شعر

[isfahan-sp]

تو می‌مانی

تو می‌مانی

[h=2]تو می‌مانی[/h]

نمی‌میرد دلی کز عشق می‌گوید

و دستانی که در قلبی، نهال مهر می‌کاردنمی‌خوابد دو چشم عاشق نور و طلوع روشن فردا

و خاموشی ندارد، آن لبان آشنا، با ذکر خوبی‌ها
نخواهد مُرد آن قلبی که در آن عشق جاوید استتو می‌مانی

در آواز پرستوهای آزاد و رها
آن سوی هر دیوارتو می‌خوانی
بهاران با ترنم‌های هر بارانتو می‌بینی

گل زیبای باورهای نابت، غنچه خواهد کرد
نهال پاک ایمانت، دوباره سبز خواهد شد
نسیم صبح،

عطر آن سلام مهربانت هدیه خواهد داد
و با امواج دریا
بوسه بر دستان ساحل میزنی با عشقتو را با مرگ کاری نیست

تو، خاموشی نخواهی یافتالهی روح زیبا در بدن داری
تو نامیرای جاویدیتو در هر شعله می‌مانی

تو در هر کوچه باغ عاشقی
با مهر می‌خوانی
و آواز تو را
حتی سکوتت را

لبان مردمان شهر، می‌بوسددوباره عشق می‌جوشد
تو چون نوری

سیاهی می‌رود،
اما تو می‌مانی..کیوان شاهبداغی​

 

[isfahan-sp]

بی حضور تو

بی حضور تو

[h=2]بی حضور تو[/h]

در انتظار توام
در چنان هوایی بیا
که گریز از تو ممکن نباشد
.. تو

تمام تنهایی‌هایم را
از من گرفته‌ای خیابان‌ها
بی حضور تو

راه‌های آشکار
جهنم‌اند شمس لنگرودی​

 

[isfahan-sp]

مرز جنون

مرز جنون

[h=2]مرز جنون[/h]

کلماتم را
در جوی سحر می‌شویم
لحظه‌هایم را
در روشنی باران‌ها

تا برای تو شعری بسرایم، روشن
تا که بی‌دغدغه بی‌ابهام
سخنانم را
در حضور باد

این سالک دشت و هامون
با تو بی‌پرده بگویم
که تو را
دوست می‌دارم تا مرز جنون دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی​

 

[isfahan-sp]

شبان عاشق

شبان عاشق

[h=2]شبان عاشق[/h]

من همان شبان عاشقم
سینه چاک و ساکت و غریب
بی‌تکلف و رها
در خراب دشتهای دور در پی تو می‌دوم

ساده و صبور
یک سبد ستاره چیده‌ام برای تو
یک سبد ستاره

کوزه ای پرآب
دسته‌ای گل از نگاه آفتاب یک عبا برای شانه‌های مهربان تو
در شبان سرد

چاروقی برای گامهای پرتوان تو
در هجوم دردمن همان بلال الکنم
در تلفط تو ناتوان
آه از عتاب! سلمان هراتی​

 

[isfahan-sp]

زهر شیرین

زهر شیرین

[h=2]زهر شیرین[/h]

تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق،
که نامی خوش‌تر از اینت ندانم.
وگر – هر لحظه – رنگی تازه گیری،
به غیر از زهر شیرینت نخوانم.

تو زهری، زهر گرم سینه‌سوزی،
تو شیرینی، که شور هستی از توست.
شراب جام خورشیدی، که جان را

نشاط از تو، غم از تو، مستی از توست.بسی گفتند: – «دل از عشق برگیر!
که: نیرنگ است و افسون است و جادوست!»
ولی ما دل به او بستیم و دیدیم

که او زهر است، اما … نوشداروست!چه غم دارم که این زهر تب‌آلود،
تنم را در جدایی می‌گدازد

از آن شادم که در هنگامه‌ی درد،
غمی شیرین دلم را می‌نوازد.اگر مرگم به نامردی نگیرد:

مرا مهر تو در دل جاودانی‌ست.
وگر عمرم به ناکامی سرآید؛
تو را دارم که مرگم زندگانی‌ست.فریدون مشیری​

 

[isfahan-sp]

خوش خیال کاغذی

خوش خیال کاغذی

[h=2]خوش خیال کاغذی[/h]

دستمال کاغذی به اشک گفت:
قطره قطره‌ات طلاست
یک کم از طلای خود حراج می‌کنی؟
عاشقم.. با من ازدواج می‌کنی؟اشک گفت: ازدواج اشک و دستمال کاغذی!؟
تو چقدر ساده‌ای خوش خیال کاغذی!
توی ازدواج ما، تو مچاله می‌شوی

چرک می‌شوی و تکه‌ای زباله می‌شوی
پس برو و بی‌خیال باش
عاشقی کجاست؟ تو فقط دستمال باش!دستمال کاغذی، دلش شکست
گوشه‌ای کنار جعبه‌اش نشست
گریه کرد و گریه کرد و گریه کرد
در تن سفید و نازکش دوید خون دردآخرش، دستمال کاغذی مچاله شد
مثل تکه‌ای زباله شد
او ولی شبیه دیگران نشد
چرک و زشت مثل این و آن نشدرفت اگرچه توی سطل آشغال
پاک بود و عاشق و زلال
او با تمام دستمال‌های کاغذی فرق داشت
چون که در میان قلب خود دانه‌های اشک کاشت.عرفان نظرآهاری​

 

[isfahan-sp]

اسم دلم

اسم دلم

[h=2]اسم دلم[/h]

وقتی دلم به سمت تو مایل نمی‌شود
باید بگویم اسم دلم، دل نمی‌شوددیوانه‌ام بخوان که به عقلم نیاورند
دیوانه‌ی تو است که عاقل نمی‌شود


تکلیف پای عابران چیست؟ آیه‌ای
از آسمان فاصله نازل نمی‌شودخط می‌زنم غبار هوا را که بنگرم
آیا کسی ز پنجره داخل نمی‌شود؟


می‌خواستم رها شوم از عاشقانه‌ها
دیدم که در نگاه تو حاصل نمی‌شودتا نیستی تمام غزل‌ها معلق‌اند
این شعر مدتی‌ست که کامل نمی‌شودزنده‌یاد نجمه زارع​

 

[isfahan-sp]

وفای شمع

وفای شمع

وفای شمع

مردم از درد نمی‌آیی به بالینم هنوز
مرگ خود می‌بینم و رویت نمی‌بینم هنوز بر لب آمد جان و رفتند آشنایان از سرم
شمع را نازم که می‌گرید به بالینم هنوز

آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت
غم نمی‌گردد جدا از جان مسکینم هنوز روزگاری پا کشید آن تازه گل از دامنم

گل به دامن می‌فشاند اشک خونینم هنوز گر چه سر تا پای من مشت غباری بیش نیست
در هوایش چون نسیم از پای ننشینم هنوز سیم‌گون شد موی غفلت همچنان بر جای ماند

صبح‌دم خندید من در خواب نوشینم هنوز خصم را از ساده‌لوحی دوست پندارم رهی
طفلم و نگشوده چشم مصلحت‌بینم هنوز رهی معیری​

 

[persian-pelast]

بادبادک

بادبادک

[h=2]بادبادک[/h]

مهربانم
دیگر نگران تنهایی من نباش
این روزها
دل خوش به محبت غریبه ای هستم
و فانوسی که گهگاه تو برایم روشن می کنی

بیاندیش به بادبادک های بر باد رفته
و کوکانی که پشت چراغ های قرمز
به جای بادبادک معصومیتشان را به باد می دهندسمانه گل محمدی​

 

[persian-pelast]

خوش به حالش

خوش به حالش

[h=2]خوش به حالش[/h]

خوش به حال آنکه قلبش مال توست
حال و روزش هر نفس، احوال توستخوش به حال آنکه چشمانش تویی
آرزوهایش همه آمال توستآنکه دستش تا ابد در دست تو
کوچ او از غصه ها با بال توستمن خطاکارم خداوندا، ولی
دیدگانم تا ابد دنبال توست
​

 

[Arezoya]

سلام دوستان.من خیلی وقت پیش تو یه کتابی یه شعری خوندم که خیلی دوسش داشتم اما اسم شعره یادم نیس فقط میدونم تو این مایه ها بود....یه شاهزاده سوار بر اسبی از مسیری رد میشد....در ضمن فک کنم شعر نو بود....کسی از دوستان اطلاع داره کدوم شعره و شاعرش کیه؟....ممنون میشم اگه کمکم کنین
پ.ن: شعره تو یه کتابی بود که جلد نداشت منم بچه بودم برا همین اسم کتاب یادم نیست.

 

[shirazy]

سلام
بعد از مدتها سر می زنم به این گروه
می بینم بیش از چهار سال است که کسی اینجا چیزی ننوشته
به نظرم این یک نقطه ضعف برای تیم مدیریتی سایت است که نتوانسته جذاب کند فضا را
نشانه ی این ضعف هم می تواند بدون پاسخ ماندن یا دیر پاسخ دادن به همین مطلب من باشد