سلام
سلام...
امیدوارم کمکی کرده باشم
سلام...
حل افسردگی یک سوال خیلی کلی هست،من و دوستان اینجا،میتونیم کمکتون کنیم حتی بدون نیاز به روان پزشک،ولی باید یه مقدار اطلاعات به ما بدید...
سنش چقدره،تفریحاتش چیه،و از همه مهمتر چقدر به شما نزدیکه...
اگر پدرتون باشه،یه مسئلست،اگر نامزدتون باشه یه مسئله ی دیگه یا مثلا برادر یا خواهر 18-20سالتون باشه که یه مسئله ی دیگه ای هست...
باید یکمی شفاف سازی کنید تا بهترین راه حل رو به شما ارائه بدیم.
ولی کلی میگم که با افسردگی آشنایی پیدا کنید»
تعریف افسردگی:
طولانی مدت» مجموعه ای از افکار بهم گره خورده و به بن-بست و پوچی رسیده.و همینطور شک و شبهه های بسیار زیاد نسبت به اطرافیان یا جهان اطراف.
دوره ای» اتفاقاتی از زندگی که طبیعت زندگی هستند(و فرد افسرده این رو میدونه) ولی ماهیت اتفاق برای فرد افسرده،ناراحت کننده و زجرآوره.(مثال:مرگ عزیزان یا تنهایی طی مدت زمان طولانی)
برای حل افسردگی دوره ای،شما میتونید از روش های زیر استفاده کنید»
1»خارج کردن فرد از ذهنیت حال حاظر:
تفریحات یا صحبت ها یا وقت گذرونی ها بهترین گزینه واسه خارج کردن فرد افسرده از حالت افسردگی دوره ای هستند.
2»هدف دار کردن:
این افراد رو هدف دار کنید،برنامه ریزی های کلی زندگی،صحبت در مورد آینده و ازدواج و کار و مدرک و هر چیزی که ممکنه خوشایند باشه،فقط باعث بوجود اومدن هدف بشه.
اگر بتونید هدفی که همراه با عمل باشه بوجود بیارید (مثلا فلانی که افسردست در ذات خودش دوست داره مثلا گیتار بزنه،سعی کنید گیتار رو براش جور کنید) حتی اگر این هدف به درد آیندش نخوره،اینکارو انجام بدید.چون اون رو از بن-بست بیرون میارید و خودش بصورت اتوماتیک وار هدف های آیندش رو یاد میگیره و به طرف اهداف بزرگ تر میره.
افسردگی طولانی مدت »
افراد باهوش،تجزیه و تحلیل قوی و یا دانشمندان و یا با تجربه ها،معمولا به این افسردگی دچار میشوند.میتونید اسم این افسردگی رو،"افسردگی دانایی" بزارید.
این اشخاص،روش هایی شبیه به "هدف دار کردن" و یا "خارج کردن از حال و هوای افسردگی" رو میدونن واسه همین به هیچ وجه ازین روش ها برای اونها استفاده نکنید چون در ذهن اشخاص افسرده ی طولانی مدت،شخصی میشید که درک و شعور کافی برای فهمیدن اشخاص افسرده رو ندارید.وقتی که شخص افسرده این نتیجه گیری رو در مورد شما کنه،اعتمادش رو هم به شما از دست خواهد داد.
این اشخاص باهوش هستند،پس سعی نکنید با گفتن جمله هایی مثل "بیا بریم بیرون یه دوری بزنیم هوات عوض شه!" یا "بیا بریم دکتر حتما اون مشکلت رو حل میکنه!" یا مثلا "میخوای با هم بریم بازار خرید کنیم و یکمی تو پارک بگردیم؟!(طوری که طرف بفهمه دارید واسه اون میرید بیرون)" یا "خب دیگه اینقدر ادای افسرده ها رو در نیار،تو خیلی هم خوبی و وضعت خوبه و ماها رو داری و تنها نیستی!" و ... اینجور جملات،علاوه بر ناراحت کردن فرد افسرده،باعث میشه شما در ذهنشون یه آدم بیخود و نادان جلوه کنید.چرا؟چون افراد افسرده فوق العاده افکار باز و قدرتمندی دارند و قصد و هدف کارها رو هم میدونن.
