چه می تواند باشد انسان بدون حیوانات؟

[VAHID ROHANI]

در سال 1854 «فرانکلین پیرس»، رییس‌‌جمهوری وقت ایالات متحده آمریکا، با ارسال نامه‌ای برای رئیس قبیله‌ی سیاتل*، خواستار خرید زمین‌های سرخ‌پوستان شد. رئیس قبیله پاسخی به ‌این نامه داد که حاوی نکات بدیعی از شیوه‌ی نگرش انسان به جهان است. نامه‌ی رییس‌جمهوری آمریکا ماندنی نبود، اما پاسخ سرخ‌پوست فرهیخته هنوز قابل‌تأمل، زیبا و خواندنی است:
​

در مرغزار ها هزاران گاو وحشی را در حال گندیدن دیده ام که سفیدپوستان آنها را با تیر اندازی از پنجره قطاری که مسافرینش بودند رها کرده اند!
گل‌های عطرآگین، خواهران ما هستند، گوزن‌ها، اسب‌ها و عقاب‌های بزرگ، برادران ما هستند.​

ما می دانیم که زمین متعلق به انسان نیست ،بلک انسان متعلق به زمین است ! این را ما می دانیم!
انسان تار زندگی را نتنید و نبافت انسان فقط تاری در زندگیست!
هر کاری که او با تار کند با خود کرده است!
به پیشنهاد فروش سرزمینمان فکر خواهیم کرد.
تنها یک شرط داریم: مرد سفید باید با حیوانات درست مثل برادرانش رفتار کند.
چه می تواند باشد انسان بدون حیوانات؟
اگر تمامی حیوانات بمیرند
انسان در تنهائی بزرگ، روحش خواهد مرد.
آنچه سرنوشت حیوانات است
سرنوشت انسان خواهد بود
آنچه که بر سر زمین آید بر سر شما نیز خواهد آمد ! اگر انسان بر زمین آب دهان اندازد آنرا به خود انداخته است!
اگر زمین را آلوده كنید، روزی در میان زباله‌هایش نابود می‌شوید. به طور محض در آتش عذاب خداوند، شعله‌ای درخشان خواهید بود


​