معرفی انواع اوراق بهادار

onia$

دستیار مدیر تالار مدیریت
[h=2]راهبرد­های تصمیم­گیری و سرمایه­گذاری در اوراق بهادار[/h]

مقدمه
هدف از این بخش معرفی اجمالی راهبردهای مطرح سرمایه گذاری در اوراق بهادار است. برای هر یك از راهبردها دو تا سه پاراگراف توضیح داده شده است. فهرست راهبردها به طور مداوم به روز شده و در بخش نكات سرمایه گذاری نیز مطالبی به طور كوتاه در مورد سرمایه گذاری بیان خواهد شد. راهبردهای ارایه شده در این بخش نسبت به بزرگان سرمایه گذاری در بازارهای مالی جهانی مطرح و ارایه شده است. این افراد و راهبردهای استفاده شده توسط آنها عبارتند از:



بینامین گراهام
بینامین گراهام یكی از نظریه پردازان بزرگ سرمایه گذاری در سال های جنگ جهانی دوم است كه كتابی با عنوان سرمایه گذار هوشمند نوشته است. كسانی مانند وارن بافت این كتاب را بهترین كتاب در زمینه ی سرمایه گذاری می دانند. نظریات گراهام همچنان در بازار سرمایه كاربرد داشته و از آن ها استفاده می شود. نكات مهم روش گراهام عبارتند از:
• هیچ كس از آینده ی بازار مطلع نیست. پس ما به دنبال پیش بینی آینده نیستیم ما براساس رفتار كنونی بازار عمل می كنیم.
• هر شركت دارای دو ارزش دفتری و ارزش بازار است. ارزش دفتری حاصل تقسیم داراییها بر تعداد سهام و ارزش بازار نیز حاصل ضرب قیمت هر سهم در تعداد سهام است. اگر ارزش بازار شركتی كمتر از ارزش دفتری آن باشد پس قیمت آن سهم پایین بوده و برای خرید مناسب است.
• سهامی مناسب هستند كه از نسبت قیمت/ارزش بازار نزدیك به 1 و P/E پایین برخوردار باشند
• فاصله ارزش دفتری با ارزش بازار شركت حاشیه ی اطمینان آن نام دارد كه هرچقدر بیشتر باشد یعنی سرمایه گذار كمتر از نوسانات غیرمنطقی و بی دلیل بازار ضربه خواهد خورد.

فیلیپ فیشر
فیشر از نظریه پردازان بزرگ سرمایه گذاری در بازار است كه كتابی با عنوان سهام عادی و سود غیرعادی دارد. وارن بافت وی را پس از گراهام یكی از بزرگترین نظریه-پردازان بازار سهام دانسته و خود شخصا در حضور وی تعلیم یافته است. تاكید اصلی فیشر بر انتخاب شركت برتر است. از دید وی شركت برتر یعنی شركتی كه فروش، حاشیه سود و گردش نقد بالا و هزینه ی پایین داشته باشد. نكات مهم نظریه وی عبارتند از:
• سهام شركتی را بخرید كه رشد آن در سالهای آتی بیشتر از میانگین صنعت باشد
• به دنبال مدیریت خوب باشید. مدیریت خوب سودهای آنی را فدای رشد پایدار و بلند مدت می كند
• فروش شركت عامل بسیار مهمی است. فروش هر شركت و تحقیقات آن در زمینه ی مشتریان را بررسی كنید.
• حاشیه سود شركت را حتما بررسی كنید. فروشی كه منجر به سود نشود فایده نخواهد داشت.
• شركت باید محصولاتی ارزان تولید كند. حاشیه سود بالا در تركیب با هزینه ی پایین نتیجه ای مشابه با حاشیه ایمنی گراهام می دهد.
• بهتر است با روش های مختلف در مورد شركت اطلاعات كسب كرده و در صورت لزوم با كارمندان، رقبا و سرمایه گذاران آن صحبت كنید.
• از آنجا كه یافتن شركتهای برتر كار سختی است پس در هر زمان بهتر است چند سهم خوب داشته باشید و وقت خود را با شركتهای دیگر تلف نكنید.

