شما بودین چه احساسی بهتون دست میداد؟

[حمید...HaMiD]

فرض کنین شما یکی از مشهورترین رانندگان فرمول1 دنیا هستین و بنا به هر دلیلی تصمیم میگیرین که برگردین ایران.
اینجا یه مسابقه ترتیب میدن و از شما هم دعوت شده و کلی تبلیغات برای این مسابقه شده و همه اطلاع دارن.
مسابقه که شروع میشه به ترتیب شرکت کننده ها وارد میشن.
هر کسی برای خودش کلی طرفدار و تشویق کننده داره تمامی ماشینها هم نهایت همین سمندهای وطنی خودمونه.
به عنوان آخرین نفر نوبت به شما میرسه.
با پورشه آخرین مدلتون میاین توی پیست اما متوجه میشین که حتی یک نفر هم اونجا وجود نداره و فقط خودتونین و خودتون.
خیلی مایلم که اولین حسی رو که بهتون دست میده بهم بگین و کنجکاوم بدونم چیکار میکردین؟

 

[حمید...HaMiD]

خدائیش اینقدر سخته که هیچکی هیچ نظری نداشت؟

 

[oxision]

فرض کنین شما یکی از مشهورترین رانندگان فرمول1 دنیا هستین و بنا به هر دلیلی تصمیم میگیرین که برگردین ایران.
اینجا یه مسابقه ترتیب میدن و از شما هم دعوت شده و کلی تبلیغات برای این مسابقه شده و همه اطلاع دارن.
مسابقه که شروع میشه به ترتیب شرکت کننده ها وارد میشن.
هر کسی برای خودش کلی طرفدار و تشویق کننده داره تمامی ماشینها هم نهایت همین سمندهای وطنی خودمونه.
به عنوان آخرین نفر نوبت به شما میرسه.
با پورشه آخرین مدلتون میاین توی پیست اما متوجه میشین که حتی یک نفر هم اونجا وجود نداره و فقط خودتونین و خودتون.
خیلی مایلم که اولین حسی رو که بهتون دست میده بهم بگین و کنجکاوم بدونم چیکار میکردین؟

ببخشید من درست متوجه منظورتون نشدم. تو پیست هیچ کس وجود نداره یا هیچ تشویق کننده و هواداری نداره؟

 

[عطیه 67]

اول خیلی ناراحت می شم اما بعدش به خاطر ضایع کردنشونم که شده تمام تلاشمو می کنم تا بهترین باشم بین رقیبام !

 

[حمید...HaMiD]

ببخشید من درست متوجه منظورتون نشدم. تو پیست هیچ کس وجود نداره یا هیچ تشویق کننده و هواداری نداره؟

نه هیچ تشویق کننده ای وجود داره و نه اصولا هیچ گونه موجود زنده ای.

 

[حمید...HaMiD]

اول خیلی ناراحت می شم اما بعدش به خاطر ضایع کردنشونم که شده تمام تلاشمو می کنم تا بهترین باشم بین رقیبام !

چندتا مشکل هست اولا کسی وجود نداره تا ضایعش کنی در ثانی همشون قبول داشتن که شما در اون جمع بهترین و بینظیر بودین چون شما یکی از معدود برترینهای فرمول1 جهانید!!
اون مسابقه هم فقط به افتخار شما ترتیب داده شده بود هرچند که آخرش اونفرمی شد.

 

[oxision]

نه هیچ تشویق کننده ای وجود داره و نه اصولا هیچ گونه موجود زنده ای.

