يکي از احزاب دعوت از مردم غیور به خودداری از خرید بی‌مورد کالاهای خارجی را سرلوحه‌ی برنامه‌های سال 1389 اعلام کرد.
دبیر کل جمعیت زندگی گفت: در سال همت و کار مضاعف، باید فرهنگ باور به تولید داخلی و ضرورت اجتناب از خرید بی‌مورد کالاهای خارجی تقویت گردد، که البته تحقق این مهم مستلزم همت تولید کنندگان به افزایش کیفیت و کاهش قیمت از یک سو و جدیت مردم به پرهیز جدی از خرید کالای خارجی می‌باشد... . چه ضرورتی دارد که ما کالاهای نامرغوب و عمدتاً غیر استاندارد خارجی را – به ویژه در مواد غذایی، مواد شوینده و بهداشتی، پوشاک، کیف و کفش و سایر کالاهای مصرفی – بر تولیدات داخلی ترجیح دهیم؟! این فرهنگ بسیار غلط و نابود کننده‌ای است که متأسفانه در دهه‌های گذشته به اذهان عمومی القا شده است.
وی افزود: مردم، بزرگ‌ترین قدرت تحریم کننده هستند. مردمی که سی‌سال به تحریم‌های گوناگون کشورهای صنعتی و استثمارگر پوزخند زدند و با بصیرت، همت و تلاش خود آنها را در این نبرد خلع سلاح کردند، امروز نیز می‌توانند با یک اراده تصمیم بگیرند با خودداری از خرید بی‌مورد کالاهای خارجی، اقتصاد داخلی را رونق بخشند و مطمئن هستیم که به ویژه نسل نوجوان و جوان کشور می‌توانند با پافشاری رفتاری در مطالبات و سلیقه‌ی خود به بازار، تحول بزرگی در صنعت، بازار، اقتصاد و حتی فرهنگ تولید و مصرف کشور ایجاد نمایند.
وی افزود: متأسفانه در سنوات و دهه‌های گذشته شاهد بودیم که بسیاری از صنایع و تولیدات داخلی با برچسب خارجی به بازار فروش داخلی، به ویژه در مناطق آزاد عرضه شد و بسیاری از مشتریان ناآگاه نیز با صرف هزینه‌های کلان و تحمل رنج سفر، همان کالاها را به نام خارجی خریداری کرده و به شهرهای خود باز گردانند! بسیار تأسف‌بار است که شاهدیم در میان تمامی کارگاه‌های کوچک و متوسط تولیدی، اوضاع کارگاه‌های چاپ یا دوخت برچسب اسامی و برندهای خارجی جهت نصب روی تولیدات داخلی پر رونق‌تر است(؟!)
وی افزود: شاید اکثر مشتریان کالاهای خارجی ندانند که حتی بسیاری از اقلام پوشاک زنانه و مردانه مانند: شلوارهای جین، کیف و کفش، کاپیشن، مانتو و حتی سیسمونی کودکی که در دبی، مکه، مدینه و سایر کشورهای همسایه با مارک خارجی عرضه می‌شود، تولید ایران است و رسانه‌ها باید در این زمینه اطلاع رسانی کنند.
وی در ادامه گفت: این تحقیر هویت ملی، تحمیق مشتری و تضعیف اقتصاد کشور است که حتی روی جوراب مردانه‌ای که در یک کارگاه کوچک در ته بازار بافته می‌شود، یا پیراهنی که در یک سری دوزی در مرکز شهر تهران تولید می‌شود، واژه‌ای خارجی بنویسند و به قیمت‌های متفاوت (مانند جوراب مردانه 300 تومان در بازار و به نام ایرانی و 3500 تومان در بالای شهر به نام خارجی و یا پیراهن 7000 تومان در فروشگاه‌های پوشاک مرکز شهر به نام ایرانی و همان پیراهن را به 130000 تومان در بوتیک‌های بالای شهر به نام خارجی) بفروشند! بدون شک اگر مردم – به ویژه جوانان – نه تنها دیگر وقعی به «برند»های دروغین نگذارند، بلکه با جدیت، جسارت و تیزهوشی، خرید جنس خارجی را بر خود تحریم کنند و جنس مرغوب ایرانی را از بازار مطالبه کنند، این فرهنگ مخرب بر چیده و متغیر خواهد شد و سود ناشی از رونق بازار، ایجاد اشتغال و حتی صادرات نیز متوجه خودشان خواهد بود.
