خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: علمي
تعداد زناني که در سال‌هاي اخير، در کشورهاي مختلف جهان به پستهاي کليدي دست يافته‌اند، رو به افزايش است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) منطقه همدان، متخصصان عصب شناسي معتقدند توانايي مديريت و رهبري در مغز زنان، در طول تاريخ تکامل، گسترش بيشتري يافته است.
کساني که معتقدند زنان مديران بهتري هستند، کم نيستند. عصب شناس معروف آمريکايي «لوآن بريزندين» (Louann Brizendine) تحقيقات مختلفي درباره تفاوتهاي رفتار اجتماعي زنان و مردان انجام داده است. اين تفاوتها ناشي از تفاوتهاي ساختاري است که در طول تاريخ تکامل در مغز زنان و مردان ايجاد شده است.
بريزندين مي‌گويد: به عنوان مثال «به جاي يک جمع فکر کردن» رفتاري زنانه است.
در طول تاريخ، در حالي که وظيفه مردان، پاسداري از حريم خانواده و تأمين خوراک بود، زنان ياد گرفتند که از كودكان و سالمندان مراقبت کنند و همزمان در شرايط مختلف با ساير افراد قبيله هم کنار بيايند.
عصب شناسان مي‌گويند: با اين‌که شمار سلولهاي مغزي زنان و مردان يکسان است، اما مغز زنان کوچکتر است كه علت اين تفاوت فشردگي سلولهاي مغز زنان است. اين فشردگي در عين حال پيش بيني و تحليل رفتار زنان را سخت مي‌کند.
تحقيقات مختلفي که در اين زمينه صورت گرفته، نشان مي‌د‌هند که زنان در مقايسه با مردان در شرايط يکسان از بخش‌هاي بيشتري از مغز خود استفاده و با انعطاف بيشتري فکر مي‌کنند.
همدردي و احساس بيشتر در رفتار زنان، حاصل واکنش‌هاي مغزي است. از تفاوتهاي ساختاري مغز زنان و مردان مي‌توان به بخش‌هاي گويايي و شنوايي مغز اشاره کرد. اين دو بخش، در مغز زنان 11 درصد گسترده‌تر از مغز مردان است. از اين رو جاي تعجب ندارد که زنان توانايي گفتاري بهتري دارند و قادرند احساس خود را بهتر بيان کنند.
«لوآن بريزندين»، عصب شناس آمريکايي مي‌گويد: مغز زنان اين گونه برنامه‌ريزي شده است.
در مقابل، بخش‌هايي که کنترل کننده تحرک بدني، خشونت و رفتار جنسي است، در مغز مردان گسترده‌تر است. به عبارت ديگر مغز مردان براي تصميم گيري در حالت فردي، بهتر برنامه‌ريزي شده است. اين تفاوت نيز ريشه در تاريخ تکامل انسان دارد.
بخش قابل توجه ديگر در مغز زنان، قسمت هيپوکامپ است. اين قسمت از جمله مرکز حافظه احساسي بوده و در مغز زنان گسترش بيشتري پيدا کرده است. اين بخش در مغز زنان در مقايسه با مردان در نخستين سال‌هاي زندگي رشد بيشتري دارد.
گسترش هيپوکامپ، به اين معناست که زنان علاوه بر احساس همدردي بيشتر با ديگران، توانايي بيشتري براي به خاطر آوردن جزييات يک پيشامد احساسي دارند. اين در حالي است که مردان، اغلب جزئيات چنين رويدادهايي را زودتر فراموش مي‌کنند.
به علت اين تفاوتهاي ساختاري، روشن است که مردان و زنان به دو گونه متفاوت از يکديگر فکر مي‌کنند.
عصب شناسان مي‌گويند: اين تفاوتها مي‌توانند مکمل يکديگر باشند. به عنوان مثال ثابت شده است که تيم‌هاي مديريتي که از زنان و مردان تشکيل شده، نسبت به تيم‌هاي تک جنسيتي، پويايي بيشتري دارد و در نهايت موفق‌تر عمل مي‌کند.
«لوآن بريزندين» مي‌گويد: البته آمار و بررسي‌هاي مختلف نشان مي‌د‌هد که زنان با تجربه، در محدوده سني 50 تا 70 سالگي مديران بهتري هستند.
