چكيده:
مكان ساختمان ، شاخه ارتباطات را ارائه مي دهد كه هميشه نيازمند يك محدوده و يك رويكرد چند معياري است تامسائل مربوط به طرح ريزي و مكان (site) را حل كند. هدف طرح ريزي بر مبناي "مكان – تراز" واحدهاي صنعتي اين است كه مساحت ها و مكان هاي مناسب را به واحدهاي صنعتي با "مكاني موقت و سازگار با تراز" تخصيص دهد. مانند انبارها ، اداره ها ، كارگاه ها و كارخانه هاي گروهي. و اين يكي ازمهم ترين بخش هاي طرح ريزي و طراحي مكاني است. اندازه واحد هاي موقت خواسته شده نا معلوم است و ممكن است تغيير كند (ويژگي پروژه). طرح ريزي واحد ها ، عامل مؤثري بر زمان توليد و هزينه پروژه ها است. در اين مقاله مسئله طرح ريزي بر مبناي «مكان ساختمان- تراز» واحدها در قالب تخصيص مجموعه واحدهاي از پيش تعيين شده به مجموع مكانهاي از پيش تعيين شده توصيف مي شوند و تا زماني پيش مي رود كه نيازها و الزامات طرح ريزي را فراهم آورد. سيستم الگوريتم ژنتيك مدلي محاسباتي ، از تئوري تكامل دارويني است كه براي حل مسائل مربوط به طرح ريزي واحدهاي صنعتي به كارگرفته شده است. مطالعه ي اين مدل ارائه شده ، تا بازدهي الگوريتم ژنتيك درحل مشكلات طرح ريزي بر مبناي «مكان ساختمان- تراز» واحدها را ترسيم كند.