برای تو می نویسم
- شروع کننده موضوع hilari
- تاریخ شروع
- وضعیت
در این آشفته بازار عید
هر چقدر هم که گران باشد باز هم میخرم
نازت را میگویم
براي ديدن اين عكس با اندازه واقعي اينجا كليك كنيد . اندازه واقعي اين عكس 670x670 مي باشد 
گر یک روز از زندگی من باقی مانده باشد
از هر جای دنیا چمدان کوچکم را می‌بندم راه می‌افتم
ایستگاه به ایستگاه…
مرز به مرز…
پیدایت میکنم ، کنارت می‌نشینم
بهت میگم تا بی نهایت دوستت دارم…
مهربانم
به اندازه اسمانی بی كران و دریایی زلال تو را تقدیس می كنم
و كلام ابی رنگت را بر خانه دلم می نگارم
و تنها واژه محبتم از ان توست
دیگر نسبت به هم بیگانه نیستم
احساسمان،ارزوهایمان و نگاهمان با هم گره می خورد
من تو را در قصه های شیرین عاشقانه ام جا داده ام
اكنون،فصلی سبز را با هم اغاز می كنیم
فصل خوش شكفتن،فصلی پر از احساس ،همدلی و دلدادگی
پنجره های زندگی مان را به روی امید و شادی باز خواهیم كرد
و ترانه خوش اهنگ صمیمیت را با هم خواهیم خواند
گل هایی از مهربانی و خوشبختی در باغچه دلمان خواهیم كاشت
تا بعد از این صداقت مان
صدای زلال خوشبختی ما را به افق های دور دست برساند
من همیشه با قلم محبت بر روی گلبرگ های عشق
با دستانی پر از مهر و چشمانی لبریز از باران
از میان هزاران واژه برای تو
دوستت دارم را انتخاب میکنم
جاودانه...
مهربانم ، زیباترین احساساتم را با قلم عشق نثارت خواهم كرد
عطر آغوشت را دوست دارم
چرا كه بوی بهترین یاسهای زندگی را برای من تداعی می كند
صدای قلبت را دوست دارم
چرا كه زیباتربن اهنگ زندگی را می نوازد
دست پر از مهرت را دوست دارم
چرا كه بذرهای محبت را بر زمین وجودم می پاشد
چشمانت را دوست دارم
چرا كه زیباترین مروارید های عالم در این صدفها نهفته است
ای یاس سپید زندگی
تو را در كدامین گلستان عشق بگذارم كه طراوتت جاودانه باشد
اما نه،نمی شود تو را در گلستان زمان نهاد
چرا كه هیچ گلستانی لایق این همه زیبایی
و مهربانی و صفا نیست
پس تو را در اعماق جاودان قلبم خواهم نهاد
كه سراسر از عشق تو لبریز است
ای یاس سپید
امروز از فراز و نشیب روزها هنوز
خانه قلبم از عشق تو گرم است
ای جاودانه...
زیر قطره های بـاران نوازشت ، آرام میشوم !
از کجا آمده ای ؟
عطر تنت بارانیست ...!
از کجا آمده ای ؟
عطر تنت بارانیست ...!
سکوت مخملیم را پای نداشتن حرفی برای گفتن مگذار
در این سکوت مخملی من دنیای زیبایی را ساخته ام که تو برایم شرح داده ای...
در این سکوت مخملی من دنیای زیبایی را ساخته ام که تو برایم شرح داده ای...
و چشمان ات راز ِ آتش است.
و عشق ات پیروزی ِ آدمی ست
هنگامی که به جنگ تقدیر می شتابد .
و آغوش ات
اندک جایی برای زیستن
اندک جایی برای مردن
و گریز ِ شهر
که با هزار انگشت
به وقاحت
پاکی ِ آسمان را متهم می کند .
و عشق ات پیروزی ِ آدمی ست
هنگامی که به جنگ تقدیر می شتابد .
و آغوش ات
اندک جایی برای زیستن
اندک جایی برای مردن
و گریز ِ شهر
که با هزار انگشت
به وقاحت
پاکی ِ آسمان را متهم می کند .