پس با این حساب باید مسابقه تموم شده باشه
ولی خوب شاید این حس به من دست بده که هیچکدومشون توان قدرت با منو نداشتن و گذاشتن رفتن ( بهترین و خوشبینانه ترین حس)
ممکن با خودم فکر کنم که زمان مسابقه جابجا شده و به من خبر ندادن که به حساب کم لطفی اونها میزارم و حتما ناراحت میشم
در نهایت با خودم می گم همون بهتر که در این مسابقه وقتمو تلف نکردم چون نه رقبام رقیب بودن و نه پیست درست و حسابی داشتن و نه جایزه ای که ارزش تلاش کردن براش و داشت. وقتی هموطنام اینطوری برام ارزش قائل شدن همون بهتر که برگردم به جایی که براشون مهم هستم
نمیدونم این نظرم بود شاید حس دیگه ای هم بهم دست بده
ولی شما خودتون نظرتونو نگفتین!!!؟

 

[حمید...HaMiD]

پس با این حساب باید مسابقه تموم شده باشه
ولی خوب شاید این حس به من دست بده که هیچکدومشون توان قدرت با منو نداشتن و گذاشتن رفتن ( بهترین و خوشبینانه ترین حس)
ممکن با خودم فکر کنم که زمان مسابقه جابجا شده و به من خبر ندادن که به حساب کم لطفی اونها میزارم و حتما ناراحت میشم
در نهایت با خودم می گم همون بهتر که در این مسابقه وقتمو تلف نکردم چون نه رقبام رقیب بودن و نه پیست درست و حسابی داشتن و نه جایزه ای که ارزش تلاش کردن براش و داشت. وقتی هموطنام اینطوری برام ارزش قائل شدن همون بهتر که برگردم به جایی که براشون مهم هستم
نمیدونم این نظرم بود شاید حس دیگه ای هم بهم دست بده
ولی شما خودتون نظرتونو نگفتین!!!؟

مرسی از نظرتون فقط چندتا نکته:
مسابقه تموم نشده بوده و همه هم اطلاع داشتن که حالا نوبت ورود شماست تمامی شرکت کننده ها هم قبل از شما مسابقه خودشون رو داده بودن و در ضمن یه مسابقه مثلا برای تجلیل از شما بوده چون توی اینجور مسابقات همیشه بهترین نفر آخر همه میاد همه چه تماشاچی ها و چه شرکت کنندگان هم اطلاع داشتن.
نظر خودم رو راستش فعلا ترجیح میدم نگم دوست دارم نظر دوستان رو بخونم بعد نظر خودم رو بگم ولی فکر میکنم مشابه نظرات دوستان باشه.
آینده همه چیزو روشن میکنه.

 

[gordafarin]

به نظر من این یک تجسم میتونه باشه
کسی که همیشه در مسابقات مثلا رالی دسته فرمول1 شرکت کرده و اکثر مواقع نفر اول شده یک غرور بهش دست میده و هربار که وارد پیست میشه میدونه تماشاچیا برای اون اومدن در مثال فوق که اوج اعتماد نسبت به اینکه حتی مسابقه ای برای وی ترتیب داده شده بیشتر از گذشته اون رو در خاطرات خوش قهرمانی های قبلیش قرار میده اما وقتی از این رویا اومد بیرون در حقیقت براش مشخص میشه که ایا برای خودش و به خاطر علاقه اش هنوز رانندگی میکنه یا به خاطر معروفیت و چند تا طرفدار؟!
و وقتی متوجه شد که حرفه اش رو برای چند نفر که ممکنه روزی هیچکدوم نباشن از دست داده اون وقته که متوجه میشه تمام اون قهرمانی ها ی واقعی هم رویایی بیشتر نبوده و حقیقت محض چیزیه که الان در جلوی چشمش داره میبینه هرچند ممکنه این حقیقت در خواب و یا رویا اتفاق بیفته اما مهم چیزیه که به اون یاداور شده
انسان هرکاری که میخواد انجام بده صرفا باید به خاطر خود اون کار باشه نه برای اطراف و مابقیه انسان ها چون همه اینها ازلی هستند و هیچکدام در کنار ما جاودان نخواهند بود
گاهی رویاها بیشتر از واقعیت روی ما تاثیر میگذارند
(فرضیه فوق از اون جهت رویاست و سمت و سویی با جهان مادی ندارد که غیب شدن تماشاچی و برچیده شدن یک مسابقه در یک لحظه با اصول منطق و جایگاه ماده تناسبی نخواهد داشت )

