یک جمله برای او که دوستش داشتید/دارید:
- شروع کننده موضوع puyan khan
- تاریخ شروع
سعدی! چو جورش می‌بری نزدیک او دیگر مرو
ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را
ای بی‌بصر! من می‌روم؟ او می‌کشد قلاب را
عجب از چشم تو دارم که شبانش تا روز
خواب میگیرد و شهری زغمت بیدارند
خواب میگیرد و شهری زغمت بیدارند
اي عاشقــان اي عاشقـان پیمانه را گم كرده ام
دركنج ویران مــــانده ام ؛ خمخــــانه را گم كرده ام
هم در پی بالائیــــان ؛ هم من اسیــر خاكیان
هم در پی همخــــانه ام، هم خــانه را گم كرده ام
آهـــــم چو برافلاك شد، اشكــــم روان بر خاك شد
آخـــــر از این جا نیستم ؛ كاشـــــانه را گم كرده ام
درقالب این خاكیان، عمری است سرگردان شدم
چون جان اسیرحبس شد ؛ جانانه را گم كرده ام
از حبس دنیا خسته ام، چون مرغكی پر بسته ام
جانم از این تن سیر شد ؛ سامانه را گم كرده ام
در خواب دیدم بیـــدلی صد عاقل اندر پی روان
میخواند با خود این غزل ؛ دیوانه را گم كرده ام
گـــر طالب راهی بیــــا ؛ ور در پـی آهی برو
این گفت و با خود می سرود، پروانه راگم كرده ام
دركنج ویران مــــانده ام ؛ خمخــــانه را گم كرده ام
هم در پی بالائیــــان ؛ هم من اسیــر خاكیان
هم در پی همخــــانه ام، هم خــانه را گم كرده ام
آهـــــم چو برافلاك شد، اشكــــم روان بر خاك شد
آخـــــر از این جا نیستم ؛ كاشـــــانه را گم كرده ام
درقالب این خاكیان، عمری است سرگردان شدم
چون جان اسیرحبس شد ؛ جانانه را گم كرده ام
از حبس دنیا خسته ام، چون مرغكی پر بسته ام
جانم از این تن سیر شد ؛ سامانه را گم كرده ام
در خواب دیدم بیـــدلی صد عاقل اندر پی روان
میخواند با خود این غزل ؛ دیوانه را گم كرده ام
گـــر طالب راهی بیــــا ؛ ور در پـی آهی برو
این گفت و با خود می سرود، پروانه راگم كرده ام
جان جوانیِ مرا ، پیر ترانه کرده ای...
چو او آب حیات آمد، چرا آتش برانگیزد
چو او باشد، قرار جان چرا جان بی قرار آمد
#مولانای_جان
چو او باشد، قرار جان چرا جان بی قرار آمد
#مولانای_جان
از تو دل برنکنم تا دل و جانم باشد
می‌برم جور تو تا وسع و توانم باشد
گر نوازی چه سعادت به از این خواهم یافت
ور کشی زار چه دولت به از آنم باشد
چون مرا عشق تو از هر چه جهان بازاستد
چه غم از سرزنش هر که جهانم باشد
تیغ قهر ار تو زنی قوت روحم گردد
جام زهر ار تو دهی قوت روانم باشد
در قیامت چو سر از خاک لحد بردارم
گرد سودای تو بر دامن جانم باشد
گر تو را خاطر ما نیست خیالت بفرست
تا شبی محرم اسرار نهانم باشد
هر کسی را ز لبت خشک تمنایی هست
من خود این بخت ندارم که زبانم باشد
جان برافشانم اگر سعدی خویشم خوانی
سر این دارم اگر طالع آنم باشد
می‌برم جور تو تا وسع و توانم باشد
گر نوازی چه سعادت به از این خواهم یافت
ور کشی زار چه دولت به از آنم باشد
چون مرا عشق تو از هر چه جهان بازاستد
چه غم از سرزنش هر که جهانم باشد
تیغ قهر ار تو زنی قوت روحم گردد
جام زهر ار تو دهی قوت روانم باشد
در قیامت چو سر از خاک لحد بردارم
گرد سودای تو بر دامن جانم باشد
گر تو را خاطر ما نیست خیالت بفرست
تا شبی محرم اسرار نهانم باشد
هر کسی را ز لبت خشک تمنایی هست
من خود این بخت ندارم که زبانم باشد
جان برافشانم اگر سعدی خویشم خوانی
سر این دارم اگر طالع آنم باشد
دیگران ، منتظر شب که به بستر بروند
ما به امّید طلوعِ شبِ ظلمانی خود
دیگران ، خانه خرابانِ رهِ حرص و هوس
ما خرابیم هنوز ، از غم ویرانی خود...