گاهی مینویسم
اما گاهی سکوت میکنم
در لحظات نوشتن لبخند میزنم
در لحظات سکوتم اشک میریزم
کسی نمیتواند حس مرا به سادگی
درک کند
کسی نمیتواند
بفهمد
دنیای مرا
کسی پر کرده
کسی که با تمام وجود دوستش دارم
کسی که حتی تحمل دیدن کس دیگر به جای او را ندارم
کسی چه میداند
سکوت همرا با اشک چه دردی دارد
گاهی دلم میخواست در این لحظات او کنارم بود
اما مثل همیشه او کنارم نیست
و من در تنهایی خویش ارام و بی صدا اشک میریزم
و هر گاه از او عصبانی میشوم
دیگر هیچ نمیگویم تا کسی نفهمد از دستش ناراحتم
اما گاهی سکوت میکنم
در لحظات نوشتن لبخند میزنم
در لحظات سکوتم اشک میریزم
کسی نمیتواند حس مرا به سادگی
درک کند
کسی نمیتواند
بفهمد
دنیای مرا
کسی پر کرده
کسی که با تمام وجود دوستش دارم
کسی که حتی تحمل دیدن کس دیگر به جای او را ندارم
کسی چه میداند
سکوت همرا با اشک چه دردی دارد
گاهی دلم میخواست در این لحظات او کنارم بود
اما مثل همیشه او کنارم نیست
و من در تنهایی خویش ارام و بی صدا اشک میریزم
و هر گاه از او عصبانی میشوم
دیگر هیچ نمیگویم تا کسی نفهمد از دستش ناراحتم
برای عشق تمنا كن ولی خار نشو
برای عشق قبول كن ولی غرورتت را از دست نده
برای عشق گریه كن ولی به كسی نگو
برای عشق مثل شمع بسوز ولی نگذار پروانه ببینه
برای عشق پیمان ببند ولی پیمان نشكن
برای عشق جون خودتو بده ولی جون كسی رو نگیر
برای عشق وصال كن ولی فرار نكن
برای عشق زندگی كن ولی عاشقونه زندگی كن
برای عشق بمیر ولی كسی رو نكش
برای عشق خودت باش ولی خوب باش
گاهی مینویسم
از یک شخص
که تنها
خدا میداند کیست
کسی چه میفهمد درد عشق چیست
وقتی
تمام وجودم هست اما
حتی حواسش نیست که
دارم درد میکشم
وقتی میرود بی هیچ دلیلی و مرا تنها میگذارد
انوقتها میگویند دوستت نداشت
اما نمیتوانم ثابت کنم
با عاشقانه هایش
همیشه خوابم میکرد
ولی نمیدانم چرا هیچ کجای دنیایش جایی برایم باز نمیکند
از یک شخص
که تنها
خدا میداند کیست
کسی چه میفهمد درد عشق چیست
وقتی
تمام وجودم هست اما
حتی حواسش نیست که
دارم درد میکشم
وقتی میرود بی هیچ دلیلی و مرا تنها میگذارد
انوقتها میگویند دوستت نداشت
اما نمیتوانم ثابت کنم
با عاشقانه هایش
همیشه خوابم میکرد
ولی نمیدانم چرا هیچ کجای دنیایش جایی برایم باز نمیکند
گاهی بجای رفتن بهتر هست
مردی بودی
و مردانه دوستم داشتی
نه اینکه
تظاهر به مردی میکردی
قلبم را شکستی
و میگویی برو
باز مرا همچون دستمال استفاده شده به دور میاندازی
نمیدانم
سرت گرم کیست
اما میدانی
کاش مثل خودت بودم
انوقت معنای درد کشیدنهایم را میقهمیدی
کاش مثل خودت هر روز قهر میکردم و نازم را میکشیدی
مردی بودی
و مردانه دوستم داشتی
نه اینکه
تظاهر به مردی میکردی
قلبم را شکستی
و میگویی برو
باز مرا همچون دستمال استفاده شده به دور میاندازی
نمیدانم
سرت گرم کیست
اما میدانی
کاش مثل خودت بودم
انوقت معنای درد کشیدنهایم را میقهمیدی
کاش مثل خودت هر روز قهر میکردم و نازم را میکشیدی
.
.
