کشف دلیل علمی ازدواج مردان و زنان متضاد با هم:
پژوهشگران برزيلي پايه هاي علمي اين موضوع که در انتخاب شريک زندگي افراد متضاد همديگر را جذب مي کنند را کشف کردند. محققان پارانا در برزيل که نتايج يافته هاي خود را در کنفرانس سالانه انجمن ژنتيک انساني اروپا مطرح کردند توانستند پايه هاي ژنتيکي جذب افراد متضاد را در انتخاب شريک زندگي پيدا کنند.
اين کشف نشان مي دهد که افراد از بيني خود به عنوان نوعي "جي پي اس" براي پيدا کردن نيمه گمشده خود استفاده مي کنند.
اين محققان به منظور دستيابي به اين نتايج، پروفايل ژنتيکي 90 زوج ازدواج کرده و پروفايل ژنتيکي 150 زوج گروه زن و مرد که به صورت اتفاقي انتخاب شده بودند را با هم مقايسه کردند و در اين مقايسه توجه خود را به پادگنهاي سازگارسنجي (MHC) معطوف کردند. MHC بخشي بنيادي DNA در سيستم ايمني است و موجب مي شود که هر فردي بوي بدن خاص خود را داشته باشد.
اين محققان کشف کردند که تفاوتهايي که در ژنهاي MHC افرادي که واقعا زن و شوهر بودند وجود داشت بسيار بيشتر از تفاوتهاي ژنتيکي زوجهايي بود که به صورت اتفاقي و تنها براي انجام اين تحقيقات گروه بندي شده بودند.
به گفته اين دانشمندان، وقتي يک فرد شريکي را براي زندگي خود انتخاب مي کند که بوي مختلفي با بوي خود وي دارد. اين نشان مي دهد که اين زوج فرزنداني خواهند داشت که سيستم ايمني آنها براي رويارويي با بيماريها مقاوم تر است.
اين مکانيزم تکاملي موجب مي شود افرادي که از نظر ژنتيکي به هم شبيه هستند و يا نسبت خويشاوندي با هم دارند چندان تمايل به ازدواج با هم نداشته باشند. به اين ترتيب سيستم ايمني نسلهاي آينده آنها مقاوم تر مي شود.
به علاوه احتمال باروري در افرادي که از نظر ژنتيکي تفاوتهاي زيادي با هم دارند افزايش مي يابد.
براساس گزارش ساينس ديلي، نتايج اين کشف نقش مهمي در تضمين توليد مثل سالم و تولد فرزنداني با يک سيستم ايمني قوي خواهد داشت.
پژوهشگران برزيلي پايه هاي علمي اين موضوع که در انتخاب شريک زندگي افراد متضاد همديگر را جذب مي کنند را کشف کردند. محققان پارانا در برزيل که نتايج يافته هاي خود را در کنفرانس سالانه انجمن ژنتيک انساني اروپا مطرح کردند توانستند پايه هاي ژنتيکي جذب افراد متضاد را در انتخاب شريک زندگي پيدا کنند.
اين کشف نشان مي دهد که افراد از بيني خود به عنوان نوعي "جي پي اس" براي پيدا کردن نيمه گمشده خود استفاده مي کنند.
اين محققان به منظور دستيابي به اين نتايج، پروفايل ژنتيکي 90 زوج ازدواج کرده و پروفايل ژنتيکي 150 زوج گروه زن و مرد که به صورت اتفاقي انتخاب شده بودند را با هم مقايسه کردند و در اين مقايسه توجه خود را به پادگنهاي سازگارسنجي (MHC) معطوف کردند. MHC بخشي بنيادي DNA در سيستم ايمني است و موجب مي شود که هر فردي بوي بدن خاص خود را داشته باشد.
اين محققان کشف کردند که تفاوتهايي که در ژنهاي MHC افرادي که واقعا زن و شوهر بودند وجود داشت بسيار بيشتر از تفاوتهاي ژنتيکي زوجهايي بود که به صورت اتفاقي و تنها براي انجام اين تحقيقات گروه بندي شده بودند.
به گفته اين دانشمندان، وقتي يک فرد شريکي را براي زندگي خود انتخاب مي کند که بوي مختلفي با بوي خود وي دارد. اين نشان مي دهد که اين زوج فرزنداني خواهند داشت که سيستم ايمني آنها براي رويارويي با بيماريها مقاوم تر است.
اين مکانيزم تکاملي موجب مي شود افرادي که از نظر ژنتيکي به هم شبيه هستند و يا نسبت خويشاوندي با هم دارند چندان تمايل به ازدواج با هم نداشته باشند. به اين ترتيب سيستم ايمني نسلهاي آينده آنها مقاوم تر مي شود.
به علاوه احتمال باروري در افرادي که از نظر ژنتيکي تفاوتهاي زيادي با هم دارند افزايش مي يابد.
براساس گزارش ساينس ديلي، نتايج اين کشف نقش مهمي در تضمين توليد مثل سالم و تولد فرزنداني با يک سيستم ايمني قوي خواهد داشت.
