فرمایش شماها صحیح است ولی هر چی باشه مراجع درسش رو خوندن و فقهی و کارشناسی نظر میدن و صد البته که حال تک شخص رو در نظر نمی گیرن و عموم جامعه رو مد نظر دارن.
درثانی، ذات رقص مصداق لغو است و لغو کار حرامی است. مثل دروغ گفتن و یا غیبت کردن که ذاتش مفسده انگیز و حرام و گناه است.
حاجي گير نده ديگه رقص ذاتي و غير ذاتي نداره حالا حكمش چيه من دروغ نميگم ولي جون دادش هم از بچه هاي بالا بودم همم خيلي رقصيدم
جهنميم ؟
آهنگ كه بخونه من ميام وسط مر
خودمونی: مراجع که مرض ندارن الکی چیزی رو حروم کنن! اونم رقصیدن که نه برای اونا سود داره و نه ضرر، حتما حکمتی درش هست که میگن