سنسور باران

AmiR_112

عضو جدید
از سال 1907 که اولین ایده برف پاک کن خودرو بصورت عملی بر روی اتومبیلها بکار گرفته شد مشکل دید کافی راننده ها مطرح شد.پس برف پاک کن هایی با یک تیغه ابداع شدند که بصورت مکانیکی کار می کردند.این برف پاک کن ها با یک اهرم در کنار دست راننده به چپ و راست میرفتند.سپس برف پاک کن های مغناطیسی راهی بازار شدند.مشکل اصلی آنها عدم تنظیم سرعت حرکت تیغه بود و بسیار آهسته بودند.

با گذشت زمان و پیشرفت فناوری خودروسازی برف پاک کن های الکتریکی تک تیغه موتوری ساخته شدندکه محدوده بسیار کمی از شیشه جلو را پوشش میدادند. بعدها با تنظیم زمان بندی حرکت دو تیغه فضای بیشتری از شیشه تحت پوشش برف پاک کن قرار گرفتند.

پیشرفت بعدی که در برف پاک کن های الکتریکی حاصل شد تنظیم سرعت حرکت تیغه ها بود.

خودروسازان پارا فراتر از این گذاشته و علم الکترونیک را بکار گرفتند و از حسگرهای الکترونیکی استفاده کردند.این حسگرها موسوم به حسگر باران وظیفه تشخیص آب,گردوخاک و هر گونه آلودگی بر روی شیشه جلوی خودرورا بر عهده دارند و به محض تشخیص, برف پاک کن ها را روشن کرده تا دیدراننده را به صد در صد برسانند.

این حسگرها در قسمت بالاومیانی شیشه جلو (معمولا پشت آینه جلو) نصب میشوند.مکانیزم اصلی کاراین حسگرها به این صورت است که نور مادون قرمزرا بازاویه45درجه توسط یک چراغ LED ویژه درمسیری برروی سطح شیشه میتاباند.این نورازدرون جداره میانی شیشه عبور میکند و بازتابیده میشود و به حسگر بازگشته و توسط گیرنده آن جذب میشود.درحالت عادی بخش عمده ای از نور تابیده شده بازتاب میشود و از دید سنسورهای خودرو این امر به معنی پاک بودن سطح شیشه خودرو است.

در صورتی که شدت نور تابانده شده ازشدت نور دریافت شده کمترباشد به این معنی است که نور به علت وجود آلودگی بر روی شیشه شکسته شده و از شدت آن کاسته است و در ادامه برف پاک کن ها روشن میشود.

نکات دیگری نیز در مورد این نوع حسگرها قابل توجه هستند.برای مثال هنگامی که خودرو خاموش است کار نمی کنند حتی اگر سوئیچ باز باشد.علت این امر این است که اولا از باتری خودرو برق کمتری گرفته شود.ثانیادر صورتی که بر روی شیشه برف یا یخ زیادوجود دارد از صدمه رسیدن به تیغه ها جلوگیری میشود.


 
بالا