یعنی افراد افسرده ی دانا،تمامی راه حل هایی که به ذهنشون میرسیده که از این حالت خارج بشند رو امتحان کردن و به نتیجه نرسیدند و برای همینه که افکارشون گره خورده(چرا؟چونکه این افراد دوست ندارن "ناقص" یا "مریض" یا "دیوانه و ایراد دار" بنظر برسند و هرکاری میکنن که در ظاهر انسان سالم و عادی بنظر برسند).پس سعی نکنید راه های تکراری رو برید چون برای فرد افسرده هم،نیّتتون برملا میشه.(تاکید»)افراد افسرده دوست ندارن خودشون رو بیمار یا ناتوان یا احمق فرض کنند که همیشه نیاز به کمک دیگران دارند.میدونید چی میگم؟منظورم اینه که این افراد میخوان طبیعی جلوه کنن و هرکاری میکنن که طبیعی جلوه کنند.حتی ممکنه دروغ بگن ناراحت نیستند که طبیعی و بدون ذهن آشفته دیده بشن!
حل »
افکار گره خورده،به هیچ وجه قابل حل توسط افرادی به جز شخص افسرده نیستند...تنها کاری که برای این گروه میتونید انجام بدید،اینه که وارد شخصیتش بشید،متوجه بشید افکارش چی هست،تجزیه و تحلیلش کنید و سعی کنید درکش کنید.و بعد وقتی که شخصیت فرد افسرده رو درک کردید،سعی کنید در پوست شخصیت افسرده اش برید و باهاش صحبت کنید! یعنی اینگار داره توی آینه با خودش حرف میزنه.این روش، به فرد افسرده دو الهام بزرگ میده که خیلی کمک کننده هست.الهام اول اینه که در جهان تنها نیست! و الهام دوم اینه که شخصی در جهان هست که بتونه اون رو درک کنه.
این 2تا برای شخص افسرده ی طولانی مدت فوق العاده با اهمیت هست.چرا؟چون به شما اعتماد میکنند و هر حرفی که بزنید رو سعی میکنند به احترامتون انجام بدند.
پس چی شد؟ تنها کاری که میتونید بکنید اینه که وارد جلد شخصیت افسرده ی دانا بشید،وقتی که واردش شدید و تونستید درک کنید که چرا ناراحت هست،از همون در افسردگی باهاش صحبت رو آغاز کنید.نظراتش رو بپرسید.نظر پرسیدن بهترین راه حل هست.اینقدر نظرش رو راجع به 1چیز که فکرش رو مشغول کرده بپرسید که به ریشه ای ترین افکارش برسید...با پاشیدن بذر هدف درون ریشه ی افکار،میتونید گره های ذهنی این افراد رو باز کنید.هر گره ای که باز بشه،فرد افسرده اونقدر باهوش هست که بتونه گره های بعدی رو آروم آروم با دستای خودش باز کنه.
و شما در واقع نیاز دارید که "جرقه ی باز کردن افکار افسرده" رو بزنید!بعد از اون اتوماتیک وار حالات طبیعی تر و امید به زندگی بیشتر رو میتونید درون افراد افسرده ببینید.
برای شاد کردن افراد افسرده لازم نیست به کوچه و خیابون بزنید!فقط کافیه تا جاییکه میشناسیدش باهاش بگو و بخند داشته باشید،فیلم طنز دیدن هم کمک میکنه،کنارش باشید طوریکه احساس کنه آدم قابل اعتمادی هستید.بعد آروم آروم (طوری که اینگار نمیخواید راه حلی واسه افسردگیش پیدا کنید) سعی کنید بهش نزدیک بشید.این خودش کمک میکنه به روحیه ی فرد افسرده.چون همونطور که گفتم الهام میگیره.امید میگیره.و این برای فرد افسرده بسیار بسیار خوشحال کنندست.
نکته»هیچ حائلی میان افراد افسرده ی طولانی مدت و دوره ای وجود نداره،و احتمال اینکه یه فرد افسرده ی دوره ای وارد فاز طولانی مدت بشه،خیلی وجود داره،و برعکسش هم همینطور...کلا بتونید کاری کنید که از حالت افسردگی طولانی مدت به حالت دوره ای و سپس هدف دار کردن برسید،کار فوق العاده ارزشمندی انجام دادید و به عنوان یه Point مثبت در زندگیتون بهش نگاه کنید
نکته ی مهم»
فقط "جنون و بیماری های روانی حاد" نیاز به دارو دارند.
