در طراحي تقاطع ها مواردي كه بايد مد نظر قرار گيرد به شرح زير است :
الف: طراحي درست جزيره ها ومسيربندي مناسب كه باعث افزايش ايمني و از بين بردن سردرگمي رانندگان در محدوده ي تقاطع و در نتيجه باعث جلوگيري از تصادفات مي شود.
ب: طراحي درست قوس ها و خطوط گردشي كه باعث امنيت تقاطع و افزايش ظرفيت مي شود.
پ: قرارگيري مناسب تقاطع در نيمرخ طولي وپلان كه باعث افزايش ديد و فاصله توقف مي شود .
ت: طراحي درست شيب بندي در تقاطع ها : شيب هاي عرضي نامناسب سبب جمع شدن آبهاي سطحي و در نتيجه كاهش ايمني مي شود.
ج: ميدان ديد در تقاطع ها : وجود موانع فيزيكي از جمله ساختمان ها ، درختان و خودروهاي پارك شده باعث كاهش ظرفيت تقاطع و كاهش ايمني مي شود .
چ: طراحي خطوط كمكي كه باعث افزايش ظرفيت وكاهش ترافيك در تقاطع مي شود.
ح: وضعيت روسازي : وجود ناهمواري و لغزندگي در سطح كه باعث افزايش ترافيك و ثصادفات و پايين آمدن سرعت و ايمني تقاطع مي شود.
خ: وضعيت روشنائي تقاطع : كمبود نور در تقاطع ها در شب باعث كاهش ديد رانندگان و در نتيجه افزايش تصادفات و خطرات ناشي از آن براي عابرين پياده مي شود.
د: طراحي تسهيلات عابرين پياده و طراحي گذرگاهاي عرضي مناسب براي رابط هاي پياده رو كه باعث افزايش ايمني عابرين پياده و كاهش تصادفات مي شود .
ذ: نصب درست علائم و چراغ هاي راهنمائي باعث از بين بردن سردرگمي رانندگان و در نتيجه كاهش تصادفات و افزايش ايمني براي عابرين پياده مي شود .
www.radandishan.org
