ثانیه های خاکستری...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
تو رفتی و به جای تو تمام این ستاره ها
مرا نگاه می کنند و باز هم دوباره ها
دوباره من خودم شدم دوباره باز تو خدا
مدام می پرستمت به یاد آن شبانه ها
من از زمین خاکی ام تو در میان آسمان
و باز آتشی به پا نمودی و شراره ها
تن مرا به سوگ تو دوباره ناز می کنند
شرر به جان من زدی دوباره با شماره ها
به یک نسیم دلخوشم که آتشت فرو کشد
ولی نسیم من کنون میان سوگواره ها
به انتظار مردنم مرا نگاه می کند
دوباره من خودم شدم دوباره باز او خدا
مرا نگاه می کنند و باز هم دوباره ها
دوباره من خودم شدم دوباره باز تو خدا
مدام می پرستمت به یاد آن شبانه ها
من از زمین خاکی ام تو در میان آسمان
و باز آتشی به پا نمودی و شراره ها
تن مرا به سوگ تو دوباره ناز می کنند
شرر به جان من زدی دوباره با شماره ها
به یک نسیم دلخوشم که آتشت فرو کشد
ولی نسیم من کنون میان سوگواره ها
به انتظار مردنم مرا نگاه می کند
دوباره من خودم شدم دوباره باز او خدا
به دوردست ها می نگرم ...
به جاده ای که در اندوه رفتن مچاله است !
دیگر به دست های سرد زمستان خو کرده ام ...
وقتی نمانده است ...
من سالهاست در افکار سرد پوسیده ام !
و رفتن در تشویشی گنگ یخ زده ست ...
دیگر معجزه ها چون خیالند ...
من ... بی رنگ و تنها ...
چون تصویر گیج مرداب
و اندوه بی رنگ پروانه ای
در سقوط ...
وقتی نمانده است ...!
به جاده ای که در اندوه رفتن مچاله است !
دیگر به دست های سرد زمستان خو کرده ام ...
وقتی نمانده است ...
من سالهاست در افکار سرد پوسیده ام !
و رفتن در تشویشی گنگ یخ زده ست ...
دیگر معجزه ها چون خیالند ...
من ... بی رنگ و تنها ...
چون تصویر گیج مرداب
و اندوه بی رنگ پروانه ای
در سقوط ...
وقتی نمانده است ...!
پنجره ای نشانم دهيد تا من برای هميشه نگاه منتظر پشت آن باشم.
پنجره ای نشانم دهيد.
من خانه ای دارم با چهار ضلع بلند آجری
روشنايی خورشيد را از ياد برده ام
آسمان پر ستاره را نيز.
پنجره ای نشانم دهيد.
پنجره ای كه پرواز گنجشكان را از پشت آن تماشا كنم
و خوشبختی مردمان را و گذر فصلها را.
در كوچه ما خانه ها را بی پنجره می سازند...
پنجره ای نشانم دهيد.
من خانه ای دارم با چهار ضلع بلند آجری
روشنايی خورشيد را از ياد برده ام
آسمان پر ستاره را نيز.
پنجره ای نشانم دهيد.
پنجره ای كه پرواز گنجشكان را از پشت آن تماشا كنم
و خوشبختی مردمان را و گذر فصلها را.
در كوچه ما خانه ها را بی پنجره می سازند...
دلم تنگ است برای پرسه در زیرباران ...
دلتنگی های آدمی را
باد ترانه ای می خواند
رویاهایش را
آسمان پر ستاره نادیده می گیرد
و هر دانه برفی
به اشکی نریخته می ماند
سکوت سرشار از ناگفته هاست
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق های نهان
و شگفتی های بر زبان نیامده
در این سکوت
حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو
و من ...
باد ترانه ای می خواند
رویاهایش را
آسمان پر ستاره نادیده می گیرد
و هر دانه برفی
به اشکی نریخته می ماند
سکوت سرشار از ناگفته هاست
از حرکات ناکرده
اعتراف به عشق های نهان
و شگفتی های بر زبان نیامده
در این سکوت
حقیقت ما نهفته است
حقیقت تو
و من ...