گفتار آشفته(میخوام بکشمتون،میخوام زندگیم رو آتیش بزنم و ...) رفتار آشفته (خودکشی،زد و خورد،آزار و اذیت و ...) توهم(دیدن تصاویری که انسان های عادی نمیبینند،شنیدن صداهای مرموز و ...) هذیان(اعتقادات بی جا و بی مورد،اعتقاد به اتفاقاتی که هرگز نیفتادند و ...)
اگر بیمار به یکی از 4 عوامل بالا دچار باشه،نیاز به دارو داره،دلیلش هم واضحه،اختلالات هورمونی باعث این ایرادات مغزی(جسمی) شدند و با دارو قابل کنترل هستند.
فقط بیماری اسکیزوفرنی،هر 4 عامل بالا رو بصورت کامل پُر میکنه،خطرناک ترین بیماری روانی،اسکیزوفرنی هست که هم گفتار آشفته دارند و هم رفتار آشفته و هم هذیان بیش از حد و هم توهم بینایی و شنوایی و لامسه و بویایی و چشایی...
اسکیزوفرنی به "جنون جوانی" معروف هست و برآورد شده بیش از 70% این بیماران،جوان هستند...
امیدوارم هیچ عزیزی به این بیماری دچار نشه...
موفق باشید دوست محترم
سلام...
حل افسردگی یک سوال خیلی کلی هست،من و دوستان اینجا،میتونیم کمکتون کنیم حتی بدون نیاز به روان پزشک،ولی باید یه مقدار اطلاعات به ما بدید...
سنش چقدره،تفریحاتش چیه،و از همه مهمتر چقدر به شما نزدیکه...
اگر پدرتون باشه،یه مسئلست،اگر نامزدتون باشه یه مسئله ی دیگه یا مثلا برادر یا خواهر 18-20سالتون باشه که یه مسئله ی دیگه ای هست...
باید یکمی شفاف سازی کنید تا بهترین راه حل رو به شما ارائه بدیم.
ولی کلی میگم که با افسردگی آشنایی پیدا کنید»
تعریف افسردگی:
طولانی مدت» مجموعه ای از افکار بهم گره خورده و به بن-بست و پوچی رسیده.و همینطور شک و شبهه های بسیار زیاد نسبت به اطرافیان یا جهان اطراف.
دوره ای» اتفاقاتی از زندگی که طبیعت زندگی هستند(و فرد افسرده این رو میدونه) ولی ماهیت اتفاق برای فرد افسرده،ناراحت کننده و زجرآوره.(مثال:مرگ عزیزان یا تنهایی طی مدت زمان طولانی)
برای حل افسردگی دوره ای،شما میتونید از روش های زیر استفاده کنید»
1»خارج کردن فرد از ذهنیت حال حاظر:
تفریحات یا صحبت ها یا وقت گذرونی ها بهترین گزینه واسه خارج کردن فرد افسرده از حالت افسردگی دوره ای هستند.
2»هدف دار کردن:
این افراد رو هدف دار کنید،برنامه ریزی های کلی زندگی،صحبت در مورد آینده و ازدواج و کار و مدرک و هر چیزی که ممکنه خوشایند باشه،فقط باعث بوجود اومدن هدف بشه.
اگر بتونید هدفی که همراه با عمل باشه بوجود بیارید (مثلا فلانی که افسردست در ذات خودش دوست داره مثلا گیتار بزنه،سعی کنید گیتار رو براش جور کنید) حتی اگر این هدف به درد آیندش نخوره،اینکارو انجام بدید.چون اون رو از بن-بست بیرون میارید و خودش بصورت اتوماتیک وار هدف های آیندش رو یاد میگیره و به طرف اهداف بزرگ تر میره.
افسردگی طولانی مدت »
افراد باهوش،تجزیه و تحلیل قوی و یا دانشمندان و یا با تجربه ها،معمولا به این افسردگی دچار میشوند.میتونید اسم این افسردگی رو،"افسردگی دانایی" بزارید.
