مشاعرۀ سنّتی

[tracer]

نمیدونم ولی این شعر رو خیلی دوست دارم
از بابام این شعر یاد گرفتم

صحیحش اینطور است!
ياري اندر کس نمي‌بينيم ياران را چه شد//دوستي کي آخر آمد دوستداران را چه شد//(حضرت حافظ)

 

[anise b]

صحیحش اینطور است!
ياري اندر کس نمي‌بينيم ياران را چه شد//دوستي کي آخر آمد دوستداران را چه شد//(حضرت حافظ)

پس اول از شما و حضرت حافظ معذرت
من اشتباه یاد گرفته بودم
دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
خرقه تر دامن و سجاده شراب آلوده

 

[tracer]

پس اول از شما و حضرت حافظ معذرت
من اشتباه یاد گرفته بودم
دوش رفتم به در میکده خواب آلوده
خرقه تر دامن و سجاده شراب آلوده

هر کجا پا بنهی حسن وی آنجا پیداست//هرکجا سر بنهی سجده‏گه آن زیباست

 

[yield]

حافظ

حافظ

آنانکه خاک را به نظر کیمیا کنند:
آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند؟
صحیحش اینطور است!
ياري اندر کس نمي‌بينيم ياران را چه شد//دوستي کي آخر آمد دوستداران را چه شد//(حضرت حافظ)[/QUOTE

 

[anise b]

هر کجا پا بنهی حسن وی آنجا پیداست//هرکجا سر بنهی سجده‏گه آن زیباست

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

 

[yield]

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بر افروزی

 

[tracer]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

وام حافظ بگو که بازدهند//کرده‌ای اعتراف و ما گوهیم

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بر افروزی

 

[anise b]

وام حافظ بگو که بازدهند//کرده‌ای اعتراف و ما گوهیم

می خواه و گل افشان از و هر چه میجویی
این گفت سحر گه گل بلبل تو چه میگویی

 

[yield]

آسوده خاطرم که تو در خاطر مني چون مرغ شب که هيچ نبيند به روشني اي چشم عقل خيره در اوصاف روي تو مجروح مي‌کني و نمک مي‌پراکني شهري به تيغ غمزه خون خوار و لعل لب باري نگه کن اي که خداوند خرمني ما خوشه چين خرمن اصحاب دولتيم حکم آن توست اگر بکشي بي‌گنه وليک ما پاک ديده‌ايم و تو پاکيزه دامني اين عشق را زوال نباشد به حکم آنک ور متفق شوند جهاني به دشمني از من گمان مبر که بيايد خلاف دوست پيکان چرخ را سپري باشد آهني خواهي که دل به کس ندهي ديده‌ها بدوز محتاج نيست پنجه که با ما درافکني سعدي چو سروري نتوان کرد لازمست

 

[tracer]

می خواه و گل افشان از و هر چه میجویی
این گفت سحر گه گل بلبل تو چه میگویی

صحیح کتابت کنید که حضرت حافظ را گوئیم چوب در آستینت کند!
می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی//این گفت سحرگه گل بلبل تو چه می‌گویی

یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود//دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

 

[tracer]

آسوده خاطرم که تو در خاطر مني چون مرغ شب که هيچ نبيند به روشني اي چشم عقل خيره در اوصاف روي تو مجروح مي‌کني و نمک مي‌پراکني شهري به تيغ غمزه خون خوار و لعل لب باري نگه کن اي که خداوند خرمني ما خوشه چين خرمن اصحاب دولتيم حکم آن توست اگر بکشي بي‌گنه وليک ما پاک ديده‌ايم و تو پاکيزه دامني اين عشق را زوال نباشد به حکم آنک ور متفق شوند جهاني به دشمني از من گمان مبر که بيايد خلاف دوست پيکان چرخ را سپري باشد آهني خواهي که دل به کس ندهي ديده‌ها بدوز محتاج نيست پنجه که با ما درافکني سعدي چو سروري نتوان کرد لازمست

عزیز جان اشتباه آمده ای!
اینجا تاپیک مشاعره است و قواعد و اصول خود را دارد!
لطفا رعایت کنید!
با سپاس از شما

 

[anise b]

صحیح کتابت کنید که حضرت حافظ را گوئیم چوب در آستینت کند!
می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی//این گفت سحرگه گل بلبل تو چه می‌گویی

یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود//دیده را روشنی از خاک درت حاصل بود

بازم سوتی دادم
دیدم بخواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سر آمدی

 

[yield]

اگر تسلط شمشیر بر جهانم نیست همین بس است که آزار خستگانم نیستآقای با ادب .چوبو هم از سر جاش تکون نده که اذیت میشی..........

