کی درست میگه ؟ سخت درسته یا آسون ؟

n_h_1365

عضو جدید
اصلا" نمی خوام یه بحث ضد دین راه بندازم .در واقع هدفم پیدا کردن راهی برای نجات از سر در گمی خودمه ، البته وقتی با بقیه صحبت می کنم می بینم خیلی ها این مشکل رو دارن ، حتی شاید شما ، دوستای عزیزی که این تاپیک رو می خونید ، شما هم می تونید با ارائه ی نظر ، اطلاعات یا حتی تجربه هاتون به من و آدم هایی مثل من کمک کنید یا حتی خودتون ، در واقع امیدوارم بحثی باشه که به یه نتیجه ی درست برسیم .


حتما" براتون پیش اومده که یه مشکلی داشته باشین که وقتی به علما مراجعه می کنین یه راهی پیش پاتون بزارن ، یا حتی توی تلوزیون دیدین و شنیدین که در رابطه با یه مسئله ، علمای مختلف با این که همه یه کتاب رو به عنوان مرجع (قرآن) داریم ، نظرات متفاوتی ارائه میدن ، یه عده ایی سخت میگیرن و یه عده ایی آسون ، همه شون هم برای نظراتشون دلایل و منطق هایی میارن که عقل هیچ کدوم رو رد نمی کنه ، حالا باید چی کار کرد؟
کی درست میگه؟
باید به کدوم عمل کرد؟
 

ali.ali

عضو جدید
سلام.
شما باید به مقلدت(کسی که ازش تقلید میکنی بپرسی یا کتاباش رو بخونی);)
 

Sparrow

مدیر تالار مهندسی هوافضا
مدیر تالار
سلام،
اگر منظورتونه از سخته یا آسونه فتواهای مراجع تقلیده،باید بگم نه باید خیلی سخت رو انتخاب کرد جون از دین گریزون میشه و نه باید آسون رو چون به بی خیالی منجر میشه.متاسفانه فتواهای مراجع طیف وسیعی داره،آقای بهجت خیلی سخت گرفتن و آقای صانعی نسبت به بقیه آسون.
شما دو تا راه حل دارید:
1. یک مرجع تقلید که از نظر شما اعلم تر از دیگران است رو انتخاب کنید و در مسائل خودتون از ایشون تبعیت کنید.
2. این کار خیلی سخته.روش احتیاط.بین فتوای مراجع اونی رو که از همه سفت و سخت تره انتخاب کنید.تقریباً مثل روش آقای بهجت.

یا علی
 

n_h_1365

عضو جدید
آخه می دونید چیه ، شاید به نظرتون خنده دار بیاد ، ولی من نمی دونم حتی مرجع تقلیدم کیه .
برای همین پرسیدم اونی که سخت میگیره یا اونی که آسون میگیره .
 

masimemahdi

عضو جدید
با سلام
دوست عزیز وظیفه ما و شما نیست که ببینیم کی درست میگه چرا که اصلاً ما در زمینه فقه اطلاعاتی نداریم تا بفهمیم کی درست میگه . به نظر من ، شما با چند نفر که خودتون قبولشون دارید مشورت کنید و یک مرجع رو به کمک اونها انتخاب کنید . بعدش هم نباید به این فکر کنید که اگه این مرجعی که من انتخاب کردم اشتباه کنه چه کار کنم چون که خداوند خوب می دونه که شما تمام تلاش خودتون رو کردید که از بهترین نفر تقلید کنید و حتی اگر اون مرجع اشتباه هم کرده باشد تکلیفی بر شما نیست.

می بخشید این چیزایی بود که به ذهن من اومد اگر سوال دیگه ای داشتید می تونید از کسایی که تو این زمینه بیشتر اطلاع دارند بپرسید
 

Sparrow

مدیر تالار مهندسی هوافضا
مدیر تالار
آخه می دونید چیه ، شاید به نظرتون خنده دار بیاد ، ولی من نمی دونم حتی مرجع تقلیدم کیه .
برای همین پرسیدم اونی که سخت میگیره یا اونی که آسون میگیره .

