در کنار رودخانه مسکو مرد رنگ پریده ای از یک ایستگاه متروک مترو مراقبت می کند.در این محل هیچ علامتی بر روی دیوارها دیده نمی شود و خبری هم از رفت و امد مسافران نیست.از این ایستگاه مترو حتی اثری بر روی نقشه های شهری هم دیده نمی شود.این ایستگاه مدخل ورودی به یکی از محرمانه ترین پناهگاههای شوروی سابق است.زمانی که ترنی به ایستگاه می رسد مانند فیلمهای جیمزباندی دیوارها جابجا می شوند.درب آهنی بزرگی که در انتهای تونل قرار دارد باز شده و ترن اجازه می یابد داخل شود.
در عمق 70 متری زمین یک شهر زیر زمینی به مساحت 500 هکتار با خیابانها آماده تردد اتومیبل قرار دارد.این شهر که در چندین طبقه بنا شده و 50 متر ارتفاع دارد شبیه شهرهای داستانهای تخیلی است.اما این شهر واقعیت داشته و هدف از تاسیس آن حفظ سران کمونیست شوروی سابق از اثرات یک حمله اتمی احتمالی بود.
شهر مخفی در 6 مایلی جنوب غربی کرملین در زیر شهرک حاشیه ای((رامنسکی)) قرار دارد و افراد اندکی از ان اطلاع داشتند.امکاناتی که در این شهر فراهم شده برای خاتواده سران و نخبگان حزبی(حدود30 هزار نفر) کافی بود.آنها می توانستند برای مدت 30 سال در این شهر بدون دغدقه خاطر زندگی کنند.این پناهگاه به مراتب مجهزتر و عظیم تر از پناهگاه زیر زمینی است که اوایل سال 1992 توسط آمریکایی ها در ویرجینیای غربی برای نمایندگاه کنگره این کشور احداث شد.شهر زیر زمینی مسکو همچنین از پناهگاه ریس جمهور آمریکا که در کوههای ((ویرجینیا)) برای ایمن نگه داشتن وی از حملات هسته ای احداث شده مجهزتر می باشد.
طراحان روسی احداث این شهر را در دهه 1960 اغاز کردند و در اواسط دهه 1970 به پایان رساندند.در ان زمان هنگامی که ((لئونیدبرژنف))رهبر پیشین شوروی از این مجتمع بازدید کرد ضمن قدردانی از دست اندارکاران احداث آن ضرورت امادگی برای مقابله با یک جنگ اتمی را مورد تاکید قرار داد.
این شهر یکی از پناهگاهای امن در مسکو می باشد که دارای ورودهایی از ساختمان های دولتی است.کنترل این پناهگاهها در دست((مدیریت-15)) بود.این مدیریت از مهم ترین و محرمانه ترین بخش های((ک.گ.ب)) به شمار می رفت.
یکی از مقامات امنیتی روسیه در این رابطه می گوید این شهر مانند یک قالب پنیر متخلخل می باشد.تونل های مخفی و آسانسورها وظیف برقراری ارتباطها را در این مخفیگاه بر عهده دارند.به گفته این مقام امنیتی ارتفاع برخی از ساختمان های زیرزمینی به سقف این شهر که 50 متر ارتفاع دارد می رسد.
برخی از تونل ها یاداور دوران((ایوان مخوف)) تزار پیشین روسیه می باشد که نیروهای مخفی از طریق انها به قصر وی رفت و امد می کردند.کشیش هایی که در قرن 15 اطراف مسکو در صومه ها زندگی می کردند نیز برای فرار از دست اشغالگران تونل های مخفی احداث کرده بودند.اما مهندسین روسی برخلاف گذشته در احداث این شهر تمامی هنر و توانایی خود را بکار گرفتند.انها به جای حفر تونل شهری را بنا نهادند که می توان به مدت چندین دهه پناهگاه امنی برای ساکنین آن باشد.