این اشخاص،روش هایی شبیه به "هدف دار کردن" و یا "خارج کردن از حال و هوای افسردگی" رو میدونن واسه همین به هیچ وجه ازین روش ها برای اونها استفاده نکنید چون در ذهن اشخاص افسرده ی طولانی مدت،شخصی میشید که درک و شعور کافی برای فهمیدن اشخاص افسرده رو ندارید.وقتی که شخص افسرده این نتیجه گیری رو در مورد شما کنه،اعتمادش رو هم به شما از دست خواهد داد.
این اشخاص باهوش هستند،پس سعی نکنید با گفتن جمله هایی مثل "بیا بریم بیرون یه دوری بزنیم هوات عوض شه!" یا "بیا بریم دکتر حتما اون مشکلت رو حل میکنه!" یا مثلا "میخوای با هم بریم بازار خرید کنیم و یکمی تو پارک بگردیم؟!(طوری که طرف بفهمه دارید واسه اون میرید بیرون)" یا "خب دیگه اینقدر ادای افسرده ها رو در نیار،تو خیلی هم خوبی و وضعت خوبه و ماها رو داری و تنها نیستی!" و ... اینجور جملات،علاوه بر ناراحت کردن فرد افسرده،باعث میشه شما در ذهنشون یه آدم بیخود و نادان جلوه کنید.چرا؟چون افراد افسرده فوق العاده افکار باز و قدرتمندی دارند و قصد و هدف کارها رو هم میدونن.
یعنی افراد افسرده ی دانا،تمامی راه حل هایی که به ذهنشون میرسیده که از این حالت خارج بشند رو امتحان کردن و به نتیجه نرسیدند و برای همینه که افکارشون گره خورده(چرا؟چونکه این افراد دوست ندارن "ناقص" یا "مریض" یا "دیوانه و ایراد دار" بنظر برسند و هرکاری میکنن که در ظاهر انسان سالم و عادی بنظر برسند).پس سعی نکنید راه های تکراری رو برید چون برای فرد افسرده هم،نیّتتون برملا میشه.(تاکید»)افراد افسرده دوست ندارن خودشون رو بیمار یا ناتوان یا احمق فرض کنند که همیشه نیاز به کمک دیگران دارند.میدونید چی میگم؟منظورم اینه که این افراد میخوان طبیعی جلوه کنن و هرکاری میکنن که طبیعی جلوه کنند.حتی ممکنه دروغ بگن ناراحت نیستند که طبیعی و بدون ذهن آشفته دیده بشن!
حل »
افکار گره خورده،به هیچ وجه قابل حل توسط افرادی به جز شخص افسرده نیستند...تنها کاری که برای این گروه میتونید انجام بدید،اینه که وارد شخصیتش بشید،متوجه بشید افکارش چی هست،تجزیه و تحلیلش کنید و سعی کنید درکش کنید.و بعد وقتی که شخصیت فرد افسرده رو درک کردید،سعی کنید در پوست شخصیت افسرده اش برید و باهاش صحبت کنید! یعنی اینگار داره توی آینه با خودش حرف میزنه.این روش، به فرد افسرده دو الهام بزرگ میده که خیلی کمک کننده هست.الهام اول اینه که در جهان تنها نیست! و الهام دوم اینه که شخصی در جهان هست که بتونه اون رو درک کنه.
این 2تا برای شخص افسرده ی طولانی مدت فوق العاده با اهمیت هست.چرا؟چون به شما اعتماد میکنند و هر حرفی که بزنید رو سعی میکنند به احترامتون انجام بدند.
پس چی شد؟ تنها کاری که میتونید بکنید اینه که وارد جلد شخصیت افسرده ی دانا بشید،وقتی که واردش شدید و تونستید درک کنید که چرا ناراحت هست،از همون در افسردگی باهاش صحبت رو آغاز کنید.نظراتش رو بپرسید.نظر پرسیدن بهترین راه حل هست.اینقدر نظرش رو راجع به 1چیز که فکرش رو مشغول کرده بپرسید که به ریشه ای ترین افکارش برسید...با پاشیدن بذر هدف درون ریشه ی افکار،میتونید گره های ذهنی این افراد رو باز کنید.هر گره ای که باز بشه،فرد افسرده اونقدر باهوش هست که بتونه گره های بعدی رو آروم آروم با دستای خودش باز کنه.
