کسی که به
خداوند ایمان دارد و می خواهد
ایمانش را به
او افزایش دهد،
نژاد پرستی (علاقه به نژاد خود) را کنار می گذارد.
سوال قشنگی مطرح گردیده؛ اما مفهوم غلطی که از آن برداشت میشه اینه«که تو Aرو بیشتر دوست داری یاB،? و اگر هر دو اولA بعد B ؟ یا اینکه اول B بعدشA؟
A & B (مسلمان و ایرانی) هر دو در قالب اسم هستند.لطفا" به مفاهیم اون ها توجه کنیم!!!!!!!!
انتخاب اسمم دست خودم نبود بلکه پدر و مادرم مرا به این نامیدند.همینطور نام فامیلیم، رنگ پوستم و
ایرانی بودنم و........دست خودم نبود . بلکه
هم اکنون
این پارامتر ها رو دارم؛ ولی راهی رو که انتخاب کنم و اینکه در آن راه جلو برم دست خودم هست.
بله!!ایرانی بودن من پارامتر تغییر ناپذیر من هست.(واقعا دوست دارم و مایه افتخارمه) و هر کشور خارجی که برم حتی اگر سالها هم در آنجا
زندگی کنم باز هم به من می گویند ایرانی!!(در واقع هر کسی نژاد و ملیت خودش رو دوست داره)
اما مسلمانبودنم (راهی رو که انتخاب میکنم) که همان ایمان به خداوند است،به خودم بستگی دارد.توی این راه همه ی ملیت ها و
نژاد ها با هم برابرند وبرتری نسبت به هم ندارند.
پس نظر من گزینه ی اول
مسلمان ایرانی است.
پَ نه پِ خلاص.