وارن بافت
وارن بافت ثروتمندترین فرد جهان (براساس آخرین رده بندی مجله فوربس) و بزرگترین سرمایه گذار است. ایشان مانند گراهام به عدم امكان پیش بینی آینده معتقد است و حتی قیمت سهام را نیز بررسی نمی كنند زیرا به اعتقاد وی قیمت سهم شاخص گول زننده ای است و معیار خوبی برای انتخاب سهم مناسب نیست. نكات اصلی سرمایه گذاری ایشان عبارتند از:
• قیمت سهام را در بازار دنبال نكنید و به جای پیش بینی تغییرات بازار بر روی تك تك شركتها و ارزش آن ها كار كنید
• در مورد خرید سهام همان قدر وسواس داشته باشید كه در مورد كسب و كار خود دارید. در محدوده های كاری خود سهم خریده و در مورد سرمایه گذاری خویش دانش كافی داشته باشید.
• پس از انتخاب سهم مناسب باید آن را در شرایط خوب و بد حفظ كنید. در بلند مدت شركت های خوب برنده اند و شركت های بد از بازار خارج می شوند.
• شركت های خوب را در قیمت های پایین بخرید.
• شركت خوب، شركتی است كه از خصوصیات زیر برخوردار باشد.
o دارای مدیریتی خوب باشد
o بیش از حد نیاز وجه نقد به دست آورده و آن را به روشی مناسب مصرف كند. یعنی یا آن را در فعالیت های سودده سرمایه گذاری كند و یا به صورت سود نقدی و یا بازخرید سهام به سرمایه گذاران خود دهد. با بررسی بازده سرمایه گذاری هر شركت می توان عاقلانه بودن مصرف وجه نقد در آن را بررسی نمود.
o دارای حاشیه سود بالا هستند
o ارزش بازار آن بیش از سودشان افزایش می یابد.
• قیمت خرید خوب زمانی است كه قیمت سهم پایین تر از ارزش دفتری باشد (استفاده ی مستقیم از نظریه گراهام).
• سبد خود را به چند سهم خوب محدود كنید.
• تحقیقات خود را به طور مناسب و روشن انجام داده و تحت تاثیر تفكرات دیگران قرار نگیرید.

پیتر لینچ
پیتر لینچ مدیریت یكی از بزرگترین صندوق های سرمایه گذاری مشاع را برعهده داشت كه ارزش آن از 20 میلیون دلار در 1977 به 14 میلیارد دلار در 1990 رسید. وی نیز معتقد بود باید شركتی را كه در آن سرمایه گذاری می شود به خوبی شناخت و با دانش كافی اقدام به خرید آن كرد. نكات مهم روش وی عبارت است از:
• از دانش خود برای انتخاب سهام مناسب استفاده كنید. به عنوان كارمند شما بهتر از تحلیل گران دیگر در مورد صنعت خود دانش دارید و به عنوان مصرف كننده نیز با جستجو در محصولات، شركت بهتر را می توانید پیدا كنید.
• شركت های انتخابی خود را دسته بندی كنید. لازم نیست خیلی دسته بندی دقیقی داشته باشید. ولی می توانید شركت ها را به شركت های با رشد سریع، تازه كار و در حال نوسان تقسیم كنید. در طول زمان شركت ها در بین دسته ها جابجا می شوند.
• شركتهای مطلوب عبارتند از:
o درك آن ها ساده باشد. زیرا دیر یا زود افراد نادانی می توانند مدیریت آن ها را برعهده گیرند
o به خاطر جذاب نبودن مردم از آن ها روگردان شوند. همه فكر می كنند باید در آخرین شركت اینترنتی ایجاد شده سرمایه گذاری كنند ولی كسی به فكر آخرین شركت فروش سبزی و میوه نیست.
o در صنایعی كه رشدی ندارند، از رشدی بالا برخوردار باشند. همه فكر می كنند برای پول درآوردن باید به دره سیلیكون بروند و كسی به شركت های مراسم كفن و دفن فكر نمی كند.
o دارای چیزی منحصر بفرد باشند تا رقابت با آن ها سخت باشد.
o چیزی عرضه كنند كه مردم به آن محتاج باشند. بدین ترتیب كار آن ها دوام خواهد داشت.
o دارای وجه نقد زیاد و بدهی كم باشند. شركتی كه بدهی ندارد ورشكسته نخواهد شد.
o با قیمتی خوب عرضه شود. برای تعیین خوب بودن قیمت سهم به نسبت هایی مانند قیمت/ارزش دفتری و P/E توجه كنید.
o مدیران و كارمندان شركت خود از سهام داران شركت باشند. به این ترتیب آن ها بیشتر برای رشد شركت تلاش خواهند كرد.
o شركت سهام خود را بازخرید كند. به این ترتیب شركت اعتماد بیشتری به آینده داشته و با كاهش سهام جاری ارزش آن افزایش می یابد (این مورد در بازار ایران مصداق ندارد).
• درنهایت باید به این سوال پاسخ دهید كه چرا این سهم را می خرید. اگر دلایل روشن و كافی ندارید به بررسی مجدد دلایل و استدلال ها خود بپردازید.

