معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
کجا بروم ؟ از که بپرسم نشانی نگاهت را؟
کجا بروم که نه قفسی باشد و نه هوسی؟
کجا بروم که نه فرهاد باشد و نه شیرینی، نه مجنون بیابان گرد و نه لیلایی،
نه یعقوب و نه پیراهنی؟
کجا بروم که تنها تو باشی و زمزمه ا ی که از تو آغاز شود و به دریایی دور بریزد؟
فقط تو باشی و نه حتی گل یاسی که عطر نفسهایت را دارد و تا آسمان قد کشیده است.
نه ستاره ای باشد و نه ماه پاره ای.
تنها نگاه تو باشد و چراغی که از خورشید رو شنتر است.
کجا بروم ؟ تو بگو! کجا بروم که جز تپشهای قلب تو ، طنینی از زندگی نباشد؟
کجا بروم ...کجا بروم که همه ی آرزوی من جز بندگی نباشد؟
کجا بروم که نه قفسی باشد و نه هوسی؟
کجا بروم که نه فرهاد باشد و نه شیرینی، نه مجنون بیابان گرد و نه لیلایی،
نه یعقوب و نه پیراهنی؟
کجا بروم که تنها تو باشی و زمزمه ا ی که از تو آغاز شود و به دریایی دور بریزد؟
فقط تو باشی و نه حتی گل یاسی که عطر نفسهایت را دارد و تا آسمان قد کشیده است.
نه ستاره ای باشد و نه ماه پاره ای.
تنها نگاه تو باشد و چراغی که از خورشید رو شنتر است.
کجا بروم ؟ تو بگو! کجا بروم که جز تپشهای قلب تو ، طنینی از زندگی نباشد؟
کجا بروم ...کجا بروم که همه ی آرزوی من جز بندگی نباشد؟
ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالیست
حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست
مردم دیده ز لطف رخ او در رخ او
عکس خود دید گمان برد که مشکین خالیست
می‌چکد شیر هنوز از لب همچون شکرش
گر چه در شیوه گری هر مژه‌اش قتالیست
ای که انگشت نمایی به کرم در همه شهر
وه که در کار غریبان عجبت اهمالیست
بعد از اینم نبود شائبه در جوهر فرد
که دهان تو در این نکته خوش استدلالیست
مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد
نیت خیر مگردان که مبارک فالیست
کوه اندوه فراقت به چه حالت بکشد
حافظ خسته که از ناله تنش چون نالیست
حال هجران تو چه دانی که چه مشکل حالیست
مردم دیده ز لطف رخ او در رخ او
عکس خود دید گمان برد که مشکین خالیست
می‌چکد شیر هنوز از لب همچون شکرش
گر چه در شیوه گری هر مژه‌اش قتالیست
ای که انگشت نمایی به کرم در همه شهر
وه که در کار غریبان عجبت اهمالیست
بعد از اینم نبود شائبه در جوهر فرد
که دهان تو در این نکته خوش استدلالیست
مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد
نیت خیر مگردان که مبارک فالیست
کوه اندوه فراقت به چه حالت بکشد
حافظ خسته که از ناله تنش چون نالیست
پشت بی خیالی من غوغاست
گوش تیز کن
تیز تر ...
خنده از رخم رخت کشید
گاهی که دیدنت آرزو شد
نجوای نفسم
تنها هم نفس شد
گاهی که شنیدنت سخت شد
حال ، صبحانه و نهار و شام
بر سفره ی افعال ماضی استمراری
مهمان می شوم
به سلامتی سر بی سودای تو
جام های هفت خط حسرت
به نافم می بندم !
تنهایی حالتی بعید بود
گاهی که در آن غروب کذا
تو می رفتی و سایه ات
قد می کشید
به روز های نیامده ی تقویم
به روزهای یاد دیروز ...
گوش تیز کن
تیز تر ...