سلام،
شما اگر دو نفر عادل شهادت بدهند که یک فرد، اعلم تر هست میتونید از اون فرد تقلید کنید.یا می تونید با مراجعه به رساله مراجع، فردی رو که به نظر خود شما اعلم تر هست انتخاب کنید گرچه راه اول مناسب تر است.یعنی با دو نفر یا چند نفر آدم اگاه و مطلع مشورت کنید و یکی از مراجع زنده رو به عنوان مرجع خودتون انتخاب کنید.توجه کنید که از مراجعی که مرحوم شده اند نمی توانید تبعیت کنید.

(این آواتارتون هم خیلی بهتر و قشنگ تر از قبلیه!:D)

یا علی
 

vp1_mr7

عضو جدید
اصلا" نمی خوام یه بحث ضد دین راه بندازم .در واقع هدفم پیدا کردن راهی برای نجات از سر در گمی خودمه ، البته وقتی با بقیه صحبت می کنم می بینم خیلی ها این مشکل رو دارن ، حتی شاید شما ، دوستای عزیزی که این تاپیک رو می خونید ، شما هم می تونید با ارائه ی نظر ، اطلاعات یا حتی تجربه هاتون به من و آدم هایی مثل من کمک کنید یا حتی خودتون ، در واقع امیدوارم بحثی باشه که به یه نتیجه ی درست برسیم .


حتما" براتون پیش اومده که یه مشکلی داشته باشین که وقتی به علما مراجعه می کنین یه راهی پیش پاتون بزارن ، یا حتی توی تلوزیون دیدین و شنیدین که در رابطه با یه مسئله ، علمای مختلف با این که همه یه کتاب رو به عنوان مرجع (قرآن) داریم ، نظرات متفاوتی ارائه میدن ، یه عده ایی سخت میگیرن و یه عده ایی آسون ، همه شون هم برای نظراتشون دلایل و منطق هایی میارن که عقل هیچ کدوم رو رد نمی کنه ، حالا باید چی کار کرد؟
کی درست میگه؟
باید به کدوم عمل کرد؟

با سلام
از اینکه توانستید سخن خود را بگویید خوشحالم.
اما جواب سوال:
ما در دینمان چند منبع داریم1_قران2_سنت پیامبر و اهلبیت3_عقل4_اجماع علما.
مهمترین منبع ما قران است لذا ابتدا باید به ان مراجعه کرد ولی همانطور که مستحضرید قران خیلی کلی گفته است و به جزییات نپرداخته لذا برای فهمیدن جزییات - مثلا در قران نیامده که در طول روز چند رکعت نماز باید خواند- باید به روایات وسنت اهل بیت مراجعه کرد.از انجایی که ما روایات ضعیف بسیار داریم (به خاطر عواملی که پیش امده و فرصت بیان ان نیست )علما به یک سری اصول تمسک کردند که همین اصول(که ابزار کار برای استخراج است)از روایات و قران بدست امده. به این اصول مبنا میگویند. از انجایی که گاهی مبنا ها متفاوت است نضریات نیز متفاوت میشود.مثلا:بعضی از بزرگان بر این باورند که حتما راویان حدیث( برای اینکه به حدیث عمل شود) باید امامی ،عادل،واز نظر حافظه قوی باشد که احتمال دروغگویی او نباشد ولی بعضی دیگر از بزرگان میگویند در عمل لازم نیست حتما امامی باشد بلکه همینکه احتمال دروغ ندادیم ولو ان شخص سنی یا فطحی باشد برای عمل کافیست.
خوب با این شرایط مدعی قول اول در عمل به بسیاری از روایات نمیتواند عمل کند ولی مدعی قول دوم دستش باز است واز اینجاست که اختلاف رخ میدهد.
همچنین در مساله عقل واجماع که وسعت بحث نیست
امیدوارم توانسته باشم کمکتان کرده باشم واگر سوالی هست در خدمت هستم
موفق باشید.
 

vp1_mr7

عضو جدید
با سلام



از اینکه توانستید سخن خود را بگویید خوشحالم.


