[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در ابتدا کامپیوترها و کاربران بر اساس سیستم عامل MS-DOS فعالیت می کردند و برنامه هایی که ساخته می شد بر اساس این سیستم عامل بودند. برنامه تحت DOS برنامه هایی بودند که کاربر از راهی مشخص وارد برنامه می شد مراحلی را طی می کرد و راه خروج نیز مشخص بود و کاربر همیشه مجبور به طی کردن مسیرهای مشخص بود و برای رسیدن به منو وپنجره ای حتما باید از منو و پنجره قبلی آن عبور می کرد و هیچ گونه اختیاری در تنظیم منو پنجره ها و یا تغییر آنها نداشت ( که احتیاج باشد در جایی ثبت شود ) این خاصیت سیستم عامل DOS باعث می شد که اکثر تنظیمات این برنامه های کاربردی در مرحله برنامه نویسی و COMPILE کردن انجام شود و احتیاجی جهت ثبت تنظیمات در فایل نباشد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]با این وجود سیستم عامل DOS از رجیستری (REGISTRY) مستثنی نبوده و سه فایل config.sys msdos.sys autoexec.bat وجود داشتند که که سیستم عامل DOS و جمعا برنامه های کاربردی تنظیماتی مانند اختصاص دادن Buffer و یا تعریف Cdrom و یا غیره را در این فایل ها ثبت می کردند و در واقع این سه فایل نقش محضرخانه ثبت و یا همان Registry را ایفا می کردند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]بعد از سیستم عامل MS-DOS سیستم عامل Windows 3X به بازار عرضه شد که تحولی در سیستم عامل و نحوه ساخت برنامه های کاربردی ایجاد کرد. سیستم عامل Windows 3X دارای پنجره هایی بود که کاربر می توانست در نحوه ظاهر شدن رنگ اندازه پنجره ها و نحوه اجرا شدن برنامه ها دخالت کرده ( امکانی که در DOS وجود نداشت ) و آنها را به دلخواه تنظیم کند چیزی که در اینجا مسلم است این است که تنظیمات سیستم عامل و یا تنظیماتی که توسط کاربر اعمال می شد باید در فایلی ذخیره می شد تا هر بار که سیستم عامل راه اندازی می شود احتیاجی به تنظیمات مجدد نباشد از طرفی به علت آنکه تنوع تنظیماتی که توسط کاربر و یا برنامه های کاربردی ایجاد می شد بسیار متعدد بود و ممکن بود که کاربران بخواهند دائما این تنظیمات را تغییر دهند و از طرفی دیگر اگر سازندگان این سیستم عامل می خواستند که از همان سه فایل DOS برای ثبت این تنظیمات استفاده کنند ممکن بود این سه فایل که فایل های حیاتی و Boot کننده سیستم نیز بودند دچار اشکال شده و آسیب ببینند به همین منظور این بار و در این سیستم عامل فایل هایی با پسوند ini که مهمترین آنها Win.ini System.ini Control.ini بودند ، وظیفه ثبت تنظیمات (محضر خانه ) و یا Registry [FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]را بر عهده گرفتند.
