نورولوژيست‌هاي (عصب شناسان) انگليسي موفق شدند فضايي از مغز را كشف كنند كه در افراد با قوه درون‌نگري بالا بسيار توسعه يافته است. دانشمندان دانشگاه كالج لندن ناحيه‌اي تخصصي از مغز را يافتند كه ويژه پردازش درون‌نگري است.
درون‌نگري عمل تجزيه افكار و يك جنبه كليدي از هوشياري بشر است كه مي‌تواند در افراد مختلف با درجه‌هاي مختلف ظهور كند به طوري كه توانايي درون‌نگري از فردي به فرد ديگر متفاوت است. درون‌نگري در واقع فكر كردن فرد به تفكرات خود و آگاهي ذاتي فرد از آن چيزي است كه در درونش مي‌گذرد.
دانشمندان كشف كردند كه حجم ماده خاكستري «كورتكس» جلوپيشاني پيشين مي‌تواند به عنوان يك شاخص مهم در توانايي درون‌نگري افراد مورد استفاده قرار گيرد. در حالي كه ماده سفيد متصل به اين فضاي ماده خاكستري مغز با فرآيندهاي درون‌نگري ارتباط دارد.
اين پژوهشگران براي 32 فرد سالم يك سري آزمايش تجويز كردند و همزمان فعاليت مغزي اين داوطلبان را با رزونانس مغناطيسي تحت كنترل قرار دادند. با اندازه‌گيري فرايند درون‌نگري و محاسبه ابعاد دو فضاي مغزي داوطلبان، تيم تحقيقاتي به اين نتايج دست يافت.
براساس گزارش ساينس، دانشمندان در اين خصوص توضيح دادند: «دو بيمار متاثر از يك بيماري روحي را تصور كنيد كه يكي از آنها به بيماري خود واقف است و ديگري متوجه آن نيست. فرد اول تصميم مي‌گيرد تحت درمان پزشكي قرار گيرد اما فرد دوم تمايلي به اين كار ندارد. اگر ما بتوانيم خودآگاهي را در سطح نورولوژيكي درك كنيم شايد بتوانيم درمان‌هايي را براي بيمار دوم نيز توسعه دهيم در حقيقت ما مي‌خواستيم بدانيم چرا ما از بعضي از فرآيندهاي روحي و ذهني خود آگاهيم درحالي كه اين حس خودآگاهي در ديگران وجود ندارد.»
درون‌نگري عمل تجزيه افكار و يك جنبه كليدي از هوشياري بشر است كه مي‌تواند در افراد مختلف با درجه‌هاي مختلف ظهور كند به طوري كه توانايي درون‌نگري از فردي به فرد ديگر متفاوت است. درون‌نگري در واقع فكر كردن فرد به تفكرات خود و آگاهي ذاتي فرد از آن چيزي است كه در درونش مي‌گذرد.
دانشمندان كشف كردند كه حجم ماده خاكستري «كورتكس» جلوپيشاني پيشين مي‌تواند به عنوان يك شاخص مهم در توانايي درون‌نگري افراد مورد استفاده قرار گيرد. در حالي كه ماده سفيد متصل به اين فضاي ماده خاكستري مغز با فرآيندهاي درون‌نگري ارتباط دارد.
اين پژوهشگران براي 32 فرد سالم يك سري آزمايش تجويز كردند و همزمان فعاليت مغزي اين داوطلبان را با رزونانس مغناطيسي تحت كنترل قرار دادند. با اندازه‌گيري فرايند درون‌نگري و محاسبه ابعاد دو فضاي مغزي داوطلبان، تيم تحقيقاتي به اين نتايج دست يافت.
براساس گزارش ساينس، دانشمندان در اين خصوص توضيح دادند: «دو بيمار متاثر از يك بيماري روحي را تصور كنيد كه يكي از آنها به بيماري خود واقف است و ديگري متوجه آن نيست. فرد اول تصميم مي‌گيرد تحت درمان پزشكي قرار گيرد اما فرد دوم تمايلي به اين كار ندارد. اگر ما بتوانيم خودآگاهي را در سطح نورولوژيكي درك كنيم شايد بتوانيم درمان‌هايي را براي بيمار دوم نيز توسعه دهيم در حقيقت ما مي‌خواستيم بدانيم چرا ما از بعضي از فرآيندهاي روحي و ذهني خود آگاهيم درحالي كه اين حس خودآگاهي در ديگران وجود ندارد.»