تحصيلات تکميلی در دانشگاههای معتبر آمريکا

[nahayat_naderi]

اقای الیاس پور ممنون برای توضیحاتتون من رشتم مهندسی مکانیک هست ویک سوالم این هست که از کجا می شه به موقعیت دانشکده ها پی برد.مثلا ایا این امکان وجود نداره که یک دانشگاه کلا خوب مثلا تو مکانیک ضعیف باشه.دوم اینکه اگر یک خانم علاقه مند به حفظ حجابش باشه ایا مشکلی براش پیش میاد یا خیر؟وضعیت خوابگاه ها چطوره؟من شنیدم بعضی خوابگاه ها مختلط هستن در کانادا ایا این مطلب در امریکا هم صدق می کنه پیشاپیش از توجهتون ممنونم

 

[anathema]

اقای الیاس پور ممنون برای توضیحاتتون من رشتم مهندسی مکانیک هست ویک سوالم این هست که از کجا می شه به موقعیت دانشکده ها پی برد.مثلا ایا این امکان وجود نداره که یک دانشگاه کلا خوب مثلا تو مکانیک ضعیف باشه.دوم اینکه اگر یک خانم علاقه مند به حفظ حجابش باشه ایا مشکلی براش پیش میاد یا خیر؟وضعیت خوابگاه ها چطوره؟من شنیدم بعضی خوابگاه ها مختلط هستن در کانادا ایا این مطلب در امریکا هم صدق می کنه پیشاپیش از توجهتون ممنونم

سلام

1. بله اين امکان وجود داره. هر دانشگاهی سياست خودشو داره و تو برخی رشته ها تخصصی تر کار می کنن. البته توجه کنين که تو رشته های ديگه ، ضعيف نيستن بلکه در اولويت اونا نيست. ولی اگه دانشگاه مطرحی ، رشته ای رو ارايه کرد ، بدونين که قطعا از سطح بالايی برخورداره.

2. در مورد حفظ حجاب و رعايت شئونات دينی ، بر خلاف اروپا ، تو آمريکا مشکلی نخواهين داشت. محيط دانشگاه های آمريکا دموکراتيک تر از اين حرفاست. البته بازم بايد توجه کنين که اينجا بعضی از دانشگاه ها دارای گرايشات مذهبی خاصی هستن. موقع انتخاب دانشگاه بايد اين قضيه رو پيگيری کنين تا دچار مشکلی نشين.

3. در مورد خوابگاه ها قاعده خاصی وجود نداره. اغلب دانشگاه ها خوابگاه اختصاصی ندارن و شما بايد خودتون خونه اجاره کنين. اگر هم خواستين از خوابگاه استفاده کنين می تونين تقاضا بدين که هم اتاقی خانم می خوايين. اگه احساس نکنن که شما تعصب دينی راديکال دارين ، مشکلی پيش نخواهد اومد و با شما همکاری می کنن. البته بايد يه نکته رو حتما در اين صورت به ايشون يادآوری کنين : اينکه شما تمايلات جنسی نرمال دارين. اين نکته خيلی مهمه. عذر می خوام اگه صريح مطرح کردم.

موفق باشين

 

[anathema]

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت سيزدهم)

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت سيزدهم)

هزينه های تحصيل

دوستان بايد توجه داشته باشن که تحصيل علاوه بر بالابردن سطح علمی و ارضای ميل به کسب دانش ، کارکردهای ديگه ای هم داره که بارزترين اون به دست آوردن فرصت های شغلی مناسب و برخورداری از جايگاه اجتماعی بالا هستش. به همين خاطر شما بايد هزينه هايی رو که برای ادامه تحصيل تو دانشگاه های معتبر آمريکايی می پردازين رو به چشم يه سرمايه گذاری کاری ببينين و برای اون برنامه ريزی دقيقی انجام بدين.

به عنوان مثال انواع هزينه هايی که شما برای اومدن به آمريکا و اقامت و ادامه تحصيل دارين به اين شرح هستش :

- هزينه های درخواست پذيرش از دانشگاه
- هزينه های آزمون های زبان
- هزينه های آماده کردن مدارک تحصيلی و سوابق علمی و کاری
- هزينه های اخذ ويزا
- هزينه های سفر بين ايران و آمريکا
- هزينه های شهريه تحصيلی
- هزينه های ملزومات تحصيلی مثل کتاب و مقاله و غيره
- هزينه های اقامت و مسکن
- هزينه های خوراک و پوشاک
- هزينه های پزشکی و بيمه
- هزينه های رفت و آمد
- هزينه های تفريح و سرگرمی

انواع هزينه های پيش بينی نشده ديگه که بايد خوب به اونا فکر کنين. البته همون طور که قبلا هم توضيح دادم ، اين هزينه ها بسته به دانشگاه و ايالت و شهر محل سکونت بسيار متفاوت هستن. شما حتما بايد به سايت دانشگاه های مورد نظرتون مراجعه کنين و اين اطلاعات رو به دست بيارين. اغلب اين دانشگاه ها برآورد های خوبی از اين هزينه ها برای دانشجوهای خارجی ارايه می دن که می تونه کمک ارزشمندی باشه.

کمک های مالی

يکی از مهمترين مواردی که شما بايد به اون توجه داشته باشين ، به دست آوردن کمک های مالی هست. تو آمريکا مراکز متعددی برای دانشجوهای خارجی کمک مالی ارايه می دن. معمولا هم اين کمک های مالی مثل خود پذيرش دارای محدوديت هست ، چه از لحاظ ميزان بودجه و چه از لحاظ زمان اقدام. به همين خاطر شما بايد از زمان مناسبی که خود دانشگاه ها اعلام کردن ، اقدام به درخواست اين کمک ها بکنين.

معمولا اولين و محتمل ترين منبع تامين کمک های مالی ، خود دانشگاه ها هستن. دانشگاه ها به طور کاملا سازمان يافته ای به دانشجوهای تحصيلات تکميلی کمک مالی ارايه می دن و اتفاقا خودشون نسبت به ارايه اين کمک ها مصرتر هستن. انواع پست های دستياری تدريس و يا تحقيق از اين نمونه هست. يعنی شما اگه به عنوان دستيار تدريس يه استاد پذيرفته بشين ، در ازای تدريس برای دانشجوهای دوره های ليسانس يا پايين تر می تونين از حقوق نسبتا بالايی برخوردار بشين که به وسيله اون کل و يا بخش قابل توجهی از شهريه تحصيلی شما پرداخته می شه. دستياری تحقيق هم به همين شکل هست. اما بايد توجه داشته باشين که ممکنه در بدو ورود شما رو به عنوان دستيار انتخاب نکنن. شما بايد در يکی دو ترم اول ، صلاحيت علمی و تسلط خودتونو به زبان انگليسی ثابت کنين. همچنين دستياری با توجه به رشته های تحصيلی مختلف ، تفاوت داره. تو برخی رشته ها ، دستياری رايج و فراوونه و تو برخی رشته ها هم خيلی کم هست. بايد همه اينا رو تحقيق کنين.

