اصول پرورش مرغ مینا در منزل
● توزیع جغرافیایی: هندوستان و به طرف جنوب شرقی آسیا تا اندونزی.
● اندازه : ۳۰ سانتی متر
● جیره ی غذایی: پلت(گرانول یا دانه کوچک) یا غذای نرم، همراه با میوه و غذاهای زنده مثل کرم(مرغ مینا قادر به خوردن دانه نیست و باید غذای نرم در اختیار آن قرار گیرد)
●پرندگان نابالغ : ساکت تر آرامتر می باشند و فاقد ریش هستند(ریش، چین خوردگی پوستی است که در زیر منقار پرندگان دیده می شود) ریش فقط در پرندگان بالغ دیده می شود.
● تعیین جنسیت : جنس نر و ماده کاملا شبیه یکدیگر هستند؛ فقط جنس نر معمولا ریش بزرگتری دارد که محسوس است.
● وی‍‍‍‍‍‍ژگی و جذابیتهای پرنده : طبیعت بسیار فعال و شادابی دارد و توانایی آن در تقلید صداهای مختلف فوق العاده است. با وجودی که گونه های مختلفی تحت عنوان مرغ مینا نامیده می شوند،تنها مینای گریترهیل و تحت گونه های آن، مثل نژاد جاوان بزرگ، جزو پرندگان ارزشمند محسوب می شوند. توانایی تقلید صدای مینای گریترهیل و تحت گونه های آن خیلی بیشتروبهترازسایر گونه های مرغ مینا است
نگهداری مرغ مینا وقت زیادی می طلبد، چرا که قفس این پرنده را باید به طور مرتب و کامل تمیز کرد. روزنامه ای که در کف قفس این پرنده قرار داده می شود، باید هر روز و یا حتی دو بار در روز تعویض شود.
میله ی داخل قفس این پرنده نیز باید به طور مرتب شسته و تمیز گردد امکانات و وسایل لازم برای آبتنی روزانه ی مرغ مینا نیز باید در قفس پرنده فراهم باشد. برای این منظور، می توان از یک کاسه ی سفالی که در کف قفس پرنده قرار داده می شود، استفاده کرد. همچنین، می توان هنگام آبتنی پرنده قسمت جلوی قفس را با یک ورقه ی پلاستیکی تمیز پوشاند تا از خیس شدن موکت و فرش و دیگر اثاثیه ی منزل جلوگیری به عمل آید.
مرغ مینا طبیعتا پرنده ی جسور و فعالی است و بر خلاف بسیاری از طوطیها، اصلا خجالتی نیست. مرغ مینای جوان را گاهی دهان باز نیز می نامند، چرا که این پرنده خیلی زود به خوردن غذا از دست صاحب خویش عادت می کند و در این حالت، در حالی که دهان خود را باز کرده است، انتظار غذا را می کشد. پرهای مرغ مینا در اواخر عمر می ریزند، بدون آنکه مجددا جایگزین شوند. به عبارت دیگر، دچار ریزش پر می گردد.
مرغهای مینا، بخصوص مرغهای مینای پیر را بویژه در ماههای فصل زمستان، بایستی در دمای معتدلی نگهداری نمود تا دچار لرزش و اشکالات تنفسی نگردند.
مرغ مینا به طور طبیعی حساسیت کمتری در مقایسه با طوطیها دارند و به همین علت، با تغییر محیط زندگی، کمتر دچار ناراحتی و افسردگی می شوند. در واقع، احتمالا این پرندگان هیچ واکنش نا مناسبی پس از تغییر محیط زندگی از خود نشان نمی دهند. تنها اشکال اساسی در رابطه با خرید مرغ مینای سخنگو آن است که سن پرنده در هنگام خرید قابل تخمین نیست. علاوه بر آن، پرندگان بالغ نه تنها گرانتر از پرندگان جوانتر هستند، بلکه هیچ تضمینی وجود ندارد که پرنده ی بالغ خریداری شده اهلی باشد. از آنجایی که مرغ مینا معمولا نسبت به اکثر طوطیها عمر کوتاهتری دارد و به عنوان مثال فقط تعداد اندکی از آنها بیش از ۱۵ سال
زندگی می کنند، بهتر است که یک مرغ مینای جوان خریداری کنید.