#عمو_حاتم
#حاتم_مشمولی
ما به امّید طلوعِ شبِ ظلمانی خود
دیگران ، خانه خرابانِ رهِ حرص و هوس
ما خرابیم هنوز ، از غم ویرانی خود...
#عمو_حاتم
#حاتم_مشمولی
مثل ی دیوونم دلتنگ و بارونی
اشکام سر میره تو هر خیابونی
قلبم ترک خورده حال بدی دارم
هیچوقت نفهمیدی... من... دوسِت دارم
اشکام سر میره تو هر خیابونی
قلبم ترک خورده حال بدی دارم
هیچوقت نفهمیدی... من... دوسِت دارم
حال من
حال همان
عاشقی است که
مانده در ایستگاه خالی
چشم دوخته به قطار رفته
نمی داند به شیرینی بوسه اخر
فکر کند یا تلخی رفتن معشوق
حال همان
عاشقی است که
مانده در ایستگاه خالی
چشم دوخته به قطار رفته
نمی داند به شیرینی بوسه اخر
فکر کند یا تلخی رفتن معشوق
تو ک خوشحال باشی خوبه خوبم...
وخدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر
شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد
شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد
با صداي رفتنت ستاره افتاد و مرد
ترس تنهايي اومد همه فكرمو خورد
آخه عادتم نبود بتونم تنها باشم
طاقت آوردن من كار سختي شد واسم
مي‌ديدم با رفتنت چشم بارون صفتم
واسه يك لحظه شده نميذاره راحتم
ديو تنهايي من عاشق گريه‌هامه
ديدنت وقتي بياي كمكي به چشمامه
سختي راهو نذار با ادامش واسه من
كاري كن فاصله‌ها از ميون ما برن
با تو آسون ميشه رفت هرجا راهمون بره
مي‌تونه اومدنت مددي بمن بده
چيزي مثل تو نبود تا تو شعرم بيارم
با حروف بي‌صدا ديگه جرئت ندارم
كوه و دريا و علف واسه گفتنت كمه
كمر شعر منم پيش قامتت خمه
با نوشتن نميشه همه حرفامو بگم
روي كاغذ با قلم حس دستامو بگم
حرف آخرم اينه واسه من هميشگي
خبر اومدنو كي مي‌خواي بمن بگي؟
ترس تنهايي اومد همه فكرمو خورد
آخه عادتم نبود بتونم تنها باشم
طاقت آوردن من كار سختي شد واسم
مي‌ديدم با رفتنت چشم بارون صفتم
واسه يك لحظه شده نميذاره راحتم
ديو تنهايي من عاشق گريه‌هامه
ديدنت وقتي بياي كمكي به چشمامه
سختي راهو نذار با ادامش واسه من
كاري كن فاصله‌ها از ميون ما برن
با تو آسون ميشه رفت هرجا راهمون بره
مي‌تونه اومدنت مددي بمن بده
چيزي مثل تو نبود تا تو شعرم بيارم
با حروف بي‌صدا ديگه جرئت ندارم
كوه و دريا و علف واسه گفتنت كمه
كمر شعر منم پيش قامتت خمه
با نوشتن نميشه همه حرفامو بگم
روي كاغذ با قلم حس دستامو بگم
حرف آخرم اينه واسه من هميشگي
خبر اومدنو كي مي‌خواي بمن بگي؟
دیگران را عید اگر فرداست مارا این دم است
روزه داران ماه نو بینند و ما ابروی دوست
عید فطر مبارک باشه دوستان
روزه داران ماه نو بینند و ما ابروی دوست
عید فطر مبارک باشه دوستان
پـس کـی تـمــام میـشـود…
شـبـهـــایی کــه دور از تــو
بــا خـیـال چشمـانت
تــا سـحــر چـشم بـر هـم نـمی گـذارم…
شـبـهـــایی کــه دور از تــو
بــا خـیـال چشمـانت
تــا سـحــر چـشم بـر هـم نـمی گـذارم…
قرمزی لبای تو
تو هيچ مداد رنگی نيست
خودت تو آينه ها ببين
رنگ كه به اين قشنگی نيست
شاخه گل حياط ما
به آب و رنگش مي نازه
اما تو كه خونه باشی
هی پيش تو رنگ مي بازه
تو هيچ مداد رنگی نيست
خودت تو آينه ها ببين
رنگ كه به اين قشنگی نيست
شاخه گل حياط ما
به آب و رنگش مي نازه
اما تو كه خونه باشی
هی پيش تو رنگ مي بازه
همه خوشدل اینکه مطرب بزند به تار چنگی
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
به کسی جمال خود را ننموده ای و بینم
همه جا به هر زبانی بود از تو گفتگویی
به ره تو بس که نالم ز غم تو بس که مویم
شده ام ز ناله نالی شده ام ز مویه مویی
همه خوشدل آنکه مطرب بزند به تار چنگی
من از این خوشم که چنگی بزنم به تار مویی
چه شود که راه یابد سوی آب تشنه کامی
چه شود که کام جوید ز لب تو کام جویی
شود اینکه از ترحم دمی ای سحاب رحمت
من خشک لب هم آخر ز تو تر کنم گلویی
بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت
سر خم می سلامت شکند اگر سبویی
همه موسم تفرج به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشم من نه بنشین کنار جویی
نه به باغ ره دهندم که گلی بکام بویم
نه دماغ اینکه از گل شنوم به کام بویی
ز چه شیخ پاکدامن سوی مسجدم نخواند
رخ شیخ و سجده گاهی سر ما و خاک کویی
بنموده تیر روزم ستم سیاه چشمی
بنموده مو سپیدم صنم سپیده رویی
نظری به سوی رضوان 1 من دردمند مسکین
که بجز درت امیدش نبود به هیچ سویی .