منابع متعدد ديگه ای هم برای کمک های مالی وجود دارن. مثل کمک های دولتی (چه دولت های ايالتی و چه دولت فدرال) آمريکا و همينطور کمک های مالی شرکت های خصوصی و يا نهاد های بين المللی. من تو پست های بعدی در مورد کمک های مالی توضيحات کاملی خواهم داد. اگه شما فرد پيگيری باشين ، می تونين با دريافت اين کمک های مالی ، تو آمريکا موقع تحصيل ، از رفاه بالايی برخوردار باشين.

بايد حواستون باشه که در مورد اعطای کمک های مالی ، کلاهبرداريهای زيادی هم صورت می گيره. پس بهترين راه دريافت کمک های مالی مراجعه به مراکز معتبر و شناخته شده هست که بعدا کامل توضيح خواهم داد.

تو پست بعدی در مورد مراحل اخذ ويزا مطالبی رو خواهم نوشن.
موفق باشين

 

[niushaarchitect]

اقای الیاس پور ممنون برای توضیحاتتون من رشتم مهندسی مکانیک هست ویک سوالم این هست که از کجا می شه به موقعیت دانشکده ها پی برد.مثلا ایا این امکان وجود نداره که یک دانشگاه کلا خوب مثلا تو مکانیک ضعیف باشه.دوم اینکه اگر یک خانم علاقه مند به حفظ حجابش باشه ایا مشکلی براش پیش میاد یا خیر؟وضعیت خوابگاه ها چطوره؟من شنیدم بعضی خوابگاه ها مختلط هستن در کانادا ایا این مطلب در امریکا هم صدق می کنه پیشاپیش از توجهتون ممنونم

توی کانادا...خوابگاه ها مختلط هست...اما منظورتون چیه؟می تونید اتاق یک نفره بگیرید...! تا اون جایی که من می دونم توی یک اتاق دو جنس مخالف رو نمی ذارن! حالا شاید توی یک طبقه مختلط باشند...نه توی یک اتاق...!

 

[anathema]

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت چهاردهم)

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت چهاردهم)

اخذ ويزا


زمان مناسب برای اقدام جهت اخذ ويزا

در اسرع وقت اقدام کنين ، يعني به محض اينکه تصميم گرفتين تو چه دانشگاهي ادامه تحصيل بدين و فرم رسمي I-20 که نشان دهنده پذيرش شما در اون دانشگاه هست رو دريافت کردين. چنانچه دانشجوي بورسيه هستين ، بايد فرمDS-2019 رو از سازمان بورس دهنده خودتون دريافت کنين. فرم DS-2019 فرمي هست که نشان ميده شما تو برنامه اونا شرکت مي کنين و بايد موقع درخواست مورد استفاده قرار بدين.

بر اساس مقررات ويزاي ايالات متحده ، ويزاها رو نميشه بيشتر از 120 روز قبل از تاريخ شروع برنامه آموزشي مندرج تو فرم I-20 يا DS-2019 صادر کرد. به هر حال ، شما بايد به محض دريافت فرم I-20 يا DS-2019 در خصوص ويزاي خودتون اقدام کنين. اگه روند اخذ ويزا رو بيشتر از 120 روز قبل از تاريخ شروع برنامه تحصيلي خودتون تموم کنين ، کنسولگري يا سفارت ايالات متحده ، ويزاي شما رو نگه ميدارن و زماني که به 120 روز قبل از شروع برنامه رسيدين ، اونو صادر می کنن.

روند تقاضای ويزا

معمولا دانشجويان با مراجعه به سفارت يا کنسولگري ايالات متحده تو کشور زادگاه يا کشور محل اقامت خودشون در خصوص اخذ ويزا اقدام مي کنن. اما چون در حال حاضر ايالات متحده هيچ کنسولگري يا سفارتي تو ايران نداره ، درخواست براي ويزاي ايالات متحده در داخل ايران امکان پذير نيست. دانشجوها و پژوهشگرای ايراني بايد از طريق کنسولگري هايي اقدام کننن که کارمندای فارسي زبان آشنا به نظام و اسناد و مدارک آموزشي ايران دارن. در حال حاضر ، اين کنسولگري ها شامل آنکارا در ترکيه ، ابوظبي در امارات متحده عربي ، و دبي در امارات متحده عربي هست.

عموما بايد براي حضور در مصاحبه مربوط به اخذ ويزا از قبل وقت بگيرين ، هزينه هاي درخواست رو بپردازين و فرم هاي تکميل شده درخواست ويزا و ساير اسناد و مدارک پشتيباني رو با خودتون به جلسه مصاحبه ببرين. به هر حال ، اين رويه در دفاتر کنسولي مختلف متفاوت هست ، بنابراين بايد براي کسب اطلاعات دقيق تر با اونا تماس بگيرين.

فرم هاي دولتي ايالات متحده که در حال حاضر بايد براي درخواست ويزا تکميل کنين ، شامل DS - 156 ، DS - 157 (براي برخي از متقاضيا و نه همه اونا) و DS – 158 هستش. همه اين فرم ها بايد کاملا به زبان انگليسي تکميل بشه و با درج اسمتون ، همونطور که در گذرنامه و ساير اسناد و مدارک انگليسي زبان شما نوشته شده ، امضاء بشن. اطمينان حاصل کنين که حتما به همه سؤالات مندرج تو اين فرم ها پاسخ داده باشين ، در غير اين صورت فرم ها رو از شما قبول نمي کنن.

بررسي و اطمينان حاصل کنين که گذرنامه شما تا حداقل 6 ماه بعد از تاريخ مقرر ورود شما به ايالات متحده معتبر باشه ، زيرا اين يکي از پيش شرط هاي لازم براي صدور ويزا هست. البته هر چه مدت اعتبار گذرنامه بيشتر باشه بهتر هست ، بديهی هست که اگه گذرنامه شما منقضي بشه و شما ناچار به بازگشت به ايران باشين ، مجبور خواهين بود گذرنامه خودتونو تجديد و قبل از بازگشت به ايالات متحده درخواست ويزاي جديد بکنين.

