| اثر فرمول بندي هاي مختلف بر واكنش پليمر شدن امولسيوني وينيل کلريد |
| جليليان سيدمهرداد*,ضيايي فرشيد |
| * تهران، پژوهشگاه پليمر و پتروشيمي ايران |
| امولسيون كننده ها از اهميت بسزايي در واكنش هاي پليمر شدن امولسيوني برخوردارند. مقدار و نوع امولسيون كننده روي تمام پارامترهاي واكنش از جمله اندازه، توزيع ذرات و وزن مولكولي پليمر موثر است. در اين پژوهش، با توجه به اهميت پلي وينيل كلريد امولسيوني، اثر مخلوط امولسيون كننده يوني سديم لوريل سولفات و غيريوني استئاريل الكل روي پارامترهاي مختلف واكنش پليمر شدن امولسيوني وينيل كلريد بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد، اندازه ذرات پلي-وينيل كلريد با افزايش مقدار تركيب درصد سامانه امولسيون كننده هاي يوني و غيريوني كاهش مي يابد. با افزايش مقدار مونومر وينيل كلريد و ثابت بودن ساير اجزا در فرمول بندي، مقدار گرماي آزادشده واكنش در نقطه ژل افزايش يافت. وزن مولكولي پليمر با افزايش دماي واكنش كاهش و با افزايش تركيب درصد امولسيون كننده افزايش مي يابد. بررسي ساختاري نمونه پلي وينيل كلريد سنتزي به کمک طيف هاي[SUP]13[/SUP]C NMR و FTIR گوياي عدم وجود نقص در ساختار زنجير پليمر است. با بهينه کردن شرايط واكنش پليمر شدن امولسيوني پودر وينيل كلريد سنتز شده داراي اندازه ذرات و توزيع مناسبي است كه در پلاستي سول ها به كار مي رود. |
| كليد واژه: پلي وينيل کلريد، پليمر شدن امولسيوني، امولسيون كننده، وزن مولكولي، اندازه ذرات |
|
