[FONT=arial,helvetica,sans-serif]سخنان بزرگان و علماي اعلام سرشار از حكمت و توصيههاي آنها، چراغ راه سالكان الي الله است.
در اين مقاله سعي شده كه گوشهاي از سخنان و توصيههاي يكي از اين علماي ربّاني، حضرت آيتالله العظمي ميرزا جواد تبريزي را تقديم دوستان موعودي نماييم. سخناني كه سرشار از ارادت به ساحت مقدّس امام زمان(ع) است و راهنماي منتظران در عصر غيبت.
دل امام زمان(ع) را شاد كنيد
مرحوم آيتالله العظمي تبريزي(ره) به زيّ طلبگي طلّاب خيلي اهميّت ميدادند و بارها با نصايح دوستانه به طلّاب جوان ميفرمودند: «به گونهاي عمل كنيد كه مردم با ديدن شما به ياد خدا بيفتند... مگر نميخواهيد به دين خدمت كنيد و امام زمان(ع) به شما عنايت كند؟ پس سعي كنيد از هر لحاظ الگو باشيد».
در سؤالاتي كه افراد از محضر ايشان ميپرسيدند، به همين رضايت امام زمان(ع) و شاد كردن قلب مقدّس او توصيه و تأكيد ميكردند. در پاسخ طلبة جواني كه نوشته بود: طلبة جواني هستم، مرا نصيحتي بفرماييد!»آوردهاند: طلبه اگر بخواهد مورد عنايت پروردگار قرار گيرد بايد روشي متفاوت از مردم [عادّي] داشته باشد و در حركات خود دقّت كافي مبذول دارد. طلبه اگر اشتباه كند به اسم دين تمام ميشود. بنابراين بايد دقّت كرد تا اشتباهي رخ ندهد كه قلب امام زمان(ع) به درد آيد. در كارها، رضايت اهل بيت(ع) را مدّ نظر داشته باشيد و طوري حركت كنيد كه دل امام زمان(ع) را شاد كنيد!1
به جاي تشرّف، سعي كنيد رضايت آن وجود نازنين را كسب كنيد
جواني در نامهاي از آن فقيه بزرگوار پرسيده بود كه: چه كنم آقا و مولايم را در خواب [يا بيداري] ببينم و به محضرشان مشرّف شوم؟
ايشان در پاسخ، ضمن تأكيد بر اين مطلب كه اصل تشرّف، صحّت دارد و اين توفيق شامل حال بعضي از خوبان شده، مينويسد: عزيزم! اين توفيق نصيب هر كسي نميشود. اين امر براي بعضي از علماي بزرگ دين محقّق شده و ميشود كه زعامت مردم به دست آنان است و نمونههاي آن در حالات بزرگان دين منقول است، بقية ادّعاها، به خصوص مواردي كه امروزه در جامعه مطرح ميشود، تماماً ادّعاي باطل است. شما به جاي تشرّف خدمت امام(ع)، سعي كنيد رضايت آن وجود نازنين را از خود كسب كنيد كه رضاي او رضاي خداست. با عمل به تكاليف شرعي، دوري از گناه و انجام عمل صالح، قلب امام زمان(ع) را شاد كنيد... .2
حافظ حوزه و مذهب، امام زمان(ع) است
