بازار کار
بازار کار
حرف شما درست ولی...
تو این رشته برای هر خلاقیت و نوآوری باید هزینه و وقت زیادی صرف کرد که با توجه به شرایط ایران اصلا قابل قبول نیست.
استادی داشتم که تعریف میکرد که دوستش توانسته بود سرباره سازی را برای صنعت فولاد تولید کند که قبلا با قیمت گزاف به ایران وارد می شد، بعد خوشحال رفته بود دنبال ثبت قرارداد با شرکت ها و دولت و ... بنده خدا پیگیر کارش بود و هرچی سنگ جلو پاش مینداختند(میدونید که واردات اینچنین موادی انحصاری و پول خوبی واسه بعضی ها داره) ناامید نمی شد تا اینکه یکی از مسئولان ... اونو دعوت میکنه و بعد از کلی حاشیه رفتن بهش میگه تو زن و بچه داری حیفه تو خیابون ماشین بهت بزنه؟؟؟؟
برای نوآوری در این رشته شما باید پشتوانه مالی یا تحقیقاتی (کارخانه یا پژوهش سراها) داشته باشین که کار تحقیقاتی در صنعت ما یعنی کشک. در بعضی زمینه ها هم که اصلا در ایران نمی تونید فعالیت (حتی آزمایشگاهی) بکنید. مثل رنگ هایی که در دمای بالاتر از 700 درج کاربرد دارند (مورد نیاز اکثر واحدهای ریخته گری،فولاد و مس برای فن های تهویه هوا بالای کوره ها که ورق ها خوردگی بسیار شدیدی پیدا میکنند) چون فعالیت در این زمینه ها همان و وزارت اطلاعات
همان.
لطفا خودتون رو با به اصطلاح نوآوری هایی که در عرصه نانو و... هر ساله در نمایشگاهها شاهدش هستیم گول نزنید، اکثر این محصولات دزدی(شما بخونید مهندسی معکوس) هستند که فقط مارک ایرانی روشون میخوره. البته هستند کسانی که نوآوری هایی میکنند ولی وقتی میشه همون محصول رو با قیمت بسیار پایین تر وارد کرد و اسم شرکت رو روش زد دیگه کی حاضر میشه رو این محصولات سرمایه گذاری بکنه؟
درآخر:
اگه سرمایه متوسطی دارید بزنید تو خط بازیافت مواد مخصوصا پلاستیک . فلزاتی مثل آهن که پول تو این چیزاست(آخرین حد نوآوری در رشته ما
)
مواد پلاستیکی: چند کارگر+دستگاه خورد کن+حوضچه برای شستن پلاستیکها----->ارسال به کارخانه یا دستگاه تزریق پلاستیک بخرید و خودتون وسیله بسازید
مواد فلزی: چند کارگر+دستگاه پرس و تولید شمش------->ارسال شمش به واحدهای ریخته گری یا کارخانه ها
کسی پیشنهاد بهتری داره خوشحال میشم بشنوم