اما جواب سوال:


ما در دینمان چند منبع داریم1_قران2_سنت پیامبر و اهلبیت3_عقل4_اجماع علما.


مهمترین منبع ما قران است لذا ابتدا باید به ان مراجعه کرد ولی همانطور که مستحضرید قران خیلی کلی گفته است و به جزییات نپرداخته لذا برای فهمیدن جزییات - مثلا در قران نیامده که در طول روز چند رکعت نماز باید خواند- باید به روایات وسنت اهل بیت مراجعه کرد.از انجایی که ما روایات ضعیف بسیار داریم (به خاطر عواملی که پیش امده و فرصت بیان ان نیست )علما به یک سری اصول تمسک کردند که همین اصول(که ابزار کار برای استخراج است)از روایات و قران بدست امده. به این اصول مبنا میگویند. از انجایی که گاهی مبنا ها متفاوت است نضریات نیز متفاوت میشود.مثلا:بعضی از بزرگان بر این باورند که حتما راویان حدیث( برای اینکه به حدیث عمل شود) باید امامی ،عادل،واز نظر حافظه قوی باشد که احتمال دروغگویی او نباشد ولی بعضی دیگر از بزرگان میگویند در عمل لازم نیست حتما امامی باشد بلکه همینکه احتمال دروغ ندادیم ولو ان شخص سنی یا فطحی باشد برای عمل کافیست.


خوب با این شرایط مدعی قول اول در عمل به بسیاری از روایات نمیتواند عمل کند ولی مدعی قول دوم دستش باز است واز اینجاست که اختلاف رخ میدهد.


همچنین در مساله عقل واجماع که وسعت بحث نیست


امیدوارم توانسته باشم کمکتان کرده باشم واگر سوالی هست در خدمت هستم


موفق باشید.

در رابطه با اختلاف نظرها علت را گفتم اما سوال دیگرکه گفتید عمل به کدام درست است:
در بحث عمل ،درست بودن و نادرست بودن مطرح نیست چرا که ما مکلف به فهمیدن واقعیت امر نیستیم زیرا امکان فهمیدن واقع عملا میسر نمیباشد و از انجایی که گفتیم احتمال دارد تنها یک راوی دروغ گفته ویا درست نفهمیده باشد مشخص میشود که ما به بیراهه رفته و به حقیقت نمیرسیم مثل انکه کسی میخواهد به تهران برود ادرس همدان را به او بدهند
نظر ما شیعهها این است که روایات راههایی هستند که ما را به واقع میرسانند وحال اگر رسیدیم که هیچ اما اگر نرسیدیم چون با دلیل راه را پیمودیم معذور هستیم وخدا ما را عقاب نمیکند
از اینجاست که لزوم تقلید فهمیده میشود چرا که اگر خدا از ما بپرسد به چه دلیل عمل کردیم میگوییم مجتهدم با دلیل یافت من هم عمل کردم و معذوریم والا مصداق این ایه هستیم که میگوید "االله اذن لکم ام علی الله تفترون" یعنی ایا خدا به شما اذن داده بود(کسی که مدعی اذن است باید دلیل بیاورد و الا چگونه میگوید اذن داده)یا بر خدا افترا میبندید(پس کسی که دلیل ندارد ولو کارش درست نباشد در حکم افترای به خداست)
نتیجه انکه : با عمل به فتوای مجتید اعلم که از همه بیشتر تحقیق کرده باید عمل کرد تا اگر هم خطا رفتیم مصون از عقاب باشیم.والسلام
 

Similar threads

بالا