و شما در واقع نیاز دارید که "جرقه ی باز کردن افکار افسرده" رو بزنید!بعد از اون اتوماتیک وار حالات طبیعی تر و امید به زندگی بیشتر رو میتونید درون افراد افسرده ببینید.
برای شاد کردن افراد افسرده لازم نیست به کوچه و خیابون بزنید!فقط کافیه تا جاییکه میشناسیدش باهاش بگو و بخند داشته باشید،فیلم طنز دیدن هم کمک میکنه،کنارش باشید طوریکه احساس کنه آدم قابل اعتمادی هستید.بعد آروم آروم (طوری که اینگار نمیخواید راه حلی واسه افسردگیش پیدا کنید) سعی کنید بهش نزدیک بشید.این خودش کمک میکنه به روحیه ی فرد افسرده.چون همونطور که گفتم الهام میگیره.امید میگیره.و این برای فرد افسرده بسیار بسیار خوشحال کنندست.
نکته»هیچ حائلی میان افراد افسرده ی طولانی مدت و دوره ای وجود نداره،و احتمال اینکه یه فرد افسرده ی دوره ای وارد فاز طولانی مدت بشه،خیلی وجود داره،و برعکسش هم همینطور...کلا بتونید کاری کنید که از حالت افسردگی طولانی مدت به حالت دوره ای و سپس هدف دار کردن برسید،کار فوق العاده ارزشمندی انجام دادید و به عنوان یه Point مثبت در زندگیتون بهش نگاه کنید
نکته ی مهم»
فقط "جنون و بیماری های روانی حاد" نیاز به دارو دارند.
گفتار آشفته(میخوام بکشمتون،میخوام زندگیم رو آتیش بزنم و ...) رفتار آشفته (خودکشی،زد و خورد،آزار و اذیت و ...) توهم(دیدن تصاویری که انسان های عادی نمیبینند،شنیدن صداهای مرموز و ...) هذیان(اعتقادات بی جا و بی مورد،اعتقاد به اتفاقاتی که هرگز نیفتادند و ...)
اگر بیمار به یکی از 4 عوامل بالا دچار باشه،نیاز به دارو داره،دلیلش هم واضحه،اختلالات هورمونی باعث این ایرادات مغزی(جسمی) شدند و با دارو قابل کنترل هستند.
فقط بیماری اسکیزوفرنی،هر 4 عامل بالا رو بصورت کامل پُر میکنه،خطرناک ترین بیماری روانی،اسکیزوفرنی هست که هم گفتار آشفته دارند و هم رفتار آشفته و هم هذیان بیش از حد و هم توهم بینایی و شنوایی و لامسه و بویایی و چشایی...
اسکیزوفرنی به "جنون جوانی" معروف هست و برآورد شده بیش از 70% این بیماران،جوان هستند...
امیدوارم هیچ عزیزی به این بیماری دچار نشه...
موفق باشید دوست محترم
خواهش میکنم دوست محترم...
افسردگی...اصلا کلمه ی قشنگی نیست،افسردگی یعنی درون ریزی...نابودی از درون،مثل یک میوه ی کرم زده که از بیرون سالم و قشنگ بنظر میرسه ولی از درون پوسیده و مُرده هست...امیدوارم هیچکس دچارش نشه.
