مقايسه پوششهاي رنگ و گالوانيزه گرم از جنبه اقتصادي
امير حسيني كلورزي
كارشناس ارشد بازرسي فني- مجتمع فولاد خوزستان
امير حسيني كلورزي
كارشناس ارشد بازرسي فني- مجتمع فولاد خوزستان
مقدمه
سالهاست كه مباحثاتي در ارتباط با برتري نسبي سيستم گالولنيزه گرم و رنگ ( خصوصا " رنگهاي غني از روي ) مطرح است . اطلاعاتي كه توليد كنندگان هر يك از اين سيستم ارائه مي كنند باعث سردرگمي مصرف كنندگان مي گردد . اين موضوع كاملا" روشن است كه هر يك از اين سيستمهاي پوششي داراي مزايا و محدوديتهاي مخصوص به خود مي باشند كه در بسياري از شرايط باعث ترجيح يكي بر ديگري مي گردد . اما در بسياري شرايط ديگر امكان استفاده از هر دو سيستم وجود دارد و انتخاب را مشكل مي كند . در اين مواقع بايد روشي مناسب جهت بررسي و مقايسه وجود داشته باشد كه بتواند در انتخاب سيستم مناسب راهنمايي قابل اعتماد باشد .
يكي از فاكتورهاي مهم در انتخاب يك سيستم ، هزينه مي باشد . اهميت فاكتور هزينه تا حديست كه اغلب به تنهايي بر پارامترهاي ديگر غالب و باعث گزينش يك سيستم بر ديگر سيستمها مي گردد . به همين منظور در اين مقاله سعي شده تا مختصري در ارتباط با مقايسه دو سيستم رنگ و گالوانيزه گرم از نظر اقتصادي پرداخته شود .
تعيين معيار اقتصادي
يك معيار مهم جهت مقايسه و انتخاب روش مطلوب از بين روشهايي كه همگي خواسته هاي ما را از سطح برآورده مي كنند ، بررسي اقتصادي و تعيين هزينه مي باشد . بطور كلي تحليل اقتصادي به منظور تصميم گيري جز جدايي ناپذير طرح هاي مهندسي مي باشد و هنگامي كه توليد مقدار ثابتي از محصولات يا خدمات مورد نظر باشد ، معيار مناسب در اين حالت ، حداقل رسانيدن هزينه است[1].
هزينه بايد بعنوان وزنه اي در برابر كيفيت مورد نياز در عمليات سطحي به تعادل برسد . يك عمليات سطحي با هزينه پايين كه به خواص مطلوب نرسد بعنوان يك هزينه هدر رفته محسوب مي شود [2] از طرفي آناليز اقتصادي نبايد تنها بر پايه هزينه عمليات صورت گيرد . هنگامي كه مقايسه اي بين روشهاي مختلف عمليات سطحي صورت مي گيرد ، ميزان هزينه نسبت به طول عمر اهميت مي يابد [3] .
هزينه بازاي طول عمر سيستمهاي پوششي شامل كليه هزينه ها در طول مدت سرويس دهي پوشش مي باشد . اين هزينه ها معمولا" شامل هزينه عمليات اوليه ، ترميم ، نگهداري ، پوشش مجدد و فاكتورهاي اقتصادي ديگر مي گردد . اين هزينه براي يك بازه زماني مشخص از طريق فرمول زير بدست مي آيد [4] :
نرخ تورم : i
طول عمر پروژه : n
نرخ بهره :r
هر چه مقدار نرخ بهره بيشتر باشد ، هزينه اوليه كمتر، بيشتر مورد توجه قرار مي گيرد . اما نرخ تورم بالا باعث مي گردد كه هزينه هاي نگهداري بعدي افزايش نسبي پيدا كنند . هزينه نگهداري پوشش ها در كارگا ه معمولا" بين 3 تا 10 برابر هزينه اوليه مي باشد . اين اختلاف زياد بدليل تاثير پارامترهاي متنوع مي باشد . هزينه نگهداري مي تواند شامل موارد ذيل گردد :
- هزينه جابجايي و حمل و نقل تجهيزات و نفرات
- هزينه ايجاد دسترسي ( مانند داربست بندي و ... )
- هزينه مواد
- هزينه خدمات
- هزينه مديريت محيطي (مانند كنترل آلودگي، محيط زيست و ...)