اين حكايت از فرزند مرحوم تبريزي در ارتباط با عنايت و حمايت امام زمان(ع) و عنايت آن بزرگوار به مراجع معظّم تقليد و حوزههاي علميّه ـ اين سنگرهاي دفاع از مباني تشيّع ـ شنيدني است: وقتي پرداخت شهريّه از طرف مرحوم ميرزا عمومي شد و كلّية طلّاب را در بر گرفت. شبي در خارج از شهر در خدمت ايشان بودم. نيمههاي شب براي رفع تشنگي برخاستم. ديدم كه ايشان در حياط منزل قدم ميزنند. سلام كردم، ايشان پاسخ داده و فرمودند: چند روز به پرداخت شهريّه باقي مانده؟ عرض كردم: دو روز! آقا فرمودند: ظاهراً به نظر ميرسد كه شهريّه فلان مبلغ ناقصي دارد. عرض كردم: آقا فعلاً قرض بگيريم. ناگهان مرحوم ميرزا فرمودند: من با خداي خود عهد كردهام كه از كسي قرض نگيرم. اگر پولي رسيد، شهريّه ميدهيم و اگر خداي ناكرده نرسيد، ميگويم: اين ماه نرسيده است. آنگاه ايشان [با توجّهي مخصوص] فرمودند: آقا امام زمان(ع) عنايت دارد و انشاءالله به بركت وجود ايشان همه چيز حل خواهد شد. [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]فرزند مرحوم ميرزا ميگويد: در حالي كه دو روز به پرداخت شهريّه باقي مانده بود و ما مبلغي كم داشتيم، جواني به دفتر مراجعه كرد و گفت: با آقا كار دارم. ايشان را به دفتر آقا راهنمايي كردم. جوان مسئلهاي را مطرح كرد و آقا فوراً آن را جواب گفتند. آنگاه جوان چكي را به آقا تقديم داشتند و گفتند: ظاهراً اين مبلغ كه بنا بود جاي ديگري برود، بايد به حضرتعالي برسد. آنگاه جوان خداحافظي كردند و رفتند. [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]مرحوم ميرزا فرمودند: فرزندم! ده ميليون هم اضافه حواله شده است و اين نيست مگر به عنايت مولا بقيّـ[الله الاعظم(ع) كه هميشه حامي و حافظ حوزه و علماست و شهريّة مرحوم ميرزا جواد تبريزي تا پايان عمر به عنايت امام زمان(ع) برقرار بود و مرتّب پرداخت ميشد.3[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ماهنامه موعود شماره 118[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]پينوشتها:[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]1. درسها، ص 320.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]2. همان، ص 336.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]3. همان، صص 282ـ284.[/FONT]
در اين مقاله سعي شده كه گوشهاي از سخنان و توصيههاي يكي از اين علماي ربّاني، حضرت آيتالله العظمي ميرزا جواد تبريزي را تقديم دوستان موعودي نماييم. سخناني كه سرشار از ارادت به ساحت مقدّس امام زمان(ع) است و راهنماي منتظران در عصر غيبت.
دل امام زمان(ع) را شاد كنيد
مرحوم آيتالله العظمي تبريزي(ره) به زيّ طلبگي طلّاب خيلي اهميّت ميدادند و بارها با نصايح دوستانه به طلّاب جوان ميفرمودند: «به گونهاي عمل كنيد كه مردم با ديدن شما به ياد خدا بيفتند... مگر نميخواهيد به دين خدمت كنيد و امام زمان(ع) به شما عنايت كند؟ پس سعي كنيد از هر لحاظ الگو باشيد».
