[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]گاهي كه دلم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]به اندازهء تمام غروبها مي گيرد [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]چشمهايم را فراموش مي كنم [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]اما دريغ كه گريهء دستانم نيز مرا به تو نمي رساند [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]من از تراكم سياه ابرها مي ترسم و هيچ كس [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]مهربانتر از گنجشكهاي كوچك كوچه هاي كودكي ام نيست [/FONT]
[FONT=Tahoma,
Arial,
Helvetica, sans-serif]و كسي دلهره هاي بزرگ قلب كوچكم را نمي شناسد [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و يا كابوسهاي شبانه ام را نمي داند [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]با اين همه ، نازنين ، اين تمام واقعه نيست [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]از دل هر كوه كوره راهي مي گذرد [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و هر اقيانوس به ساحلي مي رسد [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و شبي نيست كه طلوع سپيده اي در پايانش نباشد [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]از چهل فصل دست كم يكي كه بهار است [/FONT]
: