در یونان باستان ، سقراط تا حد زیادی به دانشمندی اشتهار داشت. روزی یکی
از آشنایان فیلسوف بزرگ به دیدارش آمد و گفت :
می دانی درباره دوستت چه شنیده ام ؟
سقراط جواب داد : یک دقیقه صبر کن ، قبل از این که چیزی بگویی، می خواهم
امتحان کوچکی را بگذرانی که به آن تست ***** سه گانه می گویند.
آشنا پرسید: ***** سه گانه ؟
سقراط ادامه داد: قبل از این که با من درباره دوستم صحبت کنی، شاید بد
نباشد که چند لحظه صبر کنی و چیزهایی را که می خواهی بگویی ***** کنی .
به همین خاطر به این امتحان، تست ***** سه گانه می گویم.
اولین *****، حقیقت است. تو کاملا مطمئنی مطالبی که می خواهی به من
بگویی حقیقت دارد؟ مرد گفت :
نه، درحقیقت من همین الان درباره اش شنیدم و…
سقراط گفت : بسیار خوب، پس تو واقعا نمی دانی که حقیقت دارد، یا خیر.
حالا دومین ***** را امتحان می کنیم، دومین ***** نیکی است. چیزی که می
خواهی راجع به دوست من بگویی، مطلب خوبی است؟
مرد جواب داد: نه، کاملا برعکس … .
سقراط ادامه داد: خُب، پس تو می خواهی به من راجع به او چیز بدی بگویی؛
اما دقیقا از درستی آن مطمئن نیستی. هنوز باید امتحان را ادامه دهی؛ چون
هنوز یک ***** باقی مانده: ***** فایده. مطلبی که می خواهی راجع به دوستم
به من بگویی، فایده ای برای من دارد؟
مرد جواب داد: نه، نه واقعاً.
سقراط نتیجه گیری کرد :
اگر چیزی که می خواهی به من بگویی نه حقیقت است ،نه خوبی دارد و نه
فایده ای دارد، پس چرا اصلاً بگویی؟؟؟
