نجوای امام سجاد(ع) درشب عاشورا باپدر

HHassanzadeh

عضو جدید
" پدر عزیز شهیدم ! دشت در خاموشی هراسناک خویش خفته است . جز بوی خون و خاکستر و سیب ، در حجم غریبانه ی شب آشنایی نیست .
عمه ام زینب در کنار خیمه های سوخته آخرین رکعت تحجد را نشسته و شکسته می خواند . کودکان خوابیده اند ودر خواب تصویر هولناک غروب را مرور می کنند . غروبی که شیهه و شمشیر ، هراس در قلبشان می ریخت . غروبی که اشک و عطش در گستره ی خیمه ها آتش افروخته بود . غروبی که حنجر تشنه ی تو فوراه می زد و شقاوت سری تشنه را به میهمانی نیزه می برد .
غریب شهید تشنه کامم .پاره ی قلب رسول ، روشنای چشم بتول ، تنم در تب می سوزد و قلبم شعله ور تر و سوخته تر به فردای بی تو می اندیشد . تشنه ام اینجا کنار خیمه هایی که عمویم عباس زینتشان می بخشید . سیمای دلآرای برادرم علی زیبایشان می کرد و خنده های شیرین اصغر از تراوت و سرزندگی لبریزشان می ساخت .
دریغا هیچکس نیست . من مانده ام و هزار دریغ ماندن هستیم را خاکستر می کند . "
 

farhang_760

عضو جدید
سلام

سلام

دیدم مطلب درباره امام سجاد ع زدید گفتم این مطلبو اضافه کنم که ایشان همیشه دوست داشتند در کنار پدر شمشیر به دست بگیرند و به شهادت رسند شمشیر خویش را برای خدای خویش بیرون کشند....

منتهی این مهم اتفاق نیفتاد و ایشان شمشیر پولادین را بر زمین گذاشته و شمشیر آخته سخن را به روی نا اهلان کشیدند. شمشیر کشیدنی به وسعت تاریخ .......
کتاب صحیفه سجادیه ایشان فقط دعا نیست.......

خلاصه عرضم این بود که چه سخت است انسان مرگی را که دوست دارد نتواند تجربه کند!

خوب مردن هم نعمتی است که باید شکر گذارش باشیم

چه میدانیم امام ع در آن موقع چه ها که نکشیدند
گرچه تحمل تمام اینها برای هدف امام که خشنودی خداست میسر است.....

به قول دکتر علی شریعتی در سخنرانی حسین وارث آدم که میفرمایند...

خداوند در روز عاشورا بر فرشتگانش عرضه کرد که چرا می بایست بر آدم سجده کنند(حسین وارث آدم است)

:gol::gol::gol::gol:
 
بالا