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و در نهایت نسل سوم رجیستری از زمانی آغاز شد که سیستم عامل ویندوز سری 9X که معروف ترین و پرکاربرد ترین آنها 95 و 98 می باشد به بازار عرضه شد ( که دارای رابط گرافیکی بسیار قوی (GUI) و پنجره های زیادی می باشند) این ویندوز به واسطه ساختار آن می تواند سخت افزارهای مختلفی را پشتیبانی کند و برنامه های کاربردی زیادی تحت این ویندوز ساخته شد و به واسطه این رابط گرافیکی کاربران می خواهند تنظیماتی را بر روی پنجره ها ، فونت ها ، سخت افزارها ، و برنامه ها به وجود می آورند در این میان آنچه که مسلم است این است که این تنظیمات ( که موارد آنها هم کم نیست ) احتیاج به ثبت در محضر خانه (Registry) دارند و از طرفی فایل های Control.ini Win.ini System.ini از نوع فایلهای متنی بودند و به واسطه این تنظیمات حجم این فایلها بسیار زیاد می شد . و Load شدن این فایلهای متنی در هنگام شروع ویندوز و اعمال تنظیمات ذخیره شده در آنها زمان زیادی را به خود اختصاص می دادند و از طرفی آسیب پذیر می شدند به همین دلایل سازندگان ویندوز این تنظیمات را بر دو فایل System.dat Uesr.dat بنا نهادند که این فایلها را بر اساس اعداد باینری و Hex ساخته می شدند هم امنیت بیشتری داشتند و هم حجم کمتری را اشغال می کردند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در ویندوزهای 9X , 2000, XP وظیفه محضر خانه ثبت (Registry) بر عهده 2 فایل User.dat , System.dat قرار گرفت که بر اساس اعداد باینری و Hex ساخته شده اند و چون این 2 فایل در حالت عادی برای کاربر قابل دسترسی نیستند ویندوز در این رابطه برنامه اجرایی Regedit.exe که در پوشه Window می باشد را در اختیار کاربر قرار داده است تا بتواند در صورت لزوم دستورات مقدارها و تنظیمات Registry ( مانند دستوراتی که در این کتاب گفته شده است ) را به دلخواه خود تغییر دهد و یا دستور و مقدار جدیدی را صادر کند[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]لازم به ذکر است که اگر اطلاعات کافی در مورد قسمتس از رجیستری ندارید هیچگاه آن را تغییر ندهید
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]برنامهRegedit.exe برنامه ای می باشد که ویندوز آن را در اختیار کاربر قرار داده است تا بتواند در دستورات و مقدارهای Registry تغییرای را به دلخواه ایجاد کند. فایلهای منبع این برنامه 2 فایل User.dat و System.dat می باشد و هر تغییری که از طریق این برنامه در رجیستری ایجاد شود مستقیما در این 2 فایل اعمال می شوند [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]توجه داشته باشید که هر تغییری در رجیستری سریعا اعمال خواهد شد و برنامه Regedit.exe هیچگونه تاییده ای از کاربرنخواهد گرفت.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]برای اجرا کردن برنامه Regedit.exe وارد منوی Run از دکمه Start شده و اسم فایل را تایپ کنید و با انتخاب دکمه OK این برنامه اجرا خواهد شد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]این برنامه دارای 2 پنجره می باشد که در پنجره سمت چپ ریشه و شاخه های رجیستری می باشد و در سمت راست دستور و مقدار آن مشخص می شود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در پنجره سمت چپ یک ریشه به نام My Computer و پنج شاخه با عنوان های زیر وجود دارد[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]1) HKEY_CLASSES_ROOT : شامل تناظر پسوند فایلها و سایر تنظیمات سیستم است.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]2) HKEY_CURRENT_USER : شامل تنظیماتی است که مختص کاربر فعلی است.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]3) HKEY_LOCAL_MACHINE : شامل تنظیماتی است که به طور سراسری اعمال می شود و به کاربر وابسته نیست.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]4) HKEY_USERS : شامل تنظیماتی که مختص هر یک از کاربران متععد کامپیوتر ، از جمله کاربر فعلی است.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]5) HKEY_CURRENT_CONFIG : شامل تنظیماتی است که مختص پیکر بندی سخت افزار موجود می باشد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]این پنج شاخه به نوبه خود دارای زیر شاخه هایی می باشند