ویلیام اونیل
اونیل نویسنده كتاب معروف How To Make Money In the Stock Market و موسس نشریه ی معتبر Investor Business Daily است. نظریات وی كمی در تقابل با سایر سرمایه گذاران قرار دارد. به عنوان مثال وی قیمت را بهترین شاخص ارزیابی هر سهم دانسته و اعتقاد دارد كه هرگز نباید با بازار درافتاد. ایشان به جای تاكید بر ایجاد تنوع زیاد در سبد به دنبال انتخاب سهام برتر است. به اعتقاد ایشان كسب سود سریع مهمترین عامل است و برای همین باید سهام بازنده را سریعاً از سبد خارج كرده و بر سهام برنده افزود. معیار ایشان برای انتخاب سهام برتر CANSLIM نام دارد كه هر حرف آن اول یكی از هفت معیار است:
C: سود شركت در هر فصل نسبت به فصل سال قبل باید رشد چشمگیر داشته باشد
A: سود سالانه شركت باید نسبت به سال از رشد چشمگیری برخوردار باشد.
N: باید محصول و خدمات جدیدی توسط شركت ارایه شده باشد.
S: عرضه ی سهام شركت كم و تقاضا برای آن زیاد باشد
L: شركت باید جز پیشگامان صنعت باشد
I: سهام داران نهادی شركت باید از آن حمایت كنند
M: جهت بازار باید در تصمیم گیری ها در نظر گرفته شود.
سهم خوب باید تمام هفت ویژگی خود را با هم داشته باشد. سایر نكات مهم روش آقای اونیل عبارتند از:
• از ارزش گذاری سهام صرف نظر كنید. P/E معیار خوبی برای انتخاب سهام نیست
• به دنبال شركت هایی باشید كه مدیریت شركت سهام زیادی از آن را در اختیار داشته و بدهی شركت پایین باشد.
• برخلاف نظر موجود، شركت هایی باید خریداری شوند كه به قیمت حداكثر جدیدی دست یافته اند. قیمت شركتی كه به حداقل جدیدی رسیده باز هم پایین خواهد رفت.
• مانند یك خرده فروش سبد خود را مدیریت كنید. سهام كم سود را فروخته و بر سهام پرسود بیافزایید.
• راهبرد سرمایه گذاری خود را خودكار كنید. قیمت توقف زیان تعیین كرده و هرگز سهام را در قیمت پایین تر از آن نگه ندارید.
• به جای سبدی از سهام متوسط به دنبال چند سهام برتر باشید.