 

[@r@$]

به نظر من این یک تجسم میتونه باشه
کسی که همیشه در مسابقات مثلا رالی دسته فرمول1 شرکت کرده و اکثر مواقع نفر اول شده یک غرور بهش دست میده و هربار که وارد پیست میشه میدونه تماشاچیا برای اون اومدن در مثال فوق که اوج اعتماد نسبت به اینکه حتی مسابقه ای برای وی ترتیب داده شده بیشتر از گذشته اون رو در خاطرات خوش قهرمانی های قبلیش قرار میده اما وقتی از این رویا اومد بیرون در حقیقت براش مشخص میشه که ایا برای خودش و به خاطر علاقه اش هنوز رانندگی میکنه یا به خاطر معروفیت و چند تا طرفدار؟!
و وقتی متوجه شد که حرفه اش رو برای چند نفر که ممکنه روزی هیچکدوم نباشن از دست داده اون وقته که متوجه میشه تمام اون قهرمانی ها ی واقعی هم رویایی بیشتر نبوده و حقیقت محض چیزیه که الان در جلوی چشمش داره میبینه هرچند ممکنه این حقیقت در خواب و یا رویا اتفاق بیفته اما مهم چیزیه که به اون یاداور شده
انسان هرکاری که میخواد انجام بده صرفا باید به خاطر خود اون کار باشه نه برای اطراف و مابقیه انسان ها چون همه اینها ازلی هستند و هیچکدام در کنار ما جاودان نخواهند بود
گاهی رویاها بیشتر از واقعیت روی ما تاثیر میگذارند
(فرضیه فوق از اون جهت رویاست و سمت و سویی با جهان مادی ندارد که غیب شدن تماشاچی و برچیده شدن یک مسابقه در یک لحظه با اصول منطق و جایگاه ماده تناسبی نخواهد داشت )

خیلی فلسفی بود ولی جالب

 

[@r@$]

احساسات من :

 

[حمید...HaMiD]

به نظر من این یک تجسم میتونه باشه
(فرضیه فوق از اون جهت رویاست و سمت و سویی با جهان مادی ندارد که غیب شدن تماشاچی و برچیده شدن یک مسابقه در یک لحظه با اصول منطق و جایگاه ماده تناسبی نخواهد داشت )

ممنون از نظرتون این اتفاق در زندگی واقعی اتفاق افتاده البته به یه نحو دیگه و در موردی دیگه
چون نمیشد اونو به صراحت گفت بهترین مثال رو پیدا کردم و در ضمن دنبال کارکرد فرمولهای فیزیکی نبودم می خواستم نظر دوستان رو بدونم در شرایطی که توی یه مسابقه که شما بهترین و در اوج حرفه ای خودتون هستین چه احساسی بهتون دست میده وقتی ببینین که بهترین هستین اما هیچکس شما رو نخواد و حتی به اندازه یه درایور آماتور با ماشین در پیتش خواهان ندارین اصلا هم براتون مهم نیست که کسی توی پیست نمونه چون شما اینقدر جام و مدالهای طلا در سطح بین المللی دارین که یه مسابقه افتخاری براتون مهم نیست.
مشکل اینه که نمیتونین درک کنین که چه اتفاقی افتاده چون همه چیزهایی که درست بودند و میباید جواب میدادند(طبق همون قوانین فیزیکی شما!) حالا همش نقض شده.
جالب ترین قسمت برای من دونستن نظریات دوستانه خیلی دنبال تحقق قوانین فیزیکی و تجربی نباشین فقط خودتونو جای اون بیچاره بذارین و اولین احساسی رو که خواهید داشت توصیف کنین.
ممنون از همگی.
شاد و موفق باشین و البته ببخشین چون حداقل تا روز جمعه نخواهم تونست جواب دوستان رو بدم چون مرخصی سربازیم فعلا تا اطلاع ثانوی تموم شد.