شرايط لازم براي عکس ويزا

بهتره اين عکس توسط عکاسي گرفته شده باشه که تخصص اون گرفتن عکس هاي گذرنامه ست ، زيرا اين عکس نياز به فرمت هاي بسيار ويژه اي داره. عکس ويزا بايد حداکثر شش ماه قبل از تاريخ درخواست براي ويزا گرفته شده باشه. بايد 50 ميلي متر باشه و زمينه سفيد يا سفيد مايل به خاکستري داشته باشه. تو اين عکس ناحيه سر بايد حداقل 50 درصد از عکس را در بر بگيره. در اکثر موارد، سر شما بايد بدون کلاه يا سربند باشه ، اما سربندي که شما معمولاً به دلايل مذهبي مي پوشين عموما قابل قبول هست. سربندي که شما به دلايل ديگه ای مي پوشين قابل قبول نيست. چهره شما بايد به اندازه کافي قابل رويت باشد تا ثابت کنه که عکس متعلق به خود شماست و عکس شخص ديگه ای نيست. (در مورد عکس شايد شرايط کمی تغيير کرده باشه ، به راحتی می تونين به يکی از سفارت خونه ها يا کنسولگری های آمريکا تلفن کنين و شرايط جديد رو بپرسين. تو وب سايت وزارت امور خارجه آمريکا هم اين شرايط نوشته شده)

مقنعه يا روسري که به دلايل مذهبي پوشيده مي شه معمولا قابل قبول هست مشروط به اينکه فرد قابل شناسايي و چهره او در عکس کاملا قابل رويت باشه ، از جمله خط موي روي پيشاني. روبند ، چادر يا مقنعه اي که کليه قسمت هاي مهم صورت را بپوشونه قابل قبول نيست ، زيرا لازم هست که هويت شخص واضح باشه. اما ، بدونين که هم کنسولگري و هم فرودگاه محلي که شما از طريق اون وارد ايالات متحده مي شين ، کارمندای خانم دارن و محل هاي خصوصي ويژه اي وجود داره که که تو اونا ميشه هويت افرادي که به دلايل مذهبي يا فرهنگي مايل نيستن چهره خودشونو به افراد نا محرم نشون بدن ، رو شناسايی کرد. ( اما از من به شما نصيحت ، اگه زياد براتون مهم نيست ، لطفا برای راحت تر گرفتن ويزا ، قيد عکس با حجاب و اين جور چيزا رو بزنين. شما می تونين با موهای از پشت بسته عکس بگيرين )

معيارهای تصميم گيری کنسولگری در مورد شما

کارمند کنسولگري بايد قانع بشه که متقاضي در درجه اول با هدف ادامه تحصيل به ايالات متحده ميره ، واجد شرايط علمي لازم براي شرکت در برنامه تحصيلي مورد نظر هست ، از بودجه کافي براي تکميل تحصيلات خودش برخورداره و فقط مي خواهد طي مدتي که برنامه تحصيل خودشو به اتمام مي رسونه تو ايالات متحده بمونه.

وظيفه کارمند کنسولگري اين نيست که به کار دانشگاه آمريکايي که شما رو پذيرفته نظارت کنه ، همين که شما فرم I-20 رو دريافت کردين تا حدود زيادي نشان ميده که شما حائز شرايط علمي لازم براي ادامه تحصيل در رشته مورد نظر هستين. اما کارمند کنسولگري بايد بررسي و اطمينان حاصل کنه که فرم I-20 بر اساس ، به عنوان مثال ، اسناد جعلي يا پذيرش برحسب اشتباه کارمند مربوطه ، صادر نشده باشه. بنابراين ، شايد بهتر باشه که کارنامه مقاطع تحصيلي گذشته (ترجمه شده به زبان انگليسي و تاييد شده توسط دارالترجمه هاي رسمي) و کارنامه هاي آزمون ها را با خودتون ببرين تا بهتر و راحت تر بتونين پيشينه خودتونو به اثبات برسونين. همچنين بايد انتظار داشته باشين که از شما خواسته بشه خلاصه اي از برنامه هاي تحصيلي خودتونو ارائه بدين.

بخشي از آمادگي علمي ، تسلط به زبان انگليسي در حدي هست که براي شرکت تو برنامه تحصيلي مورد نظر شما لازم هست. اگه شما پذيرش مشروط دريافت کرده باشين و يا براي ادامه تحصيل تو رشته زبان انگليسي به ايالات متحده ميرين ، بديهي هست که پيش شرط هاي مربوط به تسلط به زبان انگليسي کمتر خواهد بود. بسياري از کارمندای کنسولگري ها ، به خوبي زبان هاي ديگه رو مي فهمن و تکلم مي کنن ، اما در صورت لزوم مترجم شفاهي در اختيار شما قرار خواهد گرفت. به خاطر داشته باشين که اگه بتونين به زبان انگليسي ارتباط برقرار کنين ، به نفع شما خواهد بود. اگر برنامه دانشگاهي شما مستلزم تسلط به زبان انگليسي باشه (مثل لزوم ارايه مدارک TOEFL و GRE ) ، کارمند کنسولگري به احتمال قوي مصاحبه رو به زبان انگليسي برگزار ميکنه و ممکن هست از شما بخواد اطلاعاتي رو به زبان انگليسي بخونين و بازگو کنين.

تو پست بعدی اين مطلب رو ادامه خواهم داد

موفق باشين

 

[anathema]

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت پانزدهم)

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت پانزدهم)

ادامه مبحث اخذ ويزا

شما بايد ثابت کنين که براي تأمين هزينه تحصيل در ايالات متحده پول کافي خواهين داشت. قاعده کار اينه که شما بايد با ارائه سند و مدرک ثابت کنين که کل بودجه لازم براي تأمين مخارجتون (اعم از شهريه تحصيلي ، هزينه هاي زندگي ، اياب و ذهاب و ساير هزينه ها) براي سال اول رو دارين. همچنين شما بايد بتونين با ارائه مدارک کافي و معتبر در خصوص بودجه هايي که از منابع قابل اطمينان انتظار ميره ( مثل اسپانسر يا بورس دهنده يا هر شخص ديگه ای که هزينه های شما رو مي پردازه) به نحو منطقي توجيه کنين که چطور مي خواييد مابقي بودجه لازم براي اتمام برنامه تحصيلي خودتون رو تامين کنين.

شما يا اسپانسر شما بايد فرم تعهد پشتيباني(affidavit of support) رو به عنوان بخشي از روند درخواست ادامه تحصيل در دانشگاه مورد نظر تکميل کنين. اين فرم تضمين مي کنه طي مدت اقامت شما بودجه کافي براي رفع نيازهاي شما موجود خواهد بود. شما بايد اين فرم رو به همراه ساير اسناد بانکي تاييد شده برای مصاحبه ويزاي خودتون ببرين.

چنانچه اعضاي خانواده خودتونو به ايالات متحده مي برين ، انتظار مي ره از بودجه کافي براي رفع نيازهاي اونا برخوردار باشين (به خاطر داشته باشين که طبق قانون بستگان دانشجويان نمي تونن به عنوان حقوق بگير مشغول به کار بشن). اگه اعضاي خانواده خود رو در زادگاه خودتون ترک مي کنين و براي ادمه تحصيل به ايالات متحده مي رين ، کارمند کنسولگري از شما خواهد پرسيد طي مدتي که شما مشغول تحصيل هستين ، چه کسي هزينه معاش خونواده تونو تامين خواهد کرد.

