تفلون (پلی تترا فلورو اتیلن) (PTFE (Polytetrafluoroethylene

P O U R I A

مدیر مهندسی شیمی مدیر تالار گفتگوی آزاد
مدیر تالار
تفلون (پلی تترا فلورو اتیلن) PTFE (Polytetrafluoroethylene)
استفاده می شود به عنوان: اغلب به عنوان پوشش های سطحی نچسب استفاده می شود.

نام های دیگر: آلگو فلون (Algoflon)، اریفلون (Eriflon)، فلوئن (Fluon)، هالون (Halon)، هستافلون (Hostaflon)

مونومر: تترا فلورو اتیلن

حلال: در هیچ حلالی حل نمی شود.

دانسیته: 2.1 تا 2.3 g/cm[SUP]3[/SUP]

دمای ذوب (Tm): برابر 335 درجه سانتی گراد

دمای انتقال شیشه ای (Tg): برابر 73– درجه سانتی گراد

ویژگی های اشتعال (روش شناسایی آسان):

  • [*=right] نمی سوزد.
    [*=right] دود سفید دارد.

    [*=right] در شعله نمی چکد.

    [*=right] به آرامی ذوب می شود و به صورت ژل در می آید لذا به منظور مشاهده ذوب شدن آن مدت زمان طولانی تری در شعله نگهداری می شود.

    [*=right] بوی سوختن آن شبیه موی سوخته و گزنده است. (سمی!)

چگونگی تولید: پلی تترا فلورو اتیلن (تفلون) پلیمری خطی مشابه با ساختار پلی اتیلن بوده که تنها تفاوت آن جانشینی اتم فلوئور به جای هیدروژن در ساختار مولکولی پلیمر است. تفلون از مونومر تترا فلورو اتیلن تحت فشار و در حضور کاتالیزور پراکساید به روش افزایشی رادیکال آزاد پلیمریزه می شود. این پلیمر در سال 1938 به صورت کاملاً اتفاقی و در پی تحقیقات برای ساخت گازی مؤثر و بی ضرر برای یخچال کشف شد و در سال 1948 توسط شرکت دوپونت (Dupont) به صورت تجاری تولید و به بازار عرضه شد. تفلون دارای بلورینگی بسیار بالا (94%) است. قالب گیری این ماده پس از ذوب به دلیل دارا بودن ویسکوزیته مذاب بالا (حالت ژله ای) بسیار مشکل است از این رو برای شکل دهی آن را در دمای 350 درجه سانتی گراد و فشار بالا شکل دهی می کنند به این روش زینتر کردن می گویند. این پلیمر به دلیل قرارگیری اتم های بزرگ فلوئور در زنجیره آن بسیار قطبی است. در سال ۱۹۵۹ مطالعه‌ای بر روی انواع ظروف انجام شد. این مطالعه نشان داد که گازهای ایجاد شده در هنگام داغ کردن ظروف خشک با پوشش تفلون کمتر از گازهای ایجاد شده توسط روغن های داغ سمی هستند.

مزایا: دارای کمترین ضریب اصطکاک در بین مواد (1%)، مقاومت حرارتی و استحکام بالا، کشش سطحی بسیار پائین، مدول الاستیک پائین، خواص مکانیکی و الکتریکی ثابت در محدوده 20 تا بالای 250 درجه سانتی گراد.

معایب: مقاومت سایشی ضعیف، نمی توان آنرا مانند سایر ترموپلاست ها (گرما نرم ها) شکل دهی کرد.

دیگر خواص: غیر قابل حل بودن در بسیاری از حلال ها، غیر چسبنده بودن، استحکام ضربه بالا، عایق الکتریسیته بسیار خوب.

کاربرد ها: اصلی ترین کاربرد تفلون در پوشش ها و عایق ها است، اندود کردن وسایل خوراک پزی، صنایع شیمیایی و الکتریکی و کاربرد به عنوان فیلم (نوار تفلون) برای مصارف لوله کشی و ...
 
بالا