بیل میلر
میلر صاحب شركت سرمایه گذاری معروفی است كه برای بیش از 15 سال عملكرد آن بهتر از شاخص S&P بوده است. وی سهامی را می خرد كه قیمت آن در حال حاضر كمتر از ارزش پیش بینی شده ی آن در آینده باشد. درنتیجه وی فقط به گذشته سهام نگاه نمی كند و معمولاً سهامی را می خرد كه بقیه یا توجهی به آن ندارند و یا از آن روی گردانند. سایر نكات روش وی عبارت است از:
• به آینده نگاه كنید و نه به گذشته. افق پیشرفت یك شركت و سهام آن در آینده اطلاعات بسیار مفیدتری نسبت به تاریخچه ی آن در بر دارد.
• ارزان لزوماً به معنای ارزنده نیست. در بسیاری از موارد افت قیمت سهم به دلیل این است كه بازار افت آتی آن را پیش بینی كرده است. پس باید به ارزش آتی آن توجه داشت.
• از ارزش كنونی جریان های نقدی آتی شركت برای تعیین ارزنده بودن آن استفاده كنید.
• مانند اكثریت سرمایه گذاران به كوتاه مدت فكر نكنید و دید بلند مدت داشته باشید.
• سه نوع برتری رقابتی وجود دارد:
o تحلیلی: وقتی كه شما اطلاعات عمومی را بهتر از دیگران تجزیه تحلیل می كنید
o اطلاعاتی: وقتی شما اطلاعات مهمی دارید كه دیگران ندارند
o رفتاری: وقتی شما دانش بهتری از رفتارهای انسان داشته و می-توانید از آن استفاده كنید.
• از نظر روانشناسی ترس مردم از باخت بیشتر از علاقه ی آن ها به برد است. درنتیجه آن ها به شدت تحت تاثیر روندهای كوتاه مدت قرار گرفته و این فرصت مناسبی برای خرید سهام ارزنده با قیمت های پایین است.
• معمولاً به دلیل هیجانات زودگذر قیمت سهام ارزنده شما افت می كند. همیشه دید بلند داشته باشید و در موارد وجود هیجان فقط ناظر باشید.
 

onia$

دستیار مدیر تالار مدیریت
معرفی انواع اوراق بهادار

[h=2]معرفی انواع اوراق بهادار[/h]

اوراق بهادار در جهان بسیار متنوع هستند و به طور پیوسته ابزار معاملاتی جدیدی ایجاد می ­گردد. در ایران انواع اوراق بهادار چندان متنوع نیست. البته برنامه ­هایی برای گسترش انواع اوراق بهادار مورد معامله در بورس وجود دارد. در این بخش ابتدا اوراق بهادار مورد معامله در بورس و سپس تعدادی از اوراق بهادار مطرح و پرطرفدار نیز شرح داده خواهد شد.



سهام عادی
متداول ترین نوع اوراق بهادار در بازار ایران است. سهام عادی توسط هر شركت منتشر شده و از ارزشی اسمی برخوردار است (در ایران 1000 ریال است). تعداد سهام منتشر شده ی شركت برابر است با سرمایه ثبت شده ی شركت تقسیم بر ارزش اسمی. درنتیجه شركتی با 500 میلیون ریال ارزش اسمی دارای 500 هزار سهم است. شركت های پذیرفته شده در بورس از طریق عرضه ی اولیه سهام خود را به فروش می رسانند. توجه داشته باشید سرمایه شركت با ارزش آن برابر نیست. سهام داران به نسبت تعداد سهام عادی خود مالك شركت هستند درنتیجه اگر كسی 1 میلیون سهم از ده میلیون سهم شركتی را داشته باشد مالك 10 درصد آن است. در قانون بورس ایران محدودیت هایی در مورد سقف مالكیت شركت توسط افراد حقیقی و حقوقی وجود دارد. همچنین سهام دار به نسبت مالكیت خود در مجمع عمومی شركت دارای حق رای است.
در كشورهای دیگر، شركت می تواند سهام عادی منتشر كرده ولی آن را به فروش نرساند. همچنین شركت قادر به بازخرید سهام خود است. از طرفی رابطه ی مستقیمی بین تعداد سهام منتشره و سرمایه ی ثبت شده شركت وجود ندارد. تمامی این موارد براساس قوانین ایران ممنوع هستند.

