سوال در مورد علایم قرآنی

[neda1362]

سلام
علامت سه تا نقطه و همچنین مثلث که بالای برخی کلمات در قرآن آورده میشه نشانه چیست و چه معنی رو میرسونه و اون کلمه باید چه جوری تلفظ بشه؟

 

[magnet]

سلام.
فکر کنم منظورتون از علامت سه نقطه ، "وقف معانقه" باشه ، اين علامت سه‌نطقه‌اى اگر بر روى دو كلمه نزديك به هم قرار داده شود، به اين معناست كه در صورت وقف بر هر يك از آن‌ها، بر روى ديگرى نمى‌توان وقف كرد .
مثال مشهورش آیه دوم سوره بقره : ذلک الکتاب لا ریب فیه .

برای توضیح بیشتر می تونید اینجا رو ببینید.

 

[آبجی]

قبلا برای منم سوال شده بود اما این مورد تو کتاب عثمان طه هست . یعنی من فقط اونجا دیدم که سه نقطه به شکل مثلث وقف معانقه یا مراقبه هست

اینم توضیح بیشتر :

سه نقطه به شکل مثلث ( وقف معانقه یا مراقبه ) در قرآن های " عثمان طه " گاه بر دو کلمه نزدیک به هم " دو تا مجموعه سه نقطه ای " قرار دارد که این دو مجموعه سه نقطه ای علامت " وقف معانقه " است . همچنین به آن وقف مراقبه نیز می گویند . سه نقطه یک رمز است که در واقع نماینده نقطه های " ن " و "ق " در کلمه معانقه و یا نقطه های " ب " و" ق " در کلمه مراقبه است . معانقه بر وزن " مفاعله " است و فعل مشارکتی است . مانند : مکاتبه به معنای نامه نگاری دو طرفه یا مشاجره به معنای در گیری دو طرفه . ریشه معانقه از " عنق " است به معنای گردن . که در وزن معانقه به معنای گردن در گردن است . یعنی از محبت ؛ دست در گردن یکدیگر افکندن و سر بر شانه یکدیگر گذاشتن . ومراقبه نیز به معنای "رقیب یکدیگر بودن ؛ محافظت کردن " است . حکم وقف معانقه : فقط بر یک کلمه از دو کلمه دارای سه نقطه میتوان وقف کرد . اگر بر اولین کلمه وقف کنیم نباید بر کلمه دوم وقف کنیم واگر بر دومی وقف کردیم نباید بر اولی وقف کنیم . توصیه می شود که از وقف معانقه استفاده کنیم تا مطلب بهتر جا بیفتد . لذا برای تفهیم آیه بهتر است قاری وقف نماید . به این صورت که هرگاه قاری بر یکی از آن ها وقف کرد نباید بر دیگری وقف کند . البته اگر اصلا وقف نکنیم نیز اشکالی ندارد . اما تاکید می شود برای درک بهتر مفاهیم آیه بهتر است از وقف معانقه استفاده کنیم . توضیح بیشتر در مورد وقف معانقه : بخشی از میانه یک عبارت است که ممکن است با قسمت قبلی عبارت و یا با قسمت بعدی آن مرتبط باشد . وهمزمان نمی تواند با هر دو مرتبط باشد . لذا نمی توان آن را همزمان با هر دو معنا کرد . تاکید می کنیم یا با عبارت قبل معنا می شود پس با عبارت بعد معنا نمی شود و یا با عبارت بعد معنا میشود که در این صورت با عبارت قبل معنا نمی شود . هرگاه در قرآن به علامت وقف معانقه بر خورد کردیم عبارت بین دو مجموعه سه نقطه ای را یا با عبارت قبل می خوانیم وبا عبارت بعد نمی خوانیم ویا با عبارت بعد می خوانیم و با عبارت قبل نمی خوانیم مثال : ذلک الکتاب لا ریب  فیه  هدی للمتقین ( بقره آیه 1 ) ترجمه : این کتاب ( قرآن ) شکی در آن نیست هدایتی است برای افراد با تقوی . در این آیه یا باید بر : کلمه " لا ریب " وقف کنیم پس کلمه " فیه " را به ما بعدش وصل می کنیم و یا اینکه " فیه " را با ماقبلش می خوانیم که در این صورت بر " فیه " وقف می کنیم و از "هدی " ابتدا می کنیم . یا ( ذلک الکتاب لا ریب ( وقف ) فیه هدی للمتقین ) ویا ( ذلک الکتاب لا ریب فیه ( وقف ) هدی للمتقین ) این آیه را نمی توان به این صورت خواند : ذلک الکتاب لا ریب فیه ( وقف ) فیه هدی للمتقین مثال های دیگر : ( بقره 26 ماذا_ مثلا ) ( بقره 195 التهلکه _ واحسنوا ) ( بقره 282 ان یکتب _ علمه الله ) ( آل عمران 30 محضرا _ سوء ) ( مائده 26 علیهم _ سنة ) نکته : دلیل اینکه وقف های قلی _ صلی _ معانقه مجموعه ای مترادف با وقف های کافی هستند این است که در وقف های کافی هم ؛ وقف و وصل جایز است .