معمولا ضروري ترين اسناد و مدارک ديگه براي اثبات ادعاي شما عبارتند از دفترچه هاي بانکي يا صورت حساب هاي مالي که حداقل سه ماه از داد و ستدها را نشون بده ، اطلاعاتي از بانک در خصوص مدت زمان افتتاح حساب و متوسط تراز اون ، فرم هاي مالياتي که نشون دهنده درآمد ساليانه باشه ، شواهد و مدارک مربوط به ساير دارايي ها مثل مالکيت شرکت (مجوز شرکت) ، ملک ، سهام و غيره و يا اسناد و مدارکي که نشان بده بورسيه به شما اعطا شده.

شما بايد ثابت کنين که بعد از تحصيل به کشور خودتون برمی گردين

هر موردي کاملا فردي هست و شما بايد به دقت فکر کنين که چگونه و از طريق چه تعهدي مي تونين به بهترين وجه ممکن ثابت کنين که به کشور زادگاه خودتون باز خواهين گشت. برخي از اسناد و مدارکي که معمولا مفيد هستن عبارتند از اسنادي که ثابت مي کنن شما يا خانواده بلافصل شما مشغول به کسب و کار ثابت و يا مالک خونه هستن ، گواهي نامه هاي موسسات آموزشي داخل کشور، معرفي نامه از سوي يک مقام مسئول (مثلا يک معلم) که مشارکت اجتماعي شما رو نشون بده ، اسناد مالکيت زمين ، گذرنامه منقضي شده که نشان بده شما قبلا هم به خارج از کشور سفر کرده و دوباره به ميهن برگشتين ، اسناد و مدارک خواهران و برادران که نشان بده اونها هم قبلا در خارج از کشور به تحصيل پرداختن و بعد به کشور باز گشتن (گواهي نامه ها ، مدارک تحصيلي ، نامه هايي از کارفرمايان اونا يا گذرنامه هاي فعلي اونا و غيره) ، نامه اي از جانب کارفرماي فعلي شما مبني بر اين که تحصيلاتي که شما براي اون برنامه ريزي کردين براي اونا مفيد خواهد بود ، نامه اي از يک شرکت مبني بر اينکه بعد از اتمام تحصيلات و بازگشت به ميهن توسط اونا استخدام خواهين شد و يا اينکه اونا نياز به کارمنداني با تحصيلاتي دارن که شما در ايالات متحده فرا خواهين گرفت.

مدت زمان مصاحبه

زمان موجود براي کارمند کنسولگري براي مصاحبه با شما بسيار کوتاه هست (شايد يک الي سه دقيقه) زيرا حجم درخواست هاي ويزا که روزانه بايد در کنسولگري هاي ايالات متحده مورد رسيدگي قرار بگيره بسيار زياد هست. به لحاظ اين محدوديت هاي زماني ، کارمند کنسولگري ممنون خواهد شد اگر اسناد و مدارک خودتونو خوب سازماندهي کنين و به سوالاتش پاسخ هايي مختصر و مفيد بدين.

اگر دير درخواست کرده باشين يا رسيدگي بيشتر از اونچه انتظار مي رفت طول بکشه و شما ويزاي خودتونو به موقع دريافت نکنين
دو راه حل خواهين داشت. اول اينکه شما مي توانين از دانشگاه خودتون درخواست کنين که نامه اي رو فکس و در آن قيد کنه که شما مي تونين بعد از تاريخ مندرج در فرم I-20 در دانشگاه حضور پيدا کنين و آخرين مهلت رو نيز ذکر کنن. راه حل دوم اينه که از اونا درخواست کنين پذيرش شما را به ترم بعد موکول کنن.

علت اين دير کرد در صدور ويزا ميتونه دلايل مختلفی داشته باشه. دانشجوياني که در رشته هاي علمي و فني خاصي تحصيل مي کنن ، در معرض بررسي هاي بيشتري قرار دارن (دلايل فنی). همچنين احتمال داره نام يک شخص مشابه نام تروريستي باشه که اسمش تو فهرست سياه ايالات متحده ذکر شده (دلايل امنيتی). يکي ديگر از دلايل احتمالي تاخيرها اينه که کنسولگري درخواست هاي اخذ ويزای زيادي براي رسيدگي داره (دلايل بروکراسی اداری). حتي الامکان حوالي تعطيلات از اقدام براي اخذ ويزا خودداري کنين.

اما به طور کلی نبايد نگران باشين ، چونکه فقط حدود 2 درصد از کليه درخواست هاي ويزا مورد بررسي دقيق تر وزارت خارجه ايالات متحده قرار مي گيره که زمان بيشتري طول مي کشه.

اگه برای شما ويزا صادر نشد ، مي تونين مجددا بلافاصله درخواست شرکت تو مصاحبه ديگه ای بکنين. اما بايد اطلاعات جديدي که تو زمان مصاحبه قبلی به کارمند کنسول گري ارائه نکردين (يا مدارک کافي براي اثبات اون نداشتين) رو اينبار داشته باشين. قبل از اقدام مجدد سعي کنين بفهميد چرا بار اول براي شما ويزا صادر نشد. آيا فرم I-20 ازطرف يک موسسه آموزش عالي معتبر دارين ؟ آيا مي توانين ثابت کنين که بودجه کافي براي تحصيلات شما موجوده ؟ و شما قصد داريد بعد از اتمام تحصيلات به کشور زادگاه خودتون برگردين ؟

تو پست های بعدی مطلب رو ادامه خواهم داد

موفق باشين

 

[hafa1]

گرفتن پذيرش از دانشگاههاي آمريكا

گرفتن پذيرش از دانشگاههاي آمريكا

سلام مي خواهم بدانم چگونه مي شود پذيرش مشروط گرفت

 

[anathema]

سلام مي خواهم بدانم چگونه مي شود پذيرش مشروط گرفت

سلام

سوالتون کمی مبهم هست ، اما همينقدر جواب بدم که بعضی از دانشگاه ها اين اجازه رو به شما ميدن که اگه برخی از شرايط پذيرش رو هنگام درخواست پذيرش نداشته باشين ، اونا رو بعدا تا قبل از شروع کلاسها و ثبت نام کاملتون تکميل کنين. مثلا اگه نمره زبانتون پايين هست ، ممکنه به شما پذيرش بدن اما بايد موقع ثبت نام نمره لازم رو ارايه بدين و يآ اينکه از کلاسهای زبان خود دانشگاه استفاده کنين.

اگه سوالتون رو واضح تر بيان کنين ، بهتر می تونم راهنماييتون کنم.

موفق باشين

 

[anathema]

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت شانزدهم)

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت شانزدهم)

زندگی دانشجويی در آمريکا

تعداد دانشجويان ايرانی در ايالات متحده

طبق نظر سنجی موسسه غير انتفاعی تحصيلات بين المللی Open Doors که هر ساله منتشر می شه ، تو سال تحصيلی 2007-2006 تقريبا 582984 دانشجوی خارجی در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی ايالات متحده ثبت نام کرده بودن که از اين تعداد 2420 نفر اهل ايران بودن.