 

[عطیه 67]

چندتا مشکل هست اولا کسی وجود نداره تا ضایعش کنی در ثانی همشون قبول داشتن که شما در اون جمع بهترین و بینظیر بودین چون شما یکی از معدود برترینهای فرمول1 جهانید!!
اون مسابقه هم فقط به افتخار شما ترتیب داده شده بود هرچند که آخرش اونفرمی شد.

لزوماًبرای ضایع شدنشون لازم نیست اون جا باشن همین که خبرش برسه کافیه!
در مورد اینم که می دونن من بهترینم و حاضر نیستن بمونن این نشونه ی حسودیشونه!!!!

 

[saman68]

من فکر می کنم اگه تو اون شرایط بودم با قیمت گرون بنزین ترجیح می دادم الکی بنزین و هدر ندم و سر خر و(پورشه رو می گم) کج می کردم با بنزینی که داشتم می رفتم جاده چالوس یه دوری بزنم و تا سهمیه بندی جدید خام شرکت تو مسابقه و این حرفا نشم به خصوص تو ایران که سر کار می ذارن.

 

[Ice Dream]

من فکر می کنم اگه تو اون شرایط بودم با قیمت گرون بنزین ترجیح می دادم الکی بنزین و هدر ندم و سر خر و(پورشه رو می گم) کج می کردم با بنزینی که داشتم می رفتم جاده چالوس یه دوری بزنم و تا سهمیه بندی جدید خام شرکت تو مسابقه و این حرفا نشم به خصوص تو ایران که سر کار می ذارن.

خیلی با حال بود
.......................................................
اما نظر من:
خب اولش که ضایع می شم
بعد هم فکر می کنم از خدا خواسته چند دوری تو پیست می زنم که حالم جا بیاد....
کسی نیست که نیست ... حتما لیاقت نداشتن منو ببینن.. من کاریو که دوست داشته باشم انجام می دم .... تازه خدا رو چه دیدی شاید رکوردای قبلیمو هم شکستم

 

[taravat_tree]

هیچی !
صورتمو می خاروندمو با خمیازه ای عمیق از رختخواب پا میشدم !!!!

 

[n_latifi]

نهایت سعیم رو میکنم که اول بشم که نگاهها به طرف من بشه

 

[jimmi]

من؟...

من؟...

ممنون از نظرتون این اتفاق در زندگی واقعی اتفاق افتاده البته به یه نحو دیگه و در موردی دیگه
چون نمیشد اونو به صراحت گفت بهترین مثال رو پیدا کردم و در ضمن دنبال کارکرد فرمولهای فیزیکی نبودم می خواستم نظر دوستان رو بدونم در شرایطی که توی یه مسابقه که شما بهترین و در اوج حرفه ای خودتون هستین چه احساسی بهتون دست میده وقتی ببینین که بهترین هستین اما هیچکس شما رو نخواد و حتی به اندازه یه درایور آماتور با ماشین در پیتش خواهان ندارین اصلا هم براتون مهم نیست که کسی توی پیست نمونه چون شما اینقدر جام و مدالهای طلا در سطح بین المللی دارین که یه مسابقه افتخاری براتون مهم نیست.

