عزیزم بهتون امیدوارشدم پس بالاخره یه چیزی بود براش بشه گریه کرد
میدونید من خودم گاهی برام قابل درک نیست چرا افراد برای ازدست دادن عزیزاشون گریه میکنن چرا مادری برای اینکه جوانشو ازدست میده گریه میکنه هرچندگریه کردن طبیعی هست و نکردن غیر طبیعی ولی بعضی مواقع احساس میکنم من جای اونا بودم گریه نمیکردم نمیدونم شاید میکردم ..........................................
مردم وقتی ناراحت میشن گریه می کنن، حالا ممکنه ناراحت بشن ولی گریه نکنن، ولی اگر خیلی ناراحت بشن گریه میکنن، ممکنه خوددار باشن و باجود ناراحتی زیاد باز هم گریه نکنن، بعضیها هم منتظرن یه چیزی بشه تا گریه کنن یا خیلی احساساتین و سر هر اتفاق نارحت کنندهای ممکنه گریه کنن.
ولی در کل مردم وقتی ناراحت میشن یا ناراحتیشون رو یا نشون میدن یا نشون نمیدن، اگر نشون بدن یا از حالت چهره و رفتارشون معلومه یا گریه میکنن. هیچکدومش هم اشکالی نداره و هیچکدومش از اون یکی بهتر یا بدتر نیست ولی اینکه چرا ناراحت میشن به میزان عاطفه و حساسیتشون روی موضوع برمیگرده که به خیلی عوامل تو زندگی هر کس وابسته است و ممکنه خارج از درک و سلیقهی سایرین باشه چون شخص فقط خودش حال خودش رو میفهمه.
ممکن هم هست که پیدا بشن افرادی که با از دست دادن عزیزشون هم ناراحت نشن یا گریه نکنند ولی فکر کنم بعید باشه!
در مورد صبر کردن اگر احساساتی وجود نداشته باشه صبر کردن هم معنی نداره، یعنی اگر کسی پیدا بشه که با یک همچین اتفاقی (از دست دادن عزیزش) ناراحت نشه، صبر کردن هم در موردش معنی نداره.
صبر کردن در مورد هر چیزی ارزش داره ولی نه به معنی بیتفاوتی و بیخیالی چون همونطور که از اسمش معلومه کار خیلی سختیه در صورتی که بیتفاوتی سخت نیست!
ایناخیلی بدیهی هستن.