خدمات پشتيبانی که تو دانشگاه ها ارايه ميشه

مشاور دانشجويان خارجی دانشگاه شما ، اولين ايستگاه برای پاسخگويی به بسياری از سوالاتتون خواهد بود. بخشی از وظيفه مشاور اين هست که به عنوان رابط ميان دانشجويان خارجی و ساير قسمت های دانشگاه و بخش های اجتماعی عمل کنه. اگه مشاور نتونه خودش به سؤال خاصی پاسخ بده ، به احتمال قوی می تونه شما رو به فردی که پاسخ شما را می دونه ارجاع بده.

تو اغلب دانشگاه های آمريکايی ، يه مشاور آموزشی برای شما تعيين خواهد شد. اين فرد عموما تو رشته ای که شما در صدد ادامه تحصيل در اون هستين تخصص داره و اطلاعات و راهنماييهای لازم در خصوص شرايط لازم برای تحصيل در دانشگاه مربوطه و نيز پاسخ به ساير سوالات آموزشی شما رو ارائه خواهد داد. چنانچه به هر دليلی بخواين مشاور آموزشی خودتونو تغيير بدين (شايد گفتگو با شخصی که به عنوان مشاور شما تعيين شده برای شما مشکل باشه و يا اينکه بخواين تغيير رشته بدين) ، که اين موضوع بسيار هم معمول هست ، معمولا می تونين استادی رو انتخاب و از ايشون خواهش کنين که مشاور شما باشن.

بسياری از دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی دارای مراکز مشاوره ای هستن که برای کمک به دانشجويانی که مشکلات شخصی دارن ، از مشکلات خانوادگی گرفته تا ناتوانی های آموزشی ، ايجاد شدن. برای مراجعه به اين مراکز ، حتما نبايد يه مشکل خيلی حاد داشته باشين. اگه به عنوان مثال ، به خاطر امتحانات دچار استرس شده باشين يا احساس غربت کنين ، اونا اين امکان رو برای شما فراهم می کنن که از پشتيبانی و رهنمودهای حرفه ای محرمانه برخوردار بشين. موسسات آموزش عالی مختلف ميزان پشتيبانی های مختلفی رو ارائه می دن و اونو به گونه های متفاوتی سازماندهی می کنن.

در خصوص مشکلات آموزشی ، مراکز يا خدمات آموزشی موجود در دانشگاه می تونن به شما کمک کنن و با برگزاری کلاس ها يا کارگاه های آموزشی ويژه در خصوص مهارت های نوشتن يا تحقيق پشتيبانی لازم رو ارايه بدن.

برخی ديگه از منابع متداول موجود در دانشگاه عبارتند از مراکز آموزش زبان انگليسی ، پشتيبانی مسکن ، پشتيبانی از دانشجويان دچار معلوليت ، گروه های دانشجويی از جمله گروه های دانشجويان خارجی ، مراکز کاريابی که می تونن تو نوشتن رزومه و پيدا کردن دوره های انترنی يا ساير فرصت های شغلی حرفه ای به شما کمک کنن. در برنامه های آشناسازی و توجيهی دانشگاه شرکت و با مشاور دانشجويان خارجی مشورت کنين تا دقيقا بدونين که دانشگاه يا موسسه آموزش عالی شما چه امکاناتی رو ارائه می ده و چگونه می تونين از اين امکانات استفاده کنين.

غذاهای حلال

اگه براتون مهم هست که از غذاهای حلال استفاده کنين ، برخی از دانشگاه ها برنامه های غذايی رو برای دانشجويان با رژيم غذايی خاص از جمله رژيم غذای حلال نيز ارائه می دن. بايد از دانشگاه خودتون بپرسين و در خصوص گزينه های غير دانشگاهی هم اطلاعات لازم رو کسب کنين.

مسکن

به طور کلی قاعده خاصی در مورد نحوه اسکان وجود نداره. ممکنه دانشجويان در داخل يا خارج از دانشگاه زندگی کنن (بعضی از دانشگاه های معتبر دانشجويان رو ملزم می کنن که تو دانشگاه زندگی کنن). نوع مسکن داخل دانشگاه هم بسيار متنوع هست. ممکنه خوابگاه های ويژه ای برای دانشجويان خارجی و يا افرادی که دارای علايق بين المللی هستن تخصيص داده بشه. خوابگاه هايی که تک جنسيتی هستن يا محوطه های تک جنسيتی دارن ، خوابگاه ويژه دانشجويان متاهل يا گزينه های ديگه.

اوايل که به ايالات متحده می آيين ، ممکنه مايل باشين فرصتی برای home stay پيدا کنين. اين يه مسکن دائمی نيست ، بلکه فرصتی هست که مدت کوتاهی نزد يه خانواده آمريکايی اقامت کنين و اين می تونه فرصت بسيار مناسبی برای آشنايی با فرهنگ و زبان آمريکايی باشه.

در نهايت شما ميتونين خودتون اقدام به اجاره (و در صورتی که پول داشته باشين اقدام به خريد) مسکن مورد نظرتون بکنين. توجه داشته باشين که خونه تو اغلب شهرهای آمريکا به مراتب ارزون تر از تهران هست !

تو پست های بعدی مطالب رو ادامه خواهم داد

موفق باشين

 

[سانترا]

تشکر

تشکر

سلام.
مطالب خیلی جالب و مفید بودن. ازتون ممنونم.
بی صبرانه منتظر ادامه مطالب هستم.
من سال سوم دانشگاه هستم و تا حالا 2 تا مقاله ام در کنفرانس های بین المللی پذیرفته شده و مقام خوارزمی هم دارم که یه فرمول ریاضی در رشته شیمی ارائه کردم. فعالیتهای مرتبط با رشتم هم زیاده و بسیار علاقه مند هستم در یک دانشگاه معتبر تحصیل کنم.
اما این دغدغه رو دارم که آیا مقطع فوق رو تو ایران بخونم یا به خارج برم و اینکه کدام کشور رو انتخاب کنم!!!
مطالب شما خیلی بهم کمک کرد. فقط یه خواهشی دارم لطفا برای آزمونهای تافل و GRE بهترین منابع رو معرفی کنید.
باز هم ممنونم.
سربلند باشید.

 

[anathema]

سلام.
مطالب خیلی جالب و مفید بودن. ازتون ممنونم.
بی صبرانه منتظر ادامه مطالب هستم.
من سال سوم دانشگاه هستم و تا حالا 2 تا مقاله ام در کنفرانس های بین المللی پذیرفته شده و مقام خوارزمی هم دارم که یه فرمول ریاضی در رشته شیمی ارائه کردم. فعالیتهای مرتبط با رشتم هم زیاده و بسیار علاقه مند هستم در یک دانشگاه معتبر تحصیل کنم.
اما این دغدغه رو دارم که آیا مقطع فوق رو تو ایران بخونم یا به خارج برم و اینکه کدام کشور رو انتخاب کنم!!!
مطالب شما خیلی بهم کمک کرد. فقط یه خواهشی دارم لطفا برای آزمونهای تافل و GRE بهترین منابع رو معرفی کنید.
باز هم ممنونم.
سربلند باشید.