سربازي رو ميگي؟...اوهههفففف...
...حدس ميزنم. از خارج اومده ايد. با كلي افتخار، با كلي تخصص... كسي تحويلتون نگرفت براي كار. مجبورتون كردند بريد سربازي مثل خيليهاي ديگه، كنار كلي آدم درپيت... ولي چه بايد گفت كه اونجا هم حرفتون رو نمي فهمند، اصلاً كسي پيدا نميشه كه بشينه به حرفتون گوش بده. آآآه ه!!!
اگه تو خال نزده باشم، حالت مشابهي بود. نه؟
من بودم كل زندگيِ تا حالام مثل يه جام شيشه اي كه براي ساختنش يه عمر زحمت كشيده بودم تو يه لحظه مي شكست و تمام خيالهام براي اينكه تو مملكتم هواخواه داشته باشم به باد مي رفت.
- يا ازهمونجا برميگشتم.
- يا ميموندم، مبارزه ميكردم، نه براي اول شدن، براي تغيير طرز فكر مردمم. نه با اول شدن، باتغيير فرهنگ و سطح تفكرشون.
- يا ميموندم، و ميشدم يكي مثل اونا. پورشه ام رو (اگه نابودش نميكردم) يه گوشه براي يادگاري قايم ميكردم. بعدم يه سمندي چيزي ميخريدم، مي رفتم تو خيابونا به ويراژ دادن و بدوبيراه گفتن به بقيه مردم و بدوبيراه شنيدن ازشون. و عادت ميكردم به اين كار. بعد يه مدت هم يادم ميرفت پورشم رو كجا قايم كردم، يادم ميرفت چطور ميشه قهرمان شد(قهرمان واقعي)، يادم ميرفت كه اصلاً پورشه رو چطور ميشه روند.
ببخشيد...

 

[حمید...HaMiD]

لزوماًبرای ضایع شدنشون لازم نیست اون جا باشن همین که خبرش برسه کافیه!
در مورد اینم که می دونن من بهترینم و حاضر نیستن بمونن این نشونه ی حسودیشونه!!!!

جالب بود مرسی.

 

[حمید...HaMiD]

من فکر می کنم اگه تو اون شرایط بودم با قیمت گرون بنزین ترجیح می دادم الکی بنزین و هدر ندم و سر خر و(پورشه رو می گم) کج می کردم با بنزینی که داشتم می رفتم جاده چالوس یه دوری بزنم و تا سهمیه بندی جدید خام شرکت تو مسابقه و این حرفا نشم به خصوص تو ایران که سر کار می ذارن.

مرسی ولی اونی که پورشه داره که ککش برای قیمت بنزین وطنی نمیسوزه مخصوصا اگر درامدت به دلار هم باشه!!

 

[حمید...HaMiD]

هیچی !
صورتمو می خاروندمو با خمیازه ای عمیق از رختخواب پا میشدم !!!!

خدائیش هر چی ذوق به خرج دادم کور کردین در ضمن خواب هم نیست به یه شکل دیگری به واقعیت رسیده.

 

[حمید...HaMiD]

سربازي رو ميگي؟...اوهههفففف...
...حدس ميزنم. از خارج اومده ايد. با كلي افتخار، با كلي تخصص... كسي تحويلتون نگرفت براي كار. مجبورتون كردند بريد سربازي مثل خيليهاي ديگه، كنار كلي آدم درپيت... ولي چه بايد گفت كه اونجا هم حرفتون رو نمي فهمند، اصلاً كسي پيدا نميشه كه بشينه به حرفتون گوش بده. آآآه ه!!!
اگه تو خال نزده باشم، حالت مشابهي بود. نه؟
من بودم كل زندگيِ تا حالام مثل يه جام شيشه اي كه براي ساختنش يه عمر زحمت كشيده بودم تو يه لحظه مي شكست و تمام خيالهام براي اينكه تو مملكتم هواخواه داشته باشم به باد مي رفت.
- يا ازهمونجا برميگشتم.
- يا ميموندم، مبارزه ميكردم، نه براي اول شدن، براي تغيير طرز فكر مردمم. نه با اول شدن، باتغيير فرهنگ و سطح تفكرشون.
- يا ميموندم، و ميشدم يكي مثل اونا. پورشه ام رو (اگه نابودش نميكردم) يه گوشه براي يادگاري قايم ميكردم. بعدم يه سمندي چيزي ميخريدم، مي رفتم تو خيابونا به ويراژ دادن و بدوبيراه گفتن به بقيه مردم و بدوبيراه شنيدن ازشون. و عادت ميكردم به اين كار. بعد يه مدت هم يادم ميرفت پورشم رو كجا قايم كردم، يادم ميرفت چطور ميشه قهرمان شد(قهرمان واقعي)، يادم ميرفت كه اصلاً پورشه رو چطور ميشه روند.
ببخشيد...

