انسان قبل از آنکه به هدایت الهی دست یابد همچون مرده ای است که از نعمت حیات محروم است و حس و حرکت ندارد
اما پس از نائل شدن به ایمان فردی است که خدا او را زنده کرده
و نوری به او داده که میتواند بواسطه ی آن میان مردم و هرجا که خواست برود
و در پرتو آن نور راه خود را از چاه و خیرش را از شر و نفعش را از ضرر تمیز بدهد. ت 122 انعام...