#لعنت_بهت
من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی
به کسی جمال خود را ننموده ای و بینم
همه جا به هر زبانی بود از تو گفتگویی
به ره تو بس که نالم ز غم تو بس که مویم
شده ام ز ناله نالی شده ام ز مویه مویی
همه خوشدل آنکه مطرب بزند به تار چنگی
من از این خوشم که چنگی بزنم به تار مویی
چه شود که راه یابد سوی آب تشنه کامی
چه شود که کام جوید ز لب تو کام جویی
شود اینکه از ترحم دمی ای سحاب رحمت
من خشک لب هم آخر ز تو تر کنم گلویی
بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت
سر خم می سلامت شکند اگر سبویی
همه موسم تفرج به چمن روند و صحرا
تو قدم به چشم من نه بنشین کنار جویی
نه به باغ ره دهندم که گلی بکام بویم
نه دماغ اینکه از گل شنوم به کام بویی
ز چه شیخ پاکدامن سوی مسجدم نخواند
رخ شیخ و سجده گاهی سر ما و خاک کویی
بنموده تیر روزم ستم سیاه چشمی
بنموده مو سپیدم صنم سپیده رویی
نظری به سوی رضوان 1 من دردمند مسکین
که بجز درت امیدش نبود به هیچ سویی .
#لعنت_بهت
ما بی تو خسته ایم
تو بی ما چگونه ای؟
تو بی ما چگونه ای؟
آنچه کردی با دل من ، قصه سنگ و سبو بود...
باهام قدم بزن خودم نم نم بارون میشم...
به اخمت خستگی در می رود ،لبخند لازم نیست
کنـــــار سینی چــــای تـــــو اصلا قند لازم نیست
همیشـه دوستت دارم ـ بــــــه جـــــان مــادرم ـ امــا
تو از بس ساده ای ، خوش باوری ، سوگند لازم نیست
به لطف طعم لبهای تو شیرین می شود شعرم
غــــزل را با عسل می آورم ،هرچند لازم نیست
مرا دیوانــــه کردی و هنــــــــوز از من طلبکاری
بپوشان بافه های گیسویت را ،بند لازم نیست
"به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را "
عزیزم ، بس کن ، از این بیشتر ترفند لازم نیست
فدای آن کمانهای به هم پیوسته ات ، هر یک ـ
جـــدا دخل مـــــرا می آورد پیــوند لازم نیست
کنـــــار سینی چــــای تـــــو اصلا قند لازم نیست
همیشـه دوستت دارم ـ بــــــه جـــــان مــادرم ـ امــا
تو از بس ساده ای ، خوش باوری ، سوگند لازم نیست
به لطف طعم لبهای تو شیرین می شود شعرم
غــــزل را با عسل می آورم ،هرچند لازم نیست
مرا دیوانــــه کردی و هنــــــــوز از من طلبکاری
بپوشان بافه های گیسویت را ،بند لازم نیست
"به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را "
عزیزم ، بس کن ، از این بیشتر ترفند لازم نیست
فدای آن کمانهای به هم پیوسته ات ، هر یک ـ
جـــدا دخل مـــــرا می آورد پیــوند لازم نیست
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
یه جمله از خودتون برای نفر قبلی بنویسید(حتما از خودتون باشه) | زنگ تفريح | 119 | |
|
|
یه جمله واسه کسی که ازش دلگیری بنویس | زنگ تفريح | 49 | |
|
اخرین جمله زندگیت چیه؟ | زنگ تفريح | 34 | |
|
&یه جمله به کسی که از زندگی بریده& | زنگ تفريح | 136 | |
|
|
جمله های یهویی اما عمیق | زنگ تفريح | 54 |
Similar threads
-
یه جمله از خودتون برای نفر قبلی بنویسید(حتما از خودتون باشه)
- شروع شده توسط ALIREZA.F.1988
- پاسخ ها: 119
-
-
-
-