هيچوقت آن اندازه احمق نيستم
که بگويم تو را به اندازه ستاره ها دوست دارم
يا
به اندازه دنيا
يا
بي نهايت!
اين حرف احمقانه تعارفي بيش نيست
کسي که نمي داند ستاره هاي آسمان چه اندازه اند
و بي نهايت به کجا ختم مي شود
اما من
تو را به اندازه خودم دوست دارم
و خودم را خوب شناخته ام
اگر جمله شاعرانه اي نيست
و اگر خودخواهانه است
حقيقت است!
و حقيقت اين است که من خودم را از تمام دنيا
بيشتر مي خواهم!
خودم را از تمام دنيا بيشتر شناخته ام
و اگر تو را به اندازه خودم خواسته ام
دوست داشتني حيرت انگيزتر و واقعي تر از اين
در دنيا نخواهي يافت!
که بگويم تو را به اندازه ستاره ها دوست دارم
يا
به اندازه دنيا
يا
بي نهايت!
اين حرف احمقانه تعارفي بيش نيست
کسي که نمي داند ستاره هاي آسمان چه اندازه اند
و بي نهايت به کجا ختم مي شود
اما من
تو را به اندازه خودم دوست دارم
و خودم را خوب شناخته ام
اگر جمله شاعرانه اي نيست
و اگر خودخواهانه است
حقيقت است!
و حقيقت اين است که من خودم را از تمام دنيا
بيشتر مي خواهم!
خودم را از تمام دنيا بيشتر شناخته ام
و اگر تو را به اندازه خودم خواسته ام
دوست داشتني حيرت انگيزتر و واقعي تر از اين
در دنيا نخواهي يافت!
