رد پای احساس ...

[mahsa1984]

فریاد آخر

فریاد آخر

ساز خوشرنگ قشنگ، نغمه ای تازه تر بزن
از سکوت مبهم و، از گریه های شب شکن
.
سر بده آوازه غم ، آواز بغض دم به دم
از لحظه لحظه مرگ من ،بذار بگم من عاشقم
.
تقدیر گل پژمردنه، معنای سر سپردنه
تقدیر قلب عاشقم ،شکستنه شکستنه
.
حالا دلم کاسه خون، رسیده به مرز جنون
فریاد بغض بیصدا ،رسیده تا به آسمون
.
مردنه من دیدنیه ،سکوت من گفتنیه
وقت رهایی از منه، اومدنی رفتنیه
.
تو غمکده جای منه، قلبم دیگه نمیزنه
نبودنت کنار من،آتیش به جونم میزنه

 

[spacechild]

پاهایت را جمع کن.
می خواهم گلیم احساسم را کوتاه تر کنم!
نه...
نرو!
کوتاه می کنم
تا دیگر
جزتو..
جایی برای کسی نباشد!
تو...
بمان!

 

[toraj_reza63]

سلام
در دریاچه احساس و پاکی وجودت
قورباغه ای پایم را گاز گرفت

 

[linux_0011]

ماه من غصه چرا؟؟
آسمان را بنگر که هنوز بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر به ما می خندد.
یا زمینی را که دلش از سردی شبهای خزان
نه شکست و نه گرفت بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید
و در آغاز بهار دشتی از یاس سپید زیر پاهامان ریخت
تا بگوید که هنوز پر امنیت احساس خداست.


ماه من غصه چرا؟؟
تو مرا داری و من هر شب و روز
آرزویم همه خوشبختی توست
ماه من دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن
کار آنهایی نیست که خدا را دارند...
ماه من غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید
یا دل شیشه ای ات از لب پنجره
عشق زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود که خدا هست خدا هست
او همانیست که در تارترین لحظه شب
راه نورانی امید نشانم می داد
او همانیست که هر لحظه دلش میخواهد
همه زندگی ام غرق شادی باشد
ماه من غصه اگر هست بگو تا باشد
معنی خوشبختی بودن اندوه است...
اینهمه غصه و غم اینهمه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه میوه یک باغند
همه را با هم و با عشق بچین ولی از یاد مبر
پشت هر کوه بلند سبزه زاری است پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می خواند
که خدا هست خدا هست

 

[artmiss]

تو بارون كه رفتي
شبم زير و رو شد
يه بغض شكسته
رفيق گلوم شد
تو بارون كه رفتي
دل باغچه پژمرد
تمام وجودم توي آينه خط خورد
هنوز وقتي بارون توكوچه ميباره
دلم غصه داره دلم بيقراره
نه شب عاشقانه ست
نه رويا قشنگه
دلم بي تو خونه
دلم بي تو تنگه....

يه شب زير بارون
كه چشمم به راهه
ميبينم كه كوچه پر نور ماهه
تو ماه مني كه تو بارون رسيدي
اميد مني تو شب نا اميدي ....

 

[artmiss]

اي پرنده مهاجر
سفرت سلامت اما
به كجا ميري عزيزم
قفسه تموم دنيا
روي شاخه هاي دوري
چه خوشي داره صبوري
وقتي خورشيدي نباشه
تا هميشه سوت و كوري
ميگذره روزاي عمرت
تويه جاده هاي خلوت
تا بخواي برگردي خونه
گم ميشي تو باغ غربت
واسه ما فرقي نداره
هر جا باشيم شب نشينيم
دلخوشيم به اينكه شايد
سحر رو يه روز ببينيم
آخرش يه روزي هجرت
درخونه اتو ميكوبه
تازه اون لحظه ميفهمي
همه آسمون غروبه!....

 

[artmiss]

برقرار باشي و سبز
گل من تازه بمون
نفسم پيش كش تو
جاي من زنده بمون
باغ دل بي تو خزون
موندني باش مهربون
تو كه از خود مني
منو از خودت بدون
غزل و قافيه بي تو
همه رنج انتظاره
اين همه شعر و ترانه
همه بي عطر وبهاره
موندني باشي هميشه
لب پاييزو نبوسي
نشه پر پر شي عزيزم
مهربون گلم نپوسى....