سلام دوست عزيزم

ممنونم از ابراز لطفتون

من متوجه نشدم که منظور شما کدون مقطع هست !؟

بذارين صادقانه صحبت کنيم. اگه فردی هستين که واقعا تحصيل علم ، عشق و علاقه شماست ، تو ايران درس نخونين. متاسفانه دانشگاه های ايران خيلی خيلی عقب هستن !

در مورد انتخاب کشور مقصد پارامترهای زيادی وجود داره ، من تو اين تاپيک در مورد آمريکا صحبت کردم. چونکه شناختم در اين مورد هست و مصلما معتبرترين کشور علمی دنياست. اگه بيشتر توضيح بدين ميتونم راحت تر راهنماييتون کنم.

در مورد منبع برای toefl و gre ، حقيقتش اطلاعات زيادی ندارم الان. چون مدت هاست که فاصله گرفتم از اين مسايل. اما سعی ميکنم که يه تحقيقی واستون بکنم.

اگه مصر باشين ، به نظر من با شرايطی که توضيح دادين ، قطعا ميتونين از يه دانشگاه معتبر جهانی پذيرش بگيرين. لطفا همه پست های بنده رو تو اين تاپيک بخونين با بيشتر با شرايط اخذ پذيرش آشنا بشين.

موفق باشين

 

[سانترا]

سلام.
ممنون از لطفتون.
ایمیلم رو می نویسم و اگه لطف کنید ایمیلتون رو بدین بیشتر می تونم از راهنمایی هاتون استفاده کنم.
راستی من همون دیروز همه پست های شما رو خوندم.
سربلند باشید.
mohabati_n@yahoo.com

 

[anathema]

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت هفدهم)

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت هفدهم)

روش تدريس اساتيد در کلاس ها

کلاس های مختلف در دانشگاه محل تحصيل شما ممکنه ساختارهای متفاوتی داشته باشن. برخی از کلاس ها ، به ويژه کلاس های مربوط به دوره های آموزشی اوليه علوم ، ممکنه بزرگ و عمدتا مبتنی بر تدريس استاد باشه ، در حاليکه ساير کلاس ها نوعی رويکرد «سميناری» دارن ، با تعداد دانشجوی کمتر و با محوريت بحث بين استاد و دانشجو راجع به مقاله تعيين شده يا ساير موضوعات مرتبط با درس و کلاس. دوره های آموزشی بزرگ مبتنی بر سخنرانی استاد غالبا تعداد «گروه های بحث» کمتری دارن و توسط دانشجويان مقطع تحصيلات تکميلی که به عنوان دستيار آموزشی فعاليت می کنن اداره می شه. حتی تو اين کلاس ها هم از شما انتظار می ره که به طور منظم تو همه کلاس ها شرکت کنين. در سمينارها ، «مشارکت کلاسی» معمولا يکی از معيارهای مهم تعيين نمره است. اين به اين معنا است که نه تنها حضور در کلاس ها بلکه مشارکت فعالانه تو اونا ، از جمله سوال پرسيدن و شرکت کردن تو بحث ها ، حايز اهميت هست.

ممکنه کلاس ها از اونچه که شما انتظار دارين غير رسمی تر باشه. بطوريکه دانشجوها می تونن استاد رو با اسم کوچيک صدا بزنن يا بعضی ها ممکنه خوراکی با خودشون سر کلاس بيارن ، سيگار بکشن و يا اينکه دير سر کلاس حاضر بشن. در مورد نوع و نحوه پوشش هم معمولا هيچ محدوديتی وجود نداره ، اما به هرحال باز هم استاد مسئول اداره کلاس هست و کلاس های مختلف ممکنه به شيوه های متفاوتی اداره بشن. بنابراين سعی کنين موقعيت خاص کلاسی که در اون شرکت می کنين رو درک کرده و زياده روی نکنين. آبروی ايرانی ها رو بايد حفظ کرد. اونا کلی رو ما حساب می کنن.

آموزش تو ايالات متحده روی انديشه و تحليل مبتکرانه و انتقادی تاکيد می کنه ، تا اينکه فقط يادگيری يه سری ايده های دانشمندای بزرگ و حفظ کردن فرمول های اونا باشه. غالبا از شما انتظار می ره که نظريات و تئوری ها رو در خصوص موقعيت ها و مسايل جديد به کار ببرين ، نظر و تفسير خودتونو بيان کنين و حتی نظريه های خاص خودتون رو ارايه بدين و اونا رو بسنجين. ترديد کردن يا مخالفت (مودبانه) با نظرات ديگران ، حتی استاد ، بی احترامی تلقی نمی شه ، پس حالشو ببرين. اما حواستون باشه که وقتی دارين از ديگران نقل قول می کنين و يا حتی خلاصه ای از ديدگاه های ديگران رو ارائه می دين ، هميشه بايد منابع رو ذکر کنين. در غير اين صورت ممکنه به سرقت عقايد و نظرات ديگران متهم بشين که جرم بسيار بزرگی محسوب می شه و حتی می تونه به اخراج از دانشگاه منجر بشه.

يه نکته ديگه هم که برای دوستای ايرانی لازمه گفته بشه ، بحث کپی رايت هست. اگه خدای ناکرده طبق عادت هميشگيتون ، بخوايين يه جزوه ، يا يه مقاله ، کتاب ، CD يا حتی موزيک و عکسی رو بدون اجازه صاحبش کپی بگيرين ممکنه کارتون به زندان هم بکشه ! البته هميشه ميشه با يه جستجوی ساده تو اينترنت ، موارد اينچنينی رو که مجانی به اشتراک گذاشته شدن رو پيدا کرد. اما باز هم حق پرينت گرفتن و کپی کردن ندارين. فقط ميتونين استفاده کنين. لااقل اگه نمی تونين اين عادت رو تو خودتون از بين ببرين ، سعی کنين که همه اين کارهای خلاف رو تو خونه خودتون انجام بدين طوريکه حتی دوستانتون هم خبردار نشن. شما بايد کم کم به کتابخونه نشينی و مطالعه عمومی عادت کنين. در عوض اين کار چند تا حسن هم برای شما داره. علاوه بر اينکه قدر ساخته های دست و ذهن ديگران رو خواهين دونست و ارزشگذاری مالکيت شخصی براتون روشن ميشه ، اين مساله هم به وجود نمياد که شما يه رساله بنويسين و يکی ديگه بياد و با اون دکتری بگيره (من خودم به شخصه چند مورد اينچنينی رو تو ايران ديدم). يادتون باشه که اين حقوق فقط به نفع ديگران رعايت نميشه ، بلکه از داشته های شما هم به همين شدت دفاع خواهد شد.