بدون شک مردم حاضر نیستند که تولید کنندگان خارجی به قیمت ضرر و ورشکستگی تولید کنندگان داخلی موفق‌تر باشند و کارگران خارجی در کشور خود به قیمت بی‌کاری هم وطنانشان در داخل کشور در رفاه بیشتری زندگی کنند.
وی در خاتمه افزود: کسانی که از گرایش دینی، عرق ملی و بینش سیاسی بیشتری برخوردارند بهتر می‌دانند که همین کالاهای خرد و مصرفی چه نقشی در ثبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور دارد. چنان چه شاهدیم آمریکا برای مجبور کردن چین به پیوستن در تحریم اقتصادی بر علیه جمهوری اسلامی ایران، کشورهای عربی حاشیه‌ی خلیج فارس و سعودی را مجبور کرد که چین را به تحریم واردات کالاهای چینی تهدید کنند! مگر این کالاها را چه کسانی میخرند؟ آیا غیر از این است که کشور هفتاد میلیونی و غنی ایران، یکی از بزرگ‌ترین خریداران در منطقه است؟! بدیهی است اگر میل مصرف کننده به خرید کالای خارجی، به عزم ملی در خودداری از آن و حمایت تولید داخلی مبدل گردد، نه تنها تحریم‌ها بیش از پیش بی‌معنی‌تر و ناکارآمدتر می‌گردد، بلکه نقش اقتصادی کشور در تعاملات سیاسی - اقتصادی منطقه و جهان نیز پر رنگ‌تر و مؤثرتر از سابق خواهد گشت.
منبع:سایت شبهه
دبیر کل جمعیت زندگی گفت: در سال همت و کار مضاعف، باید فرهنگ باور به تولید داخلی و ضرورت اجتناب از خرید بی‌مورد کالاهای خارجی تقویت گردد، که البته تحقق این مهم مستلزم همت تولید کنندگان به افزایش کیفیت و کاهش قیمت از یک سو و جدیت مردم به پرهیز جدی از خرید کالای خارجی می‌باشد... . چه ضرورتی دارد که ما کالاهای نامرغوب و عمدتاً غیر استاندارد خارجی را – به ویژه در مواد غذایی، مواد شوینده و بهداشتی، پوشاک، کیف و کفش و سایر کالاهای مصرفی – بر تولیدات داخلی ترجیح دهیم؟! این فرهنگ بسیار غلط و نابود کننده‌ای است که متأسفانه در دهه‌های گذشته به اذهان عمومی القا شده است.
وی افزود: مردم، بزرگ‌ترین قدرت تحریم کننده هستند. مردمی که سی‌سال به تحریم‌های گوناگون کشورهای صنعتی و استثمارگر پوزخند زدند و با بصیرت، همت و تلاش خود آنها را در این نبرد خلع سلاح کردند، امروز نیز می‌توانند با یک اراده تصمیم بگیرند با خودداری از خرید بی‌مورد کالاهای خارجی، اقتصاد داخلی را رونق بخشند و مطمئن هستیم که به ویژه نسل نوجوان و جوان کشور می‌توانند با پافشاری رفتاری در مطالبات و سلیقه‌ی خود به بازار، تحول بزرگی در صنعت، بازار، اقتصاد و حتی فرهنگ تولید و مصرف کشور ایجاد نمایند.