 

[tools]

خوب می دانی که در چشمت گرفتارم هنوز
روز و شب خوابم ربودی باز بیدارم هنوز

نازنین با من مگو دل بر کن از تکرار من
گرتو تکرار منی جویای تکرارم هنوز

گرچه تن زخمی و خاکی در رهت افتاده است
نیست بر ایینه دل هیچ زنگارم هنوز

فاش می گویم به تو ، با من غریبی ات چرا ؟
رمز و راز من تویی ، دنیای اسرارم هنوز

من به پهنای امید خود گل شوق تو را
در میان این کویر تشنه می کارم هنوز

می شناسم مرگ را بی وحشت اما قلب من
می تپد در سینه چون از عشق سرشارم هنوز

شعر هایم سوخت و خاکسترش در مشت من
باز می بینم تو را معنای آثارم هنوز

 

[Arman K]

غم

غم

در خواب ناز بودم شبی
دیدم کسی در می زند
در را گشودم روی او
دیدم غم است در می زند
ای دوستان بی وفا
از غم بیاموزید وفا
غم با آن همه بیگانگی
هر شب به من سر می زند...

 

[Arman K]

از تو

از تو

من از تو زنده ام و می میرم از تو
...
اگر از تو به خودسوزی رسیدم
اگر از درد تو خسته ترینم
تو را می بخشم ای ...
تو را می خواهم ای ...

 

[samira3242]

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]می خواهمت چنانکه شب خسته خواب را[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]می جویمت چنانکه لب تشنه آب را[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]محو توام چنانکه ستاره به چشم صبح[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]یا شبنم سپیده دمان آفتاب را[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]بی تابم آنچنانکه درختان برای باد[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]با کودکان خفته به گهواره تاب را[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]بایسته ای چنانکه تپیدن برای دل[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]یا آنچنانکه بال پریدن عقاب را[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]حتی اگر نباشی، می آفرینمت[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]چونانکه التهاب بیابان سراب را[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=verdana,tahoma,arial,helvetica,sans-serif][SIZE=+0]با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را[/SIZE][/FONT]​

​

[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif] [/FONT][/FONT]

 

[Arman K]

آرزو دارم...

آرزو دارم...

آرزو دارم شبی عاشق شوی
آرزو دارم بفهمی درد را
تلخی برخوردهای سرد را
می رسد روزی که بی من لحظه ها را سر کنی
می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی
می رسد روزی که شبها در کنار عکس من
نامه های کهنه ام را مو به مو از بر کنی

 

[@ RESPINA @]

آري، ما غنچه يك خوابيم.
غنچه خواب؟ آيا مي شكفيم؟
يك روزي، بي جنبش برگ.
اينجا؟
ني، در دره مرگ.
تاريكي، تنهايي.
ني، خلوت زيبايي.
به تماشا چه كسي مي آيد، چه كسي ما را مي بويد؟

و به بادي پرپر...؟
و فرودي ديگر؟​

 

[hamedinia_m51]

همیشه خواب تو دیدن دلیل بودن من بود

چراغ راه بیداری اگه بود از تو روشن بود

 

[MEMOL...]

گفتی دوستت دارم و رفتی !

از دور سایه هایی غریب می آمد ...

از جنس دلتنگی... اندوه... تنهایی... و شاید عشق !

و ایـــــنها همه پیش از قصه لبخند تو بود ...!
​

 

[silenta]

کوه
دشت
دریا
کویر
و من
و من اوج عشق
و تو
و تو اوج زیبائی
و خدا
و خدا تنهاترین معشوق

 

[MEMOL...]

مدتی است رفته ای ...

من اما خودم را

میان هیاهوی شهر پنهان کرده ام ...

شاید از یادت ببرم لحظه ای !

وقتی کم کم به آخر می رسد ، نفس هایم در هوای بودن تو ...

باز حرف دلم این است :

کاش ...

کاش بدانی

یاد تو

بی وجودت زیبایت

سخت و نفس گیر است ...!
​

 

[hamedinia_m51]

اونكه پشت شيشه شبا سر میذاره
میدونه پنجره بین ما دیواره
از پشت شیشه ها با رنج بی زبونی
میخونه با اشاره حدیث مهربونی حدیث مهربونی

پشت این پنجره های بسته نامهربون
برام از خوبی و از شادی بخون
پشت این پنجره های بسته نامهربون
برام از خوبی و از شادی بخون

صدای گریه هامون،نوای هر شب ماست
تو این شب غریبه،صدای تو آشناست
تو این کویر غربت کسی به فکر ما نیست
به فکر آبی دور به فکر دریاها نیست

شب،نباید،تو دلم،خونه کنه
بگو آفتاب زلفاشو شونه کنه

 

[spacechild]

نه شعر!
نه عشق!
این روزها سرم خیلی شلوغ است.
اصلا حوصله ندارم.
...
..
کاش هیچ وقت پینوکیو به دنیای کودکی ما نیامده بود.
آن وقت از بینی درازم فقط زشتی چهره بود...
که دستگیرت می شد.
افسوس!
که هم تو کودک بوده ای؛هم من!