تو پست بعدی مطلب رو ادامه خواهم داد

موفق باشين

 

[hirad_s55]

با سلام و تشکر از اطلاعات مفیدتون

 

[anathema]

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت هجدهم)

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت هجدهم)

هزينه های درمانی و بيمه

به خاطر بالا بودن هزينه های درمانی در ايالات متحده ، بيمه درمانی برای دانشجويان خارجی ضروری هست. در اين باره شما حتما بايد با مشاور دانشجويان خارجی دانشگاه خودتون مشورت کنين و اطمينان حاصل کنين که هم برای خودتون و هم برای اعضای خونواده که شما رو همراهی می کنن بيمه خدمات درمانی کافی داشته باشين.

برنامه های بيمه معمولا خدمات عادی چشم پزشکی و دندانپزشکی (و برخی مسايل خاص ديگه) رو تحت پوشش قرار نميدن. بسته به توافق های صورت گرفته بين دانشگاه و شرکت بيمه ، بيمه نامه ها ممکنه " بيماری هايی که از قبل وجود داشته " رو تحت پوشش قرار بدن يا نه. چنانچه از قبل بيماری دارين که فکر می کنين برای درمان اون نياز به پوشش درمانی مداوم دارين ، در اين باره با مشاور دانشجويان خارجی دانشگاه خودتون صحبت کنين و از اون بپرسين که آيا لازم هست و اگر هست چطور بايد پوشش بيمه ای اضافی خريداری کنين.

حتی با وجود بيمه ، بازم بايد انتظار هزينه های درمانی رو داشته باشين ، نظير مشارکت در پرداخت هزينه های ويزيت پزشک و نسخه ها ، يعنی اينکه شما بخشی از هزينه رو می پردازين که اغلب مبلغ ناچيزی در حد 10 يا 20 دلار هست و بيمه مابقی رو پرداخت ميکنه. يادتون باشه که بيمه نامه خودتونو بخونين و از قبل بدونين که بيمه شما چه مواردی رو تحت پوشش قرار ميده.

اينکه شما برای درمان به چه محلی مراجعه کنين هم تفاوت زيادی تو هزينه های شما ايجاد ميکنه. البته در اکثر دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی که دانشجوها تو خود دانشگاه زندگی می کنن ، امکانات بهداری و مراقبت های درمانی وجود داره که مراقبت های درمانی خوبی رو با هزينه ای مناسب ارايه ميدن ، اما ميزان خدمات موجود متفاوته و اغلب اين نوع خدمات فقط مختص دانشجوهاست و نه خونواده های ايشون.

مشاور شما می تونه اطلاعات بيشتری درباره ساير منابع مراقبت های درمانی موجود در جامعه ، از قبيل پزشکان خصوصی ، برنامه های گروهی و مراکز فوريت های پزشکی ، ارايه بده. فقط در صورت بروز يه فوريت واقعی بايد به مراکز اورژانس بيمارستان ها مراجعه کرد ، چونکه بر خلاف ايران ، هزينه درمان و مراقبت تو اين مراکز به مراتب از هزينه مراجعه به پزشک يا کلينيک فوريت ها بيشتره و اگر شرکت بيمه از قبل اعلام کرده باشه که چنين هزينه هايی رو متقبل نميشه و يا تشخيص بده که بيماری به اندازه کافی حاد و اضطراری نبوده که به اورژانش بيمارستان مراجعه بشه ، چنين هزينه هايی رو تحت پوشش قرار نخواهد داد.

اطلاعات و رهنمودهای مربوط به مراقبت های بهداشتی ، درمانی و بيمه رو ميتونين در دو کتابچه که توسط NAFSA (انجمن آموزش دهندگان بين المللی) منتشر شده است پيدا کنين. اين دو کتابچه عبارتند از :

To Your Health: Health and Wellness for International Students, Scholars, and Their Families
(بهداشت و سلامت شما : بهداشت و سلامت دانشجويان و پژوهشگران خارجی و خانواده های آنها)

To Your Health: Medical Insurance for International Students, Scholars, and Their Families
(بهداشت و سلامت شما : بيمه درمانی دانشجويان و پژوهشگران خارجی و خانواده های آنها)
​

يادتون نره که مسايل مربوط به بهداشت و درمان و بيمه خدمات درمانی ، از مهمترين مسايل جامعه آمريکايی هست و به علت بالابودن هزينه های درمانی در آمريکا ، اين موضوع هميشه يکی از چالش های دولت مردان آمريکايی بوده و هست. بطوريکه هميشه کانديداهای رياست جمهوری تو آمريکا برای کسب آرای مردم ، سعی ميکنن روی مسايل مربوط به بيمه خدمات درمانی خيلی کار کنن. پس نبايد اين هزينه ها رو دست کم گرفت.

مطالب رو تو پست های بعدی ادامه خواهم داد

موفق باشين

 

[sas_man]

با سلام خدمت شما جناب الياسپور

واقعا ممنونم از مطالبی که تو اين تاپيک دارين مينويسين. از اين لحاظ که از تمامی زوايا دارين اين مساله رو توضيح ميدين فوق العاده ست. من همه پست های شما رو خوندم و مطالب زيادی ياد گرفتم و اين ماجرا به مقدار زيادی برام روشن شد.

اميدوارم که همچنان ادامه بدين و ما از تجربيات شما بهره مند بشيم

 

[anathema]

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت نوزدهم)

ادامه تحصيل در دانشگاههای آمريکا (قسمت نوزدهم)

تا اينجا مطالبی رو درباره کليات تحصيلات تکميلی در ايالات متحده و نيز نحوه اخذ پذيرش از دانشگاه های معتبر اون بيان کردم. سعی کردم که در تمام زمينه هايی که شما عزيزان ممکنه باهاش مواجه بشين ، توضيحاتی رو عرض کنم. حالا با روشن تر شدن ذهنيات شما در اين حيطه ، وقتش رسيده که يک سری اطلاعات تکميلی هم در بخش های مختلف براتون شرح بدم و سعی ام اين هست که کم و کسری باقی نمونه. اميدوارم اين مجموعه که در طول اين چند ماه سعی در فراهم آوردنش داشتم و همچنان هم ادامه خواهم داد ، بتونه به علاقمندانی که قصد ورود به کشور آمريکا به منظور تحصيلات عاليه دارن کمک موثری بکنه و ايشون رو از مراجعات تمام نشدنی به افراد و سايت های گوناگون که عموما هم قابل اعتماد نيستن بی نياز کنه. در پايان اين مجموعه هم قصد دارم که ليستی از معتبرترين وب سايت های دولتی آمريکا و نيز سازمان های فعال در اين زمينه رو خدمتتون ارايه بدم. با آرزوی موفقيت برای شما می پردازيم به ادامه مباحث خودمون.

