همایش ملی نقش صنعت نیشکر در توسعه استان خوزستان
همایش ملی نقش صنعت نیشکر در توسعه استان خوزستان
محورهای همایش: 1. نقش کشاورزی در اقتصاد ملی.
2. بررسی نظامهای مختلف بهره برداری کشاورزی و معرفی الگوی مناسب.
3. ارائه سیمای بخش کشاورزی در استان خوزستان و نقش آن در تولید ناخالص ملی.
4. بررسی کمی و کیفی ذخایر آبی استان خوزستان و چشم انداز آتی این منابع با توجه به چالشهای پیش رو.
5. بررسی نقش شرکتهای کشت و صنعت استان در توسعه از منظر محیط زیست، اشتغال، امنیت، فرهنگ، صنعت.
6. معرفی چالشهای پیش روی کشاورزی استان و بررسی راهکارهای برون رفت از این چالشها به منظور تحقق شعارتولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی.
7. تبیین اثرات سوء سه عامل شوری آب، گردو غبار و سایر آلاینده های محیطی بر حیات زیستی منطقه.
8. بررسی راهکارها ی ساماندهی و حفاظت از سرمایه های بخش کشاورزی .
9. نقش اقتصاد در توسعه ی کشاورزی مهندسی شده .
آدرس دبیرخانه همایش:
تلفکس: 06113354180
سامانه ارسال و دریافت پیامک: 30005367866756
کدپستی :1084-61555
محورهای همایش: 1
-نقش کشاورزی در اقتصاد ملی: با توجه به پتانسیل های بالقوه بخش کشاورزی کشور و جمعیت شاغل در این بخش و تحول اقتصادی که می تواند ایجاد کند. محور توسعه اقتصادی کشور بخش کشاورزی تعریف شده است. تا در جهت و راستای خودکفایی در بخش اعظم محصولات کشاورزی( زراعی، باغی، دامی، آبزی پروری و ماکیان،......) و صادرات برخی اقلام که مزیت نسبی در تولید آنها داریم اقدام گردد. با توجه باین مطلب که کشور ما جزء کشورهای خشک و کم باران با بارش نامتناسب و با نیاز بخش کشاورزی است. بحث ارزش اقتصادی اقلام تولیدی بسیار مهم و حائز اهمیت است.
2-بررسی نظامهای مختلف بهره برداری کشاورزی و معرفی الگوی مناسب: با توجه به اقلیم خشک کشور (عمدتاً) استفاده بهینه از نهاده ها اعم از آب، خاک، ماشین آلات و نیروی انسانی و دانش کاربردی وسرمایه، بسیار مهم می باشد که متناسب با شرایط خودتان برنامه ریزی و خود را (بخش کشاورزی) تجهیز نمائیم. لذا می باید ملاحضه نمود در منطقه با توجه به پتانسیل هايی که عملاً در بخش کشاورزی آن منطقه وجود با چه نظام بهره برداری باید اقدام نمود؟ تعریف نظام های خرده مالکی، تعاونیهای تولید روستایی،زمینهای زراعی و کشت و صنعتهای، می باید شفاف بیان شود و برای هر منطقه با توجه به پتانسیل های بالقوه فیزیکی و فرهنگی آن منطقه نظام بهره برداری خاص تعریف شود. در مناطقی با پتانسیلهای عمده نظیر آب، زمین و اقلیم مناسب، سرمایه گذاریهای سنگین را می توان در قالب کشت و صنعتهای دولتی و یا خصوصی انجام داد. چون چنین نظام هايی قابل برنامه ریزی بوده و اصولاً سرمایه پذیر می باشند و می توان زنجیره تولید و ارزش افزوده را در آنها ایجاد و کنترل و توسعه داد.
3-ارائهی سیمای بخش کشاورزی در استان خوزستان و نقش آن در تولید ناخالص ملی: ارائهی سیمای بخش کشاورزی در استان خوزستان و نقش آن در تولید ناخالصی ملی، ارائهی کلیاتی از پتانسیلهای بالقوه کشاورزی و صنفی استان بهمراه توانمندی آن درمقایسه با استانهای شناخته شده نظیر استانهای فارس، اصفهان، آذربایجانهای غربی و شرقی، سپس پتانسیل های کشاورزی صنفی استان بهمراه توان بخش کشاورزی خرده مالکی آن در زمینه های تولیدات زراعی، باغی، دامی، آبزی پروری و زنبورداری و صنایع تبدیلی آنها ارائه شود و جایگاه بخش کشاورزی استان در سر جمع تولید ناخالصی ملی و بصورت استانی و سرانه ملی تشریح شود و سهم کشت و صنعت ها در کل تولید 14 میلیون تنی کشاورزی استان مشخص شود.
4-بررسی کمی و کیفی ذخایر آبی استان خوزستان و چشم انداز آتی این منابع با توجه به چالشهای پیش رو: بررسی کمی و کیفی ذخایر آبی استان بسیار مهم است چون یک سوم آبهای سطحی کشور در استان خوزستان می باشد با توجه به دشت های استان و سطح قابل کشت آبی که حدود 8/1 میلیون هکتار می باشد بهمراه نیازهای بخش شهری، صنعت و محیط زیست اعم از بررسی تالابها و خود پالایندگی رودخانه ها، می باید بیان و تحلیل گردد چنانچه به مسائل اساسی توسعه کشاورزی استان بصورت جدی و زمانبندی شده و اولویت بندی شده پرداخته شود منابع آبی استان بصورت گوشت قربانی به قربانگاه خواهد رفت.