در سؤالاتي كه افراد از محضر ايشان ميپرسيدند، به همين رضايت امام زمان(ع) و شاد كردن قلب مقدّس او توصيه و تأكيد ميكردند. در پاسخ طلبة جواني كه نوشته بود: طلبة جواني هستم، مرا نصيحتي بفرماييد!»آوردهاند: طلبه اگر بخواهد مورد عنايت پروردگار قرار گيرد بايد روشي متفاوت از مردم [عادّي] داشته باشد و در حركات خود دقّت كافي مبذول دارد. طلبه اگر اشتباه كند به اسم دين تمام ميشود. بنابراين بايد دقّت كرد تا اشتباهي رخ ندهد كه قلب امام زمان(ع) به درد آيد. در كارها، رضايت اهل بيت(ع) را مدّ نظر داشته باشيد و طوري حركت كنيد كه دل امام زمان(ع) را شاد كنيد!1
به جاي تشرّف، سعي كنيد رضايت آن وجود نازنين را كسب كنيد
جواني در نامهاي از آن فقيه بزرگوار پرسيده بود كه: چه كنم آقا و مولايم را در خواب [يا بيداري] ببينم و به محضرشان مشرّف شوم؟
ايشان در پاسخ، ضمن تأكيد بر اين مطلب كه اصل تشرّف، صحّت دارد و اين توفيق شامل حال بعضي از خوبان شده، مينويسد: عزيزم! اين توفيق نصيب هر كسي نميشود. اين امر براي بعضي از علماي بزرگ دين محقّق شده و ميشود كه زعامت مردم به دست آنان است و نمونههاي آن در حالات بزرگان دين منقول است، بقية ادّعاها، به خصوص مواردي كه امروزه در جامعه مطرح ميشود، تماماً ادّعاي باطل است. شما به جاي تشرّف خدمت امام(ع)، سعي كنيد رضايت آن وجود نازنين را از خود كسب كنيد كه رضاي او رضاي خداست. با عمل به تكاليف شرعي، دوري از گناه و انجام عمل صالح، قلب امام زمان(ع) را شاد كنيد... .2
حافظ حوزه و مذهب، امام زمان(ع) است
اين حكايت از فرزند مرحوم تبريزي در ارتباط با عنايت و حمايت امام زمان(ع) و عنايت آن بزرگوار به مراجع معظّم تقليد و حوزههاي علميّه ـ اين سنگرهاي دفاع از مباني تشيّع ـ شنيدني است: وقتي پرداخت شهريّه از طرف مرحوم ميرزا عمومي شد و كلّية طلّاب را در بر گرفت. شبي در خارج از شهر در خدمت ايشان بودم. نيمههاي شب براي رفع تشنگي برخاستم. ديدم كه ايشان در حياط منزل قدم ميزنند. سلام كردم، ايشان پاسخ داده و فرمودند: چند روز به پرداخت شهريّه باقي مانده؟ عرض كردم: دو روز! آقا فرمودند: ظاهراً به نظر ميرسد كه شهريّه فلان مبلغ ناقصي دارد. عرض كردم: آقا فعلاً قرض بگيريم. ناگهان مرحوم ميرزا فرمودند: من با خداي خود عهد كردهام كه از كسي قرض نگيرم. اگر پولي رسيد، شهريّه ميدهيم و اگر خداي ناكرده نرسيد، ميگويم: اين ماه نرسيده است. آنگاه ايشان [با توجّهي مخصوص] فرمودند: آقا امام زمان(ع) عنايت دارد و انشاءالله به بركت وجود ايشان همه چيز حل خواهد شد. [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]فرزند مرحوم ميرزا ميگويد: در حالي كه دو روز به پرداخت شهريّه باقي مانده بود و ما مبلغي كم داشتيم، جواني به دفتر مراجعه كرد و گفت: با آقا كار دارم. ايشان را به دفتر آقا راهنمايي كردم. جوان مسئلهاي را مطرح كرد و آقا فوراً آن را جواب گفتند. آنگاه جوان چكي را به آقا تقديم داشتند و گفتند: ظاهراً اين مبلغ كه بنا بود جاي ديگري برود، بايد به حضرتعالي برسد. آنگاه جوان خداحافظي كردند و رفتند. [/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]مرحوم ميرزا فرمودند: فرزندم! ده ميليون هم اضافه حواله شده است و اين نيست مگر به عنايت مولا بقيّـ[الله الاعظم(ع) كه هميشه حامي و حافظ حوزه و علماست و شهريّة مرحوم ميرزا جواد تبريزي تا پايان عمر به عنايت امام زمان(ع) برقرار بود و مرتّب پرداخت ميشد.3[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ماهنامه موعود شماره 118[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]پينوشتها:[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]1. درسها، ص 320.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]2. همان، ص 336.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]3. همان، صص 282ـ284.[/FONT]