مرسی عزیزم ولی خال رو اشتباه زدی!!
من دوران نوجوانیم رو خارج از کشور بودم و دوسال آخر دانشگاهم رو(البته ایران خوندم ولی از ویزای دانشجویی استفاده میکردم تا بتونم برای انجام کارهام برم اونور)
اگر هم رفتم سربازی باید بگم که به خاطر اینکه باید در رفت و آمد باشم لازمه که پایان خدمت داشته باشم و اصلا هم دنبال کار نبودم چون بعد از خودم هم تا چندین نسل شاید لازم نباشه کاری انجام بدن.
من معتقدم که همون آدم های در پیت هم گاهی مواقع حرفهایی برای گفتن دارن ولی خوب در پیتن هر چند برای من خیلی هم سخت نیست و از جهاتی هم خوبه چون لااقل برای مدتی از آنهمه تنهایی که داشتم به دورم خدائیش سخت هم نیست.
خیلی وقتها خیلی زحمتها کشیدم و همش بیهوده از آب درآمده ولی اهمیتی نداره زندگی کماکان پر از زیبائیست و باید از آن لذت برد. هرچند که کسی ما را نخواهد که چه موضوع بی اهمیتی است همان بهتر که نخواهند .خلایق به همان میرسند که سزاوارش هستند فقط لطفا برداشتهای فلسفی و عاشقانه نکنین من به عشق کوچکترین اعتقادی لااقل در ایران ندارم به آن معنا که شما فکرش را میکنید.پورشه را همیشه باید راند!!
حالا خدائیش چرا میرفتین توی خیابون و فحش میدادین؟ این نظرتون برام خیلی با مزه و جالب است؟؟!!

 

[pishoo]

فرض کنین شما یکی از مشهورترین رانندگان فرمول1 دنیا هستین و بنا به هر دلیلی تصمیم میگیرین که برگردین ایران.
اینجا یه مسابقه ترتیب میدن و از شما هم دعوت شده و کلی تبلیغات برای این مسابقه شده و همه اطلاع دارن.
مسابقه که شروع میشه به ترتیب شرکت کننده ها وارد میشن.
هر کسی برای خودش کلی طرفدار و تشویق کننده داره تمامی ماشینها هم نهایت همین سمندهای وطنی خودمونه.
به عنوان آخرین نفر نوبت به شما میرسه.
با پورشه آخرین مدلتون میاین توی پیست اما متوجه میشین که حتی یک نفر هم اونجا وجود نداره و فقط خودتونین و خودتون.
خیلی مایلم که اولین حسی رو که بهتون دست میده بهم بگین و کنجکاوم بدونم چیکار میکردین؟

حالا راستش و بگین این راننده هه خودتونید یا از دوستان و...........؟
من جای اون بودم ناراحتیم و بروز نمی دادم و با اعتماد به نفس کامل مسابقه رو می بردم تا تمام بینندگان و طرفدار خودم کنم

 

[saman68]

مرسی ولی اونی که پورشه داره که ککش برای قیمت بنزین وطنی نمیسوزه مخصوصا اگر درامدت به دلار هم باشه!!

