joliet_arch
عضو جدید
مركز مالی جهانی شانگهای (The Shanghai World Financial Center) كه به اختصار Shanghai WFC یا SWFC نامیده می‌شود، یكی از پروژه‌های بلندپروازانه چینی‌ها در راستای دست‌یابی به توسعه اقتصادی است كه در آینده‌ای نه چندان دور یكی از بلندترین آسمان‌خراش‌های جهان خواهد بود. این مركز در منطقه تجاری و اقتصادی Lujiazui، در مركز ناحیه جدید Pudong شانگهای، واقع است. گفتنی است توسعه ناحیه جدید Pudong شانگهای بخشی از برنامه درازمدت دولت چین برای توسعه و عمران شهری سریع و در مقیاس بزرگ محسوب می‌شود.
عملیات ساختمانی مركز مالی جهانی شانگهای در آگوست سال 1997 شروع شد، اما از اكتبر سال 1998، اجرای پروژه بخاطر بحران اقتصادی آسیا و ركود ناشی از آن، به حال تعلیق درآمد، تا اینكه پروژه در سال 2003 دوباره به جریان افتاد و پس از اعمال تغییرات و اصلاحاتی در طرح اولیه، جهت تطابق طرح با آخرین نیازمندی‌های تكنولوژیكی و كاركردی شركت‌های مالی فعال در بازارهای آسیا، عملیات ساختمانی مركز از نوامبر سال 2005 مجدداً آغاز گردید. ساختمان بلند، باریك و گوه شكل این مركز كه در 101 طبقه توسط شركت (KPF) Kohn Pederson Fox Association، مستقر در نیویورك، طراحی شده است و ارتفاع نهایی آن 492 متر خواهد بود، با سرعتی بسیار بالا (هر طبقه در 5/4 روز) و هزینه‌ای بالغ بر 1/1 بیلیون دلار ساخته خواهد شد و بر اساس پیش‌بینی‌های اولیه، عملیات اجرایی آن در سال 2008 به پایان خواهد رسید.
فرم اصلی طرح ساختمان مركز مالی جهانی شانگهای، یك مكعب می‌باشد كه بوسیله قوس‌هایی كه بر عمودیت و برافراشتگی ساختمان تأكید می‌كنند، قطع شده است. شاخص‌ترین عنصر طرح كه موجب تقویت هندسه اصلی ساختمان می‌شود و تحسین بسیاری از معماران را برانگیخته است، فضای خالی یا روزنی می‌باشد كه در میان سطوح فوقانی ساختمان ایجاد شده است و به مثابه دروازه‌ای در آسمان عمل می‌كند. در ضمن از نظر سازه‌ای، روزن ایجاد شده موجب كاهش فشار باد بر سازه می‌شود. این فضای خالی كه گردشگران قادر خواهند بود در آن قدم بزنند، با افزایش ارتفاع ساختمان عریض‌تر می‌شود و در انتهای برج با یك پل كه دو طرف ساختمان را به هم وصل می‌كند، بسته می‌شود. در طرح اولیه برج، فضای خالی بالای آن با اقتباس از دروازه مدور موجود در باغ‌های چین باستان (موسوم به دروازه ماه)، دایره‌ای به قطر 50 متر پیش‌بینی شده بود، اما در اواسط سال 2005، KPF آلترناتیو دیگری ارائه كرد كه بر اساس آن یك فضای خالی مربع‌شكل جایگزین روزن دایره‌ای شكل قبلی شد. همچنین در طرح جدید، عرصه‌ای به مساحت 700 مترمربع در طبقه 101، جهت مشاهده شهر از بالا، پیش‌بینی شده است كه مرتفع‌ترین عرصه رصد و مشاهده در جهان خواهد بود. Akio Yoshimura، مدیر مركز مالی جهانی شانگهای، از مزایای طرح جدید به موجزتر بودن آن و نیز تسهیل عملیات ساختمانی و كاهش هزینه‌ها و زمان ساخت‌وساز اشاره می‌كند. او می‌گوید: «من شخصاً طرح جدید را خیلی دوست دارم؛ فضای خالی مربع‌شكل بالای برج شبیه یك پنجره است كه از طریق آن می‌توان به آینده‌ای پرامید نگریست.»
ساختمان مركز مالی جهانی شانگهای بصورت یك مجتمع چندمنظوره طراحی شده و در طرح آن علاوه بر فضاهای اداری هوشمند كه از بالاترین سطح كیفیت و كاركرد برخوردار هستند، تسهیلات جنبی فراوان از قبیل فضاهای كنفرانس، یك هتل مجلل پنج ستاره، فضاهای تجاری و رستوران پیش‌بینی شده است. طرح كلی، مقیاس و ساختار جدید برنامه‌ریزی مركز مالی جهانی شانگهای بگونه‌ای است كه این ساختمان را در آینده به نشانه شهری جدید شانگهای در قرن 21 و از آن مهم‌تر به نماد موفقیت اقتصادی آسیا تبدیل خواهد كرد و این مركز منادی آغاز دوران جدید تجارت در آسیا خواهد بود.