خنده از رخم رخت کشید
گاهی که دیدنت آرزو شد
نجوای نفسم
تنها هم نفس شد
گاهی که شنیدنت سخت شد
حال ، صبحانه و نهار و شام
بر سفره ی افعال ماضی استمراری
مهمان می شوم
به سلامتی سر بی سودای تو
جام های هفت خط حسرت
به نافم می بندم !
تنهایی حالتی بعید بود
گاهی که در آن غروب کذا
تو می رفتی و سایه ات
قد می کشید
به روز های نیامده ی تقویم
به روزهای یاد دیروز ...
روز من تاریک شد تبریک..
شب من نزدیک شد تبریک..
جاده عاشقی ما مثل مو باریک شد ...تبریک
شب من نزدیک شد تبریک..
جاده عاشقی ما مثل مو باریک شد ...تبریک
تو داری میروی ..!
و من ..
دلخوشم ..
به این که ..
زمین هنوز گرد است !
و من ..
دلخوشم ..
به این که ..
زمین هنوز گرد است !
لبهایتـــــــ را بیاور … بوسه نمیخواهم !!!
فقط میخواهمــ
اسممــــــــ را از رویشان پاکـــــــــــــ کنم …
گاهی دلم برای خودم تنگ میشود
گاهی دلم برای باورهای گذشته ام تنگ میشود
گاهی دلم برای پاکی های کودکانه ی قلبم میگیرد
گاهی آرزو میکنم ای کاش دلی نبود تا تنگ شود
تا خسته شود
تا بشکند …
گاهی دلم برای باورهای گذشته ام تنگ میشود
گاهی دلم برای پاکی های کودکانه ی قلبم میگیرد
گاهی آرزو میکنم ای کاش دلی نبود تا تنگ شود
تا خسته شود
تا بشکند …
نخستین نگاهی که ما را به هم دوخت!
نخستین سلامی که در جان ما شعله افروخت!
نخستین کلامی که دلهای ما را
به بوی خوش آشنائی سپرد
به مهمانی عشق برد
پر از مهر بودی
پر از نور بودم
همه شوق بودی
همه شور بودم
چه خوش لحظه هایی که دزدانه از هم
نگاهی ربودیم و رازی نهفتیم!
چه خوش لحظه هایی که "می خواهمت " را
به شرم و خموشی نگفتیم و گفتیم!!...
نخستین سلامی که در جان ما شعله افروخت!
نخستین کلامی که دلهای ما را
به بوی خوش آشنائی سپرد
به مهمانی عشق برد
پر از مهر بودی
پر از نور بودم
همه شوق بودی
همه شور بودم
چه خوش لحظه هایی که دزدانه از هم
نگاهی ربودیم و رازی نهفتیم!
چه خوش لحظه هایی که "می خواهمت " را
به شرم و خموشی نگفتیم و گفتیم!!...
چه صداییست که پیچیده در این جنگل مرگ؟
چه کسی تیشه بر این شاخه ی افتاده زمین میکوبد؟
دست ها آن تو نیست؟
تو چه محکم و چه کاری و چه با عشق و علاقه،به من شاخه ی افتاده ی خشکیده تبر میکوبی
چه کسی تیشه بر این شاخه ی افتاده زمین میکوبد؟
دست ها آن تو نیست؟
تو چه محکم و چه کاری و چه با عشق و علاقه،به من شاخه ی افتاده ی خشکیده تبر میکوبی
آی آرام بزن، میشکند عمق سکوت
وای آرام بزن تا نکنم آه تورا
جمع کن هر چه شکستی دل من
هیزم خوبی شد؟
آتشی بر دل من زن که ببینی عشق هم میسوزد،خوب هم میسوزد
هیزم خوبی شد؟
آتشی بر دل من زن که ببینی عشق هم میسوزد،خوب هم میسوزد
ای تو چشمانت سبز
در من این سبزی هذیان از توست
زندگی از تو و
مرگم از توست
سیل سیال نگاه سبزت
همه بنیان وجودم
را ویرانه كنان می كاود
من به چشمان خیال انگیزت معتادم
و دراین راه تباه
عاقبت هستی خود را دادم..............