من هم همین آرزو رو برای شما دارم ولی دلی که بشکنه دیگه شکسته کاریش نمیشه کردلطف دارين دوست عزيز
اميدوارم هميشه دلتون شاد ولبتون به خنده وا شه ...
اول جای خالیت حس میشه بعد پاک میشی بعد فراموش میشی بعدم یه خاطره میشی ...
دفتر خاطراتت اگر سوخت چه غم!رقص دودش به هوا باز خودش خاطره است! ...
بعضی چیزا رو نمی شه نوشت
بعضی چیزا رو نمی شه گفت
بعضی چیزا رو فقط می شه احساس کرد
بعضی بغضا رو نمی شه شکست
بعضی بغضا رو فقط باید قورت بدی
بعضی دردا رو نمی شه فریاد زد
بعضی دردا رو فقط می شه اشک ریخت
بعضی چیزا رو نمی شه گفت
بعضی چیزا رو فقط می شه احساس کرد
بعضی بغضا رو نمی شه شکست
بعضی بغضا رو فقط باید قورت بدی
بعضی دردا رو نمی شه فریاد زد
بعضی دردا رو فقط می شه اشک ریخت
شوق بازآمدن سوي توام هست
اما
تلخي سرد كدورت در تو
پاي پوينده ي راهم بسته
ابر خاكستري بي باران
راه بر مرغ نگاهم بسته
واي ، باران
باران ؛
شيشه ي پنجره را باران شست ..
اما
تلخي سرد كدورت در تو
پاي پوينده ي راهم بسته
ابر خاكستري بي باران
راه بر مرغ نگاهم بسته
واي ، باران
باران ؛
شيشه ي پنجره را باران شست ..
واقعا اینطوریه ولی خیلی چیزارو نمیشه گفت
هر سال
از خطوط چهره ام
که
می گذری
ردپای خاکستری ات
عمیق تر می شود ...
لبخند میزنی ...
می گذری ...
و
من
نیز
.
.
.
حال دیگر
با تو
بیگانه شده ام !
اکنون
که
صدای خش خش برگها
فراتر از تنم
زیر پای
رهگذرانی ست ...
که
لبخند زنان
از کنارت می گذرند ...
تکرار می شویم !
تکرار
.
.
.
از خطوط چهره ام
که
می گذری
ردپای خاکستری ات
عمیق تر می شود ...
لبخند میزنی ...
می گذری ...
و
من
نیز
.
.
.
حال دیگر
با تو
بیگانه شده ام !
اکنون
که
صدای خش خش برگها
فراتر از تنم
زیر پای
رهگذرانی ست ...
که
لبخند زنان
از کنارت می گذرند ...
تکرار می شویم !
تکرار
.
.
.
FROM_HELL
کاربر بیش فعال
قاصدک! هان,چه خبر آوردی؟
از کجا, وز که خبر آوردی؟
خوش خبر باشی اما, اما
گرد بام و در من
بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری, باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک!
در دل من همه کورند و کرند
دست بردار از این وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گرید
که دروغی تو دروغ
که فریبی تو فریب
قاصدک! هان ولی آخر... ای وای!
راستی آیا رفتی با باد؟
با توام, آی کجا رفتی؟ آی...!
راستی آیا جایی خبری هست هنوز
مانده خاکستر گرمی جایی؟
در اجاقی-طمع شعله نمی بندم-خردک شرری هست هنوز؟
قاصدک!
ابرهای همه عالم شب و روز
در دلم می گریند.
مهدی اخوان ثالث(م-امید)
از کجا, وز که خبر آوردی؟
خوش خبر باشی اما, اما
گرد بام و در من
بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری, باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک!
در دل من همه کورند و کرند
دست بردار از این وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گرید
که دروغی تو دروغ
که فریبی تو فریب
قاصدک! هان ولی آخر... ای وای!
راستی آیا رفتی با باد؟
با توام, آی کجا رفتی؟ آی...!
راستی آیا جایی خبری هست هنوز
مانده خاکستر گرمی جایی؟
در اجاقی-طمع شعله نمی بندم-خردک شرری هست هنوز؟
قاصدک!
ابرهای همه عالم شب و روز
در دلم می گریند.
مهدی اخوان ثالث(م-امید)