Loving Geologist
عضو جدید
دیوریت:
دیوریت ها سنگ های آذرین درونی حدواسط تمام بلورین دانه درشت تا متوسطی هستند که عموماً از پلاژیوکلاز حدود 50 تا 70 درصد حجمی سنگ و کانی های مافیک اغلب هورنبلند و برخی از مواقع اوژیت یا بیوتیت تشکیل گردیده اند.نوع پلاژیوکلاز در دیوریت ها معمولا از نوع آندزین بوده و غالبا زون بندی نشان می دهد. کانی های اصلی تیره دیوریت را هورنبلندهای سبز یا قهوه ای، بیوتیت، اوژیت، و کمتر هیپرستن تشکیل می دهند. آلکالی فلدسپار و کوارتز کانی های فرعی سنگ را تشکیل داده که اغلب همراه با بافت میرمیکیتی می باشند.بافت دیوریت ها بسیار متنوع بوده و از جمله می توان به وجود بافت های هیپیدیومورف گرانولار، آلوتریومورف گرانولار و پویکیلیتی اشاره نمود. در برخی از موارد دیوریت دارای بافت پورفیری است که در این حالت آنرا تحت عنوان دیوریت پورفیری نامگذاری می نمایند. لایه ها و تجمعات جداگانه ای از کانی های روشن و تیره نیز در برخی از انواع دیوریت ها گزارش گردیده است.
در بسیاری موارد تشخیص دیوریت و گابرو به دلیل شباهت هایی که بین این دو سنگ وجود دارد کار بسیار دشواری است. از معیارهای زیر می توان برای تشخیص دیوریت و گابرو استفاده کرد: گابرو مافیک و ملانوکرات بوده و ضریب رنگی آن بیش از 35 درصد است در حالی که دیوریت معمولا مزوکرات است و ضریب رنگی آن کمتر از 53 درصد می باشد. نوع پلاژیوکلاز در دیوریت آندزین و در گابرو لابرادوریت است. کانی های مافیک دیوریت شامل هورنبلند و بیوتیتی ندرتا پیروکسن بوده در حالی که کانی های مافیک گابرو شامل پیروکسن و اولیوین و کمتر هورنبلند می باشند.
سنگ های همراه دیوریت بیشتر تونالیت و کوارتزدیوریت هستند در حالی که سنگ های همراه گابرو را غالبا آنورتوزیت، پریدوتیت، و پیروکسنیت تشکیل می دهند. رنگ پلاژیوکلاز در نمونه دستی سفید تا شیری است در حالی که در گابرو خاکستری تا خاکستری مایل به سبز است. علاوه بر دیوریت های معمول انواع کمیاب تری از دیوریت ها وجود دارند که در زیر به ربخی از انواع آنها اشاره می نماییم:
آنکریت: دیوریتی با وصله های ایزوله شده ای از کانی ها و رگه های فلسیک.
کلوروفیر: یک کوارتز دیوریت پورفیری سبز رنگ است.
دانگانوفیت: یک دیوریت غنی از اسپینل و کرندوم است.
پلوماسیت: یک دیوریت دانه درشت با بافت زینومورف گرانولار حاوی بلورهای کرندوم که به وسیله الیگوکلاز دربرگرفته شده اند.
دیوریت ها سنگ های آذرین درونی حدواسط تمام بلورین دانه درشت تا متوسطی هستند که عموماً از پلاژیوکلاز حدود 50 تا 70 درصد حجمی سنگ و کانی های مافیک اغلب هورنبلند و برخی از مواقع اوژیت یا بیوتیت تشکیل گردیده اند.نوع پلاژیوکلاز در دیوریت ها معمولا از نوع آندزین بوده و غالبا زون بندی نشان می دهد. کانی های اصلی تیره دیوریت را هورنبلندهای سبز یا قهوه ای، بیوتیت، اوژیت، و کمتر هیپرستن تشکیل می دهند. آلکالی فلدسپار و کوارتز کانی های فرعی سنگ را تشکیل داده که اغلب همراه با بافت میرمیکیتی می باشند.بافت دیوریت ها بسیار متنوع بوده و از جمله می توان به وجود بافت های هیپیدیومورف گرانولار، آلوتریومورف گرانولار و پویکیلیتی اشاره نمود. در برخی از موارد دیوریت دارای بافت پورفیری است که در این حالت آنرا تحت عنوان دیوریت پورفیری نامگذاری می نمایند. لایه ها و تجمعات جداگانه ای از کانی های روشن و تیره نیز در برخی از انواع دیوریت ها گزارش گردیده است.
در بسیاری موارد تشخیص دیوریت و گابرو به دلیل شباهت هایی که بین این دو سنگ وجود دارد کار بسیار دشواری است. از معیارهای زیر می توان برای تشخیص دیوریت و گابرو استفاده کرد: گابرو مافیک و ملانوکرات بوده و ضریب رنگی آن بیش از 35 درصد است در حالی که دیوریت معمولا مزوکرات است و ضریب رنگی آن کمتر از 53 درصد می باشد. نوع پلاژیوکلاز در دیوریت آندزین و در گابرو لابرادوریت است. کانی های مافیک دیوریت شامل هورنبلند و بیوتیتی ندرتا پیروکسن بوده در حالی که کانی های مافیک گابرو شامل پیروکسن و اولیوین و کمتر هورنبلند می باشند.
سنگ های همراه دیوریت بیشتر تونالیت و کوارتزدیوریت هستند در حالی که سنگ های همراه گابرو را غالبا آنورتوزیت، پریدوتیت، و پیروکسنیت تشکیل می دهند. رنگ پلاژیوکلاز در نمونه دستی سفید تا شیری است در حالی که در گابرو خاکستری تا خاکستری مایل به سبز است. علاوه بر دیوریت های معمول انواع کمیاب تری از دیوریت ها وجود دارند که در زیر به ربخی از انواع آنها اشاره می نماییم:
آنکریت: دیوریتی با وصله های ایزوله شده ای از کانی ها و رگه های فلسیک.
کلوروفیر: یک کوارتز دیوریت پورفیری سبز رنگ است.
دانگانوفیت: یک دیوریت غنی از اسپینل و کرندوم است.
پلوماسیت: یک دیوریت دانه درشت با بافت زینومورف گرانولار حاوی بلورهای کرندوم که به وسیله الیگوکلاز دربرگرفته شده اند.