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]همانطور که گفته شد در پنجره سمت راست دستور و مقدار آنها مشخص می شود هر مقداری که به یک دستور رجیستری اختصاص می دهیم دارای نوع هایی می باشد. در رجیستری برای این مقدار 11 نوع از پیش تعریف شده وجود دارد. با این وجود برنامه های کاربردی نیز می توانند نوع های مخصوص به خود را تعریف کنند این انواع به سه دسته نوشتاری ( متن ) ، عددی و باینری تقسیم می شوند. از انواع نوشتاری مهمترین آنها REG_SZ , REG_EXPAND_SZ می باشد ( نوع REG_EXPAND_SZ ) در ویندوزهای 2000 و XP به کار گرفته شده است ) از این 2 نوع نوع REG_SZ برای داده های نوشتاری ( متنی ) عادی مانند "C:\Windows\System\Shell32.dll" و یا "yes" به کار می رود نوع REG_EXPAND_SZ برای رشته حروفی به کار می رود که شامل متغیرهایی می باشد که در مسیر دیگر تعریف شده و بین علامت % قرار گرفته اند مانند % System root % System32 و در نوع عددی دو نوع به نامهای REG_DWORD برای اعدادی به کار می رود که به شکل استاندارد به کار می روند و نوع REG_BINARY که در واقع در مبنای HEX ( شانزده ) وارد می شوند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]با این وجود سیستم عامل DOS از رجیستری (REGISTRY) مستثنی نبوده و سه فایل config.sys msdos.sys autoexec.bat وجود داشتند که که سیستم عامل DOS و جمعا برنامه های کاربردی تنظیماتی مانند اختصاص دادن Buffer و یا تعریف Cdrom و یا غیره را در این فایل ها ثبت می کردند و در واقع این سه فایل نقش محضرخانه ثبت و یا همان Registry را ایفا می کردند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]بعد از سیستم عامل MS-DOS سیستم عامل Windows 3X به بازار عرضه شد که تحولی در سیستم عامل و نحوه ساخت برنامه های کاربردی ایجاد کرد. سیستم عامل Windows 3X دارای پنجره هایی بود که کاربر می توانست در نحوه ظاهر شدن رنگ اندازه پنجره ها و نحوه اجرا شدن برنامه ها دخالت کرده ( امکانی که در DOS وجود نداشت ) و آنها را به دلخواه تنظیم کند چیزی که در اینجا مسلم است این است که تنظیمات سیستم عامل و یا تنظیماتی که توسط کاربر اعمال می شد باید در فایلی ذخیره می شد تا هر بار که سیستم عامل راه اندازی می شود احتیاجی به تنظیمات مجدد نباشد از طرفی به علت آنکه تنوع تنظیماتی که توسط کاربر و یا برنامه های کاربردی ایجاد می شد بسیار متعدد بود و ممکن بود که کاربران بخواهند دائما این تنظیمات را تغییر دهند و از طرفی دیگر اگر سازندگان این سیستم عامل می خواستند که از همان سه فایل DOS برای ثبت این تنظیمات استفاده کنند ممکن بود این سه فایل که فایل های حیاتی و Boot کننده سیستم نیز بودند دچار اشکال شده و آسیب ببینند به همین منظور این بار و در این سیستم عامل فایل هایی با پسوند ini که مهمترین آنها Win.ini System.ini Control.ini بودند ، وظیفه ثبت تنظیمات (محضر خانه ) و یا Registry [FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]را بر عهده گرفتند.
[/FONT][/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و در نهایت نسل سوم رجیستری از زمانی آغاز شد که سیستم عامل ویندوز سری 9X که معروف ترین و پرکاربرد ترین آنها 95 و 98 می باشد به بازار عرضه شد ( که دارای رابط گرافیکی بسیار قوی (GUI) و پنجره های زیادی می باشند) این ویندوز به واسطه ساختار آن می تواند سخت افزارهای مختلفی را پشتیبانی کند و برنامه های کاربردی زیادی تحت این ویندوز ساخته شد و به واسطه این رابط گرافیکی کاربران می خواهند تنظیماتی را بر روی پنجره ها ، فونت ها ، سخت افزارها ، و برنامه ها به وجود می آورند در این میان آنچه که مسلم است این است که این تنظیمات ( که موارد آنها هم کم نیست ) احتیاج به ثبت در محضر خانه (Registry) دارند و از طرفی فایل های Control.ini Win.ini System.ini از نوع فایلهای متنی بودند و به واسطه این تنظیمات حجم این فایلها بسیار زیاد می شد . و Load شدن این فایلهای متنی در هنگام شروع ویندوز و اعمال تنظیمات ذخیره شده در آنها زمان زیادی را به خود اختصاص می دادند و از طرفی آسیب پذیر می شدند به همین دلایل سازندگان ویندوز این تنظیمات را بر دو فایل System.dat Uesr.dat بنا نهادند که این فایلها را بر اساس اعداد باینری و Hex ساخته می شدند هم امنیت بیشتری داشتند و هم حجم کمتری را اشغال می کردند.