یک خط آهن مخفی که ((مترو-2)) نامیده می شد رابطه اصلی ساختمانهای دولتی با این شهر در ((رامنسکی)) بود.این خط آهن تا فرودگاه((ونوکور)) در 17 مایلی جنوب غربی مسکو امتداد داشت.
البته در حال حاضر برخی از شبکه های مخفی مترو در مسکو فعال است و از آنها جهت جابجایی تسلیحات استفاده می شود.((ولادیمیر گونیک)) یکی از اعضای وزارت دفاع شوروی سابق می گوید ((زمانی که شما دارایچنین شبکه پیچیده ای هستید باید انرا از دیدعمومی دور نگهدارید.)) ((گونیک)) 53 ساله در حالی که مشعلی در دست داشت از تونل عبور می کرد تا راه را به ما نشان دهد.
او می گوید شما در هیچ شهری چنین مخفی گاه عظیمی را مشاهده نخواهید کرد.((گونیک)) در جریان بازدید ما درصدد یافتن ورودی زیرزمین غبارمانندی بود که در دهه 1930 به عنوان زندان مورد استفاده قرار گرفته و به مرکز ((ک.گ.ب)) در میدان ((لوبیانکای)) مسکو ارتباط داشت.او می گوید ((در مسکو شما می توانید از طریق زیرزمین با ساختمان های بسیاری ارتباط پیدا کنید.))
پل های متروک مورد استفاده افرااد بی خانمان و دزدان قرار می گرفت تا اموال دزیده شده را در آنها مخفی کنند.((گونیک)) مدعی شد حتی در تونل سری نیز افراد بی خانمان را مشاهده کرده است. او می گوید ممکن است یک سگ ولگرد و یا حتی کبوتر را در این تونل ببینید.البته من نمی دانم آنها چگونه به این محل راه یافته اند ولی خروج آنها غیرممکن است.
وضعیت تونل ها به گونه ای است که گاهی اوقات خروج برای افراد نیز مشکل می شود. ((گونیک)) می گوید من گاهی با علائمی که در تونل می گذاشتم راه خود را به بیرون پیدا می کردم.حتی یک بار در روز روشن از تونلی که به پشت مجسمه ((کارل مارکس)) در مقابل تئاتر ((بلشوی)) مسکو قرار داشت خارج شدم که باعث تعجب مردم گردید.
((گونیک)) که راهنمای ما در یافتن تونل ها و راه های ورود و خروج بود به خاطر می اورد که در دهه 1960 یکبار خدمه یک زیر دریایی مجبور شدند برای مدتی در یکی از پناهگاهها بسر ببرند. به گفته گونیک این افراد پس از مدتی به بیماری های عصبی و ناراحتی های پوستی دچار شدند.ساکنین مسکو که آوازه این شهر مخفی را شنیده اند فقط می توانند حدس بزنند که چه مجتمعی در زیر پای انها قرار دارد.دودکش های بزرگ که در کنار زمین بازی کودکان دیده می شد و آنها را به شک می انداخت.در محوطه وزارت راه آهن در مسکو یک دودکش عظیم با معماری زمان استالین قرار دارد که با شهر مخفی مرتبط بود.
پناهگاهی که در زیر ساختمان وزارت دفاع قرار دارد توسط دودکش سیمانی که در اطراف آن نصب شده مشخص است.ارتفاع این دودکش به 7 متر می رسد.در کوچه ((لوژنیکوف)) که در نزدیکی مرکز پیشین ((ک.گ.ب)) قرار دارد دودکش عظیمی دیده می شود که توسط یک شبکه تلوزیونی مداربسته مراقبت می گردید.همچنین ورودی مخفی ((ک.گ.ب))صدها متر دورتر از مرکز شهر قرار داشت.
منبع:سالنامه همشهری
تایپ کننده:امیرحسام ملایی یگانه
كپي كننده:گردافرين