 

[yuhana]

برای من رنجی است دیدار آدمیان

حتی زمانی که می خندند

در چشمان همه آنها تاریکی

اندوه

نیستی و کاستی می گذرد

روزی را به سان گل پامچال زیستن

بهشتی یک روزه خواهد بود

 

[MEMOL...]

چشم هايم

دور تا دور تو را

ديواري بلند کشيده اند

که ...

باورکن! دست خودم نيست ...

اگر مي خواهي سرک بکشي بيرون

بايد پا بگذاري روي نگاهم

و بالا بروي ...

بگذار عزيزم !

راهي جز اين نيست ...!
​

 

[yuhana]

برای آنکه بتوان کمی ..... حتی شده کمی
زندگی کرد
باید دوبار متولد شویم
ابتدا تولد جسممان است و سپس تولد روحمان
هر دو تولد مانند کنده شدن می ماند
تولد اول بدن را به این دنیا می کشاند
و تولد دوم روح را به آسمان پرواز می دهد .....

 

[yuhana]

گوش کن
دورترین مرغ جهان می خواند ...

 

[hamedinia_m51]

از آخرین رد پای بودنم گذشت .....انگار کنار جاده خط کشیدم که بمانم
ماندنی که بوی تلخ رفتن می دهد
.........این جا درخت یاد جنگل که می اندازدم ،.....چند تای درخت هارا رد
شوم از کنار جاده که جنگل را فقط یک درخت ببینمم از دور ؟؟؟
.........................گیرم این جاده سرعت گیر هم که نداشته باشد ......
یک بار برای همیشه ریسک میکنم ..........................................
خنده ام میگیرد .... جنگل با یک درخت .... دریا با یک قطره .......جاده ......
جاده بایک مسافر .................
جای ماندن نیست بروم بهتر است .​

 

[tools]

یک لحظه نشد خیالم آزاد از تو
یک روز نگشت خاطرم شاد از تو
دانی که ز عشق تو چه شد حاصل من
یک جان و هزار گونه فریاد از تو

 

[hamedinia_m51]

آسمان را تا رفته ای رنگی نیست
در ملال شب به جز دست فراق
کس نوازنده ساز دل من نیست
مهتاب شبهای بلندم
نوازشهای گرم دستهایت
دگر آرام جان خسته ام نیست
مرا با تاری خلوتگه یادت
تو ای مهتاب شبهای بلندم
دگر تاب و توان سازشم نیست
دلم نیست٬ جانم نیست
این دل شب زده تنهایم
طاقت دوری مهتابش نیست
توی ای مهتاب شبهای بلندم
آتش جانم که افتاده به تن
سوز سرمای زمستان هم حریفش نیست
دلم تنگ است .....
زمان بی رحم است ....
روز از پی شب می رود و
دلم تنگ نوازشهای یار است
سرم در فکر آغوش تو مهتاب است
و چشمم ...نیاز آلود دیدارت

 

[yuhana]

فقط سکوت های راستین قادر است هزار توی درون ما را کشف کند .........

 

[yuhana]

مردگان را صدا می زنیم

جوابمان را می دهند

زندگان را صدا می زنیم

پاسخی شنیده نمی شود

بر روی برگهای خشک که قدم میزنیم

صدا می کند

برگهای سبز صدائی ندارند ......

(شاعری از نیجریه)

 

[hamedinia_m51]

 

[hamedinia_m51]

چيزي بگو بگذار تا هم صحبتت باشم
لختي حريف لحظه هاي غربتت باشم
اي سهمت از بار امانت هر چه سنگين تر
بگذار تا من هم شريك قسمتت باشم
تاب آوري تا آسمان روي دوشت را
من هم ستوني در كنار قامتت باشم
سنگي شوم در بركه ي آرام اندوهت
يا شعله واري در خمود خلوتت باشم
زخم عميق انزوايت دير پاييده است
وقت است تا پايان فصل عزلتت باشم
صورتگر چشمان غمگين تو خواهم بود
بگذار همچون آينه در خدمتت باشم ...