سرويس: علمي
تعداد زناني که در سال‌هاي اخير، در کشورهاي مختلف جهان به پستهاي کليدي دست يافته‌اند، رو به افزايش است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) منطقه همدان، متخصصان عصب شناسي معتقدند توانايي مديريت و رهبري در مغز زنان، در طول تاريخ تکامل، گسترش بيشتري يافته است.
کساني که معتقدند زنان مديران بهتري هستند، کم نيستند. عصب شناس معروف آمريکايي «لوآن بريزندين» (Louann Brizendine) تحقيقات مختلفي درباره تفاوتهاي رفتار اجتماعي زنان و مردان انجام داده است. اين تفاوتها ناشي از تفاوتهاي ساختاري است که در طول تاريخ تکامل در مغز زنان و مردان ايجاد شده است.
بريزندين مي‌گويد: به عنوان مثال «به جاي يک جمع فکر کردن» رفتاري زنانه است.
در طول تاريخ، در حالي که وظيفه مردان، پاسداري از حريم خانواده و تأمين خوراک بود، زنان ياد گرفتند که از كودكان و سالمندان مراقبت کنند و همزمان در شرايط مختلف با ساير افراد قبيله هم کنار بيايند.
عصب شناسان مي‌گويند: با اين‌که شمار سلولهاي مغزي زنان و مردان يکسان است، اما مغز زنان کوچکتر است كه علت اين تفاوت فشردگي سلولهاي مغز زنان است. اين فشردگي در عين حال پيش بيني و تحليل رفتار زنان را سخت مي‌کند.
تحقيقات مختلفي که در اين زمينه صورت گرفته، نشان مي‌د‌هند که زنان در مقايسه با مردان در شرايط يکسان از بخش‌هاي بيشتري از مغز خود استفاده و با انعطاف بيشتري فکر مي‌کنند.
همدردي و احساس بيشتر در رفتار زنان، حاصل واکنش‌هاي مغزي است. از تفاوتهاي ساختاري مغز زنان و مردان مي‌توان به بخش‌هاي گويايي و شنوايي مغز اشاره کرد. اين دو بخش، در مغز زنان 11 درصد گسترده‌تر از مغز مردان است. از اين رو جاي تعجب ندارد که زنان توانايي گفتاري بهتري دارند و قادرند احساس خود را بهتر بيان کنند.
«لوآن بريزندين»، عصب شناس آمريکايي مي‌گويد: مغز زنان اين گونه برنامه‌ريزي شده است.
در مقابل، بخش‌هايي که کنترل کننده تحرک بدني، خشونت و رفتار جنسي است، در مغز مردان گسترده‌تر است. به عبارت ديگر مغز مردان براي تصميم گيري در حالت فردي، بهتر برنامه‌ريزي شده است. اين تفاوت نيز ريشه در تاريخ تکامل انسان دارد.
بخش قابل توجه ديگر در مغز زنان، قسمت هيپوکامپ است. اين قسمت از جمله مرکز حافظه احساسي بوده و در مغز زنان گسترش بيشتري پيدا کرده است. اين بخش در مغز زنان در مقايسه با مردان در نخستين سال‌هاي زندگي رشد بيشتري دارد.
گسترش هيپوکامپ، به اين معناست که زنان علاوه بر احساس همدردي بيشتر با ديگران، توانايي بيشتري براي به خاطر آوردن جزييات يک پيشامد احساسي دارند. اين در حالي است که مردان، اغلب جزئيات چنين رويدادهايي را زودتر فراموش مي‌کنند.
به علت اين تفاوتهاي ساختاري، روشن است که مردان و زنان به دو گونه متفاوت از يکديگر فکر مي‌کنند.
عصب شناسان مي‌گويند: اين تفاوتها مي‌توانند مکمل يکديگر باشند. به عنوان مثال ثابت شده است که تيم‌هاي مديريتي که از زنان و مردان تشکيل شده، نسبت به تيم‌هاي تک جنسيتي، پويايي بيشتري دارد و در نهايت موفق‌تر عمل مي‌کند.
«لوآن بريزندين» مي‌گويد: البته آمار و بررسي‌هاي مختلف نشان مي‌د‌هد که زنان با تجربه، در محدوده سني 50 تا 70 سالگي مديران بهتري هستند.