وی افزود: متأسفانه در سنوات و دهه‌های گذشته شاهد بودیم که بسیاری از صنایع و تولیدات داخلی با برچسب خارجی به بازار فروش داخلی، به ویژه در مناطق آزاد عرضه شد و بسیاری از مشتریان ناآگاه نیز با صرف هزینه‌های کلان و تحمل رنج سفر، همان کالاها را به نام خارجی خریداری کرده و به شهرهای خود باز گردانند! بسیار تأسف‌بار است که شاهدیم در میان تمامی کارگاه‌های کوچک و متوسط تولیدی، اوضاع کارگاه‌های چاپ یا دوخت برچسب اسامی و برندهای خارجی جهت نصب روی تولیدات داخلی پر رونق‌تر است(؟!)
وی افزود: شاید اکثر مشتریان کالاهای خارجی ندانند که حتی بسیاری از اقلام پوشاک زنانه و مردانه مانند: شلوارهای جین، کیف و کفش، کاپیشن، مانتو و حتی سیسمونی کودکی که در دبی، مکه، مدینه و سایر کشورهای همسایه با مارک خارجی عرضه می‌شود، تولید ایران است و رسانه‌ها باید در این زمینه اطلاع رسانی کنند.
وی در ادامه گفت: این تحقیر هویت ملی، تحمیق مشتری و تضعیف اقتصاد کشور است که حتی روی جوراب مردانه‌ای که در یک کارگاه کوچک در ته بازار بافته می‌شود، یا پیراهنی که در یک سری دوزی در مرکز شهر تهران تولید می‌شود، واژه‌ای خارجی بنویسند و به قیمت‌های متفاوت (مانند جوراب مردانه 300 تومان در بازار و به نام ایرانی و 3500 تومان در بالای شهر به نام خارجی و یا پیراهن 7000 تومان در فروشگاه‌های پوشاک مرکز شهر به نام ایرانی و همان پیراهن را به 130000 تومان در بوتیک‌های بالای شهر به نام خارجی) بفروشند! بدون شک اگر مردم – به ویژه جوانان – نه تنها دیگر وقعی به «برند»های دروغین نگذارند، بلکه با جدیت، جسارت و تیزهوشی، خرید جنس خارجی را بر خود تحریم کنند و جنس مرغوب ایرانی را از بازار مطالبه کنند، این فرهنگ مخرب بر چیده و متغیر خواهد شد و سود ناشی از رونق بازار، ایجاد اشتغال و حتی صادرات نیز متوجه خودشان خواهد بود.
بدون شک مردم حاضر نیستند که تولید کنندگان خارجی به قیمت ضرر و ورشکستگی تولید کنندگان داخلی موفق‌تر باشند و کارگران خارجی در کشور خود به قیمت بی‌کاری هم وطنانشان در داخل کشور در رفاه بیشتری زندگی کنند.
وی در خاتمه افزود: کسانی که از گرایش دینی، عرق ملی و بینش سیاسی بیشتری برخوردارند بهتر می‌دانند که همین کالاهای خرد و مصرفی چه نقشی در ثبات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور دارد. چنان چه شاهدیم آمریکا برای مجبور کردن چین به پیوستن در تحریم اقتصادی بر علیه جمهوری اسلامی ایران، کشورهای عربی حاشیه‌ی خلیج فارس و سعودی را مجبور کرد که چین را به تحریم واردات کالاهای چینی تهدید کنند! مگر این کالاها را چه کسانی میخرند؟ آیا غیر از این است که کشور هفتاد میلیونی و غنی ایران، یکی از بزرگ‌ترین خریداران در منطقه است؟! بدیهی است اگر میل مصرف کننده به خرید کالای خارجی، به عزم ملی در خودداری از آن و حمایت تولید داخلی مبدل گردد، نه تنها تحریم‌ها بیش از پیش بی‌معنی‌تر و ناکارآمدتر می‌گردد، بلکه نقش اقتصادی کشور در تعاملات سیاسی - اقتصادی منطقه و جهان نیز پر رنگ‌تر و مؤثرتر از سابق خواهد گشت.
منبع:سایت شبهه
