استان سمنان با وسعتی برابر 98515 کيلومتر مربع 8/5 درصد مساحت کل کشور است.
اين استان از نظر مساحت ششمين استان کشور است. وسعت آن حدود چهار برابر تهران می باشد. اين استان در حال حاضر دارای 4 شهرستان 14 شهر 10 بخش و 28 دهستان است.
شهرهای آن عبارتنداز: سمنان، شاهرود، دامغان و گرمسار.شهرهای تابعه استان نیز عبارتند از سمنان - مهدی شهر- شهميرزاد - سرخه -شاهرود -بسطام -تجن -کلاته -خيج -ميامی -بيارجند -دامغان -گرمسار -ايوانکی و آرادان.
استان سمنان در دوران باستان بخشی از چهاردهمين ايالت تاريخی ورن (ورنه) از تقسيمات شانزده گانه اوستايي بود.برخی از دانشمندان اين ايالت را گيلان فعلی می دانند ولی قدر مسلم اين که ورن يا ورنه متشکل از صفحات جنوبی البرز و خوار شمال سمنان، دامغان، خوار, دماوند، فيروزکوه، شهميرزاد، لاسگرد، ده نمک و آهوان، قوشه، ويمه و نقاط کوهستانی مازندران بوده است.
شهرستان سمنان
در زمان کمبوجيه سمنان مانند پلی سه ايالت ری و خراسان و استرآباد را به هم وصل می کرد. در دوره های بعدی نيز منطقه سمنان مورد توجه خاص حکومت های مرکزی قرار گرفت و مناقشه های متعدد بر سراين منطقه بين قدرتمندان در گرفت.
اشکانيان هم ايران را به هجده ايالت تقسيم کرده بودند که يکی از آنها کميس يا قومس در نواحی سمنان و دامغان بود. از زمان سلسله طاهريان تا غزنويان نيز سمنان اهميت خود را حفظ کرد و ازجمله مناطقی بود که شاهد انبوه کشمکش‌ها بود.
يکی از حکام معروف ايالت کومش در زمان غزنويان امير اجل بختيار بن‌محمد معروف به ابوحرب بختيار بود که بانی منار مسجد جامع سمنان و بقعه پير علمدار کرمان بود.سمنان در دوران مغول همچون ساير نقاط ايران از حملات در امان نماند و متحمل خسارات فراوان شد.
اين استان از نظر مساحت ششمين استان کشور است. وسعت آن حدود چهار برابر تهران می باشد. اين استان در حال حاضر دارای 4 شهرستان 14 شهر 10 بخش و 28 دهستان است.
شهرهای آن عبارتنداز: سمنان، شاهرود، دامغان و گرمسار.شهرهای تابعه استان نیز عبارتند از سمنان - مهدی شهر- شهميرزاد - سرخه -شاهرود -بسطام -تجن -کلاته -خيج -ميامی -بيارجند -دامغان -گرمسار -ايوانکی و آرادان.
استان سمنان در دوران باستان بخشی از چهاردهمين ايالت تاريخی ورن (ورنه) از تقسيمات شانزده گانه اوستايي بود.برخی از دانشمندان اين ايالت را گيلان فعلی می دانند ولی قدر مسلم اين که ورن يا ورنه متشکل از صفحات جنوبی البرز و خوار شمال سمنان، دامغان، خوار, دماوند، فيروزکوه، شهميرزاد، لاسگرد، ده نمک و آهوان، قوشه، ويمه و نقاط کوهستانی مازندران بوده است.
شهرستان سمنان
در زمان کمبوجيه سمنان مانند پلی سه ايالت ری و خراسان و استرآباد را به هم وصل می کرد. در دوره های بعدی نيز منطقه سمنان مورد توجه خاص حکومت های مرکزی قرار گرفت و مناقشه های متعدد بر سراين منطقه بين قدرتمندان در گرفت.
اشکانيان هم ايران را به هجده ايالت تقسيم کرده بودند که يکی از آنها کميس يا قومس در نواحی سمنان و دامغان بود. از زمان سلسله طاهريان تا غزنويان نيز سمنان اهميت خود را حفظ کرد و ازجمله مناطقی بود که شاهد انبوه کشمکش‌ها بود.
يکی از حکام معروف ايالت کومش در زمان غزنويان امير اجل بختيار بن‌محمد معروف به ابوحرب بختيار بود که بانی منار مسجد جامع سمنان و بقعه پير علمدار کرمان بود.سمنان در دوران مغول همچون ساير نقاط ايران از حملات در امان نماند و متحمل خسارات فراوان شد.