جیره های غذایی مخصوص مرغهای مینا پرورش دهندگان مرغهای زینتی، مرغ مینا را در گروه پرندگان منقار نرم دسته بندی می کنند؛ اما این اصطلاح به جای آنکه نشاندهنده ی وضعیت منقار پرنده باشد، بیشتر نشانگر عادتها و رفتارهای غذایی این پرنده است.
مرغ مینا، نه میتواند دانه بخورد و نه نیازی به استخوان ماهی مرکب و سنگریزه دارد. این پرنده، فقط غذای مخصوص پرندگان نرم را که در حال حاضر در بسته بندیهای مختلف و متعدد در بازار یافت می شود، مصرف می کند.
بعضی از غذاها را می توان بلافاصله پس از باز کردن بسته ی حاوی مواد غذایی مصرف کرد؛ در خالی که تعداد دیگری از این غذاها را باید پیش از مصرف با آب مخلوط نمود. به خاطر داشته باشید که اگر مرغ مینای شما مدتی است با یکی از انواع غذاهای مخصوص پرندگان منقار نرم تغذیه می شود و به آن عادت کرده است، هیچ گاه به طور ناگهانی غذایش را تغییر ندهید، چرا که این کار سبب بروز ناراحتی و اختلالات شدید در دستگاه گوارش پرنده خواهد شد.
تغییر جیره ی غذایی مرغ مینا باید به تدریج صورت گیرد تا دستگاه گوارش پرنده فرصت کافی برای هماهنگی و عادت کردن به جیره غذایی جدید داشته باشد؛ بدین ترتیب از بروز اثرات نامطلوب تغییر جیره غذایی نیز کاسته می شود.
● توزیع جغرافیایی: هندوستان و به طرف جنوب شرقی آسیا تا اندونزی.
● اندازه : ۳۰ سانتی متر
● جیره ی غذایی: پلت(گرانول یا دانه کوچک) یا غذای نرم، همراه با میوه و غذاهای زنده مثل کرم(مرغ مینا قادر به خوردن دانه نیست و باید غذای نرم در اختیار آن قرار گیرد)
●پرندگان نابالغ : ساکت تر آرامتر می باشند و فاقد ریش هستند(ریش، چین خوردگی پوستی است که در زیر منقار پرندگان دیده می شود) ریش فقط در پرندگان بالغ دیده می شود.
● تعیین جنسیت : جنس نر و ماده کاملا شبیه یکدیگر هستند؛ فقط جنس نر معمولا ریش بزرگتری دارد که محسوس است.
● وی‍‍‍‍‍‍ژگی و جذابیتهای پرنده : طبیعت بسیار فعال و شادابی دارد و توانایی آن در تقلید صداهای مختلف فوق العاده است. با وجودی که گونه های مختلفی تحت عنوان مرغ مینا نامیده می شوند،تنها مینای گریترهیل و تحت گونه های آن، مثل نژاد جاوان بزرگ، جزو پرندگان ارزشمند محسوب می شوند. توانایی تقلید صدای مینای گریترهیل و تحت گونه های آن خیلی بیشتروبهترازسایر گونه های مرغ مینا است
نگهداری مرغ مینا وقت زیادی می طلبد، چرا که قفس این پرنده را باید به طور مرتب و کامل تمیز کرد. روزنامه ای که در کف قفس این پرنده قرار داده می شود، باید هر روز و یا حتی دو بار در روز تعویض شود.