سلام درسته ولی بالاخره او بنده خدا هم دلارارو از تو جوبه کنار پیست که در نیاورده تو پیست عرق ریخته از جون مایه گذاشته تا بدست اورده دلش می سوزه الکی هدر بده
موفق باشید

 

[حمید...HaMiD]

حالا راستش و بگین این راننده هه خودتونید یا از دوستان و...........؟
من جای اون بودم ناراحتیم و بروز نمی دادم و با اعتماد به نفس کامل مسابقه رو می بردم تا تمام بینندگان و طرفدار خودم کنم

نه من نیستم چون اصولا به خیلی از مسائل اونقدرها دل نمیبندم تا در موقع احساس شکست ناراحت بشم تازه همیشه از شکستهای کاری که توی زندگی زیاد داشتم درس گرفتم تا بتونم به پیروزی تبدیلش کنم
به نظر من وقتی برنده مسلو خود فرد باشه و نتیجه از قبل معلوم باشه دلیلی نداره تا بخوام وقتم رو تلف کنم.
از نظرتون ممنون.

 

[Sourena_MSE]

سلام حمید عزیز
همیشه در زندگی به دیگران سلام کن اما منتظر جواب کسی نباش.
همیشه به دیگران کمک کن اما منتظر تشکر و تلافی نباش
عزیزم سعی کن اگه در دنیا بهتری و یا بدترین بودی و هرچه بود درمرحله اول مال خودت باشی
یه قهرمان باید خودس قهرمان باشه نه با تشویق و تماشاچی.
من از زمانی که برای خودم ورزش کردم تونستم موفق بشم .

 

[حمید...HaMiD]

سلام حمید عزیز
همیشه در زندگی به دیگران سلام کن اما منتظر جواب کسی نباش.
همیشه به دیگران کمک کن اما منتظر تشکر و تلافی نباش
عزیزم سعی کن اگه در دنیا بهتری و یا بدترین بودی و هرچه بود درمرحله اول مال خودت باشی
یه قهرمان باید خودس قهرمان باشه نه با تشویق و تماشاچی.
من از زمانی که برای خودم ورزش کردم تونستم موفق بشم .

سلام
مرسی از نظرتون من میخوام تا نظرات بیشتری در این مورد بدونم تا بتونم به فردی که براش پیش اومده بهتر کمک کنم چون طرز فکرم متفاوت بود خواستم از نظرات بیشتری برای شرح قضیه به اون فرد استفاده کنم وگرنه مسیر زندگی من بسیار متفاوته و این مسائل فقط میتونن یه نویز کم انرژی باشن که توسط خود سیستم مادر سریعا از مدار حذف میشن.
نظرتون برام جالب بود مجددا ممنون.

 

[En-mechanic]

فرض کنین شما یکی از مشهورترین رانندگان فرمول1 دنیا هستین و بنا به هر دلیلی تصمیم میگیرین که برگردین ایران.
اینجا یه مسابقه ترتیب میدن و از شما هم دعوت شده و کلی تبلیغات برای این مسابقه شده و همه اطلاع دارن.
مسابقه که شروع میشه به ترتیب شرکت کننده ها وارد میشن.
هر کسی برای خودش کلی طرفدار و تشویق کننده داره تمامی ماشینها هم نهایت همین سمندهای وطنی خودمونه.
به عنوان آخرین نفر نوبت به شما میرسه.
با پورشه آخرین مدلتون میاین توی پیست اما متوجه میشین که حتی یک نفر هم اونجا وجود نداره و فقط خودتونین و خودتون.
خیلی مایلم که اولین حسی رو که بهتون دست میده بهم بگین و کنجکاوم بدونم چیکار میکردین؟

من اگه باشم کارم رو شروع میکنم و نمیذارم مردم فکر کنن که من آدم ترسویی هستم
به احترام مردم هم که شده من رانندگی خودم رو انجام میدم
ولی بعد از اون مسابقه هر جا که دستم اومد مسابقه نمیدم

 

[حمید...HaMiD]

من اگه باشم کارم رو شروع میکنم و نمیذارم مردم فکر کنن که من آدم ترسویی هستم
به احترام مردم هم که شده من رانندگی خودم رو انجام میدم
ولی بعد از اون مسابقه هر جا که دستم اومد مسابقه نمیدم

مرسی

 

[RaHNaVaRD]

تصمیم میگیرم حتما اول بشم.