- هزينه نفرات
- هزينه ناشي از توقف توليد
علاوه بر موارد مطرح شده، هنگام استفاده از تكنيك هزينه طول عمر ، تعيين ميزان قابليت اعتماد كارآيي پوشش بسيار مهم است چرا كه زوال زودرس پوشش مي تواند با كاهش طول عمر پيش بيني شده و افزايش فرآيندهاي تعميري و ترميمي ميزان هزينه را بمقدار بسيار زيادي تغيير دهد .
تعيين قابليت اعتماد پوشش
در سيستمهاي پوششي دو نوع از كارافتادگي وجود دارد ، يكي قابل پيش بيني و ديگري غيرقابل پيش بيني . تمامي پوشش ها بگونه اي طراحي مي شوند كه يك سطح مشخص از كارآيي در محيط مورد نظر را ايجاد نمايند . در صورتيكه پيش از موعد مورد نظر پوشش دچار زوال گردد ، يك مشكل در ارتباط با انتخاب و يا اعمال پوشش وجود داشته است . براي بدست آوردن معياري در اين ارتباط مي توان از روشهاي آماري استفاده نمود . اين كار ابتدا توسط دكتر J.F.H. VAN EIJNSBERGER در هلند انجام گرفت و منجر به تعريف فاكتور اعتماد براي سيستمهاي پوشش گرديد . در اين روش ابتدا براي هر يك از متغيرهاي موجود در سيستم يك فاكتور اهميت نسبي (IR) تعريف مي شود كه اين فاكتور لگاريتمي بوده و ميزان اهميت آن متغير را در كارآيي سيستم پوشش تعيين مي كند . فاكتور اهميت نسبي را مي توان براي متغيرهايي مانند شرايط سطحي آب و هوا ، حضور نمكهاي محلول ، آماده سازي سطح و امثال آن تعيين نمود ( بيش از 100 فاكتور را مي توان در سيستمهاي پوششي مشخص كرد ) . مقاديري كه مي توان براي فاكتور اهميت نسبي تعيين كرد در جدول 1 آورده شده است .
جدول 1 - مقادير فاكتور اهميت نسبي
ميزان اهميت فاكتور بسيار بالا و يا غالب نسبت به ساير پارامترها 8 بالا و يا غالب نسبت به ساير پارامترها
4 قابل ملاحظه نسبت به ساير پارامترها 2 برابر با مقدار ساير پارامترها 1 مقادير كمتري در قياس با ساير پارامترها 0.25 غير قابل ملاحظه در قياس با ساير پارامترها
0.125
ميزان اهميت فاكتور بسيار بالا و يا غالب نسبت به ساير پارامترها 8 بالا و يا غالب نسبت به ساير پارامترها
4 قابل ملاحظه نسبت به ساير پارامترها 2 برابر با مقدار ساير پارامترها 1 مقادير كمتري در قياس با ساير پارامترها 0.25 غير قابل ملاحظه در قياس با ساير پارامترها
0.125
از حاصل جمع مقادير تمامي فاكتورهاي اهميت نسبي ، فاكتور قابليت اعتماد كلي (FT) بدست مي آيد . هر چه مقدار FT كمتر باشد قابليت اعتماد پوشش بيشتر خواهد بود . براي ملموس تر شدن نتيجه مي توان از درجه قابليت اعتماد (RT) استفاده نمود كه مقدار آن از رابطه RT = 100/FT بدست مي آيد . هر چه مقدار RT بيشتر باشد پوشش توليد شده نسبت به ديگر پوشش ها از قابليت اعتماد بالاتري برخوردار است .