انکه به رفتنهایم میگفت به جهنم تو بودی
انکه اشکهایم خندید
تو بودی
اینقدر محکوم نکن به انچه نبودم و نکردم
معذرت میخواهم که
هر بار با رفتارهایت فهماندی بی ارزشم برایت
با رفتارهایت فهمانی مزاحم و من
همچنان بخاطر دوست داشتنت تمام
نامهربانیهایت را با جان و دل خریدار بودم تو بازگرد
به تو نشان میدهم مردانه بودم چیست خودم میروم
تا بفهمی چه کردی با من
تو که هر بار نزدیک میامدی ولی فرار میکردی
از ترس شنیدن سخنی
حتی حاضر نبودی کسی بفهمد حضورم را
باشد بخندد به اشکهایم به شب بیداریهایم
باشد
بخندد به خودم که باورت کردم و خواستم فرصتی دوباره دهم امااز این فرصت پشیمان نیستم
بعد از این هر وقت دل تنگت شدم به دلم میگویم
خفه شو د
یگر اسمش را نبر او حتی برایش انقدر بی ارزش بودم که برایش حرفهایم و احساسم هیچ ارزشی نداشت
اری تو پولداریت
و خوشقیافه ای
خوش سرزبانی من بی هیچ دردت نمیخورم
اخر خودت هر بار به رخم میکشیدی موقعیتت را
امیدوارم انقدر ثروتت زیاد شود انقدر غرورت زیاد شود و زیباترین شهر از انت شود
ولی دلم را بد شکستی
.
انکه به رفتنهایم میگفت به جهنم تو بودی
انکه اشکهایم خندید
تو بودی
اینقدر محکوم نکن به انچه نبودم و نکردم
معذرت میخواهم که
هر بار با رفتارهایت فهماندی بی ارزشم برایت
با رفتارهایت فهمانی مزاحم و من
همچنان بخاطر دوست داشتنت تمام
نامهربانیهایت را با جان و دل خریدار بودم تو بازگرد
به تو نشان میدهم مردانه بودم چیست خودم میروم
تا بفهمی چه کردی با من
تو که هر بار نزدیک میامدی ولی فرار میکردی
از ترس شنیدن سخنی
حتی حاضر نبودی کسی بفهمد حضورم را
باشد بخندد به اشکهایم به شب بیداریهایم
باشد
بخندد به خودم که باورت کردم و خواستم فرصتی دوباره دهم امااز این فرصت پشیمان نیستم
بعد از این هر وقت دل تنگت شدم به دلم میگویم
خفه شو د
یگر اسمش را نبر او حتی برایش انقدر بی ارزش بودم که برایش حرفهایم و احساسم هیچ ارزشی نداشت
اری تو پولداریت
و خوشقیافه ای
خوش سرزبانی من بی هیچ دردت نمیخورم
اخر خودت هر بار به رخم میکشیدی موقعیتت را
امیدوارم انقدر ثروتت زیاد شود انقدر غرورت زیاد شود و زیباترین شهر از انت شود
ولی دلم را بد شکستی
آخرین ویرایش:
اگر می*دانستم این آخرین دقایقی است که تو را می*بینم، چنان محکم در آغوش می*فشردمت تا حافظ روح تو گردم. اگر می*دانستم این آخرین دقایقی است که تو را می*بینم، به تو می*گفتم «دوستت دارم» و نمی*پنداشتم تو خود این را می*دانی. همیشه فردایی نیست تا زندگی فرصت دیگری برای جبران این غفلت*ها به ما دهد.
کسانی را که دوست داری همیشه کنار خود داشته باش و بگو چقدر به آن*ها علاقه و نیاز داری. مراقبشان باش. به خودت این فرصت را بده تا بگویی: «مرا ببخش»، «متاسفم»، «خواهش می*کنم»، «ممنونم» و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن.
کسانی را که دوست داری همیشه کنار خود داشته باش و بگو چقدر به آن*ها علاقه و نیاز داری. مراقبشان باش. به خودت این فرصت را بده تا بگویی: «مرا ببخش»، «متاسفم»، «خواهش می*کنم»، «ممنونم» و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن.