 

[tracer]

دیدم بخواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سر آمدی

یک زمان گرمی به کاری یک زمان سردی در آن//جز به فرمان حق این گرما و این سرما نبود

 

[anise b]

یک زمان گرمی به کاری یک زمان سردی در آن//جز به فرمان حق این گرما و این سرما نبود

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

امیدوارم درست گفته باشم

 

[tracer]

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست

امیدوارم درست گفته باشم

تن ار کرد فغانی ز غم سود و زیانی//ز تست آنک دمیدن نه ز سرناست خدایا

 

[anise b]

تن ار کرد فغانی ز غم سود و زیانی//ز تست آنک دمیدن نه ز سرناست خدایا

ای دل گر از آن چاه زنخدان بدرآیی
هر جا که روی زود پشیمان بدر آیی

 

[tracer]

ای دل گر از آن چاه زنخدان بدرآیی
هر جا که روی زود پشیمان بدر آیی

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا//یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

بدرود!

 

[fatima0]

آن دل که به یـاد تو نبــاشد دل نیـست

قلبی که به عشقت نطپد جز گِل نیست

 

[anise b]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا//یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

بدرود!

بدرود شیخ
ای دل به کوی عشق گذاری نمیکنی
اسباب جمع داری و کاری نمیکنی

 

[MOΣIN]

بدرود شیخ
ای دل به کوی عشق گذاری نمیکنی
اسباب جمع داری و کاری نمیکنی

یوسف گمگشته باز اید به کنعان غم مخور....کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[anise b]

یوسف گمگشته باز اید به کنعان غم مخور....کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاک
برزبان بود مرا آنچه ترا در دل بود

 

[MOΣIN]

راست چون سوسن و گل از اثر صحبت پاک
برزبان بود مرا آنچه ترا در دل بود

در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست...در صراط مستقیم ای دل کسی گمراه نیست

 

[YAALIASGHAR]

http://www.blogfa.com/Desktop/www.aminsheikhnajdi.persiangig.com/audio/raha%20kon%20haj%20rajab.mp3


تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد
هیچ کس حدس نمی زد که چنین سر برسد
پدرش چیز زیادی که نمی خواست ، فرات
یک دو قطره ضرری داشت به اصغر برسد ؟

 

[mrsos256]

تیر نگذاشت که یک جمله به آخر برسد
هیچ کس حدس نمی زد که چنین سر برسد
پدرش چیز زیادی که نمی خواست ، فرات
یک دو قطره ضرری داشت به اصغر برسد ؟

در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یا رب مباد آن که گدا معتبر شود

 

[tracer]

در تنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یا رب مباد آن که گدا معتبر شود

در قدح عکس تو یا گل در گلاب افتاده است//مهر در آیینه یا آتش در آب افتاده است؟

 

[RZGH]

در قدح عکس تو یا گل در گلاب افتاده است//مهر در آیینه یا آتش در آب افتاده است؟

تاابد بوی محبت به مشامش نرسد
هرکه خاک درمیخانه به رخساره نرفت

 

[tracer]

تاابد بوی محبت به مشامش نرسد
هرکه خاک درمیخانه به رخساره نرفت

تو سوز آه من ای مرغ شب چه میدانی//ندیده ای شب من تاب و تب چه میدانی؟

 

[anise b]

تاابد بوی محبت به مشامش نرسد
هرکه خاک درمیخانه به رخساره نرفت

ترا که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم زحال ضعیفان ناتوان داری

 

[خیال شیشه ای]

تاابد بوی محبت به مشامش نرسد
هرکه خاک درمیخانه به رخساره نرفت

سلااااااااااااااام خوفیییییییین ؟؟؟


تبدیل به غوغای حسادت شده باشد
دل در تب و طوفان تنوع طلبی چیست؟
باغی ست که آلوده به آفت شده باشد
خودبینی و خودخواهی اگر معنی عشق است،
بگذار که آیینه نفرت شده باشد!
از وهن خیانت به امانت چه بگویم
آنجا که خیانت به خیانت شده باشد!
شرمنده عشقیم و دل منجمد ما
جا دارد اگر غرق خجالت شده باشد
مقصود من از عشق نه این حس مجازی ست
ای عشق مبادا که جسارت شده باشد