سهام ممتاز
سهام ممتاز نوعی سهم است كه از سود مشخصی برخوردار است. به عنوان مثال سهام ممتازی كه دارای سود ده درصد بوده و ارزش آن 1000 ریال است در آخر سال مالی 100 ریال سود دریافت خواهد كرد. همچنین سهام ممتاز از نظر پرداخت سود بر سهام عادی اولویت داشته و پس از پرداخت سود سهام ممتاز، سهام عادی سود دریافت خواهند كرد. معمولا سهام ممتاز در مجمع عمومی شركت دارای حق رای نیست.

حق تقدم
شركت های بورسی می توانند به منظور توسعه ی فعالیت های خود افزایش سرمایه دهند. افزایش سرمایه به روش های گوناگونی انجام می شود. یكی از روش های افزایش سرمایه كه به آن افزایش سرمایه از محل آورده ی نقدی گفته می شود، با انتشار حق تقدم انجام می گیرد. در این روش شركت به میزان درصد افزایش سرمایه، گواهینامه ی حق تقدم منتشر می كند و آن ها را به سهام داران خود می دهد.
به عنوان مثال فرض كنید شركتی دارای 1000 سهم است و 50 درصد افزایش سرمایه دهد. در این حالت هر كسی به تعداد نصف سهام خود حق تقدم دریافت می كند. یعنی كسی كه 20 سهم داشته، 10 گواهی حق تقدم دریافت می كند. حال سرمایه گذار با سه انتخاب روبروست: یا در مهلت مقرر به ازای هر حق تقدم مبلغ 1000 ریال به حساب شركت واریز كرده و در افزایش سرمایه، شركت می كند. پس از گذشتن مدتی، حق تقدم سهامدار فوق به سهام عادی تبدیل می شود. در حالت دوم، سهام دار می توان در زمان مشخص شده، گواهی حق تقدم خود را مانند سهام عادی در بازار بورس به فروش برساند. در این صورت وی مبلغ فروش را دریافت می كند و دیگر در افزایش سرمایه، شركت نخواهد داشت و حق تقدم به خریدار منتقل می شود. محدودیت های خرید و فروش حق تقدم با سهام عادی فرق می كند. در حالت سوم، سهام دار هیچ كاری انجام نداده و خود شركت پس از پایان مهلت قانونی می تواند حق تقدم را به فرد دیگری فروخته و پس از كسر مبلغ مجاز، مانده ی فروش را به سهام دار دهد.

سهام جایزه
روش دیگر برای افزایش سرمایه، انتشار سهام جایزه است. در این روش شركت اندوخته ی نقدی خود را كه طی سال های گذشته به دست آورده به سرمایه تبدیل می كند و درنتیجه سهامداران نباید مبلغی پرداخت كنند. این روش را افزایش سرمایه از محل مطالبات نیز می گویند. سهام منتشر شده در این حالت سهام جایزه نام دارد.

اوراق مشاركت
روشی برای تامین مالی پروژه های شركت است. شركت پس از تدوین برنامه و اخذ مجوزهای لازم می تواند اقدام به انتشار و فروش اوراق مشاركت نماید. اوراق مشاركت مانند سهام ممتاز دارای نرخ سود اسمی هستند كه در موعدهای مشخص به خریداران پرداخت می شود. اوراق مشاركت دارای تاریخ سررسید هستند كه در آن تاریخ مبلغ اولیه ی اوراق مشاركت (مبلغ اسمی مندرج بر روی اوراق مشاركت) به مالك اوراق پرداخت می شود. برخی از اوراق مشاركت از قابلیت تبدیل به سهم در تاریخ سررسید برخوردارند. در كشورهای دیگر اوراق مشاركت در انواع بیشتری منتشر شده و نام آن نیز اوراق قرضه است.