در من این سبزی هذیان از توست
زندگی از تو و
مرگم از توست
سیل سیال نگاه سبزت
همه بنیان وجودم
را ویرانه كنان می كاود
من به چشمان خیال انگیزت معتادم
و دراین راه تباه
عاقبت هستی خود را دادم..............
من تمنا کردم که تو با من باشی
تو به من گفتی
هرگز هرگز
پاسخی سخت و درشت و مرا
غصه ی این هرگز کشت...
تو به من گفتی
هرگز هرگز
پاسخی سخت و درشت و مرا
غصه ی این هرگز کشت...
دراز میکشم
خیره میشوم به سقف
اشکهایم میچکند
سر میخورند و میروند به جایی که تو همیشه میبوسیدی...!!!
خیره میشوم به سقف
اشکهایم میچکند
سر میخورند و میروند به جایی که تو همیشه میبوسیدی...!!!
هوس کوچ به سرم زده.
شاید هم هجرت.
نمی دانم.
ز این بی دلی ها خسته شدم.
دستانم رابه دستان هیچ کس می سپارم و درد دل می کنم با درختان.
دیوانگی هم عالمی دارد
شاید هم هجرت.
نمی دانم.
ز این بی دلی ها خسته شدم.
دستانم رابه دستان هیچ کس می سپارم و درد دل می کنم با درختان.
دیوانگی هم عالمی دارد
ﻓـﻘـﻂ ﺑـﮕﻮ........
ﭼــﮕـﻮﻧـﻪ ﺭﻓـﺘـﻦ ﻭ ﻧـﺒـﻮﺩﻧـﺖ ﺭﺍ ﺑــﺎﻭﺭ ﮐﻨـم ؟؟؟
ﻭﻗــﺘــﯽ ﺁﻏـﻮﺵ ﻣــﻦ ﻫـﻨــــــﻮﺯ
ﺑــﻮﯼ ﺑــﻮﺩنــت ﺭﺍ ﻣــﯿـﺪﻫــﺪ.
از خواب پريدم
چشام پر اشک بود
بلند شدم و يه راست رفتم سمت کمد
تنها يادگاری از تو
عطرت بود که روی پيرهنم جا مونده بود
سر کشيدم بوی نبودنت رو
...
چشام پر اشک بود
بلند شدم و يه راست رفتم سمت کمد
تنها يادگاری از تو
عطرت بود که روی پيرهنم جا مونده بود
سر کشيدم بوی نبودنت رو
...
"آن نی خشکم
که بر لب های نوازشگر ناپیدای تو
که قصه ی فراق را در من می نوازی
به غربت خویش پی بردم".
و اکنون نه در این عالم،
که در خویشتن قرار ندارم.
و نه در زیستن
که در بودن خویش نمی گنجم،
که جامه ی تنگ خویشتنم.
که بر لب های نوازشگر ناپیدای تو
که قصه ی فراق را در من می نوازی
به غربت خویش پی بردم".
و اکنون نه در این عالم،
که در خویشتن قرار ندارم.
و نه در زیستن
که در بودن خویش نمی گنجم،
که جامه ی تنگ خویشتنم.
مـَـטּ بـﮧ בرڪـــ .. !
بـﮧ بـالشـــمـ رَحـــمـ کـטּ ؛
گریــﮧ هـاے شبــانـﮧ امـ امـــانـش را بـریـــבه ...!!!
بـﮧ بـالشـــمـ رَحـــمـ کـטּ ؛
گریــﮧ هـاے شبــانـﮧ امـ امـــانـش را بـریـــבه ...!!!
نام تــــو را که مي آورم دوباره ابر دلـَم ميبارَد . . .
نـــــــــــه اين بار دلتنگت نيست !
دل کوچَـکم با تــو غَريبگي ميکُـند
.
.
.
نـــــــــــه اين بار دلتنگت نيست !
دل کوچَـکم با تــو غَريبگي ميکُـند
.
.
.