روز*های عجیبی* را میگذرانم
روز*هایی* که دلم می*خواهد ساعت*ها پشت پنجره بنشینم ، خیابان را نگاه کنم ، بدون اینکه انتظار کوچکترین اتفاقی* را داشته باشم
دلم سکوت می*خواهد ، سکوت محض ، مثل وقتی* که به اعماق آب میروی، مثل غرق شدن ، همه چیز تاریک و تاریک تر میشود ، ساکت و ساکت تر
دلم حتی نوشتن هم نمی*خواهد ، وقتی* چیزی برای فکر کردن نداری، چیزی هم برای نوشتن نداری
نمیخواهم بخوابم. کابوس*های شبانه ، جز ترس از شب ، ترس از خواب، ترس از بالشم ، چیزی برای من به همراه ندارند.پشت پلک*های بیداری ، هیچ حادثه*ای در کمین نیست
دلم آغوش نمی*خواهد ، آغوش*های دروغین ، آغوش*های موقتی ، آغوش*های خیالی.فکر کردن به آغوش کسی* که نیست ،یعنی* خیانت به احساس ، یعنی* دروغ گویی به غرایز انسانی*
آیینه*ها را نمی خواهم.درگیر خودت که باشی*، هیچ چیزی تو را یادِ خودت نمی**اندازد. غریبه*ها دیدن ندارند
روزهای عجیبی* است
در حجمِ بی* انتهایِ تنهایی**هایم ، می*خواهم هنوز تنهاتر از این باشم . کسی* که در من رخنه کرده ، باید مرا ترک کند ، تا با خیال راحت بنشینم پشت پنجره و در سکوت خیابان را ببینم و به هیچ چیزی فکر نکنم. به هیچ چیز جز اتفاق*هایی* که قرار نیست بیفتند
روز*هایی* که دلم می*خواهد ساعت*ها پشت پنجره بنشینم ، خیابان را نگاه کنم ، بدون اینکه انتظار کوچکترین اتفاقی* را داشته باشم
دلم سکوت می*خواهد ، سکوت محض ، مثل وقتی* که به اعماق آب میروی، مثل غرق شدن ، همه چیز تاریک و تاریک تر میشود ، ساکت و ساکت تر
دلم حتی نوشتن هم نمی*خواهد ، وقتی* چیزی برای فکر کردن نداری، چیزی هم برای نوشتن نداری
نمیخواهم بخوابم. کابوس*های شبانه ، جز ترس از شب ، ترس از خواب، ترس از بالشم ، چیزی برای من به همراه ندارند.پشت پلک*های بیداری ، هیچ حادثه*ای در کمین نیست
دلم آغوش نمی*خواهد ، آغوش*های دروغین ، آغوش*های موقتی ، آغوش*های خیالی.فکر کردن به آغوش کسی* که نیست ،یعنی* خیانت به احساس ، یعنی* دروغ گویی به غرایز انسانی*
آیینه*ها را نمی خواهم.درگیر خودت که باشی*، هیچ چیزی تو را یادِ خودت نمی**اندازد. غریبه*ها دیدن ندارند
روزهای عجیبی* است
در حجمِ بی* انتهایِ تنهایی**هایم ، می*خواهم هنوز تنهاتر از این باشم . کسی* که در من رخنه کرده ، باید مرا ترک کند ، تا با خیال راحت بنشینم پشت پنجره و در سکوت خیابان را ببینم و به هیچ چیزی فکر نکنم. به هیچ چیز جز اتفاق*هایی* که قرار نیست بیفتند
خیال کردی میتونم دور بشم
شاید دیگه کسی من به یاد نداشته باشه
اما بدون
تو همیشه دوست دارم
کسی هم حق نداره جات بگیره
اما چه فایده من که پیش تو هیچ جایگاهی ندارم
دیگه مهم نیست
زندگی چطور پیش بره
وقتی تو ندارم
زندگیم دوباره
همون درجا زدن یک سال پیش شده
که باید خفه شم
هیچ حرفی نزنم تا ادمها اذیت نشن از شنیدن احساسم
خوش بحال اونی که بهش میگی دوستت دارم
و نشون میدی عشقت بهش
خوشبحال اونی که میتونه تو داشته باشه
و من تنها حقم اینه که با خیالت سر کنم و از دور نگاهت کنم
مثل یک سال پیش
شاید دیگه کسی من به یاد نداشته باشه
اما بدون
تو همیشه دوست دارم
کسی هم حق نداره جات بگیره
اما چه فایده من که پیش تو هیچ جایگاهی ندارم
دیگه مهم نیست
زندگی چطور پیش بره
وقتی تو ندارم
زندگیم دوباره
همون درجا زدن یک سال پیش شده
که باید خفه شم
هیچ حرفی نزنم تا ادمها اذیت نشن از شنیدن احساسم
خوش بحال اونی که بهش میگی دوستت دارم
و نشون میدی عشقت بهش
خوشبحال اونی که میتونه تو داشته باشه
و من تنها حقم اینه که با خیالت سر کنم و از دور نگاهت کنم
مثل یک سال پیش
- وضعیت