریو یا برجسته نما (stereovision) در کنار دیگر منابع اطلاعاتی موجود مانند: فتوموزاییک ها، نقشه های توپوگرافی، گزارشات خاک ها و آب های زیرزمینی و غیره استفاده کرد. تحلیلی صحیح، ترکیبی از مراحل زیر است:

(1)مرزهای ساختگاه باید در نقشه مشخص شوند (ترجیحا چهارگوش سازمان زمین شناسی). منابع عکس های برجسته نما می بایست بررسی شود. بهتر است که به مقیاس، نوع، تاریخ و کیفیت عکس های موجود با توجه به منطقه خاص مورد تحقیق و فعالیت مورد نظر توجه شود. اگر عکس ها در دسترس نبودند، مشخصات و خصوصیات پرواز جهت عکس برداری هوایی باید مشخص شوند.

(2)باید منطقه اقلیمی را به همراه دیگر شرایط محلی که ممکن است در طرح های فیزیکی و فرهنگی عکس ها منعکس شوند، مشخص کرد. گروه های اصلی لندفرم ها باید شناسایی شوند. برای مثال: آیا ناحیه مورد نظر از یخ پوشیده شده یا در منطقه بارزی از سنگ های رسوبی، آذرین، یا دگرگونی قرار دارد؟ این امر باعث می شود که توجهات بر یک یا چند گروه عمده از لندفرم ها معطوف شود.

(3)فتوموزائیک و یا دیگر پوشش های نقشه ای مناطق اطراف؛ می بایست برای کمک به شناسایی فضا یا شرایط مرزی منطقه تهیه شوند.




(4 ) گزارشات ویا نقشه های وابسته به منطقه مورد نظر باید آماده و بررسی شوند؛ برای مثال: گزارشات مربوط به خاک مرکز حفاظت خاک، ثبت چاه ها، مطالعات آب شناسی (هیدرولوژی) و نقشه های توپوگرافی، زمین شناسی سطحی، و زمین شناسی سنگ بستر. چنین مواردی راهکارهایی را در اختیار کارشناس تحلیل عکس ها می گذارد که به وسیله آنها می تواند تفسیرهای اولیه خود را بازبینی و اصلاح کند (متأسفانه، اطلاعات موجود به ندرت در دسترس هستند که باعث وابستگی بیشتری به بررسی های صحرایی می شوند).




(5) هنگامیکه عکس های هوایی ساختگاه تهیه شدند باید بررسی شده و در وضعیت مناسبی به صورت زیر برای مشاهده سه بعدی قرار گیرند. طوری عکس ها را قرار دهید که تمام ارقام یا در سمت چپ و یا راست مشاهده کننده قرار گیرد. سپس عکس ها را در وضعیتی قرار دهید که نواحی که دارای تصویر مشابهی هستند، روی هم بیفتند (حدود ` از هر دو عکس ها). مکان شیئی را که در هر دو عکس ظاهر شده، مشخص کنید مانند: یک استخر یا ساختمان یا پوشش گیاهی. بعد عکس ها را از هم جدا کنید، بنابراین حدود ¼ 2 اینچ بین اشیاء فاصله می افتد (این امر در صورتیکه شیء انتخاب شده نزدیک لبه یکی از عکس ها باشد آسان تر انجام می شود). بعد عدسی های استریویی (Stereoglass) را مستقیما روی دو شیء بگذارید. بعد از تنظیم لنزها، به آن دو شیء نگاه کرده و عکس ها را تنظیم کنید تا تصاویر طوری میزان شوند که به صورت یک تصویر سه بعدی دیده شوند. اگر در تهیه تصویر سه بعدی دچار مشکل شدید، چشمان خود را یکی درمیان به سرعت باز و بسته کنید و ببینید که آیا آن دو شیء آنقدر به یکدیگر نزدیک هستند تا روی هم قرار گیرند؛ سپس عکس ها را تنظیم کنید تا تصاویر به درستی میزان شوند. اگر برای اولین بار است که این روش را به کار می برید، توصیه می شود که زوج های استریوسکوپی تنظیم شده موجود را مشاهده کنید. این موضوع به مبتدیان کمک می کند تا با شکل و ظاهر تصاویر سه بعدی که به طور صحیحی آماده شده اند، آشنا شوند. عکس ها بعد از تنظیم باید به طور کامل اسکن (مرور) شوند و هرگونه ساخت (بافت)، الگو یا ویژگی خاصی که پدیدار شده اند، باید مورد توجه قرار گیرد (و ثبت شود).



(6)پس از بررسی اولیه عکس ها، مرزهای مربوط به نواحی آبی، زمین یا بافت باید بر روی کاغذ شمعی یا کالک که روی عکس گذاشته شده است، کشیده شود. تمایزات ساده این مرحله به صورت طبقه بندی صخره ای، مسطح یا طبقه بندی غیرتوپوگرافی نواحی ساحلی است.

(7)باید عکس ها را با توجه به عناصر الگوی پایه ای توپوگرافی، الگوهای زهکشی، مشخصات آبکند، عوارض فرسایشی، مرز لندفرم، رنگ یا تن عکس هوایی، توزیع کاربری زمین، پراکندگی گیاهی و عوارض ویژه تحلیل و بررسی کرد. هر عنصر الگو باید یکبار با عناصر دیگر و یکبار هم با الگوی کلی بررسی شود.

(8)عناصر الگو و فرضیه ارائه شده درباره ساختار زمین ریختی پایه و ترکیب ساختگاه مورد نظر باید تفسیر شوند. به جداول تفسیر لندفرم در فصل های 6 تا 11 برای محدوده لندفرم های ممکن و عناصر الگوی همراه آنها رجوع شود. باید فرضیه ارائه شده را با بررسی مجدد عوارض کوچک موجود در عکس ها و رفع هر گونه اختلافی اصلاح کرد؛ چنانچه تمامی اجزای اصلی و الگوهای کوچک به هم وابسته و مکمل یکدیگر باشند، فرضیه مربوط به مواد مادر اولیه و لندفرم های وابسته تأیید می شود.

(9)تفسیر حاصل باید با کنترل صحرایی جهت بازبینی فرضیه و افزودن اطلاعات خاص مورد نیاز برای نقشه برداری تفصیلی خاک ها، عمق سطح ایستابی، عمق سنگ بستر و ... تکمیل شود.


برگرفته از کتاب تحلیل زمین (راهنمای انتخاب ساختگاه با استفاده از تفسیر عکس های هوایی)


نویسنده: داگلاس اس. وی (دانشگاه هاروارد)

منبع : earth.persianblog.ir
 

Similar threads

بالا