| اثر ضخامت نمونه و تغيير ساختار در تخريب گرمايي اکسايشي پلي بوتادي ان |
| ضيايي فرشيد*,شوشتري زاده آيدا |
| * تهران، پژهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران |
| تخريب گرمايي اکسايشي دو رزين مايع گرانرو 1، 2- پلي بوتادي ان و 1، 4- پلي بوتادي ان به وسيله روش هاي گرماسنجي پويشي تفاضلي (DSC) و گرماوزن سنجي (TGA) بررسي شده است. هم چنين، اثر ضخامت نمونه روي سينتيک اکسايش به کمک روش هاي TGA و DSC در دماي ثابت 100[SUP]o[/SUP]C و فشار اتمسفر مطالعه و با يک ديگر مقايسه شد. در نهايت تغيير ساختار ايجاد شده در 1، 4- پلي بوتادي ان به روش رزونانس مغناطيسي هسته کربن ([SUP]13[/SUP]C NMR) بررسي و تشکيل گروه هاي اپوکسيد به عنوان عمده ترين محصول اکسايش تشخيص داده شد. تشکيل کربن گروه اپوکسيد در ناحيه 58.6 ppm، کربن متيلن مجاور گروه اپوکسيد در ناحيه24.0 ppm و کربن گروه متين از گروه اپوکسيد نيز در جابه جايي شيميايي 86.7 ppm نشان دهنده تغيير در ساختار 1، 4- پلي بوتادي ان است. نتايج نشان داد، بر خلاف 1، 4- پلي بوتادي ان، 1، 2- پلي بوتادي ان به علت داشتن ايزومر 1، 2- وينيل در ساختار تحت تاثير اکسايش گرمايي قرار نمي گيرد و تغييري در ساختار آن ايجاد نمي شود. اين در حالي است که در 1، 4- پلي-بوتادي ان افزايش وزن، به علت جذب اکسيژن و مصرف پيوند دوگانه، مشاهده مي شود. افزون بر اين مشاهده شد، با افزايش ضخامت نمونه، مقدار افزايش وزن به ازاي واحد وزن نمونه کاهش مي يابد. |
| كليد واژه: پلي بوتادي ان، گرماسنجي پويشي تفاضلي، رزونانس مغناطيسي هسته، تخريب گرمايي اکسايشي، گروه اپوکسيد |
|