همونطور که در بخش های ابتدايی اين تاپيک ملاحظه فرمودين ، شما در چند جا ميبايست مطالبی رو با ادبيات خودتون به زبان انگليسی نگارش کنين که نحوه اين نگارش ميتونه تاثير خوبی در تسهيل امر اخذ پذيرش شما داشته باشه. از جمله انشاهايی که شما دارين ، نامه های رزومه ، اهداف ، پروپوزال و . . . هستن. ابتدا به نحوه بيان اهداف شما می پردازم.

نکات مهم در نگارش شرح حال اهداف – Statement of Purpose

وقتی که دارين نامه يا انشايی رو در مورد اهداف خودتون از رفتن به فلان دانشگاه خاص براشون می نويسين ، بايد به اين موارد به دقت توجه داشته باشين و اونا رو در نامه تون بگنجونين :

1. چگونه به اين رشته علاقمند شدم

توضيح بدين که چطور از دير وقت به اين رشته علاقمند بودين و گامهای مثبتی رو که در راستای رسيدن به اين علاقه خودتون برداشتين شرح بدين. از تعريف کردن از خودتون نترسين چون فرهنگ جامعه آمريکايی با جامعه ايرانی فرق داره و اينو به حساب خودبزرگ بينی و خاکی نبودن شما نميذارن ، البته افراط هيچ کجای دنيا پسنديده نيست. سعی کنين که به خواننده انشاتون شناختی از تعهدات ، مهارتها و نکات قوی تحصيلی تون ارائه بدين.

2. کسب چه تجربياتی در آمادگی من جهت انجام تحصيلات تکميلی در اين رشته کمک کرده ؟

علاقه خودتونو با ارائه مثالهايی از تجربيات پژوهشی ، کارآموزی ، کاری ، خدمات افتخاری تو جامعه و يا چاپ نشريات نشون بدين. در مورد کارهايی که طی کسب هر يک از تجربيات تون انجام ميدادين ، مختصرا توضيح بدين. همچنين اطمينان کسب کنين که در مورد تمامی مواردی که از اين تجربيات ياد گرفتين و اينکه چطور اين امر باعث شد تا به تحصيلات تکميلی ترغيب بشين ، به وضوح توضيح بدين.

3. اهداف آينده من چيا هستن ؟

اهداف مربوط به درجه تحصيلی که مد نظردارين (کارشناسی ارشد ، دکترا يا فوق دکترا) رو صريحا بيان کنين و در مورد رشته های فرعی (تخصصی) و يا تابع که به اونا علاقمند هستين ، توضيح بدين. به عنوان مثال ، اگه برای مهندسی برق فرم تقاضا ارسال می کنين ، هيات مشاوره دانشگاه مورد نظر می خواد بدونه که آيا در نظر دارين که پردازش علائم يا روشهای کنترل ، مخابرات ، الکترونيک و يا شاخه ای از اونا رو پيگيری و تعقيب کنين يا نه ؟

4. به کدوم زمينه های پژوهشی علاقه دارم ؟

در محدوده رشته فرعی تون بايد بتونين يک يا دو مبحث مورد علاقه تونو تعيين کنين. بسيار تاکيد دارم که اگه ممکنه در مورد برنامه پژوهشی خودتون صريح و دقيق باشين. بخاطر داشته باشين که شما به همراه استاد برنامه ، روی پژوهش کار خواهين کرد ، بنابر اين زمينه های پژوهشی مورد علاقه شما بايد با اونايی که تو دانشگاه به انجام می رسن همخونی داشته باشه.

5. چطور خودمو در ارتباط با برنامه ای که برای اون تقاضا ارسال می کنم و يا با اساتيد مربوطه ، در تطابق می بينم ؟

توضيح بدين که چه چيزی بيشتر باعث کشش شما به طرف اين دانشگاه يا برنامه ای که براش تقاضا ارسال می کنين شده. زمينه های مورد علاقه خودتونو در پژوهش با حداقل يک استاد وابسته به برنامه يا بيشتر ، مطابقت بدين. هر چی که با برنامه و يا با استادا همخونی بيشتری داشته باشين ، شانس پذيرفته شدن شما بيشتر خواهد ميشه. حتما برای حفظ ظاهر هم که شده به خودتون اين زحمت رو بدين که اسم اساتيد دانشگاه مورد نظرتونو تو رشته درخواستی پيدا کرده و در مورد فعاليت ها و سوابق علمی و تحقيقاتيش کسب اطلاع کنين. بعد نسبت به اين موارد اظهار علاقه و رغبت و نزديکی کردن که ديگه برای ما ايرانيها کاری نداره.

در آخر بايد بگم که تمام دقتتونو بکنين تا نامه شما غلت املايی يا انشايی نداشته باشه. وقتی تموم شد به چند نفر نشونش بدين ، از جمله اساتيدتون ، دوستانتون و به يه نفر که انشای انگليسيش بهتر از شماست تا از جنبه های مختلف نظر بدن.

تو پست بعدی در مورد انشاهای ديگه تون توضيحاتی رو عرض خواهم کرد

موفق باشين

 

[***fatima***]

واقعا از اطلاعاتی که در اختیارمون قرار میدید ممنونم.
و یک سوال اینکه آیا این موارد مربوط به رشته ی صنایع میشه فقط؟ و اینکه در مورد کشور های دیگه (البته فرانسه در نظر من هست) آیا روند به همین صورت هست؟
و یک سوال خیلی مهمتر اینکه کسی که تا مقطع کارشناسی در هر رشته ای در ایران درس خونده باشه تا چه حد دستش باز هست برای تغییر رشته؟ قوانین مثل ایرانه؟ یا فرق داره.

 

[anathema]

واقعا از اطلاعاتی که در اختیارمون قرار میدید ممنونم.
و یک سوال اینکه آیا این موارد مربوط به رشته ی صنایع میشه فقط؟ و اینکه در مورد کشور های دیگه (البته فرانسه در نظر من هست) آیا روند به همین صورت هست؟
و یک سوال خیلی مهمتر اینکه کسی که تا مقطع کارشناسی در هر رشته ای در ایران درس خونده باشه تا چه حد دستش باز هست برای تغییر رشته؟ قوانین مثل ایرانه؟ یا فرق داره.

سلام

خواهش می کنم. وظيفه بود.

اين مطالب کلی هست و ارتباط ويژه ای با صنايع نداره.
تقريبا تو همه کشورها روال به همين شکل هست با اندکی تفاوت. در مورد فرانسه بنده اطلاعات زيادی ندارم.

شما معمولا با ليسانس مهندسی يا علوم کاربردی ديگه و حتی با علوم پايه مثل رياضی و شيمی و فيزيک ، می تونين تو همه رشته های مهندسی در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا ادامه تحصيل بدين.

موفق باشين