با نیم نگاهی به سالهای نه چندان دور ، زمان پدر ها و مادر بزرگ های خودمان می توانیم به راحتی به این نتیجه برسیم که محبت و علاقه در آن زمانها بسیار پر رنگ تر بود و انسانها زمان بیشتری را در کنار یکدیگر صرف می کردند زمانی که اکنون به لطف پیشرفت علم و بروز وسایل ارتباطی کمتر شده است .
در این روزگار سخت و طاقت فرسایی که هر روزش تکراری از دیروز است و محبت ، عشق و مهرورزی جایگاه خود را در میان این روزهای آهنی گم کرده اند ، شاید بد نباشد نگاهی به مهرورزی در میان این جامعه پر هیاهو بیاندازیم ، مهرورزیی که نه تنها در روابط انسانی دارای ارزش است، بلکه ریشه در مهرورزی الهی دارد. انسان و جهان مرهون و مدیون مهرورزی خدا هستند و بدون رحمت الهی، نه مخلوقی وجود دارد و نه خلقتی، نه پیام آوری ظهورمی کند، نه کتابی از آسمان نازل می گردد و نه انسان، راهی به سوی زندگی می یابد.
مهرورزی، یکی از شیرین ترین و دلپذیرترین مفاهیم و واژه های زندگی بشر است. دوست داشتن و محبوب بودن، هر دو مورد علاقه و مطلوب انسان هاست.
خداوند، کانون مرکزی همة رحمت ها، محبت ها و مهرورزی هاست و آفرینش، ریشه در رحمت و مهرورزی خدا دارد. او هم بهترین حبیب است و هم بهترین محبوب؛ هم رحیم است و هم رحمان و این دو صفت، در صدر تمام سوره های قرآن، علاوه بر متن بسیاری از آیات، تکرار شده اند. در قرآن کریم چهار بار از خداوند متعال به عنوان «ارحم الراحمین»؛ برترین مهربانان، یاد شده است. شاید یکی از امید بخش ترین آیات قرآن، آیة ۱۲ سورة انعام باشد که در آن خداوند نوید می دهد که مهرورزی را بر خویشتن حتمی کرده است.
خلقت، آیتی از مهربانی خداست و رسالت، شاهدی دیگر بر مهربانی های او و نزول قرآن کریم و دیگر کتاب های آسمانی، نشانه های رحمت عام او می باشند که زمینه را برای بهره گیری از رحمت خاص الهی فراهم می آورند.
رحمت الهی، بیکرانه است و مرزی برای مهربانی خدا نیست؛ «و رحمتی وسعت کلّ شیء»
در روایات اسلامی آمده است که مردی به پیامبر اکرم(ص) گفت: دوست دارم پروردگارم مرا مورد محبت خویش قرار دهد؛ چه کاری باید انجام دهم؟
حضرت فرمود: «ارحم نفسک و ارحم خلق الله، یرحمک الله» بر جان خویش و بر خلق خدا، رحم کن تا مورد محبت و مهر الهی قرار گیری.
ابراز محبت و مهرورزی رسول خدا (ص) نه تنها شامل خانواده، دوستان و اهل ایمان می‌شد، بلکه مخالفین، از اخلاق نرم و شفقت آمیز آن بزرگوار بهره مند میشدند. به همین جهت خداوند متعال رسول گرامی اش را در قرآن تحسین نموده و میفرماید: “انّک لعلی خلقٍ عظیم؛(۵) یقیناً تو دارای اخلاق عظیم و نیکو هستی.”
پس می توان به راحتی به این نتیجه رسید که مهرورزی از دیر باز مورد توجه انسانها قرار داشته و همه انسانها در طلب کسب عشق و محبت پروردگار خود بوده اند اما در جامعه امروزی با توجه به همه مشکلات و دغدغه های مالی که گریبانگیر اکثریت جامعه شده است توجه به این امر مهم روز به روز کم رنگ تر می شود تا جایی که گاهی در کوچه و بازار شاهد آن هستیم که فشار کاری زیاد باعث می شود مردم در برخورد های روزانه خود رفتار تند و گاهی خشن را از خود نشان دهند .