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در ویندوزهای 9X , 2000, XP وظیفه محضر خانه ثبت (Registry) بر عهده 2 فایل User.dat , System.dat قرار گرفت که بر اساس اعداد باینری و Hex ساخته شده اند و چون این 2 فایل در حالت عادی برای کاربر قابل دسترسی نیستند ویندوز در این رابطه برنامه اجرایی Regedit.exe که در پوشه Window می باشد را در اختیار کاربر قرار داده است تا بتواند در صورت لزوم دستورات مقدارها و تنظیمات Registry ( مانند دستوراتی که در این کتاب گفته شده است ) را به دلخواه خود تغییر دهد و یا دستور و مقدار جدیدی را صادر کند[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]لازم به ذکر است که اگر اطلاعات کافی در مورد قسمتس از رجیستری ندارید هیچگاه آن را تغییر ندهید
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]برنامهRegedit.exe برنامه ای می باشد که ویندوز آن را در اختیار کاربر قرار داده است تا بتواند در دستورات و مقدارهای Registry تغییرای را به دلخواه ایجاد کند. فایلهای منبع این برنامه 2 فایل User.dat و System.dat می باشد و هر تغییری که از طریق این برنامه در رجیستری ایجاد شود مستقیما در این 2 فایل اعمال می شوند [/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]توجه داشته باشید که هر تغییری در رجیستری سریعا اعمال خواهد شد و برنامه Regedit.exe هیچگونه تاییده ای از کاربرنخواهد گرفت.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]برای اجرا کردن برنامه Regedit.exe وارد منوی Run از دکمه Start شده و اسم فایل را تایپ کنید و با انتخاب دکمه OK این برنامه اجرا خواهد شد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]این برنامه دارای 2 پنجره می باشد که در پنجره سمت چپ ریشه و شاخه های رجیستری می باشد و در سمت راست دستور و مقدار آن مشخص می شود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]در پنجره سمت چپ یک ریشه به نام My Computer و پنج شاخه با عنوان های زیر وجود دارد[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]1) HKEY_CLASSES_ROOT : شامل تناظر پسوند فایلها و سایر تنظیمات سیستم است.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]2) HKEY_CURRENT_USER : شامل تنظیماتی است که مختص کاربر فعلی است.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]3) HKEY_LOCAL_MACHINE : شامل تنظیماتی است که به طور سراسری اعمال می شود و به کاربر وابسته نیست.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]4) HKEY_USERS : شامل تنظیماتی که مختص هر یک از کاربران متععد کامپیوتر ، از جمله کاربر فعلی است.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]5) HKEY_CURRENT_CONFIG : شامل تنظیماتی است که مختص پیکر بندی سخت افزار موجود می باشد.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]این پنج شاخه به نوبه خود دارای زیر شاخه هایی می باشند
[/FONT][FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]همانطور که گفته شد در پنجره سمت راست دستور و مقدار آنها مشخص می شود هر مقداری که به یک دستور رجیستری اختصاص می دهیم دارای نوع هایی می باشد. در رجیستری برای این مقدار 11 نوع از پیش تعریف شده وجود دارد. با این وجود برنامه های کاربردی نیز می توانند نوع های مخصوص به خود را تعریف کنند این انواع به سه دسته نوشتاری ( متن ) ، عددی و باینری تقسیم می شوند. از انواع نوشتاری مهمترین آنها REG_SZ , REG_EXPAND_SZ می باشد ( نوع REG_EXPAND_SZ ) در ویندوزهای 2000 و XP به کار گرفته شده است ) از این 2 نوع نوع REG_SZ برای داده های نوشتاری ( متنی ) عادی مانند "C:\Windows\System\Shell32.dll" و یا "yes" به کار می رود نوع REG_EXPAND_SZ برای رشته حروفی به کار می رود که شامل متغیرهایی می باشد که در مسیر دیگر تعریف شده و بین علامت % قرار گرفته اند مانند % System root % System32 و در نوع عددی دو نوع به نامهای REG_DWORD برای اعدادی به کار می رود که به شکل استاندارد به کار می روند و نوع REG_BINARY که در واقع در مبنای HEX ( شانزده ) وارد می شوند.[/FONT]