مشتقات (Derivatives)
ابزار مشتقه، اوراق بهاداری هستند كه به خودی خود ارزش ذاتی ندارند و ارزش آن ها براساس دارایی اصلی دیگری تعیین می شود. به عبارت دیگر براساس یك دارایی اصلی یا زیربنایی، اوراق بهاداری فرعی ایجاد می شود. این اوراق بهادار با وجود آن كه ارزش ذاتی ندارند ولی مانند یك اوراق بهادار مستقل در بورس معامله می شوند. ابزار مشتقه ی بسیار متنوعی در بازارهای بین المللی وجود دارند ولی مهم ترین آن ها در ایران اختیار معامله و قرارداد آتی هستند كه در ادامه به طور خلاصه شرح داده می شوند.

اختیار معامله (Option)
اختیار معامله نوعی اوراق بهادار است كه در بازار بورس ایران وجود ندارد. اختیار معامله دو نوع كلی دارد: Call یا اختیار خرید و Put یا اختیار فروش. به طور كلی قراردادهای اختیار دربرگیرنده نوعی حق هستند كه می توان در صورت لزوم از آن ها استفاده كرد. در قرارداد اختیار خرید، خریدار حق خرید اوراق بهاداری را در زمانی مشخص می خرد (اختیار فروش نیز به همین شكل است). به عنوان مثال فرض كنید فردی حق خرید 1000 سهم شركت X را طی سه ماه آینده در قیمت 120 تومان به قیمت 200 تومان می خرد. طی سه ماه آینده سهم X تغییرات زیادی خواهد كرد. حال فرض كنید در زمان سررسید قیمت سهم افت كرده و 100 تومان باشد درنتیجه اختیار خرید برای خریدار سودی نخواهد داشت زیرا وی می تواند سهم را 120 تومان بخرد. دراینحالت وی 200 تومان (بهای اختیار خرید) را از دست داده است. حال اگر در زمان سررسید قیمت سهام 250 تومان باشد، خریدار می تواند اختیار خود را اعمال كرده و سهم را به قیمت 120 تومان از فروشنده اختیار خرید بخرد و در بازار 250 تومان بفروشد. توجه داشته باشید كه دارنده ی اختیار خرید مختار است كه سهام را بخرد ولی فروشنده ی آن مجبور است كه سهام را بفروشد. همین داستان در مورد اختیار فروش نیز وجود دارد. از نظر اعمال حق اختیار معاملات به دو دسته اروپایی و آمریكایی تقسیم می شوند. اختیار معاملات اروپایی را فقط می توان در زمان سررسید اعمال كرد ولی در مورد آمریكایی ها طی هر زمانی قبل از سررسید امكان اعمال وجود دارد.
به طور كلی مباحث مرتبط با اختیار معاملات پیچیده تر از سهام عادی بوده و سناریوها و حالات بسیار متعددی را شامل می شود. هدف از چنین ابزاری افزایش نقدشوندگی بازار، پوشش خطر برای معاملات سهام و كاهش هزینه ی سهام داران است. به عنوان مثال فرض كنید شما اختیار فروش 1000 سهم شركت X را در قیمت 200 تومان به قیمت 500 تومان بخرید (قیمت كنونی 220 تومان است). اگر طی سه ماه آینده قیمت سهم به 110 تومان برسد شما می توانید اختیار فروش خود را اعمال كرده و سهم خود را به فروشنده ی اختیار فروش، 200 تومان بفروشید و از بازار 110 تومان بخرید. در چنین حالتی شما در هر سهم 90 تومان سود كرده-اید. به عبارت دیگر شما از كاهش قیمت سهم سود كرده اید! در حالت های پیچیده تر می توان چندین اختیار معامله را تركیب كرد و نوعی استراتژی بوجود آورد (به عنوان مثال حالتی ایجاد كرد كه اگر قیمت سهمی تا سه ماه بعد بین 100 تا 300 تومان بود شما سود كرده و در غیراینصورت فقط مبلغ پرداختی بابت اختیار معامله را از دست دهید).
چنین ابزاری را ابزار مشتقه می گویند زیرا خود ماهیتی مستقل ندارند و برای سایر اوراق بهادار از قبیل سهام عادی، شاخص و قراردادهای آتی تعریف می شوند. بیشترین كاربرد اختیار معامله برای سهام عادی و شاخص است.