استاد: استاد سيد محسن موسوي بلده

 

[neda1362]

ممنون از توضیحاتتون حالا علامت لوزی چه معنی رو میده؟

 

[آبجی]

ممنون از توضیحاتتون حالا علامت لوزی چه معنی رو میده؟

همانطور که می دانید برای نشان دادن بعضی احکام و مواضع تجویدی در قرآن عثمان طه، از یک سری علائم استفاده می شود که بسیاری از این علامات قابل فهم و بعضی نامفهوم است. البته علت نامفهوم بودن آن به علت عدم توضیح ناقص است. یکی از این علامت، علامت لوزی که در دو جای قرآن استفاده شده است. اولین مورد آن در سوره هود و دومین مورد در سوره یوسف است. در سوره هود در پایین حرف راء کلمه مجراها و در سوره یوسف بالای حرف میم کلمه تأمنا قرار گرفته است. در اولی نشانه ی اماله ی صغری است و در دومی نشانه ی اشمام حرف میم. اماله به معنی میل پیدا کردن حرف الف به طرف کسره است. در کلمه مجراها ما به جای اینکه حرف الف را بخوانیم باید به جای آن، کسره کشیده ی فارسی را ادا کنیم. در کلمه تأمنا به علت اینکه کلمه در اصل، تأمنُنا بوده است ما باید لب های خود را هنگام ادای حرف میم جمع کنیم. به این حالت (جمع شدن لب ها) اشمام می گویند. می دانید که در ادای حرف میم، لب ها جمع نمی شود لذا اینکار کمی دشوار نیز هست ولی به هر حال طبق قواعد تجویدی باید انجام شود. اما آن چیزی که در بین قراء دیده می ود این است که کسی این قاعده را رعایت نمی کند. به علت اینکه به جای اینکه راحت تر شود ثقیل تر شده است.

محمد کاکاوند

 

[neda1362]

همانطور که می دانید برای نشان دادن بعضی احکام و مواضع تجویدی در قرآن عثمان طه، از یک سری علائم استفاده می شود که بسیاری از این علامات قابل فهم و بعضی نامفهوم است. البته علت نامفهوم بودن آن به علت عدم توضیح ناقص است. یکی از این علامت، علامت لوزی که در دو جای قرآن استفاده شده است. اولین مورد آن در سوره هود و دومین مورد در سوره یوسف است. در سوره هود در پایین حرف راء کلمه مجراها و در سوره یوسف بالای حرف میم کلمه تأمنا قرار گرفته است. در اولی نشانه ی اماله ی صغری است و در دومی نشانه ی اشمام حرف میم. اماله به معنی میل پیدا کردن حرف الف به طرف کسره است. در کلمه مجراها ما به جای اینکه حرف الف را بخوانیم باید به جای آن، کسره کشیده ی فارسی را ادا کنیم. در کلمه تأمنا به علت اینکه کلمه در اصل، تأمنُنا بوده است ما باید لب های خود را هنگام ادای حرف میم جمع کنیم. به این حالت (جمع شدن لب ها) اشمام می گویند. می دانید که در ادای حرف میم، لب ها جمع نمی شود لذا اینکار کمی دشوار نیز هست ولی به هر حال طبق قواعد تجویدی باید انجام شود. اما آن چیزی که در بین قراء دیده می ود این است که کسی این قاعده را رعایت نمی کند. به علت اینکه به جای اینکه راحت تر شود ثقیل تر شده است.

محمد کاکاوند

ممنون آبجی میشه منبع این رو هم بگیند؟