یه تحلیل کلی در مورد دوستتون داشته باشیم»
تک دختر،همراه با 2 برادر،مادر فوت میکنه،کارها و زحمات مادر در خونه یهو ناپدید میشه...آه و ناله ی تک تک افراد خونه در میاد چون مادر انسجام درونی خونه هست...بعد از چند مدت کم کم بی برنامه گی های خونه شروع میشه،داداشا دوست دارن خونه رو تمیز ببینن غذاشون آماده باشه یا حتی لباساشون شسته شده باشه در عوض به کارهای دانشگاه و کار خودشون برسن،از طرفی دختر هم نیاز داره از لحاظ روحی حمایت بشه و درسش رو بخونه یا برنامه ریزی های خودش رو ادامه بده...بعد در اثر اتفاقی مادر فوت میکنه.کسی که تمامی کارهای بالا رو انجام میداده،خونه رو مدیریت میکرده و همدم بچه هاش بوده،در اینجا اگر روحیه ی خانواده ضعیف بشه،شکست میخورن.تک تکشون در انزوا فرو میرن و یک درون گرایی کلی در خانه بوجود میاد.درون گرایی هم بی تفاوتی و بی احساسی رو بوجود میاره...ادامه میدم:
برادر میاد خونه میخواد غذاش آماده باشه،کار نداره مادر فوت شده یا نه (چون هنوز در بُهت مونده!) غذاش رو میخواد،از خواهرش میخواد کارهاش رو انجام بده چون تنها کسی هست که میتونه شبیه به مادر خونه رو سر و سامان بده،ازش زحمت بی اصول میکشن و هم جای مادر و هم جای خواهر میخوان ازش حمایت ببینن...
در این بین،دختر فکر میکنه داره ازش سوء استفاده میشه و کسی اون رو برای خودش نمیخواد و از طرفی نیاز عاطفیش رو هم کسی برآورده نمیکنه چون توی خونه جدایی افتاده!
بحث پدر رو در کل پیش نکشیدم چون میدونم پدر ها دخالت زیادی درون اوضاع خونه نمیکنن...سرشون تو لاک خودشون ـه و کمتر از مادر ها به بچه ها و وضعیت عاطفی و سر و سامان خونه اهمیت میدن...
(اگر یه همچین جریانی هست،بقیه رو بخون»)
خب واقعیتی که وجود داره و دوستتون باید بفهمه،اینه که "تمامی مرد های کره ی زمین،چه پیر چه 2-3ساله چه جوون 25 ساله،نیاز به تر و خشک شدن دارن" بخاطر همین مرد ها و پسر ها معمولا به مادراشون وحشتناک وابسته هستند،از کوچیکی بگیر برو تا وقتی که سیبیل در بیاره یا بازوهاش به اندازه صورتتون بشه! در همه حال مرد ها به مادر یا همسر یا خواهر نیاز دارن...همیشه! این کشش رو هیچکس نمیتونه از بین ببره...وقتی که مادر یهو ناپدید بشه،تمامی ساخت و ساز روحیه ی پسر های خونه،تمامی کارهای خونه،از غذا خوردن بگیر حتی تا لباس خریدن،تحت تاثیر قرار میگیره...چون مادر بیشتر از هرکسی کمک حال پسرهاش هست...
وقتی پسر ها در بُهت و شوک مُردن مادر هستند،هنوز درک نکردن که با از بین رفتن مادر باید کم کم خودشون گلیم خودشون رو از آب بکشن بیرون،کم کم باید مرد زندگی بشن و خودشون کارهای خودشون رو انجام بدن و کمتر احساساتی بشن...
این اتفاق محال طی 2-3 روز یا 2-3 ماه بیفته،یه شبه که غیر ممکنه!واسه همین پسرها میان راحت ترین انتخاب رو انجام میدن»
جایگزین کردن خواهر بجای مادر از دست رفته... :
آجی؛پس کی واسمون غذا درست میکنی؟!... آجی،میشه لطفا بیای باهم صحبت کنیم!؟... آجی میشه این کار رو واسم انجام بدی؟!.. آجی میشه کمکم کنی فلان چیز رو بخرم؟!... آجی میشه لباسام رو بشوری بخدا خیلی کار دارم نمیرسم... آجی بدو بیا ببین بابا چیکار داره،ناراحته،برو پیشش... آجی داری عصبیم میکنی ها،خونه رو ببین چقدر کثیفه،خب ما هم آدمیم دیگه،حالا ما وقت نکردیم تر و تمیزش کنیم،تو که الآن خونه هستی این کارو انجام بده دیگه!... آجی دمت گرم بپر یه لیوان چایی بیار... آجی بنظرت با این لباس برم بیرون یا با این؟... آجی آجی آجی آجی آجی............................
