Loving Geologist
عضو جدید
پگماتیت و آپلیت:
درونی: پگماتیت و آپلیت
پگماتیت سنگ تمام بلورینی است که حداقل بخشی از آن بسیار دانه درشت است. اگرچه ترکیب اغلب پگماتیت ها گرانیتی است ولی لزوماً همه پگماتیت ها دارای ترکیب گرانیتی نبوده و برخی از پگماتیت ها دارای ترکیب مافیک تا اولترامافیک می باشند. کانی اصلی در گرانیت پگماتیت ها شامل کوارتز، آلکالی فلدسپار و پلاژیوکلاز سدیک است. کانی های مافیک را میکاها، آمفیبول ها، پیروکسن ها، تورمالین و فلوئوریت تشکیل می دهند. کانی های فرعی شامل آلانیت، آپاتیت، بریل، گارنت، مگنتیت، مونازیت، تانتالیت، کلومبیت، لیتیم تورمالین و زیرکن می باشند.
حفرات و فضاهای خالی موجود در برخی توده های پگماتیتی به وسیله کانی های زیبا فرم یافته پر گردیده اند که در برخی موارد به عنوان جواهرات قیمتی مورد استفاده قرار می گیرند. در مورد منشا پگماتیت ها عقیده براین است که بسیاری از پگماتیت ها حاصل تبلور بخش باقی مانده یک مذاب تبلور یافته یا محصول مراحل نخستین ذوب بخشی مواد موجود در پوسته زمین هستند. بنابراین پگماتیت ها را می بایست حاصل تبلور مایعات سیلیکاته ای دانست که از نظر آب، هالوژن ها، و سایر مواد فرار و هم چنین بسیاری از مواد و عناصر غیر معمول غنی بوده اند.
آپلیت سنگی دایکی و ریز دانه بوده که ضریب رنگی کم داشته و بافت آلوتریومورف گرانولار دارد. آپلیت ها اغلب دارای کوارتز، میکروکلین یا اورتوکلازف پرتیت و پلاژیوکلاز سدیک هستند. مسکوویت، بیوتیت، و یا هورنبلند از سایر کانی های تشکیل دهنده هستند. کانی های فرعی تورمالین، گارنت، فلوئوریت هستند.
نحوه تشکیل آپلیت ها متفاوت است و به نظر می رسد اغلب آنها از مذاب های باقی مانده حاصل از تبلور یک ماگمای گرانیتی مشتق شده اند که سیالات خود را به هر نحو از دست داده اند.
درونی: پگماتیت و آپلیت
پگماتیت سنگ تمام بلورینی است که حداقل بخشی از آن بسیار دانه درشت است. اگرچه ترکیب اغلب پگماتیت ها گرانیتی است ولی لزوماً همه پگماتیت ها دارای ترکیب گرانیتی نبوده و برخی از پگماتیت ها دارای ترکیب مافیک تا اولترامافیک می باشند. کانی اصلی در گرانیت پگماتیت ها شامل کوارتز، آلکالی فلدسپار و پلاژیوکلاز سدیک است. کانی های مافیک را میکاها، آمفیبول ها، پیروکسن ها، تورمالین و فلوئوریت تشکیل می دهند. کانی های فرعی شامل آلانیت، آپاتیت، بریل، گارنت، مگنتیت، مونازیت، تانتالیت، کلومبیت، لیتیم تورمالین و زیرکن می باشند.
حفرات و فضاهای خالی موجود در برخی توده های پگماتیتی به وسیله کانی های زیبا فرم یافته پر گردیده اند که در برخی موارد به عنوان جواهرات قیمتی مورد استفاده قرار می گیرند. در مورد منشا پگماتیت ها عقیده براین است که بسیاری از پگماتیت ها حاصل تبلور بخش باقی مانده یک مذاب تبلور یافته یا محصول مراحل نخستین ذوب بخشی مواد موجود در پوسته زمین هستند. بنابراین پگماتیت ها را می بایست حاصل تبلور مایعات سیلیکاته ای دانست که از نظر آب، هالوژن ها، و سایر مواد فرار و هم چنین بسیاری از مواد و عناصر غیر معمول غنی بوده اند.
آپلیت سنگی دایکی و ریز دانه بوده که ضریب رنگی کم داشته و بافت آلوتریومورف گرانولار دارد. آپلیت ها اغلب دارای کوارتز، میکروکلین یا اورتوکلازف پرتیت و پلاژیوکلاز سدیک هستند. مسکوویت، بیوتیت، و یا هورنبلند از سایر کانی های تشکیل دهنده هستند. کانی های فرعی تورمالین، گارنت، فلوئوریت هستند.
نحوه تشکیل آپلیت ها متفاوت است و به نظر می رسد اغلب آنها از مذاب های باقی مانده حاصل از تبلور یک ماگمای گرانیتی مشتق شده اند که سیالات خود را به هر نحو از دست داده اند.