5-بررسی نقش شرکت های کشت و صنعت استان در توسعه از منظر محیط زیست، اشتغال، امنیت، فرهنگ، صنعت: تعیین سهم تولید بالفعل کشت و صنعت ها در کل تولیدات 14 میلیون تنی کشاورزی استان و امنیت اشتغال که منحصراً در سایه تولید پایدار امکان پذیر است و امکان برنامه ریزی و کنترل برنامه ریزی زیست محیطی در این کشت و صنعت می باید به شفاهی بیان شود و در سایه تولید پایدار امنیت اشتغال فراهم خواهد بود و در چنین شرایطی مباجث فرهنگ با همه ابعاد آن قابل طرح خواهد بود و لاغیر.
6-معرفی چالشهای پیش روی کشاورزی استان و بررسی راهکارهای برون رفت از این چالشها به منظور تحقق شعار تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی: تعریف و تعیین مباحثی چون پتانسیل عوامل تولید و مزیتهای نسبی تولید اقلام خاص کشاورزی و بحث اقتصادی بدون تولید در مبداء به جای تولید در مقصد و مقوله تولید ماده آلی بیشتر در مقابل هر واحد آب ( ماده خشک به ازای هر متر مکعب آب) و ضرورت تسریع جدی در آماده سازی حدود یک میلیون هکتار اراضی قابل عمران و احیا استان برای فراهم آوردن امکان استفاده بهینه از منابع آبی استان و رساندن 14 میلیون تن محصولات کشاورزی به20-19 میلیون تن محصولات کشاورزی و بالابردن ضریب بهره وری و کمک به بخش خصوصی جهت مشارکت در عمران منطقه. چنانچه اقدامات اشاره شده انجام نشود ضرورتاً بعداً امکان و فرصت بهره گیری از امکانات موجود فعلی وجود نخواهد داشت چون استانهای دیگری که نیازمند امکانات استان هستند امکانات را معطل نخواهد گذاشت.
7-تبیبن اثرات سوء سه عامل شوری آب، گرد و غبار و سایر آلاینده های محیطی بر حیات زیستی منطقه: طی دهه اخیر شوری آب رودخانه های استان بخصوص رودخانه کارون بزرگ (کارون شمالی+ دز) بطور محسوس ونگران کننده اي افزایش یافته است.اگر چه مصرف فزونی یافته ولی انتظار بوده و هست كه تدبیر و مدیریت بر توزیع نیز ارتقاء یابد تا آب با کیفیت نرمالی توزیع و مصرف شود. با توجه به آمار و اطلاعات موجود یکصد ساله استان و وجود سدهای متعدد در استان که تنظیم و برنامه ریزی مصرف آبرا ممکن می سازد ضرورتاً می باید با مرور آنها و تحلیل علمی، بتوان قدرتمندتر توزیع آنرا انجام داد که متاسفانه در این مقوله ایرادات بدون پاسخ بسیاری وجود دارد. گرد و غبار مهمان ناخوانده اخیرا ، نظیر پدیده شوری آب واقعیتی تلخ و گزنده است، کنترل درون مزری و برون مرزی آن ضرورت دارد و برنامه ریزی آن اجتناب ناپذیر و آثار سوء آن روی سلامت و تولیدات کشاورزی محرز می باشد.
8-بررسی راهکارهای ساماندهی و حفاظت از سرمایه های بخش کشاورزی: شاید بتوان گفت که با ارزش ترین روش ساماندهی باورهای اجتماعی بخش کشاورزی کشور و مسئولین ذیربط به امر تولید پایدار باشد. چنانچه کماکان محور توسعه اقتصادی کشور کشاورزی باشد ضمن حفظ این سرمایه می باید در جهت ارتقاء و توسعه آنها تلاش نمود. -ایجاد امینیت سرمایه گذاری در بخش کشاورزی که متعاقب خود بحث امنیت اشتغال را بدنبال خواهد داشت. -حمایت تسهیلاتی و مدیریتی برای روز آمد کردن بخش کشاورزی خرده مالکی و تشکلها. -کمک در تکمیل کردن زنجیره تولید و افزایش ارزش افزوده این بخش. -اجرائی کردن مدیریت در رشته کشاورزی( وزارت جهاد کشاورزی). -ایجاد تشکلهای کشاورزی کشاورزان که به نوعی دولتی و یا وابسته به دولت نباشند. -حمایت از تولید کننده بخش کشاورزی بجای حمایت از مصرف کننده در جهت تولید کمی و کیفی بر عکس باشد که هست نتیجه ای عاید نخواهد شد که نشده است و کشاورز دست خالی ست و مصرف کننده در حداقل مصرف و در آرزوی خرید به قیمت مناسب.
9-نقش اقتصاد در توسعه ی کشاورزی مهندسی شده: کشاورزی معیشتی، سنتی و محجور مانده، کشاورزی محکوم به فنا و زوال است برای گریز از این دایره ذلت بار کشاورزی دور مانده از دوران زمان می باید مهندسی، کشاورزی نمود و تسهیلات را در این جهت به کمک گرفت. کشاورزی می باید متناسب با مجموع توان و فرهنگ موجود فاصله زیادي نداشته باشد. برای روز آمد نمودن کشاورزی ضرورتاً زیر ساختارهای لازم از فرهنگ سازی و آموزشی گرفته تا کارهای زیربنائی و کمک بلاعوض برای عملیات عمران اراضی همزمان با هم برنامه ریزی و اجرا گردد لذا باید اول نگاه و تفکر کشاورزی را عوض نمود و در این راه می باید همراه بود و دیگر عوامل و موجبات را فراهم آورد.