عملیات ساختمانی مركز مالی جهانی شانگهای در آگوست سال 1997 شروع شد، اما از اكتبر سال 1998، اجرای پروژه بخاطر بحران اقتصادی آسیا و ركود ناشی از آن، به حال تعلیق درآمد، تا اینكه پروژه در سال 2003 دوباره به جریان افتاد و پس از اعمال تغییرات و اصلاحاتی در طرح اولیه، جهت تطابق طرح با آخرین نیازمندی‌های تكنولوژیكی و كاركردی شركت‌های مالی فعال در بازارهای آسیا، عملیات ساختمانی مركز از نوامبر سال 2005 مجدداً آغاز گردید. ساختمان بلند، باریك و گوه شكل این مركز كه در 101 طبقه توسط شركت (KPF) Kohn Pederson Fox Association، مستقر در نیویورك، طراحی شده است و ارتفاع نهایی آن 492 متر خواهد بود، با سرعتی بسیار بالا (هر طبقه در 5/4 روز) و هزینه‌ای بالغ بر 1/1 بیلیون دلار ساخته خواهد شد و بر اساس پیش‌بینی‌های اولیه، عملیات اجرایی آن در سال 2008 به پایان خواهد رسید.
فرم اصلی طرح ساختمان مركز مالی جهانی شانگهای، یك مكعب می‌باشد كه بوسیله قوس‌هایی كه بر عمودیت و برافراشتگی ساختمان تأكید می‌كنند، قطع شده است. شاخص‌ترین عنصر طرح كه موجب تقویت هندسه اصلی ساختمان می‌شود و تحسین بسیاری از معماران را برانگیخته است، فضای خالی یا روزنی می‌باشد كه در میان سطوح فوقانی ساختمان ایجاد شده است و به مثابه دروازه‌ای در آسمان عمل می‌كند. در ضمن از نظر سازه‌ای، روزن ایجاد شده موجب كاهش فشار باد بر سازه می‌شود. این فضای خالی كه گردشگران قادر خواهند بود در آن قدم بزنند، با افزایش ارتفاع ساختمان عریض‌تر می‌شود و در انتهای برج با یك پل كه دو طرف ساختمان را به هم وصل می‌كند، بسته می‌شود. در طرح اولیه برج، فضای خالی بالای آن با اقتباس از دروازه مدور موجود در باغ‌های چین باستان (موسوم به دروازه ماه)، دایره‌ای به قطر 50 متر پیش‌بینی شده بود، اما در اواسط سال 2005، KPF آلترناتیو دیگری ارائه كرد كه بر اساس آن یك فضای خالی مربع‌شكل جایگزین روزن دایره‌ای شكل قبلی شد. همچنین در طرح جدید، عرصه‌ای به مساحت 700 مترمربع در طبقه 101، جهت مشاهده شهر از بالا، پیش‌بینی شده است كه مرتفع‌ترین عرصه رصد و مشاهده در جهان خواهد بود. Akio Yoshimura، مدیر مركز مالی جهانی شانگهای، از مزایای طرح جدید به موجزتر بودن آن و نیز تسهیل عملیات ساختمانی و كاهش هزینه‌ها و زمان ساخت‌وساز اشاره می‌كند. او می‌گوید: «من شخصاً طرح جدید را خیلی دوست دارم؛ فضای خالی مربع‌شكل بالای برج شبیه یك پنجره است كه از طریق آن می‌توان به آینده‌ای پرامید نگریست.»
ساختمان مركز مالی جهانی شانگهای بصورت یك مجتمع چندمنظوره طراحی شده و در طرح آن علاوه بر فضاهای اداری هوشمند كه از بالاترین سطح كیفیت و كاركرد برخوردار هستند، تسهیلات جنبی فراوان از قبیل فضاهای كنفرانس، یك هتل مجلل پنج ستاره، فضاهای تجاری و رستوران پیش‌بینی شده است. طرح كلی، مقیاس و ساختار جدید برنامه‌ریزی مركز مالی جهانی شانگهای بگونه‌ای است كه این ساختمان را در آینده به نشانه شهری جدید شانگهای در قرن 21 و از آن مهم‌تر به نماد موفقیت اقتصادی آسیا تبدیل خواهد كرد و این مركز منادی آغاز دوران جدید تجارت در آسیا خواهد بود.
تصویر شماره 1: موقعیت شهری مركز مالی جهانی شانگهای
تصویر شماره 2 : طرح اولیه ساختمان مركز مالی جهانی شانگهای با فضای خالی دایره‌ای شكل در بالای برج
تصویر شماره ۳: طرح نهایی ساختمان مركز مالی جهانی شانگهای با فضای خالی مربع شكل در بالای برج
تصویر شماره ۴: نحوه استقرار كاربری‌ها در طبقات مختلف برج