محبت و عشق نه تنها در جامعه که در خانواده ها نیز کم رنگ شده است پدران و مادرانی که ساعتها خارج از خانه و بدور از فرزندان خود هستند به هنگام بازگشت به کاشانه خود همه خستگی طول روز را به فرزندان خود منتقل کرده و نه تنها زمان کوتاهی را برای آنها صرف می کنند ،گاهی با رفتار های تند فرزندان و اعضای خانواده را از خود می رانند که این خود تهدید بزرگی برای پایه و اساس خانواده های امروزی است ،شاید بد نباشد در همین راستا به روایتی از زمان پیامبر توجه کنیم .
روزی پیامبر در مسجد مشغول خواندن نماز بود. ناگهان امام حسین(ع) به سوی محراب دوید و به هنگام سجده پیامبر برپشت آن حضرت سوار شد. هنگامی که پیامبر(ص) سر از سجده برداشت، حسین (ع) را با دست هایش میگرفت و در کنار خود بر زمین مینهاد. وقتی که به سجده دوم رفت باز حسین(ع) برپشت آن حضرت سوار شد. این صحنه چندین بار تکرار شد تا پیامبر از نماز فارغ گردید. یک نفر یهودی از دور این منظره را دید. نزدیک آمد و به پیامبر عرض کرد:شما با فرزندان خود به گونه ای رفتار میکنید که در میان ما چنین رفتاری نیست! پیامبر به او فرمود: اگر شما به خدا و رسولش ایمان بیاورید، به کودکان مهر و محبت میورزید. همین صحنه و گفتار موجب شد که آن یهودی مسلمان شود.
با نیم نگاهی به سالهای نه چندان دور ، زمان پدر ها و مادر بزرگ های خودمان می توانیم به راحتی به این نتیجه برسیم که محبت و علاقه در آن زمانها بسیار پر رنگ تر بود و انسانها زمان بیشتری را در کنار یکدیگر صرف می کردند زمانی که اکنون به لطف پیشرفت علم و بروز وسایل ارتباطی کمتر شده است .
عده ای علت آن را گرانی بازار می دانند و عده ای وجود وسایل سرگرمی چون تلویزیون ، شب نشینی های زیبای چون شب یلدا دیدار های پر از مهر عید نوروز ، همه و همه رو به کاهش شدیدی است .
محبت، عشق و مهرورزی که از جایگاه بالایی در میان انسانها بر خوردار است ، متاسفانه این روزها کمتر به آن پرداخته می شود و امید آن می رود که این امر مهم جایگاه اصلی خود را بدست آورد .
م.تهرانی
http://mehrvarzi.ir/6781/مهرورزی-،میراثی-در-حال-نابودی/
در این روزگار سخت و طاقت فرسایی که هر روزش تکراری از دیروز است و محبت ، عشق و مهرورزی جایگاه خود را در میان این روزهای آهنی گم کرده اند ، شاید بد نباشد نگاهی به مهرورزی در میان این جامعه پر هیاهو بیاندازیم ، مهرورزیی که نه تنها در روابط انسانی دارای ارزش است، بلکه ریشه در مهرورزی الهی دارد. انسان و جهان مرهون و مدیون مهرورزی خدا هستند و بدون رحمت الهی، نه مخلوقی وجود دارد و نه خلقتی، نه پیام آوری ظهورمی کند، نه کتابی از آسمان نازل می گردد و نه انسان، راهی به سوی زندگی می یابد.
مهرورزی، یکی از شیرین ترین و دلپذیرترین مفاهیم و واژه های زندگی بشر است. دوست داشتن و محبوب بودن، هر دو مورد علاقه و مطلوب انسان هاست.
خداوند، کانون مرکزی همة رحمت ها، محبت ها و مهرورزی هاست و آفرینش، ریشه در رحمت و مهرورزی خدا دارد. او هم بهترین حبیب است و هم بهترین محبوب؛ هم رحیم است و هم رحمان و این دو صفت، در صدر تمام سوره های قرآن، علاوه بر متن بسیاری از آیات، تکرار شده اند. در قرآن کریم چهار بار از خداوند متعال به عنوان «ارحم الراحمین»؛ برترین مهربانان، یاد شده است. شاید یکی از امید بخش ترین آیات قرآن، آیة ۱۲ سورة انعام باشد که در آن خداوند نوید می دهد که مهرورزی را بر خویشتن حتمی کرده است.
خلقت، آیتی از مهربانی خداست و رسالت، شاهدی دیگر بر مهربانی های او و نزول قرآن کریم و دیگر کتاب های آسمانی، نشانه های رحمت عام او می باشند که زمینه را برای بهره گیری از رحمت خاص الهی فراهم می آورند.