میله ی داخل قفس این پرنده نیز باید به طور مرتب شسته و تمیز گردد امکانات و وسایل لازم برای آبتنی روزانه ی مرغ مینا نیز باید در قفس پرنده فراهم باشد. برای این منظور، می توان از یک کاسه ی سفالی که در کف قفس پرنده قرار داده می شود، استفاده کرد. همچنین، می توان هنگام آبتنی پرنده قسمت جلوی قفس را با یک ورقه ی پلاستیکی تمیز پوشاند تا از خیس شدن موکت و فرش و دیگر اثاثیه ی منزل جلوگیری به عمل آید.
مرغ مینا طبیعتا پرنده ی جسور و فعالی است و بر خلاف بسیاری از طوطیها، اصلا خجالتی نیست. مرغ مینای جوان را گاهی دهان باز نیز می نامند، چرا که این پرنده خیلی زود به خوردن غذا از دست صاحب خویش عادت می کند و در این حالت، در حالی که دهان خود را باز کرده است، انتظار غذا را می کشد. پرهای مرغ مینا در اواخر عمر می ریزند، بدون آنکه مجددا جایگزین شوند. به عبارت دیگر، دچار ریزش پر می گردد.
مرغهای مینا، بخصوص مرغهای مینای پیر را بویژه در ماههای فصل زمستان، بایستی در دمای معتدلی نگهداری نمود تا دچار لرزش و اشکالات تنفسی نگردند.
مرغ مینا به طور طبیعی حساسیت کمتری در مقایسه با طوطیها دارند و به همین علت، با تغییر محیط زندگی، کمتر دچار ناراحتی و افسردگی می شوند. در واقع، احتمالا این پرندگان هیچ واکنش نا مناسبی پس از تغییر محیط زندگی از خود نشان نمی دهند. تنها اشکال اساسی در رابطه با خرید مرغ مینای سخنگو آن است که سن پرنده در هنگام خرید قابل تخمین نیست. علاوه بر آن، پرندگان بالغ نه تنها گرانتر از پرندگان جوانتر هستند، بلکه هیچ تضمینی وجود ندارد که پرنده ی بالغ خریداری شده اهلی باشد. از آنجایی که مرغ مینا معمولا نسبت به اکثر طوطیها عمر کوتاهتری دارد و به عنوان مثال فقط تعداد اندکی از آنها بیش از ۱۵ سال
زندگی می کنند، بهتر است که یک مرغ مینای جوان خریداری کنید.
جیره های غذایی مخصوص مرغهای مینا پرورش دهندگان مرغهای زینتی، مرغ مینا را در گروه پرندگان منقار نرم دسته بندی می کنند؛ اما این اصطلاح به جای آنکه نشاندهنده ی وضعیت منقار پرنده باشد، بیشتر نشانگر عادتها و رفتارهای غذایی این پرنده است.
مرغ مینا، نه میتواند دانه بخورد و نه نیازی به استخوان ماهی مرکب و سنگریزه دارد. این پرنده، فقط غذای مخصوص پرندگان نرم را که در حال حاضر در بسته بندیهای مختلف و متعدد در بازار یافت می شود، مصرف می کند.
بعضی از غذاها را می توان بلافاصله پس از باز کردن بسته ی حاوی مواد غذایی مصرف کرد؛ در خالی که تعداد دیگری از این غذاها را باید پیش از مصرف با آب مخلوط نمود. به خاطر داشته باشید که اگر مرغ مینای شما مدتی است با یکی از انواع غذاهای مخصوص پرندگان منقار نرم تغذیه می شود و به آن عادت کرده است، هیچ گاه به طور ناگهانی غذایش را تغییر ندهید، چرا که این کار سبب بروز ناراحتی و اختلالات شدید در دستگاه گوارش پرنده خواهد شد.
تغییر جیره ی غذایی مرغ مینا باید به تدریج صورت گیرد تا دستگاه گوارش پرنده فرصت کافی برای هماهنگی و عادت کردن به جیره غذایی جدید داشته باشد؛ بدین ترتیب از بروز اثرات نامطلوب تغییر جیره غذایی نیز کاسته می شود.
منبع: irvet.ir
