در این روز ها که جرات دیوانگی کم است
بگذار باز هم به تو برگردم
اگر مرا نخواستی ..
بگذار دست کم ، گاهی تو را به خواب ببینم ...
بگذار در خیال تو باشم!
بگذار .... بگذار ......
ای معشوق من
از عمق آب ها برخیز
و تا پایان روز با من باش
و آن گاه که تاریکی ها
عمق آب های صاف را نیز تاریک کرد!
هر کدام به سوی تنهایی خود خواهیم رفت
و با غم خود همراه خواهیم شد!