چكيده
چكيده
چکیده
از آنجایی که دولتها و جوامع محلی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به دنبال یافتن شیوه هایی جهت مدیریت اوضاع متغیر اقتصادی – اجتماعی و زیست محیطی می باشند ، تمایل به استفاده از برنامه ریزی استراتژیک در بخش عمومی بار دیگر اوج گرفته است .
برنامه ریزی استراتژیک شیوه ای است جهت اخذ تصمیمات و انجام فعالیت ها برای شکل دهی و رهنمود یک سیستم . سیستم می تواند یک شهر ، منطقه و یا ایالت ، یک کارکرد همچون حمل و نقل ، بهداشت و یا آموزش ، یا یک سازمان خصوصی یا عمومی باشد . آنچه که برنامه ریزی استراتژیک را از دیگر اشکال برنامه ریزی متمایز می سازد ، تاکید بیشتر بر فعالیت و اجرا ، مشارکت از سوی تصمیم گیران کلیدی و تمرکز بر آنچه که واقعاً برای جامعه و یا سازمان مطرح است ، می باشد . عامل مهمتر آنکه هر چیز برنامه ریزی استراتژیک بر تخصص منابع کمیاب به مناطق و وظایف حیاتی ، تاکید دارد .
بدون در نظر گرفتن حیطه کاربردی ( کالبد / زیست محیطی ، اقتصادی ، اجتماعی و یا سازمانی ) و یا سازمانی که مسئولیت انجام آن را بر عهده دارد ف چارچوب برنامه ریزی استراتژیک می تواند بسیار سادهو آشنا باشد .
این گزارش چارچوبی مفهومی برای برنامه ریزی استزاتژیک جهت اجرا در شهرها و مناطق ارایه می کند . در این چارچوب فرآیندی دورانی از شناسایی مقدماتی وظایف ( مرحله اول ) تا نظارت و بازنگری ( مرحله هشتم ) طی می شود .