ماسه ی قالبگیری:
سيليس (sio2 )، مهمترين جزء ماسه هاي مصرفي در قالبگيري مي باشد، اين ماده داراي دير گدازي بالاميباشد و مي توان از ماسه هاي طبيعي كه معمولا داراي اندازه اي يكنواخت و كروي هستند اين ماده را بدست آورد و يا با عمل شكست در ماسه سنگ هاي بزرگ ، ماسه اي با ذرات زاويه دار و اندازه غير متناسب تهيه نمود. در ماسه ها ي قالبگيري خواص فيزيكي بسيار مهم است . معمولا ماسه ها بصورت كروي و دانه بندي يكنواخت تهيه مي شود . امروزه براي افزايش مقاومت سايش و جلوگيري از نفوذ مذاب درون قالب ، از دانه هايي با اندازه كوچكتر استفاده مي شود. مقدار سيليس در ماسه بيش از 90%است كه مابقي آن را چسب هاي رسي (ايليت ،كائو لينيت،بنتونيت و منت مريلينيت) با حداقل 2% رطوبت تشكيل مي دهد . براي مرطوب تر كردن خواص ماسه يا ايجاد ماسه اي ويژه از موادي بعنوان افزودني تا حدود 2% به ماسه افزوده مي شود.
ماسه هاي ماهيچه :
ماسه ماهيچه ها عموما ازنوع سيليسي هستند ولي در مواقعي از ماسه هاي زيركني ، اوليوني ،كربني و شاموتي نيز استفاده بعمل مي آيد . ازويژگي هاي بارز ماسه هاي مصرفي براي ساخت ماهيچه ، شكل و اندازه ي ذرات آنها است ، بدينگونه كه استفاده از ذرات درشت و كروي شكل براي ساخت ماهيچه ،بدليل داشتن قابليت نفوذ گاز بيشتر ، ترجيح داده مي شود . معمولا ماسه اي كه داراي بيش از 5 % خاك (ذراتريز) باشد ، بدليل كاهش يافتن قا بليت از هم پاشيدگي آن ، براي ساخت ماهيچه مناسب نيست ، علاوه بر اين، خواص ديگري از قبيل دير گدازي ، پايداري ابعادي و شيميايي ، قابليت انتقال حرارت نيز از اهميت زيادي برخودار هستند . نكات مهم در ماسه هاي ماهيچه اي بشرح زيراست : وجود خاك رس باعث تقليل در كيفيت ماسه ماهيچه و نيز باعث اختلال در واكنش ساير چسب ها با هم مي گردد و بنا براين بايد مقدار آن تا حد امكان در ماسه هاي ماهيچه پائين باشد. امروزه نيز به دليل دير گدازي ، بالا بودن دانسيته حجمي و ظرفيت حرارتي بيشتر ماسه هاي زير كني و اوليوني از دلائل اصلي كاربرد آنها به جاي ماسه سيليسي به شمار مي روند . در هر حال ، علي رغم وجود محدوديت هاي از قيبل واكنش پذيري سيليس با مذاب آهني از اين ماده به طور وسيعي به عنوان ماده اصلي در ساخت ماهيچه ها استفاده مي گردد
[FONT="]منبع: متالورژی هفتگانه / مبحث اول / حامد سرلکی[/FONT]
سيليس (sio2 )، مهمترين جزء ماسه هاي مصرفي در قالبگيري مي باشد، اين ماده داراي دير گدازي بالاميباشد و مي توان از ماسه هاي طبيعي كه معمولا داراي اندازه اي يكنواخت و كروي هستند اين ماده را بدست آورد و يا با عمل شكست در ماسه سنگ هاي بزرگ ، ماسه اي با ذرات زاويه دار و اندازه غير متناسب تهيه نمود. در ماسه ها ي قالبگيري خواص فيزيكي بسيار مهم است . معمولا ماسه ها بصورت كروي و دانه بندي يكنواخت تهيه مي شود . امروزه براي افزايش مقاومت سايش و جلوگيري از نفوذ مذاب درون قالب ، از دانه هايي با اندازه كوچكتر استفاده مي شود. مقدار سيليس در ماسه بيش از 90%است كه مابقي آن را چسب هاي رسي (ايليت ،كائو لينيت،بنتونيت و منت مريلينيت) با حداقل 2% رطوبت تشكيل مي دهد . براي مرطوب تر كردن خواص ماسه يا ايجاد ماسه اي ويژه از موادي بعنوان افزودني تا حدود 2% به ماسه افزوده مي شود.
ماسه هاي ماهيچه :
ماسه ماهيچه ها عموما ازنوع سيليسي هستند ولي در مواقعي از ماسه هاي زيركني ، اوليوني ،كربني و شاموتي نيز استفاده بعمل مي آيد . ازويژگي هاي بارز ماسه هاي مصرفي براي ساخت ماهيچه ، شكل و اندازه ي ذرات آنها است ، بدينگونه كه استفاده از ذرات درشت و كروي شكل براي ساخت ماهيچه ،بدليل داشتن قابليت نفوذ گاز بيشتر ، ترجيح داده مي شود . معمولا ماسه اي كه داراي بيش از 5 % خاك (ذراتريز) باشد ، بدليل كاهش يافتن قا بليت از هم پاشيدگي آن ، براي ساخت ماهيچه مناسب نيست ، علاوه بر اين، خواص ديگري از قبيل دير گدازي ، پايداري ابعادي و شيميايي ، قابليت انتقال حرارت نيز از اهميت زيادي برخودار هستند . نكات مهم در ماسه هاي ماهيچه اي بشرح زيراست : وجود خاك رس باعث تقليل در كيفيت ماسه ماهيچه و نيز باعث اختلال در واكنش ساير چسب ها با هم مي گردد و بنا براين بايد مقدار آن تا حد امكان در ماسه هاي ماهيچه پائين باشد. امروزه نيز به دليل دير گدازي ، بالا بودن دانسيته حجمي و ظرفيت حرارتي بيشتر ماسه هاي زير كني و اوليوني از دلائل اصلي كاربرد آنها به جاي ماسه سيليسي به شمار مي روند . در هر حال ، علي رغم وجود محدوديت هاي از قيبل واكنش پذيري سيليس با مذاب آهني از اين ماده به طور وسيعي به عنوان ماده اصلي در ساخت ماهيچه ها استفاده مي گردد
[FONT="]منبع: متالورژی هفتگانه / مبحث اول / حامد سرلکی[/FONT]