این باعث میشه که دختر فکر کنه داره شخصیتش نابود میشه و داره سریع تبدیل به مادر واسه برادراش میشه و این کمی ناراحت کنندست،چون هرکسی آرزوی شخصی خودش رو داره،ازون طرف اونقدرا داداشا عزیز هستن که نشه ناراحتشون کرد،ازینطرف مُردن قسمتی از زندگیه،ازون طرف پدر هم گناه داره تک و تنها شده باید نیاز عاطفیش رو براورده کرد،ازینطرف اگر به داداشا نرسم ممکنه زندگی رو به گند بکشن ازونطرف..........................
به این میگن پیچیدن افکار درون هم،و تبدیل شدن به افسردگی طولانی مدت.
برای حل این موضوع از چندتا جمله میشه استفاده کرد:
یکی اینکه باید به دوستتون بقبولونید که پسرها شدیدا به مادرشون وابسته هستند و اگر الآن رفتار ناخوشایندی میبینه،دلیلی بر زورگویی یا پستی برادراش نیستند!بلکه اون داداشا توی شوک مُردن مادرشون هستند و هنوز بلد نشدن که خودشون رو قانع کنن که مادر فوت شده...واسه همینه که کارها به دوش خواهر میفته...
به دوستت بقبولون که "وقتی پسرها از کسی درخواست کاری میکنن که دوسش داشته باشند و بهش اعتماد داشته باشند"...این یه قوت قلب هم برای دوستتون میشه.مطمئنا داداشاش دوسش دارن و پاش بیفته جونشون هم واسه خواهر یکی یدونشون میدن.مطمئن باش.
منظورم اینه که بهش این اطمینان رو بده که تک تک داداشا و پدر (اعضای خونه) عاشق دختر خونه هستند و این عشق باعث شده که "تنها کسی باشه که لیاقت داشتن جایگاه مادر در خونه رو داشته" و اگر الآن سختی ای میکشه فقط بخاطر این هست که باید مقداری به داداشا و پدر فرصت بده که روی پای خودشون وایسن.
دوم اینکه باید قبول کنه که اتفاقات رخ میدن و خدا اینکار رو انجام داده.بهش بقبولون که خدا خواسته این اتفاق بیفته که اون رو از یه دختر لوس و بی معنی،تبدیل به یه خانم باوقار و سخت کوش و زحمت کش و با تجربه تبدیل کنه.بهش بگو که این تغییر توی زندگیش قطعا به نفعش خواهد بود و خدا این رو خواسته که در آینده در کنار همسرش،بتونه یه همدم ایده ال و یه مادر مهربون و ایثار گر باشه که هر مردی آرزوش رو داره...بهش بقبولون که برای بدست آوردن چیزهای قشنگتر،سختی بیشتر نیازه و قطعا در آینده ی نزدیک به این حرف میرسه.
سوم اینکه ذهنیت سوء استفاده گری رو باید از ذهنش بکشی بیرون و پاره پاره کنی،این اصل مشکل روحی و افسردگیش هست،یعنی ریشه ی اصلی همینه که احساس میکنه از درون خونه،تنها جایگاه اطمینانش داره ازش سوء استفاده میشه،اگر ریشه این مسئله ی ننگ رو بخشکونی،قطعا تاثیر روحیش رو میبینی.خیلی هم سریع!
برای خشکوندن این ریشه،باید حرفهایی شبیه به مورد اول بهش بزنی،باید بهش بقبولونی که برخی مواقع ابراز احساسات با درخواست ها بیان میشه...باید بهش بقبولونی که مهره ی اصلی خونه خودش هست و باید درک کنه که کار بزرگی بر دوشش هست پس قطعا سختی بیشتری هم خواهد کشید...
و مورد چهارم و آخر اینه که بهش این اطمینان رو بدی که زمان همه چیز رو حل خواهد کرد،براش مثال هایی از زندگی خودت یا دوستات بزن که "زمان" باعث شده روند زندگی قابل تحمل تر و آینده نگرانه تر و همینطور امیدوارانه تر بشه.قطعا زمان همه چیز رو حل میکنه.همونطور که بزرگان ما گفتن............
امیدوارم در همین حیطه باشه و سخت تر از این اتفاق روحی واسش نیفتاده باشه،چون در اون صورت معنیش این هست که گره های ذهنش بیشتر از این هست و واقعا حل کردنش سخت و زمان بر و انرژی بر هست...
موفق باشید دوست محترم.البته بگم که "همیشه استثناء وجود داره" و حرف من سند نیست...