قرارداد آتی (Future)
قرارداد آتی ابزار مشتقه ی است كه بیشتر برای بازار كالاها، شاخص و ارز كاربرد دارد. در قرارداد آتی دو طرف معامله قرار می گذارند كه در زمانی مشخص (مثلا سه ماه آینده) و با قیمتی معلوم ابزار مورد معامله (كالا یا ابزارهای مالی) را معامله كنند. برخلاف اختیار معامله، در اینجا نوعی تعهد وجود ندارد. معمولا قراردادهای آتی منجر به تحویل فیزیكی كالا نشده و به صورت نقدی تسویه می شوند.
یكی از كاربردهای اصلی قراردادهای آتی پوشش خطر در معاملات دیگر است. فرض كنید شما معامله ای با یك شركت خارجی به ارزش صد میلیون یورو دارید. قرار است پول چهار ماه دیگر پرداخت شود. طی این چهار ماه تغییرات قیمت یورو می تواند برای شما بسیار خطرناك باشد. پس با خرید قرارداد آتی صد میلیون یورو در قیمتی معلوم (مثلا 1350 تومان) برای چهار ماه دیگر شما خود را در برابر تغییرات قیمت یورو مصون كرده و بهتر می توانید برنامه ریزی كنید. البته افراد زیادی نیز به صرف كسب سود از تغییرات قیمت وارد بازار قراردادهای آتی می شوند.
در زمان انجام معاملات قراردادهای آتی شما باید درصدی از مبلغ قرارداد را كه توسط بورس تعیین می شود به عنوان ودیعه نزد بورس بسپارید. قراردادها هر روز تسویه می شوند و درنتیجه اگر تغییرات قیمت به نفع شما باشد ودیعه ی شما افزایش یافته و در غیراین صورت ودیعه ی شما كاهش می یابد. اگر مبلغ ودیعه كمتر از آستانه ای مشخص شود، باید میزان ودیعه را تا حد اولیه افزایش دهید. در هر زمانی قبل از سررسید قرارداد، می توانید با معامله قراردادی در جهت مقابل از بازار خارج شوید (مثلا اگر قرارداد خرید 100 میلیون یورو را برای سه ماه بعد خریده اید می توانید یك ماه بعد با فروش قرارداد خرید صد میلیون یورو، از بازار خارج شوید).

صكوك
نوعی اوراق قرضه ی اسلامی است كه براساس موازین شرع طراحی شده است. ساختار پرداخت بهره ی اوراق قرضه ی غربی مطابق با موازین شرعی نیست. ناشر اوراق صكوك، گواهی ای را به سرمایه گذاران می فروشد و سپس آن را با قیمتی مشخص دوباره از خریداران اجاره می كند. همچنین فروشنده تعهد می كند در تاریخی مشخص، اوراق را با قیمتی معلوم از خریداران بازخرید كند. ناشر اوراق صكوك باید ارتباطی مشخص و واضح بین بازده و وجه نقد ناشی از فعالیت ها با دارایی خریداری شده ایجاد كند. به عبارت دیگر، تامین مالی باید مبتنی بر دارایی مشهود باشد.
 

Similar threads

بالا