رحمت الهی، بیکرانه است و مرزی برای مهربانی خدا نیست؛ «و رحمتی وسعت کلّ شیء»
در روایات اسلامی آمده است که مردی به پیامبر اکرم(ص) گفت: دوست دارم پروردگارم مرا مورد محبت خویش قرار دهد؛ چه کاری باید انجام دهم؟
حضرت فرمود: «ارحم نفسک و ارحم خلق الله، یرحمک الله» بر جان خویش و بر خلق خدا، رحم کن تا مورد محبت و مهر الهی قرار گیری.
ابراز محبت و مهرورزی رسول خدا (ص) نه تنها شامل خانواده، دوستان و اهل ایمان می‌شد، بلکه مخالفین، از اخلاق نرم و شفقت آمیز آن بزرگوار بهره مند میشدند. به همین جهت خداوند متعال رسول گرامی اش را در قرآن تحسین نموده و میفرماید: “انّک لعلی خلقٍ عظیم؛(۵) یقیناً تو دارای اخلاق عظیم و نیکو هستی.”
پس می توان به راحتی به این نتیجه رسید که مهرورزی از دیر باز مورد توجه انسانها قرار داشته و همه انسانها در طلب کسب عشق و محبت پروردگار خود بوده اند اما در جامعه امروزی با توجه به همه مشکلات و دغدغه های مالی که گریبانگیر اکثریت جامعه شده است توجه به این امر مهم روز به روز کم رنگ تر می شود تا جایی که گاهی در کوچه و بازار شاهد آن هستیم که فشار کاری زیاد باعث می شود مردم در برخورد های روزانه خود رفتار تند و گاهی خشن را از خود نشان دهند .
محبت و عشق نه تنها در جامعه که در خانواده ها نیز کم رنگ شده است پدران و مادرانی که ساعتها خارج از خانه و بدور از فرزندان خود هستند به هنگام بازگشت به کاشانه خود همه خستگی طول روز را به فرزندان خود منتقل کرده و نه تنها زمان کوتاهی را برای آنها صرف می کنند ،گاهی با رفتار های تند فرزندان و اعضای خانواده را از خود می رانند که این خود تهدید بزرگی برای پایه و اساس خانواده های امروزی است ،شاید بد نباشد در همین راستا به روایتی از زمان پیامبر توجه کنیم .
روزی پیامبر در مسجد مشغول خواندن نماز بود. ناگهان امام حسین(ع) به سوی محراب دوید و به هنگام سجده پیامبر برپشت آن حضرت سوار شد. هنگامی که پیامبر(ص) سر از سجده برداشت، حسین (ع) را با دست هایش میگرفت و در کنار خود بر زمین مینهاد. وقتی که به سجده دوم رفت باز حسین(ع) برپشت آن حضرت سوار شد. این صحنه چندین بار تکرار شد تا پیامبر از نماز فارغ گردید. یک نفر یهودی از دور این منظره را دید. نزدیک آمد و به پیامبر عرض کرد:شما با فرزندان خود به گونه ای رفتار میکنید که در میان ما چنین رفتاری نیست! پیامبر به او فرمود: اگر شما به خدا و رسولش ایمان بیاورید، به کودکان مهر و محبت میورزید. همین صحنه و گفتار موجب شد که آن یهودی مسلمان شود.
با نیم نگاهی به سالهای نه چندان دور ، زمان پدر ها و مادر بزرگ های خودمان می توانیم به راحتی به این نتیجه برسیم که محبت و علاقه در آن زمانها بسیار پر رنگ تر بود و انسانها زمان بیشتری را در کنار یکدیگر صرف می کردند زمانی که اکنون به لطف پیشرفت علم و بروز وسایل ارتباطی کمتر شده است .
عده ای علت آن را گرانی بازار می دانند و عده ای وجود وسایل سرگرمی چون تلویزیون ، شب نشینی های زیبای چون شب یلدا دیدار های پر از مهر عید نوروز ، همه و همه رو به کاهش شدیدی است .
محبت، عشق و مهرورزی که از جایگاه بالایی در میان انسانها بر خوردار است ، متاسفانه این روزها کمتر به آن پرداخته می شود و امید آن می رود که این امر مهم جایگاه اصلی خود را بدست آورد .
م.تهرانی
http://mehrvarzi.ir/6781/مهرورزی-،میراثی-در-حال-نابودی/
